Morgunblaðið - 11.07.2011, Blaðsíða 19

miðpunkturinn í lífi hennar og
hugur hennar snerist alltaf um
hann. Einnig vék hugur hennar
aldrei langt frá börnum hennar
þremur og barnabörnunum.
Síðustu fundir okkar Dagmarar
munu mér seint úr minni líða. Ég
var að fara til Tyrklands daginn
eftir og Dagmar hringdi og sagðist
hafa það sterklega á tilfinningunni
að við ættum að hittast. Síðan kom
hún og færði mér örlítið íkon með
handmáluðum myndum af Maríu
Guðsmóður og Kristi að gjöf. Dag-
mar sagðist hafa fengið það svo
sterklega á tilfinninguna að hún
ætti að gefa mér þetta núna og bað
mig að hafa íkonið alltaf með mér á
ferðalögum. Það var engin spurn-
ing að Dagmar var að kveðja mig
fyrir lífstíð þótt það væri ómeðvit-
að. Og ég fékk þessa sömu tilfinn-
ingu þegar Dagmar fór. En án efa
grunaði hvoruga okkar að andlát
hennar myndi bera svona brátt að.
Við Vilhjálmur sendum Brynj-
ari og öllum í fjölskyldunni inni-
legar samúðarkveðjur. Guð blessi
sálu Dagmarar Koeppen og megi
hið eilífa ljós lýsa henni um alla ei-
lífð.
Ragnhildur Pála Ófeigsdóttir.
Dagmar, mín kæra vinkona og
samstarfskona, hefur verið kölluð
burt af þessari jörð.
Ég vil í fáum orðum kveðja þig,
Dagmar mín, og þakka þér allar
góðu stundirnar sem við áttum
saman. Í 30 ár hefur þú staðið við
hlið mér á bryggjunni og beðið
spennt eftir þínum farþegum í
fyrstu rútu. Þú varst alltaf efst á
blaði hjá mér þegar kom að und-
irbúningi komu skemmtiferða-
skipa á mínum vegum, mættir
stundvíslega, fín og falleg með
glettið bros á vör, örugg í fram-
komu og skilaðir glöðum hópi í
höfn.
Oft hittumst við bara í kaffi og
súpu, þurftum svolítið að skvaldra
og hlæja saman, gera grín að okk-
ur sjálfum og öllum í kringum okk-
ur. Við skildum oft með kveðju um
að við værum flottastar og það vil
ég muna. Glæsileg kona sem átti
eftir að gera margt. Halda áfram
með hugmyndir um gististað í
þýskalandi, bæta við sig menntun
á ýmsum sviðum og sinna fjöl-
skyldunni sem sífellt stækkaði.
Þegar sumarið nálgaðist var gott
að heyra í þér, Dagmar mín, og
vita að þú værir klár í leiðsögn allt
sumarið, sumar eftir sumar. Mér
þótti líka vænt um að fá að taka
þátt í afmælisfagnaði Brynjars og
fá þá að hitta þennan glæsilega
hóp barna og barnabarna. Þú vald-
ir þér stað til að kveðja þennan
heim, einn helgasta stað á Íslandi
og þann fegursta þar sem hjarta
þessarar þjóðar slær enn. Hvað
skyldir þú hafa sagt mörgum er-
lendum ferðamönnum frá Þing-
völlum? Þeir eru orðnir margir.
Kæra Dagmar, nú leiðir þú fólk
á nýja staði. Fólk með vængi og
allir svo hamingjusamir. Þínir
nánustu hafa misst góða dóttur,
konu, mömmu og ömmu alltof
snemma. Ég votta ykkur samúð.
Það getur enginn tekið frá manni
góðar minningar og þannig vil ég
fá að hugsa til þín, muna stríðnina í
augunum, léttan hláturinn og gott
hugarfar. Við munum hittast síðar
á fallegum stað og halda áfram að
grínast og hlæja.
Þín vinkona,
Hildur Jónsdóttir.
MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 11. JÚLÍ 2011
Elsku frænka. Mikið mun-
um við sakna þín.
Okkur fannst svo mikið til
þín koma, enda varstu einstök
og yndisleg í alla staði. Alltaf
hlakkaði okkur til að fá þig í
heimsókn og við biðum eftir að
vita hvort við værum búin að
ná henni Siggu frænku okkar í
hæð, enda enginn smá mæli-
kvarði. Okkar fyrsta minning
Sigríður V.
