Búfræðingurinn - 01.01.1940, Blaðsíða 72
B Ú F R Æ Ð I N G U R I N N
()(}
gefinn. Af eigin reynslu hefi ég kynnzt ýnisu i þessum efn-
um. Mér dettur ekki í hug að lialda því fram, að ekki
liafi verið um framfarir að ræða á þessu sviði; þælr fram-
farir má fyrst og fremst þakka starfsemi mjólkurbúanna.
En þessum málum er samt ekki komið í það horf, sem
þyrfti að vera, og vitanlega eru sumar umbætur á þessu
sviði þannig, að. ekki er við þvi að húast, að þær komi
allt i einu, og á ég þar aðallega við fjósb\jggingarnar.
1 6. kafla reglugerðar þeirrar, er fylgir mjólkurlögun-
um frá 1935, eru nokkrar almennar reglur um framleiðslu
og meðferð mjólkur. Þar eru t. d. gerðar þær kröfur um
gæði fjósanna, sem að litlu leyti er hægt að uppfylla eins
og nú horfir. En þó að fjósbyggingin sjálf uppfylli ekki
þær kröfur, sem tii hennar eru gerðar, þá er hæ)gt að up])-
fylla aðra kröfu, kröfuna um hreinlæti og þolckalega um-
gengni í fjósinu, t. d. að fjósin séu hreinsuð ínnan öðru
Jivoru, skúm sé hreinsað af veggjum og úr lofti eða að
steinsteypt fjós séu strokin innan úr kalk-sementsbiöndu,
að minnsta kosti einu sinni á ári. Að þessu er mikið hrein-
læti, en lítill tilkostnaður eða fyrirhöfn. Séð hefi ég, að
fjósið var kalkað utan, en láðst hafði að kalka veggina
innanverða. Skyldi það ekki þykja hæpin ráðstöfun í vor-
hreingerningum, ef íbúðarhúsið væri þvegið utan, en ekki
hirt um að þvo íveruherhergin sjálf? Kúnum er ])að nauð-
synlegt, að vistarverum þeirra, fjósunum, þar sem þær
hafast við samfleytt 7—8 mánuði án þess að koma út, sé
haldið eins hreinum og föng eru á. Því miður eru mörg
Iiinna nýrri steinsteypufjósa lélegar og illa gerðar bygg-
ingar. Er mikil þörf á því, að íslenzkir hyggingameist-
arar legðu sig meira fram við fjósbyggingar en verið hefir.
Bezta lausnin virðist mér, að Búnaðarfélag íslands stofn-
aði til verðlaunasamkeppni um bezta og ódýrasta fjósið
og gæfi síðan út leiðbeiningar um fjósbvggingar í smáriti.
Ég neita þvi ekki, að lekizt hefir að byggja góð fjós, en
þau eru flest alltof dýr. Þvi miður imntar alltof víða sal-
rrni á sveitabæd, en það er ekkerl leyndarmál, að þar
sem salerni vantar, eru fjósin notuð að einhverju lej'ti i