Fréttablaðið - 20.01.2012, Blaðsíða 29
20. janúar föstudagur 5
Elín dóttir mín að halda á
systur sinni í fyrsta skipti.
✽
m
yn
da
al
bú
m
ið
Ég ásamt jógakennaranum mínum
heitnum, Sri K. Pattabhi Jois, í
Mysore á Indlandi.
Golden Temple. Einn af uppáhaldsstöð-unum mínum á Indlandi, Bylakuppe, þar sem búa um 10.000 flóttamenn frá Tíbet.
Ég og Víðir fyrir framan Mysore-
höllina sem er lýst upp á hverju
kvöldi með 97.000 perum.
föður hennar og ber hún sterk-
ar taugar til Austurlandsins enn
í dag.
„Mér fannst æðislegt að vera
fyrir austan og hreinlega elska
þennan stað. Ég heimsæki Hall-
ormsstaðaskóg reglulega enda er
fjölskylda þarna í skóginum sem
á mikið í mér.“
Hún er í sambúð með Víði Finn-
bogasyni lögfræðingi og saman
eiga þau dæturnar Elínu, þriggja
ára, og Ástu Lilju, fimm mán-
aða. Yngra barnið átti Ingibjörg
óvænt heima í stofu og segir upp-
lifunina hafa verið meiri háttar.
„Mér fannst hríðarnar vera
þéttar en óreglulegar og andaði
mig í gegnum það í baði. Ég sett-
ist svo í sófann og þá hófst remb-
ingur þannig að ég bað Víði um
að hringja á sjúkrabíl og sú litla
fæddist rétt eftir að hann kom.
Mig hafði langað að eiga heima
en fannst plássið eitthvað lítið
og hætti við en undirmeðvit-
undin hefur líklega bara tekið
yfir á endanum og stýrt þessu.
Mér fannst mjög gott að hafa átt
heima og geta kúrt uppi í eigin
rúmi að fæðingunni lokinni,“
segir hún brosandi.
Elín hefur tekið litlu systur
sinni vel þrátt fyrir að hafa þurft
svolítinn tíma til að aðlagast
nýju hlutverki sem „stóra systir“.
„Henni fannst þetta erfitt fyrst
en núna er eins og hún hafi allt-
af verið „stóra systir“ og ég held
að þær eigi eftir að verða mjög
góðar saman.“
Á Í FLÓKNU SAMBANDI
VIÐ INDLAND
Ingibjörg hefur heimsótt Indland
fimm sinnum og stundaði þar
meðal annars nám hjá Ashtanga-
meistaranum Sri K. Pattabhi Jois.
Hún kveðst eiga í eldheitu ástar-
og haturssambandi við landið
sem er að hennar sögn fullt af
andstæðum.
„Þeir reyna dálítið að svindla
á manni og mér er mjög illa við
svindl. Ég átti til dæmis í mjög
stormasömu sambandi við bíl-
stjóra nokkurn, sem var nýkom-
inn með ökuréttindi og kunni
varla að keyra, sem reyndi að
svindla á okkur dag eftir dag
þrátt fyrir að við höfðum greitt
honum mjög vel. Það gerði mig
mjög pirraða og reiða. En Ind-
land hefur kennt mér að standa
með sjálfri mér og það hefur gert
mér gott. Þar lærir maður að vera
sterkur, ákveðinn og harðari af
sér.“
Hún segir indverska menn-
ingu framandi en tekur fram að
íslensk menning og fjölskyldu-
munstur sé Indverjum jafn fram-
andi. „Þeim finnst til dæmis mjög
merkilegt að við Víðir séum ekki
gift þó að við eigum tvö börn
saman. Þeim finnst líka mjög
skrítið að ég eigi tvo bræður,
annan sammæðra mér og hinn
samfeðra.“
Þegar Ingibjörg er að lokum
spurð út í framtíðaráform sín er
hún fljót til svars. „Framtíð mín
liggur í Yoga Shala og mig langar
að halda áfram að stækka og
dafna. Þar erum við alveg sjúk í
að láta fólki líða betur,“ segir hún
og bætir við að hún gæti einnig
hugsað sér að vinna svolítið í
tónlist og söng.
„Ég syng stundum möntrur og
spila undir í tímum og það virð-
ist leggjast ágætlega í fólk. Ég
geri þetta ekki í hverjum tíma
svo fólk fái ekki nóg af mér, en
svona einstaka sinnum syng ég.“