Hlín - 01.01.1922, Qupperneq 29

Hlln 27
aðal næringarefni jurtanna, en af henni er tiltölulega Utið i
húsdýra-áburði.
Sjeu grasfletir í garðinum, sem er fallegast, eru þeir
hreinsaðir snemma á vorin með garðhrífu, grasfræi sáð
i kalbletti, vökvað vel, og bletturinn ausinn með fínmöluð-
um áburði. í grasflötunum fer vel að hafa blómabeð
einæru-jurtanna eða sumarblómanna. Beðin eru fegurst
með einföldu sniði.spoibaugótt, kringlótt, eða þá beinar
ræmur, eftir því hvernig grasflöturinn er í lögun, beðin
eru látin vera lítið eitt hærri en umhverfið. í moldina er
blandað áburði, og beðið stungið upp með skóflu og rakað
sljett. Síðan eru gjörðar þar rásir með hæfilegu millibili,
eftir því, hvort plönturnar eru stórar eða smáar, sem
eiga að standa þar. Mörgum tegundum blómjurta má sá
úti hjer á Norðurlandi, best er að sá þeim þjett, þær hafa
með þvi móti skjól hver af annari og verða fallegri.
Einærum plöntum er einnig sáð í vermireiti og kassa
inni snemma á vorin, þeim er svo piantað út í garðinn,
þegar þær eru hæfiléga stórar og hlýindi eru komin
í veðrið. ,
Pegar búið er að stinga upp og hrifa, sá og planta i
skrúðgarðinum, eru göturnar hreinsaðar. Oraskantar, sem
að þeim liggja, skornir eða höggnir, illgresi skafið úr
götunum og ruslinu rakað saman og það borið burt.
Siðast er borinn fínn sandur í göturnar. —
Skrúðgarðar eiga að vera þrifalega umgengnir. Alt sem
þar er unnið, á að vera vel og smekklega af hendi leyst,
annars er hætt við að þeir eigi ekki skilið svo fallegt
nafn, og nái ekki á neinn hátt tilgangi sínum, sem er að
vera héimilismönnum til yndisauka, glæða hjá þeim feg-
urðartilfinningu og koma þeim í nánara kynni við eitt
af dásemdarverkum skaparans, plönturnar. Pegar menn
eru farnir að kynnast plöntunum, skilja þær og vita
hvaða kröfur þær gera til lífsins, og hvernig hægt er að
fullnægja þeim, þá ge'ta þeir hjálpað þeim ótrúlega mikið