Búnaðarrit - 01.01.1902, Blaðsíða 71

67
þurk. 170 □ faðmar gáfu af sér 930 pd. af hafralieyi.
Það samsvarar 4923 pd. af dagsláttu.
Að uppskeran af þessum tveim ílögum varð svona mis-
jöfn er ekki hægt að þakka öðru eu áburðinuni þó lítill
væri og því, að jarðveguriun hafði lengur legið uppstung-
inn og orðið fyrir áhrifum lofts og liita. Síðar þarf að at-
huga betur hve mikinn þátt, áburður og uudirbúningur,
hvort í sínu lagi, hafi átt í mismun uppskerunnar. Kalkið
hafði enga sjáanlega verkun gjört, en það getur síðar komið
í Ijós.
Á næsta vori verður byrjað á tilraunum með áburð,
hve mikið þurfi af húsdýraburði og verður tilbúinn áburður
hafður til hliðsjónar. Það er þýðiugarlaust að birta árang-
ur af því fyr eu eftir fjögur ár, eu þá verður gefin nákvæm
skýrsla um hvers árs reynslu fyrir sig.
Verklegar rannsóknir með áburð, eru alstaðar í jarðyrkju-
löndunum lagðar til grundvallar fyrir þvf hvað mikið þurfi
að bera á. Efuafræðislegar rannsóknir hjálpa til, þær sýna
hver efni eru til í áburðiuum og jarðveginum, en þær eru
ekki eiuhlítar af því þær geta ekki sýnt hvort þessi efni
komi að fullum notum, samböiid efnanna eru of margvísleg
til þess. Efnafræðin getur ekki sýnt oss hve niikið af efn-
unum fer til ónýtis. Ennfremur hefir áburðurinn mikil
„fýsisk“ áhrif á jarðveginn. Öll þau áhrif samaulögð, er
áburðurinn hefir á jarðveginn, verða að eins sýud með rækt-
unartilraunum.
Þetta er tekið hér fram, með öðru fieiru, til þess að
almeuuingur skilji fremur ætlunarverk gróðrarstöðva, en
ekki til þess að ríra þýðiugu efnafræðisranusókna, þær eru
líka nauðsynlegar.
Sumariö 1898 var í fyrsta sinn sáð lapplenzku byggi, er
skýrt frá því í skýrslu Búuaðarfólags Suðuramtsins það ár.
Það þroskaðist svo að nokkuð fékst til útsæðis og hefir
því verið haldið við síðan, yngt upp á hverju sumri. Síð-
astliðið vor var bygginu sáð 25. maí, það koui upp 2. júní,
5*