Vísir - 24.12.1933, Blaðsíða 10

-
Gúmmístimplar
eru búnir til í
Félagsprentsmiðjunni.
Vandaðir og ódýrir.
buska. Þú kani þér ekki maga-
mál, ef þú kemst í eitilivað
verulega gott.
Hallur steiiiþagði og leit enn
á okkur strákana til skiftis.
— Eg er bara lirædd um,
sagði Regina ennfremur, að
vömbin í þér þoli ckki barma-
fullan ask af rauðgraut — fyr-
ir utan liangikjöt og magála og
hákarl og pottbrauð og svo nátt-
lu-lcga Idessað laufabrauðið,
eins og vant er. —
Hallur leit á okkur hið þriðja
sinn næsta alvörúgefinn.
Og enn sagði Regina elda-
buska: — Þú veist að við erum
alt af svo góðir vinir, Hallur
minn, og þess vegna vildi eg
stinga upp á því, að þú ætii’
grautinn fyrst, en geymdir þér
eitthvað af hinu. Þú gætir þá
nartað i það milli dúranna í
nótl. —
Við strákamir öttuðumst, að
karlinn mundi nú rjúka upp
með skömmum, því að honum
var mjög uppsigað við Regínu,
en það fansl okkur ckki eiga við
svona á hálieilögu kveldi.
— Eru peningar í lierðakistl-
inum þínum, Regína, spurði
Valdi og einblíndi á hana,
— Veistu það ekki, svaraði
eg. Eintómir koparhlunkar. Og
hann Stjáni með vörtuna hefir
lykilinn að lxonum.
Regína áíti að sögn einiiverja
smáskildinga, og Kristján nokk-
ur, vinnumaður á næsta bæ,
var að draga sig eftir henni.
— Alt af eru þið jafn-
skemtilegir og fínir i trantin-
um, sagði eldabuskan og struns-
aði inn fyrir til húsmóðutínnar,
Litlu síðar kom húsfreyjan
til okkar og mælti: — Þíg lang-
ar kannske til að bragða í rauð-
grautnum þínmn, Hallur xninn,
áður en eg fer að lesa. Þú erl
svo bráðlatur, eins og börnin.
— Eg er búin að láta í askinn
þimi og liann stendur á búr-
borðinu.
Hallur steinþagði, en Valdi
stóð upp, náði í spænina okkar
og stakk þeim í vasann.
— Jæja, sagði húsfreyja. Þú
ert fámáli í kveld, gamli minn.
En nú komið þið inn fyrir og
blustið á lesturinn.
—Megum við eklvi sitja hérna
hjá karlanganum, sagði eg.
Hann er ekki í því skapi núna,
að liann vilji koma inn fyrir. —
Við heyrum alveg nógu vel, ef
hurðin cr opin.
Því næst Iiófst messugcrðin.
Húsfreyja las, en hver söng
með sínu nefi. Regína elda-
buska hafði langhæst af öllum.
— Fiýlið ykkur nú, drengir,
sagði niðursetningurinn —
meðan það kyi’jar sem ákafast.
— Ætli þeim bregði ekki i brún.
þegar askurinn er borfinn!
Við rukum þegar fram í búr,
tæmdum askinn níeð bcstu
lyst og fleygðum honum þvi
næst á gólfið, svo að hunidum
og köttum yrði um kent. —
Þetta var blessuð hressing og
unaðsleg tilhúgsun að eiga von
á meiri rauðgraut síðar.
Að lestri loknum sátum við
sinn til hvorrar handar Halli
niðursetningi, bændum okkur
og hugsuðum um það, að rauð-
graútur væri allra mata bestur.
Kristilegt
bókinentafélag.
Félag' þetta hóf útgáfustarf-
semi sína síöastliðiö ár og heldtir
henni áfram á jtessu ári. Þótti
mörgum kristindómsvinum þaö
hinn mesti fengur, er félagiö var
stofnaö, því aö lítiö var fyrir um
útgáfu kristileg'ra rita, Hins vegar
höfðu ýmsir tnenn tekiö sér fyrir
hendur, aö rífa ni'ður kristna trú
cg svíviröa alt, sem þjóðimti hefir
veriö heilagt til ])essa. Haf'öi spell-
virkjum þessum or'öiö nokkuð á-
gengt og var svo komið, a'Ö ýms-
um þótti karlmannlegt aö guö-
lasta sem freklegast og óviröa guö-
dóminn á allar Iundir.