Jóhannesdóttir
✝ Sigríður V.Jóhann-
esdóttir fæddist
á Akureyri þann
1. febrúar 1946.
Hún andaðist á
Landspítalanum
við Hringbraut
mánudaginn 4.
júlí. Foreldrar
hennar voru Jó-
hannes Sigfús-
son, f. 6. febrúar
1923, d. 7. ágúst 2000, og
Kristín Sigurðardóttir, f. 24.
mars 1927, d. 3. ágúst 2005.
Systkini hennar eru, í ald-
ursröð: Sigfús, Sigurlaug, Sig-
urður, látinn, Sigþór og Sig-
rún. Börn Sigríðar eru
Jóhannes Þór, f. 1964, Kristín
Björk, f. 1965, Eyjólfur Ingi, f.
1967, og Edward Örn, f. 1969.
Útför Sigríðar fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag, 11.
júlí 2011, kl. 13.
um þig er þó svolít-
ið skondin, matar-
tengd. Hvergi ann-
ars staðar komumst
við í Maryland-kex
á þessum tíma en
hjá þér og svo var
sérlega minnisstætt
að fá Guldkorn hjá
þér með kaldri
mjólk. Oftast fylgdu
þessum kræsingum
mikill hlátur, enda
tókstu virkan þátt í að segja
og hlusta á sögurnar sem upp
komu við borðið.
Þú gafst okkur gjafir og
sýndir því áhuga sem við sögð-
um þér frá og þú fylgdist allt-
af vel með öllum í ættinni. Þú
varst svo stolt af þínu fólki og
gafst öllum í kringum þig svo
mikla ást. Börnin okkar minn-
ast þín og sóttu mikið í þig og
þú höfðaðir mikið til barna,
enda þekkja þau oftast það
sem gott er. Þú varst ynd-
islega falleg að innan sem ut-
an og þó þú hafir ekki verið
neitt sérstaklega há í loftinu
hafðirðu að geyma stóra
manneskju með enn stærri
persónuleika. Þú varst svo
mikil dama með ljósa hárið
þitt og bleiku varirnar, fínu
töskurnar og skóna. Svo ilm-
aðirðu alltaf svo vel og varst
fín til fara. Þannig minnumst
við þín með virðingu og hlýju.
Hláturinn, húmorinn þinn og
hlýjan er það sem við munum
búa að um ókomna tíð.
Þú misstir mikið þegar
hann Stebbi þinn fór, bjargið
þitt, en okkur sýndist að þú
værir loksins farin að njóta
lífsins á ný og farin að jafna
þig þegar þetta reiðarslag
gekk yfir. Þú virtist hafa fund-
ið hamingjuna á ný með ferða-
lögum og gömlum og nýjum
vináttuböndum. Síðast þegar
við sáum þig geislaðir þú og
blikið var aftur komið í auga.
Heilsuleysið virtist hafa fengið
þig til að vera á öðru stigi en
við hin, þú virtist njóta hverr-
ar stundar svo vel. Ættarmót-
in sem þú sóttir voru yndisleg
og við vorum svo heppin að
hitta þig. Við vonum að þau
haldi áfram um ókomna tíð,
enda fannst þér mikilvægt að
halda minningu foreldra þinna
á lofti. Þú varst sterk og góð
og barðist lengi af þrautseigju
en fékkst svo hvíldina. Það var
erfitt að fylgjast með úr fjar-
lægð en við hugsuðum mikið
til þín. Það er von okkar að nú
sértu sameinuð ástinni þinni
og þið séuð saman á himnum
og vakið yfir okkur sem eftir
stöndum.
Við minnumst þín með ást,
virðingu, þakklæti og hlýju
fyrir allt sem þú ert og varst,
allt sem þú gafst og deildir og
þess sem þú skilur eftir. Takk
fyrir okkur, elsku Sigga
frænka.
Kristín, Karl og
Jóhannes Sigurðarbörn.
Elsku amma, mig langar að
kveðja þig hér með nokkrum
orðum, en engin orð geta samt
lýst því hvernig er að kveðja
ömmu eins og þig.
Það koma margar góðar
minningar upp í hugann þegar
ég lít til baka. Þú varst frá-
bær amma og vinur sem alltaf
var hægt að leita til með hvað
sem var. Þegar eitthvað bját-
aði á var alltaf hægt að leita
til ömmu og hún tók mig í
fangið þar sem engar hættur
komust nálægt litlum dreng.
