Vísir - 24.12.1949, Side 29

-»*■ fi-*
3ÖLABLAÐ VlSIS
29
a*
unuiYie
JÞe&r #*í*íí vskut'ntir ftjrir
jjóiiss aöai 99rertíðin**.
Eftir Rafe Gibbs
Á hverju ári, þegar jólin
iiáigást, lií'nar alll við í
„draugaborginni“ Eureka í
Montana í Bándaríkjunum.
Það vár nefnilega árið 1924,
að Kureka „dó“ raunveruléga
vegna þess, að stærstu sög-
unarmyllu í fylkinu, sem var
þár í borg, var lokað vegna
verkfalls starfsmannanna, og
ckki opnuð affur. En nu vík-
ur öðru vísi við í Eiuseka.
Vegna gífurlega mikillár söiu
á jólatrjám, hel'ir hofgin
hlotið nafnið „Höftiðborg
jólatrjánna i Bandarikjun-
um“ ng má það teljast rclt-
nefrii.
• ()g iuireka bér 4>etta nafn
sitt með sónra, því að á
ju. ári eru um 300
járnin'aularlestir, hlaðnar
1.800.000 jóla trjám, sendar
ffá bðrginni og víðsvegar uni
ötl Bandaríkin. ög ahnemif
er tálið, að iiwrgi fáist nins
góð jólatré og i Eureku.
i,Konungurinn“ í ■ jótatrés-
horginni it 73- ára að atdri
og lieitir Wiiliard Altiee. Er
iiann stáTsti kau|iaiidi og
Seljandi jóláti'jáa í borginni.
Að vísu eru nokkrir aðrir
jóiatréskaupmenn þar, en
Aíbee kaupir meira cn þeir
allir til samans,
Þegar það heyrist á aðal-
götnnni i Eureka, að „Alhee
sé að kaupa“, byrjar jóla-
trés-vcr/.luuin oplnberlegá.
Og næstu tvo mánuði eru
allir, sem yettíingi geta vald-
ið, á fleygiferð um fjöllin
eftir jólatrjám. Jafnvel þj'ón-
ustustúlkurnai' á eina gisti-
húsinu í Eureka vilja ólmar
i'ara. Verður j>á „vertinn" i
sjáll'ur að inta um rúm gesta
.sinna og gauga um heina.
En «j*áð eru i'leiri en j)jón-
ustnslúlkur veitingaiiúsaxma,j
sém vilja „komást í“ jóla-
trén. Ef þér }>urfið að fá eitt- j
hvað gert i Enreka í jóla-
trésvertíðinni, |>á verður alll-1
af viðkvieðið: „Ekki hægt,
uppleknir í jólatrjám1'.
„önglegur jólatrés-Iiöggv-'
ari getur-ininið sér iun 30 eða J
40 <iollara á dag“, sagði.
Aihee við mig og tottaðij
heinuitilhúna vindilinn sinn.
„Og |>að er lélegur verka-j
máðui’, sem eigi gehir haft
10 dollára upp úr deginum.
Agóðanum er venjuíega skipt
til heiminga milli þeirra, sem
höggva jólatrén og Jiimxa,
sem eiga landið“.
AJbee sagði mér J'rá hjón-
um nokkrum í hæniun, seni
unmi í 14 <taga af kappi við
að höggvá jólatré og höl'ðu
upp úr sér í'yrir þann tíiná
1200 dollara. Notuðu j>au j>á
upphæð iil J>ess að kaiipa
nýjan híl.
Það hoi'gar sig sannarlega
l'yrir harnakaflána að ciga
inörg I>örn, jægar jólin nálg-
ast. Tökurn hónda cinn sem
dæmi. Hann á 11 börn og
eru j>au öll mjög dugleg við
að tiöggva jólatré. Jafnvel
tnginkonan sveiflár öximii
eins og jíaulæfður skógár-
höggsmaður. I>að er enghin
smáskildingur, sem J>essi
l'jölskylda fá-r í sinn hlut.
Mestu erfiðleikar jolatrés-
liöggvaranna er að koma
trjánum niður á vegina. —
Megnið af trjánum er dregið
á stóriun sleðum, sem drátt-
arvél er beitt fyfir, cn þar
sem ekki er hægt að korna