Þegar svona var kömið, þóttust
kristilega sinnaðir jnenn ekki mega
sitja hjá aögeröarlausir, er unniö
var að því leynt og Ijóst, að sví-
viröa kristindóminn, sem veriö lief-
ir þjóðinni „ijós og iíf" öldum
■saman og átt mikinn þátt í þvi, að
halda í henni kjarkinum, er verst
hefir gengið og hættan veriö me.st.
Bækur félagsinjs 11933 eru ná
komnar út. Þær eru þessar:
j. Trúrækni og kristindómur,
.eftir dr. O. Hallesby, eu Valgeir
Skagfjörö cand. theol. íslenskaöi
meö leyfi höfúndarins.
Dr. Hallesby er „gamalguðíræö-
iugur,“ sem kallaö er, þ. e. heldur
sér viö „gamalt og gott kirkjunn-
ar lögmál,“ og hvarflar þar ekki
frá, þó aö nýjar trúaröldur risi
alt í kring um hann.
„Mesta hættan á vegi kristin-
dómsins frá upphafi, hefir ekki
veriö andstaöa eöa ofsóknir," seg-
ir dr. O. H., „heldur aö hann yröi
sambræddur heiöinni trúrækni og
skipaöi bekk með henni."
Og enn segir hann: .,Á siðari
tímum, fyrst fyrir áhrif frá víö-
reisnarstefnunni og síöar i af-
kvæmutn hennar soccianastefn-
junni og skynsemistrúarstefnuhni,
hefir ný trúarbragðasambræösla
átt sér stað frá mótmælenda hálfti
og hún svo stórfeld, aö hún cr
komin vel á veg tneö aö útrýrna
kristindóminum í Evrópu og
setja í hans staö gnostik skynsem-
istrúarbTögð, sóöin saman úr trú-
arbrögöum allra alda og allra
þjóöa.
Svo sem ofurlitla tilraun til aö
afstýra þessari yfirvofandi hættu
tneöal vorrar litlu, hjartfólgnu
þjóöar, gef eg þessa bók mína út.
Þaö er ekki ætlunin aö hún sé ná-
kvæm fræöileg útlistun á eölismun
•kristindóms og heiðindóms, heldur
aöeins , tilraun til að veita þeim
raunhæfa leiöbeiningu, sem nú á
þéssum viösjálu tínium trúar-
l)ragöasambræðshtnnar, vilja fá aö
vita mismun almennrar „trúar" og
trúarbragða annarsvegar og krist-
indóms hinsvegar, til aö frelsa sál
sína."
2. Hallarklukkan.
Fyrri hluti þessarar bókar kom
út. í fyrra, en nú kemur síöari
hlutinn. Þetta er sag'a frá dögúm
stjórnarbyltingarinnar í Frakk-
landi. Mér er kunnugt um, aö
fyrra hluta bókarinnar var prýöi-
lega tekiö, enda er hún bæði
fróöleg. aö ýmsu leyti og skemti-
leg. Þýöingin cr eftir Theódór
Árnason.
3. Árbók 1933.
Árbókin flytur ýmislegan fróð-
lcik, bæöi kristilegan og almennan.
— Fremst er Almanak 1934, en
þar næst kvæöi (Kom Drottinn
Kristur) eftir sira Friðrik Friö-
nksson ,og þá erindi (Meginatriö-
in) flutt á krístniboösþinginu
____________V í S I R
1933. eftir sr. Sigurjón Þ. Árna-
son.
Myndir eru í Árbókinni aí þess-
um mönnum og fylgja æviágrip :
Síra Friðrik ITiörikssyni, Sigur-
birni A. Gíslasyni cand. the'ol.,
George Williams, stofnanda K. F.
U. M. og Olfert Ricard, presti. —
Af öörtt efui má nefna grein um
Martein Luther, eftir síra Bjariia
jónsson dómkirkjuprest.
Árbókin er fróölegt r.it og veit-
ii' svör viö ntörgum spurningum.
Kristindómsvinur.
Smákorn
Eftir Guðrúnu Finnsdóttur.
Margir munu kannast við
Guðrúnu Finnsdóttur. Hún er
bækluð nijög af liðagigt, en lief-
ir ])ó framleitl merkilega
handaviunu, þó að engum, sem
sér hendur liennar, myndi detta
í liug, að slikt v/eri mögulegi.
