Búnaðarrit - 01.01.1902, Blaðsíða 63
59
Egilstöðura mjólka 14—1G potta eftir burð og halda vel á
sér. En hauu gefur þeim vel, og fóðurbæti jaínan með hey-
inu, svo seni inais, og það gjöra fieiri bændur þar eystra.
Þótt uú svo só, sem beut hefir verið á, að bússkapur
i Múlasýslunum sé góður, þegar á alt er litið, þá er eigi
þar með sagt, að hann geti ekki tekið framforum, eða færst bet-
ur í lag. Það er eðlilega eugiun vafi á þvi, að mörgu er
þar ábóta vant, og liefir hér að frainau, að nokkru verið á
það ininst.
Það, sem bændur eystra þurfa sérstaklega að leggja
stuud á, er að auka bústofninn og helztu jarðir sínar. Míu
skoðun er sú, að Héraðsmeun og Dalbúaruir eigi ekki að
fækka féuu, en sjálfsagt mætti íjölga því á suraum jörðum.
En einkura og sór í lagi legg eg áherzlu á það, að kúnum
sé fjölgað. Eu til þess, að það geti orðið, þarf að bæta
túnræktina hirða vel áburðiun, og girða og slétta túnin.
Það mundi, ef til vill hagur að því, eins og nú stendur, að
færa ekki frá ánura að vorinu. Þessu ætti ekki að hætta
. alt í einu, heldur smátt og smátt; byrja með því að færa
frá elztu lömbin en lofa hinum að ganga undir. En f stað
þessa ætti að fjölga kúuum, og þarf sú fjölgun að nema
því, að málnytubresturiun, sem verður við það, að lömbin
ganga undir, ynnist upp með aukinni kúamjólk. Kúnum,
sem fjölgaði fram yfir það, sein þær eru nú, ættu að vera
vorbærur; mjólka þær þá vel yfir sumarið, og þurfa þá
færri kýr til þess að jaf’na þuð upp, er tapast at’ mjólk frá
heimilunum við ærmjólkurmissirinn, en ella. Meðau kún-
um er að fjölga, og geti heimilin ekki verið án mjólkur-
innar, þá er ástæðulaust að sleppa öllum áuum, en færa þá
frá nokkrum af þeim, og láta elztu lörabin verða fyrir þvf,
eins og áður er minst á. Þetta fyrirkomulag, sem hér er
bent til, er miðað við það ástand sem nú á sér stað. Þeg-
ar sá tími kemur að farið verður að búa til osta úr sauða-
mjólkinni, og selja þá við háu verði, má breyta þessu aftur.
Þá má byrja á því á ný að færa frá, en þá verður mjólk-
iu úr ánum eigi lögð beinlíuis til heimilisius, en að eius