Búnaðarrit - 01.01.1902, Blaðsíða 7
3
tíma, að sárlítið verður ai'gaugs viunu þeirra fyrir. búnaðar-
þingið. Amtsráðin verða að vera búiu við því, að búnaðar-
þingið 1903 verður að haldast á öðrum tíma og þá væutau-
legaáundan alþingi. Væri búnaðarþingið seinustu 10—12 daga
júnímánaðar, gætu fulltrúar, sem á alþingi sitja, gjört eina
ferðina, eu aftur eru þeir dagar mestu anna dagar, bæði í sveit-
inni og hér í Reykjavík, meðal anuars þá amtráðs-fundarhald.
Þetta er þýðingarmikið mál og mun stjórn Búuaðarfélags-
ins bera sig saman við amtsráðiu um fuudartimann 1903.
Þetta atriði, hvaðau fulltrúunum eigi að koma ferða-
kostnaðurinn, hefir eigi enn komið fram, svo lieiti, en úr
þeim vanda verður að leysa, og það enda þótt búuaðarþing-
ið væri áfram haldið um þingtimann, allir fulltrúarnir að-
komnu hafa ekki verið né geta verið .alþingismenn. Sem
stendur verður eigi vísað til auuars fjárveitingarvalds en
amtsráðanna. Búuaðarfólagssjóður greiðir að eins dagpeninga
fyrir timaun, sem fulltrúarnir sitja á þinginu. Fulltrúar á búnað-
arþiug ættu að geta ferðast jafuódýrt og fulltrúar á stór-
stúkuþing, og yrði kostnaðurinn þá eigi tilfinuanlegur fyrir
amtsráðin. Til að miðla málum gæti það komið til álita,
að fólagið greiddi úr sínum sjóði dálitla, ákveðna upphæð,
sein ferðakostnaðar-st//)"/c, og þyrfti þá lagabreyting til þess.
Hitt mun reynast ófært að ætla eugau feröakostnað.
Cfjörðir búnaðarþingsins eru kunnar möunum af Búnað-
arritinu, og eðlilega verður sem minst um þær dæmt.
Fundargjörðirnar bera með sér að margt lxefir borið á góma,
og flest verið samþykt sem upp hefir verið borið. Frá
mínu sjónarmiði er það helzt að athuga, að búnaðarþingið
batt fullmikið hendur stjórnarinnar og eiuskorðaði fjárveit-
ingarnar, eu vera má að stjórnin eigi þar sjálf nokkra sök,
hafi eigi veitt næga forystu. Eg tel áríðandi að búnaðar-
þingið sem sjaldnast leysi beint úr styrkbeiðslum eiustakra
mauna, sem inn á þingið koma undirbúuingslaust frá stjóru-
inni, heldur láti stjóruina sera mest um valið á möuuunum
til verksius, sein þiugíð vill að fólagið láti vinua. Segi eg
það fremur vegua ókomua timans, eu til aðfiuslu á því sem
1*