Þegar ég eltist spjölluðum
við oft saman um framtíðina,
hvað ég ætlaði að gera og
hvernig mér gengi við það
Margrét Klara
Bergsdóttir
✝ MargrétKlara Bergs-
dóttir fæddist í
Vestmannaeyjum
13. ágúst 1941.
Hún lést á Heil-
brigðisstofnun
Vestmannaeyja
22. júní 2011.
Útför Klöru fór
fram í Landa-
kirkju í Vest-
mannaeyjum 2.
júlí 2011.
sem ég tók mér
fyrir hendur. Þú
hvattir mig til að
vera duglegur í
skólanum og gera
vel það sem ég
gerði. Þú sýndir
öllu sem ég tók mér
fyrir hendur í leik
og starfi mikinn
áhuga og ég gat
meira að segja tal-
að við þig um fót-
bolta og þá sérstaklega þegar
okkar menn í ÍBV komu til
tals. Ég minnist óteljandi
hlýrra stunda í Hrauntúninu,
súkkulaði og mjólk fyrir
svefninn, vídeókvöldin og svo
smá saga fyrir svefninn. Þú
reiddist mér aldrei heldur
sagðir mér til svo ég gæti gert
betur.
Elsku amma, ég mun sakna
þín sárt, en góðar minningar
um þig munu styrkja mig, ég
veit að þú ert komin á góðan
stað og þér líður vel.
Elsku afi, mamma, Jó-
hanna, Rúnar og fjölskyldur.
Guð gefi okkur öllum styrk til
að takast á við sorgina.
Ingólfur Birgir
Sigurgeirsson.
Þegar mér barst
andlátsfregn þín fyrst varð ég
mjög undrandi og áttaði ég
mig ekki hvað væri um að
vera, en svo upp úr því hefur
þessi sannleikur orðið mér ljós
að þú værir genginn á vit
feðra þinna, horfinn úr þess-
um heimi og ég fengi ei nokk-
urn tímann að hitta þig fram-
ar.
Vissulega er þetta órjúfan-
legur hluti þessa undarlega
jarðlífs sem við lifum og minn-
ir okkur stöðugt á hversu
hverfult það í raun er. Sannar
þetta orð mín í seinni tíð:
„Þeim fækkar snillingunum í
dalnum fyrir vestan“ eins og
ég ritaði þér í bréfi hér um ár-
ið, og það er alltaf sárt að sjá
á eftir eins góðum vini og þú
varst mér, kæri Hafliði. Al-
þýðulistamaður, skáld og nátt-
úrubarn varstu fram í fing-
urgóma og ég heillaðist ungur
af þínum skrifum, sagnagáfu
Hafliði Þórður
Magnússon
✝ Hafliði ÞórðurMagnússon, rit-
höfundur frá Bíldu-
dal, fæddist 16. júlí
1935 í Hergilsey á
Breiðafirði. Hann
lést 25. júní 2011.
Útför Hafliða
Þórðar fór fram frá
Bíldudalskirkju 2.
júlí 2011.
og kveðskap, satt
að segja leit mjög
upp til þín. Mér
hlotnaðist sá heið-
ur að vinna með
þér í fiskvinnsl-
unni á Bíldudal
nokkur sumur og
fá að kynnast þér
þannig persónu-
lega. Þó þú hafir
verið rúmum
fjörutíu árum
eldri en ég er þá náðum við
fljótt saman og urðum hinir
mestu mátar og á ég þér mikið
að þakka fyrir að hafa kennt
mér að yrkja og leitt mig í
sannleikann um íslenska brag-
fræði. Ég man eftir því þegar
við kváðumst á yfir aðgerð-
arborðið, þú hentir fram fyrri
parti og mitt var að botna og
síðan þá hef ég haft áhuga á
hagmælsku, vísum, kviðlingum
og þess háttar, þökk sé þér að
hafa opnað mér áður lukta
heima. Ég lærði t.d að meta
nánasta umhverfi við Bíldudal
upp á nýtt eftir að hafa kynnst
þér og lesið bækur eftir þig
um svæðið í kringum okkar
lognsæla, græna dal í firðinum
fagra fyrir vestan. Bækurnar
gáfu mér nýja innsýn í gamla
tíma og sagnir og vöktu mér
ávallt áhuga á að kynna mér
enn betur sögu fjarðarins,
Arnarfjarðar. Megnið af bók-
um þínum hef ég lesið og er á
þeirri skoðun að þú hafir verið
einn af okkar skemmtilegri
rithöfundum seinni tíma, þá er
ég að vitna í bækur eins og
Syndugir svallar og Togara-
söguna en ég skemmti mér
alltaf við lestur þeirra bóka!
