Birtingur - 01.01.1965, Blaðsíða 26

fyrir lið og send ásamt bréfi til félaga á íslandi. Þetta félag var síðan
útgefandi Fjölnis þau fjögur ár, sem hann átti eftir af sinni skömmu
ævi.
Sjötta ár Fjölnis kom út eins og til var stofnað vorið 1843. Nú standa
ekki nöfn þeirra fjórmenninga á titilblaði lengur, heldur „Gjefið út
af nokkrum íslendingum."
Bókin hefst, sem vænta mátti, á æviminningu séra Tómasar Sæmunds-
sonar. Konr í hlut Jónasar að rita eftir vin sinn, og lýkur eftirmælunum
á þessum orðum: „ . . . með þessum manni er oss horfið hið fegursta
dæmi framkvæmdar og ættjarðarástar. Enn því seígji jeg horfið? Það
er til og verður til um lángar aldir, og nú er það oss næst, því eíngji
29 veít hvað átt hefir firr enn misst er.“ Sem kunnugt er orti hann einnig
um Tómas fagurt erfiljóð og fellir þar svipuð spádómsorð í stuðla:
Lengi mun hans lifa rödd,
hrein og djörf, um hæðir, lautir,
húsin öll og víðar brautir,
er Isafold er illa stödd.
Jónas Hallgrímsson á hvorki meira né minna en 16 ljóð, frumort eða
þýdd, í þessum árgangi. Eru sum þeirra rneðal merkustu ljóða hans,
svo sem Alþíng hið nía, Ásta, Söknuður, Bjarni Thórarensen, Sjera
Þorsteínn Helgason, Sjera Stephán Pálsson, en af þýðingum Meíargrát-
ur eftir Schiller og Álfareíðin eftir Heine.
Ástæða er til að geta sérstaklega tilefnis kvæðisins Alþíng hið nía. í
árslok 1839 höfðu orðið konungaskipti í Danmörku. Vorið 1840 hafði
hinn nýi þjóðhöfðingi, Kristján VIII. að eigin frumkvæði komið því
á framfæri í konungsbréfi, hvort ekki væri vel til fallið, að ráðgjafarþing
væri sett á Islandi og hvort ekki mundi bezt lilýða „að kalla þíngið
24
BIRTINGUR