dráttarvélunum við, verður
að nota hesta.
Það var Indíáni nokkur,
sem ifann upp rnjög liag-
kvæma aðferð til J>ess að
koma trjánum niður úr fjöll-
ununr. Fyrir nokkrum árum
var Rauðskinnanuin falið að
flvlja um 200 jólatré á hest-
unr torsótta leið niður úr
fjöllunuin og að kofum skóg-
arhöggsmamianna. — Hann
lagði af stað árla dags og
morguninn eftir lágu trén við
kofana. Hann hafði, að sið
forfeðrii sinna, útbúið sér-
stakan sleða, inmdið trén öll
á hánn og látið síðan hest-
ana dragá allt sahiáii. Þessi
aðfei'ð cr notuð enn í dag.
Tveir jniðju lilutar jieirra
jólátrjáa, sem sélií eru frá
Eureka eru ræktaðir af bæhd-
um. Hinn hlulann ræktá
Eureka-búar sjálí'ir, cða hann
er tekinn úr ríkisskógum
| Bandaríkjanna.
j A síðari árufn hefir Albce
i hvatt mé'nn mjög til að
stúnda ræktun jólalrjáa' og
virðist honum háfá orðið vél
ágengt. Ög nú fiithst hommi
miklu auðveldara að fá jfila-
tré keypt. en fyrir 8 áruni.
Þegár eina sögunarmylían
í liorginni stöðvaðist og var
lokað, fækkaði íbúum Eureka
úr-2000 í 000. Borgin var því
á góðri leið með að leggjast
J í eyði. Fjölmörg hús stóðu
auð og engmn var til jiess
að innheimta lnisaleigu. Því
var þ’að, að er kona nokkur
hafði stíflað vaskinn sinn
með því að hella stöðugt alls-
| konar úrgangi í hann, flutti
hún í næsta luis þegjandi og
hljóðalaust. Enginn vissi
hver eigandinn var. Þetta
var líka miklu einfaldára cn
að hreinsa óþverrann úr píp-
unum.
1 Sjálfur Alhee fékk að finna
fyrir því, J>egar allt fór í
rúsi í Eureka. Hann rak all-
stóra verzlun, en fór á liaus-
inn, eins og svo margir í j>á
daga.
i En hann gafst ekki upp,
j>ótt á móti blési. Hann tók
að kaupa og selja ýmsar
landbúnaðai'afurðir, einnig
timhur, er liilar sögunar-
myllur hófu starfsnekslu
viðsvegar í fjöllunum. Þá var
j>að, að hann og nökkrir
aðrir í Eureka, sáú hvcr auð-
æfi voru fólgin í jölatrjám.
Þegar fvrstu jólatrén frá
Eureka komu á markaðinn,
liárúst pántánir á * Jieinx
hváðánæfa, svo góð og fallcg
þóttu þau verá.
AðálináSúr í sölunni var
aiiSvitað Albeé, eiidá var
haiiii á ferðiimí um fjöllin

SHELL
llin jvekktu Cíyde' sjáHvirku olíukyndingarlæki, sem méðál ann-
ars eru notuð í brezká ilotanum og stjórnarbyggingum x Englaiidi,
getum vér útvegað, gegn nauðsynlegtim leyfum.
Vér höfum í [yjóimstu vörri rnann, scm hefir vcfið hjá CJyde-
verksmiðjunni i Glusgow.til þess að kvmiu sér. uppsetningu og móð-
l’erð þessara lækja.
Tækin eru framleidd bæöi l'yrir díeselolíu og hráolíu (fuel oil).
Véitum alía'r taglegar upplýsingar viðvíkjandi oliukyndingar-
tækjúm.
Hringið í síma 1695,--rf • jbér. jþurfíð. að fá gert við olíukyndingn
yba?. •
V-, é,-

h.L
Densín
Brensluolíur
Saaunjiiíg'SoMuí'
.,a skáxaníH traiist: ali?a,
Víðskiptamcímum vorum um
aiit iand óskum vcr gleór-
legra jóla og góðs komandi
ars. Þökkum samvinnu lið-
inna ára.
Shell á Islandi