Hlín - 01.01.1922, Page 81

Hlin
79
sá sem lengi leti hýsir
lítið hefir að veita,
ekki skuluni við eftir honum hreyta.
Vertu öllum gegn og góður, .
gleddu baeði föður og móður,
þyki þjer lífsins þungur róður,
þegar á þig hallar,
þolinmæðin þrautir vinnur allar.
Sitji einhver hugar hljóður
huggaðu þá sem líða,
hjartans kulda barnabrosin þíða.
Viljirðu sigra og verða mestur,
vinst ei neinn á stríði frestur,
þig ef stundum þrekið brestur,
þá er að vaka og biðja,
bænin er hin besta sálar iðja.
Sannleikurinn er sagna bestur,
svo að þjer megi treysta,
glæddu þennan guðdómlega neista.
Alt sem lifir Hörpur hyllir,
hæð og dal og.lá hún gyllir,
-gjörvalt iífið fögnuð fyllir,
flytur okkur nýjan óð.
Hún er bæði hlý og góð,
þegar hún sína strengi stillir,
starfs og elsku hljóma
lætur húti gegnum loftsins bylgjur óma.
Heyrið þið, börn mín, hún er að kalla
hátt og snjalt á alla, alla:
Út til nesja fram tii fjalla,
foss og sjór og urð og grund
gefi ykkur gull í mund. —
Við skulum að hennar fótum falla,
fús að starfa og unna,
það eru bestu börnin sem það kunna.
Breiðfirsk kona,