Búfræðingurinn - 01.01.1940, Blaðsíða 98
92
BUFRÆÐINGUllINN
inga, en alls er tali'ð, að um 3000 bændur i Noregi færi
búreikninga, eða tæplega 1,5% af öllum norskum bændum.
I Svíþjóð er búreikningastarfseminni þannig fyrir
komið, að búreikningaskrifstofan tekur að sér að gera
upp búreikninga bænda fyrir ákveðið gjald, en upp i það
fá þeir nokkurn styrk frá þvi opinbera. Skrifstofan eða
útibú bennar senda bændum þessum eyðublöð, er þeir
fylla út og senda aftur mánaðarlega. Þannig fær búreikn-
ingaskrifstofan árlega 500—600 búreikninga. Búreiltn-
ingarnir eru flestir „einfaldir“.
Sá vísir til búreikningafærslu, sejn til er hér á landi, er
aðallega sniðinn eftir hinu danska fyrirkomulagi um bú-
reikningafætrslu, en ]mð tel ég hið fullkomnasta á Norður-
löndum. Ilér á landi er búreikningastarfsemin aðeins 7
ára gömul, en í nágrannalöndum okkar eru 30—40 ár eða
meira, síðan farið var að vinna að færslu búreikninga
meðal bæjida. Það mun láta nærri, að nú sem stendur
muni um 1% af íslenzkum bændum færa búreikninga.
Það er að vísu ekki bá lilutfallstala, en hún er heldur
ekki lág borið saman við hin Norðurlöndin, svo sem getið
er um hér að framan og þegar tekið er tillit til þess, liversu
ung þessi starfsemi er liér á landi.
Landbúnaðarsýningar.
Einn mikilvægur þáttur í búnaðarfræðslu Dana eru
landbúnaðarsýningarnar. Sýningar þessar eru fyrst og
fremst fyrir búfé. Bændur koma þangað með nautgripi,
liross, svín, alifugla og fé. Dýrin eru sett í raðir eða
stíur, svo að sérhverjum, er áhuga hefir á því, gefist
kostur á að skoða þau. Þar eru þau dæmd af sérfróðum
mönnum, lialdnir um þau fyrirlestrar og verðlaun veitt.
En auk búfjárins er og á sýningum þessum margt annað
að sjá, er við kemur landbúuaði. Á landbúnaðarsýning^
unni í Odense, dagana 22. og 23. júli i sumar, var þarinig,
auk búfjárins, ein deild fyrir jarðrækt, þar sem með línu-
ritum og töflum voru sýudar lielztu búnaðarnýjungar og
niðurstöður frá búnaðartilraunum Dana; önnur deild um