Bændablaðið - 17.04.2007, Blaðsíða 18

Bændablaðið | Þriðjudagur 17. apríl 200718
Þann 1. apríl sl. voru liðin tutt-
ugu ár síðan fyrsti vísnaþáttur-
inn birtist í héraðsfréttablaðinu
Feyki sem gefið er út á Sauðár-
króki. Síðan hafa vísnaþætt-
ir verið fastur liður og birst í
öðru hverju blaði. Þessir þættir
hafa verið með svipuðu sniði frá
upphafi enda sami maður ann-
ast þáttinn öll þessi ár. Það er
Guðmundur Valtýsson bóndi
á Eiríksstöðum í Svartárdal í
Austur-Húnavatnssýslu. Guð-
mundur er sjálfur hagmæltur en
hefur lítt flíkað sínum kveðskap á
síðum Feykis. Hann leitar gjarn-
an í smiðju til annarra og verður
oft vel til fanga. Tíðindamaður
Bændablaðsins heimsótti Guð-
mund í tilefni þessara tímamóta
á dögunum og spurði hann fyrst
um ástæðuna fyrir því að hann
tók vísnaþáttinn að sér á sínum
tíma.
„Já, upphafið að þessu var að
mér var boðið á árshátíð hjá hesta-
mannafélaginu Stíganda í Skaga-
firði. Samkoman var haldin 21.
mars 1987 og á henni hitti ég Ara
Jóhann Sigurðsson þáverandi rit-
stjóra Feykis.
Ég fór að finna að því við hann
að ekki væri neinn vísnaþáttur í
blaðinu, en þá höfðu að vísu stund-
um birst ein og ein vísa óreglulega
í blaðinu. Hann sagðist bara ekki
fá neinn til að sjá um svona þátt en
spurði jafnframt hvort ég væri ekki
til í að taka þetta að mér. Ég hafði
nú ekki farið að impra á þessu með
sjálfan mig í huga en niðurstaðan
varð samt sú að ég lét til leiðast.
Og í fyrsta þáttinn tók ég einmitt
nokkrar vísur sem urðu til þarna á
samkomunni því þarna var að sjálf-
sögðu fullt af góðum skagfirsk-
um hagyrðingum samankomið,
menn eins og Árni frá Flatartungu,
Hjörleifur á Gilsbakka, Kristján frá
Gilhaga og Sverrir í Efra-Ási.“
En hefurðu alltaf nóg af vísum?
„Ég hélt nú í upphafi að ég myndi
ekki endast mjög lengi. Vísurnar
mundu fljótlega klárast. En það
hefur farið öðruvísi. Ég kunni
reyndar mikið af vísum, átti létt
með að læra þær strax sem strákur
en svo er bara mikið ort. Mér finnst
tækifærisvísur hafa náð vinsældum
á ný. Þetta var í lægð um tíma en
svo var farið að halda þessi hag-
yrðingakvöld sem hafa orðið mjög
vinsæl þannig að hin svokallaða
lausavísa hefur verið hafin til vegs
og virðingar á ný. Þarna eiga að
sjálfsögðu margir hlut að máli, ekki
síst alþingismenn því þeirra kveð-
skapur hefur oft átt greiðari leið til
þjóðarinnar í gegnum fjölmiðla en
annarra. En varðandi vísur í þáttinn
þá fæ ég stundum nokkrar vísur á
blaði frá ýmsum hagyrðingum. Það
eru margir liðlegir að senda mér
kveðskap og svo næ ég náttúrlega
miklu í gegnum síma. Ef ég heyri
af einhverju skemmtilegu reyni ég
að ná því í þáttinn. Oft er einhver
ástæða fyrir að vísa verður til og þá
læt ég tilefnið að sjálfsögðu fljóta
með. Ég læt höfundar ávallt getið
sé hann vís en stundum birti ég
vísur og auglýsi jafnframt eftir höf-
undi. Yfirleitt fæ ég svör um það
frá lesendum.“
Þegar blaðamaður hitti Guðmund
var hann með þátt nr. 450 í smíðum
en hann birtist í fyrsta blaði eftir
páska.
„Já, fljótlega eftir að þættirn-
ir fóru að koma í Feyki fórum við
að hafa þá númeraða. Það kom til
af því að oft var fólk að hringja í
mig út af þætti sem búið var að
birta. Var jafnvel að koma með ein-
hverjar upplýsingar um höfund eða
leiðrétta vísuna og þá gat stundum
verið vont að átta sig á hvaða þátt
fólk var að tala um. Þess vegna
var farið að númera þættina. En ég
fæ oft góð viðbrögð frá fólki við
þessum þáttum. Mér finnst á mörg-
um að þetta efni vilji það alls ekki
missa úr blaðinu. Ég held þessu
öllu til haga og á hvern einasta þátt
sem birst hefur.“
Er mikil vinna á bakvið svona
þátt?
„Það er nú misjafnt. Oftast fara
tvö kvöld í þetta. Ég reyni að vera
búinn með þetta á miðvikudegi. Ég
handskrifa þetta allt, hef aldrei lært
að vinna á tölvu. Svo er þetta slegið
inn á blaðinu. Vegna þess að alltaf
geta orðið mistök í innslætti á texta
læt ég lesa þáttinn fyrir mig áður
en hann fer í blaðið. Þetta er alveg
nauðsynlegt því ekki þarf nema að
eitt orð sé rangt til að vísan verði
torskilin og missi jafnvel marks.