Ég vil ennfremur þakka þér
fyrir allar sögurnar af heims-
hornaflakki þínu og sjó-
mennsku sem þú sagðir mér
þegar við unnum saman í fisk-
inum fyrir vestan. Þetta eru
mér jafnt ógleymanlegir og
góðir tímar sem ég fékk að
upplifa í minni æsku og er ég
þér ætíð þakklátur fyrir allt
sem þú gerðir fyrir mig og
kenndir mér. Verkstjóri einn
sem þá var í fiskvinnslunni á
Bíldudal tjáði mér eitt sinn að
ég væri eini unglingurinn sem
þú gætir unnið með þá og átt
skap með en ætli það hafi ekki
stafað af því að við vorum á
svipaðri bylgjulengd í svo
mörgu hvað snertir lífið. Já,
ég segi það satt að ég þakka
æðri máttarvöldum fyrir að
hafa fengið að kynnast þér og
eiga með þér stundirnar sem
liðnar eru og er mjög þakk-
látur fyrir þær gjafir sem þú
færðir mér í gegnum tíðina.
Minningin um þig, kæri
Hafliði, lifir í mínu hjarta og
mun ég miðla því sem þú gafst
mér til minna afkomenda, ég
kveð þig glaður í hjarta, en um
leið hrærður, hugsandi til þess
að þú sért horfinn á braut.
Ég kveð þig með sannri
sjóarakveðju, kæri vinur, hvíl í
friði.
Ívar Örn Hauksson.
Elsku hetjan mín,
það er ótrúlegt að hugsa til
þess að svona öflug sál eins og
þú sé nú farin. Ég hef samt hér
með ákveðið að minnast þín
með gleði í hjarta en ekki að
velta mér upp úr sorginni,
enda hefðir þú aldrei gert það
sjálfur. Þú varst alltaf svo
glaður og hress, sama hvað
bjátaði á hjá þér og það má al-
veg með sanni segja að þú haf-
ir verið okkur öllum í kringum
þig til fyrirmyndar hvað það
varðar. Það var einhvern veg-
inn alveg sama hvað gerðist,
alltaf gast þú horft brosandi til
baka og slepptir því að velta
þér of mikið upp úr því sem
liðið var.
Ég á bágt með að trúa því
að leiðir okkar séu skildar.
Mér finnst nefnilega eins og
það hafi verið í gær sem ég
kom síðast í heimsókn til þín
og þú tókst brosandi á móti
mér og sagðir mér hvað þú
hefðir aðhafst síðan við hitt-
umst þar áður. Það verður
skrítið að hugsa til þess að ég
Sindri Dagur
Garðarsson
✝ Sindri DagurGarðarsson
fæddist í Keflavík
28. febrúar 1997.
Hann lést á bráða-
móttöku Barnaspít-
ala Hringsins 24.
júní 2011.
Útför Sindra
Dags fór fram frá
Akraneskirkju 5.
júlí 2011.
eigi ekki aftur eft-
ir að heyra þig
segja mér sögur af
útilegum, utan-
landsferðum, vist-
um í Rjóðrinu og á
Holti, dýrunum
þínum, fyrrum
veikindaköstum og
svona mætti lengi
telja. Ég kunni all-
ar þessar sögur ut-
anað, en samt fékk
ég aldrei nóg af því að heyra
þær því þú sagðir alltaf svo
skemmtilega frá.
Mér finnst bara verst að ég
náði ekki að kynnast þér fyrr.
Þú varst nefnilega klárlega
einhver mest geislandi mann-
eskja sem ég hef hitt og þótt
víða væri leitað. Og eins og ég
sagði, það skipti engu hversu
erfitt þetta var orðið hjá þér,
alltaf varstu jafn glaður þegar
ég sá þig og spenntur að segja
mér frá einhverju nýlegu – og
jafnvel einhverju gömlu. Ég
vona bara að þar sem þú ert
núna eigir þú eftir að vera
áfram svona duglegur eins og
þú varst hjá okkur. Ég er al-
veg handviss um að þú eigir
eftir að heilla alla upp úr skón-
um hvert sem þú ákveður að
fara. Það þarf fleiri manneskj-
ur eins og þig í þennan heim.
Vertu sæll, vinur. Takk fyrir
allar góðu stundirnar og um-
fram allt takk fyrir að leyfa
mér að kynnast þér.
Þín vinkona,
Sonja Bjarnadóttir.