En viljinn dregur stundum
meira en hálft lilassið.
En þessi gamla kona getur
líka fleira: Þó að hún geti varla
haldið á pennastönginni, skrifar
liún upp bi’ot af hugsimum sín-
unx, í stuttum xnálsgreinmn,
sexn lýsa reynslu hennar og þvi,
hvað hún hefir lært af lífinu.
„Smákornin“ lienngr sýna oss
glöggskygna sál, sem er að visu
bamsleg í aði’a röndiua, en þó
furðunæm á ýms fyrirbrigði í
mannlífinu og fari manna. Hún
er góð og guðhrædd kona, og
aftan við „smákornin“ eru
ýmsar hugleiðingar andlegs
efnis.
Hér ei’u nokkur ,,smákorn“
tii smekks:
„Það ljómar af meistai’averk-
um guðs handar í gegnum næt-
urmyrkur og kvrð einverunn-
ar.“
„Tár þíh falla aldi’ei í gróðúr-
lausan akur.“
„Það er jafn-vandfatíð með
fyrstu ást mánnsins og ígulker.“
„Væi’i alt mótlæti lxorfið,
yi'ði lífið tilkómulítið.“
Menn nnmu ekki sjá eftir að
kaupa kver þetta. Það borgár
sig að lesa það, — sum „smá-
kornin“ eru sannkölluð spalc-
mæli. Og liöf. á það skilið, að
henni sé sómi sýridur.
Jakob Jóh. Sniári.
Leikhúsið.
—o—
Jólaleikui’inn að þessu sinni
er tekinn úr „Manni og konu“,
hinui ágætu skáídsögu Jóns
heitins Thoroddsens, en Enxil
Thoi’oddsen (sonarsonur höf-
undarins) hefir vikið henni við
í leik með aðstoð eða samvinnu
við Indi'iða Waage. Það er
mikið vandaverk, að taka skákl-
sögur og snú'a í leik og einatt
undir hælinn lagt, hvernig slikt
tekst. Sá, sem þessar Iínur ritar,
hefir ekki átt þess kost, að sjá
hið iiýja leikril, en kunnugir
menn fullyrða, að verk þeirra
félaganna, Emils og Indriða,
hafi tekist vel. — „Maður og
kona“ er afburða skemtileg
saga, og margar persónur, sem
þar eru leiddar fram á sjónar-
sviðið, verða lesöndum ógleym-
anlegar. Jón sýslumaður Thor-
oddsen er meðal allra skemti-
legustu rithöfunda, sem uppi
hafa verið hér á landi og sögur
hans. „Piltnr og stúlka“ og
eSCKXJOOÍÍOOQOOCKKXXXXXOOCXKXXXXXOOOOOOQÍXKlOíXOOOOCOOÍXíQOtX
IpIMIIj
oy HRESSINGARSKALlNN
úsku öllum sínum viðskiftavinum gleðileyrjv jóla.
XXXOQOOQQOOOSXXXXXXXXXXXXXXXXXXKXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXK
s
„Maður og kona“, liafa orðið
ákaflega vinsælai’ og verða
lesnar enn um langan aldur
með mikilli ánægju. — Væri
óskandi, að leikur sá, sem nú
verður sýndur aiman jóladag,
liefði tekist svo vel, að samboð-
ið væri skáldverki þvi, sem
hann er gerður eftir. — En hvað
sem því liður, þá inmi þó litlum
vafa bundið, að leikhúsgestir
skemti sér hið besta, er þeir
komast i kynni við bráðlifandi
vini sína úr „Manni og konu“.
Sennilega verður aðsóknin að
leiknum mjög mikil, enda
þyrfti svo að vera.
Lv.
Jðlakveðjar sjðmanna.
--o--
FB. 23. des.
Innilegustu jólakveðjur til
vina og æitingja.
Skipverjar á Walpole.
Bestu jólaóskir frá skipshöfn-
inni á
Karlsefni.
Öskum vinuxn og vanda-
mönnum gleðilegra jóla. Vellíð-
an. Kveðjur.
Skipshöfnin á
Agli Skallagrímssyni.
Óskuni vinum og vanda-
mönnum gleðilegra jóla.
Skipshöfnin á Braga.
Óskum öllum vinum og vanda-
mönnum gleðilegra jóla. Kom-
um á jóladag.