Það er alltaf leiðinlegt þegar það
kemur fyrir. En auðvitað er þetta
fyrst og fremst áhugamál hjá mér
sem auðgar sálina, en ég hef ekki
orðið ríkur af hinum svokallaða
veraldarauði á þessu og reiknaði
aldrei með því,“ sagði Guðmundur
Valtýsson að lokum. ÖÞ
Ingvar Guðmundsson, lögreglumaður á Selfossi, hefur aðstoðaö starfsfólk og nemendur skólans í umferðar-
fræðslunni. Hér er hann ásamt hópi af krökkum úr skólanum.
Flóaskóli í Flóahreppi:
Leiðtogaskóli
í umferðar-
fræðslu á Suð-
urlandi
Flóaskóli í Flóahreppi er leiðtoga-
skóli í umferðarfræðslu á Suður-
landi. Haldin var hátíð í skólanum
á dögunum í tilefni af því að nem-
endur og starfsfólk hafa unnið hörð-
um höndum að því að efla umferð-
arfræðslu innan skólans. Á næst-
unni verður afrakstur þeirrar vinnu
tekinn saman og m.a. dreift sem
fræðsluefni til annarra grunnskóla
á Suðurlandi. Meðfylgandi myndir
voru teknar á hátíðinni. MHH
Skólabílstjórar Flóahrepps fengu allar góðar umferðarmerkingar í bíla
sína. Hér eru þeir með merkingarnar, talið frá vinstri: Kristján Einarsson
frá Vatnsholti, Guðrún Jónsdóttir frá Sandbakka, Guðmundur Sigurðsson
frá Súluholti, Sigurður Ólafsson frá Hjálmholti og Jón Ragnar fyrir hönd
Hópferðabíla Guðmundar Tyrfingssonar.
Guðmundur Bjarnason, nemandi í 7. bekk Flóaskóla, við eitt umferðarskilt-
ið sem búið var til í tilefni af umferðarhátíðinni.
Hefur séð um vísnaþáttinn í Feyki í tuttugu ár
Guðmundur Valtýsson bóndi á Eiríksstöðum virðir fyrir sér fyrsta vísnaþáttinn sem hann gerði fyrir tuttugu árum.
mynd ÖÞ
Styrkir til end-
urbóta á vest-
firskum húsum
Húsafriðunarnefnd sam-
þykkti fyrir skömmu styrki
vegna fjölda verkefna á
þessu ári. Styrkir til húsa á
Vestfjörðum í ár nema rétt
tæpum 50 milljónum króna.
Stærstu styrkirnir voru
ákvarðaðir af Fjárlaganefnd
ríkisins í samráði við Húsa-
friðunarnefnd í nóvember á
liðnu ári.
Þá fengu úthlutað styrkj-
um Barnaskólinn í Reykja-
nesi, Einarshús í Bolungarvík,
Miðstræti 3 í Bolungarvík,
Íbúðarhúsið í Eyrardal, Álfta-
firði, Verslunin Bræðurnir
Eyjólfsson á Flateyri, Vatn-
eyrarbúð á Patreksfirði, Pakk-
húsið á Vatnseyri, Gamla prests-
setrið á Brjánslæk, Vélsmiðja
Guðmundar J. Sigurðssonar og
Síldarverksmiðjan í Djúpavík.
Í þeirri úthlutun fengu einnig
Patreksfjarðarkirkja, Staðar-
kirkja, Aðalvík og Bíldudals-
kirkja styrki, en sú síðastnefnda
fékk hæsta styrkinn eða 5 millj-
ónir. Þessir styrkir nema rúmum
40 milljónum króna.
Minni styrkir til húsa á
Vestfjörðum fóru til Vertshúss
í Flatey, verslunarhússins í
Hæstakaupstað á Ísafirði, Her-
kastalans á Ísafirði, Mjallargötu
5 á Ísafirði, Dunhaga á
Tálknafirði, gamla bæjarins
á Sveinseyri, Brekkugötu 8,
Fjarðargötu 5 og Fjarðargötu
8 á Þingeyri, Steinhússins á
Hólmavík og hákarlahjalls á
Reyðarhlein. Lægstu styrkir í
þessum flokki námu 200 þús-
undum króna og sá hæsti var
600 þúsund.
Nokkrar friðaðar kirkjur
að auki fengu styrki frá Húsa-
friðunarnefnd en þar fékk
stærstan styrkinn Hólskirkja í
Bolungarvík eða 900 þúsund
krónur. Aðrar kirkjur sem fengu
styrki eru: Gufudalskirkja, Eyr-
arkirkja í Seyðisfirði, Staðar-
kirkja Staðardal og Bænhúsið í
Furufirði.
Nokkur friðuð hús á Vest-
fjörðum fengu að auki styrki
en þau eru: Jónassenshús í
Miðkaupstað á Ísafirði, Gamla
faktorshúsið í Neðstakaupstað,
Edinborgarhúsið, Gamla salt-
húsið á Þingeyri og Riis-hús á
Borðeyri sem fékk hæsta styrk-
inn eða 1 milljón króna.