Skipshöfnin á Snorra goða.
eftir sanmefndu leikriti hius ágæta
enska höfundar Noel Coward, sem
var leikiö óslitiö nærri því heilt
ár á Drury Lane leikhúisnu i Lon-
don. Ameríska félagiö Fox Film
réöst í að kvikmynda leikinu vest-
ur í Atneríku og vandaöi svo vel
til alls umbvmaðar hans, að Eng-
lehdingar sjálfir segja, aö tnyndin
sé eins ensk og hún heföi veriö
tekin í Englandi. Aöalléikendurnir
voru flestir fengnir frá Englandi
og sumir þeirra voru einnig aöal-
leikendur i leiknum á Drury Lane.
svo sem. Diana Wynyard, sem
leikur hlutverk móöurinnar í
myndimii af svo dæmafárri snild.
aö hún hefir orðið fræg um allan
heitn fyrir. Mótleikari hennar er
Clark Gable, sem áö vtsu hefir átt
heima í Ameríku í fjölda ára en
er fæddur og uppalitm i Englandi.
— Efni tnyndarinnar skal ekki rak-
ið hér. En tilgangur hennar er að
sýna viðhorf tveggja enskra fjöl-
skyldna viö þeim atlmröum, sem
merkastir hafa þótt í heítnsrikinu
breska, þaö sem af er þessari öld.
Myndin hefst á gamlárskveld
í899 þegar heitnilisfeöur þessara
tveggja fjölskyldha eru aö leggja
af staö í Búastríðiö og svo rekur
hver stórviöburöuriim annan, flug
Bleriots yfir Ennarsund, Titanic-
slysið og fleira og loks heimsstyrj-
öldin og árin eftir. Hér er
sýnt á látlausan hátt hvernig ör-
lögin og rás heimsvi'öbur'öanna
leika þessar tvær fjölskyldur og
brugöiö upp myndum, sem enginn
gleymir. — Lfm 15,000 manns að-
stoöuöu viö töku myndarinnar og
allur frágangur ltennar er svo at-
hyglisveröur, aö menn hljóta að
viðkenna. aö myndin sé eitt hið
mesta listaverk, sem gert hefir ver-
iö í þessari grein. S.
Gleðileg jól, gott og farsælt
nýár. Vellíðan. Kærar kveðjur.
Skipshöfnin á Venusi.
Erum á léið til Englands. —
Gleðileg jól!
Skipshöfnin á Maí.
Erum á leið til Ausífjarða.
Innilegar jóla- og' nýárskveðj-
ur. Vellíðan.
Skipverjar á Ólafi.
Óskmn vinum og vanda-
mönnum gleðilegra jóla.
Skipshöfnin á Otri.
—o—
Cavalcade
heitir inyndin, sem Nýja Bíó
sýnir á annan dag jóla. Er þa’ð
fyrir margra hluta sakir ein merki-
legastá kvikmynd, sem gerö' hefír
veriö og hvarvetna um lönd hlotiö
þamx vitnisburö, aö hún sé hvort-
tveggja i senn stórkostlega áhrifa-
mikil! sjonleikur og merkileg
menningarsöguleg heimild um líf
og háttu ensku þjóöarinnar siö-
nn um aJdamót. Myndin er gerð
Gamla Bíó.
Jólamynd Gainla Bíó er kölluð
leikfimiskennarinn. Er þetta dönsk
talmynd í 12 þáttum og þótti hún
með afbrigöum skemtileg í Dan-
mörku. Aðalhlutverkið leikur Liva
Weeí og fjölda margir kunnir
danskir leikendur. í kvikmyndinni
eru smellin lög eftir Norrnan
Andersen. Myndin veröúr sýnd á
annan kl. 5, 7 og 9. x.
ísland.
í erlendum blödnm.
Yorkshire Evening Post birti þ.
14. nóv. mynd af Mr. J. H. Ha-
v/orth, fulltrúa hjá Messrs. Mc-
Gregor, Gow and Ilojland í Hull
(sem liafa á hendi afgreíðslu
skipa Eimskipafélags íslands þar)
og skýrir frá því, aö hann hafi
verið geröur riddari af FálkaorÖ-
unni fyrir störf sin í þágu ís-
lands. Fleiri blöö bresk hafa birt
myndir af Mr. Haworth. Fjöldi
breskra blaða hefir birt greinir um
viöskiftasamninga þá, sem Bret-
land heíir gert viö aðrar þjóöir, og
er þá m. a. getiö viöskiftasámn-
inganna viö Island. fFB.)