Vísir - 24.12.1949, Side 30

:
30
JÖLABLAEL VlSJS
á- hverjum degi méSan á
vinnumii stóð. Hann gekk um
meðal bænda og samdi við
þá um að höggva l'yrir sig
jólatré. Greiðslan, sem borg-
uð var fyrir hvert tré, var
fimm cent; en það er alveg
ótrúlegt, hve fiinm sent geta
orðið stór upphæð, ef þau eru
margfölduð nógu oft. Og það
em ekki svo fáar dráttarvél-
ar og önnur stórvirk tæki,
sem bændurnir hafa getað
keypt sér fyrír jólatréspen-
ingana.
En eftir því sem eftir-
spurnin eftir trjám óx, hækk-
aði verðið, sem fólk var
greitt fyrir að höggva þau.
Nú eru borguð 18 cent fyrir
hvert tré, sem höggvið er
og flutt ofan úr fjöílunum.
En það er mikil vinna sem
eftir er, frá því er tréð hcfir
vcrið höggvið og þar til hægt
er að senda það á markað-
inn.
Það er t. d. nauðsynlegt
að binda trén saman, áður en
hægt er að senda þau með
járnbrautarlest. 1 Eureka er
starfrækt sérstök bindingar-
stöð, þar sem 50—C0 manns,
mestmegnis konur, vinna að
staðaldri að bindingu jóla-
trjánna.
Husfreyjur, scm jafnan
uði á áii','*þegar 'vmð'er* áð
höggva jólatrén og senda þau
á markað.
Og konunum finnst bara
betra að vinna að binding-
imni, eftir því sem veðríð er
verra. Kaupið fer nefnilega
hækkandi eftir því sem lculd-
inn vex og erfiðara er að
stunda vinnuna.
Sú spuming, seni Albée
ieggur fvrst fyrir allar þær
konur, sem til hans koma í
atvinnuleit, er hvort þær
eigi ekki ermalöng ullarnær-
föt.
Það eru talin góð afköst,
ef hver maður bindur 300
bindi á dag eða svo segir
Howard Hanson, en hann á
metið í að binda jólatré. —- *
Hann batt frá því er birti
dag einn og þar til máninn
var kominn hátt á loft sam-
tals 620 bindi sem i voru yfir
3000 jólatré. Hann vann
sleitulaust, tók sér aðeins
matarlilé.
Ivvöldið, þegar síðasta jóla-
tréssendingin fer frá Eureka,
halda allir, sem vcttlingi geta
valdið, hátíð, en að sjálfsögðu
ern aðalhátíðarhöldin á jóla-
kvöldið.
Þá er kvcikt á 30 feta háu
jólatré, sem reist er á íniðri
aðalgötu borgarinnar. Skóla-
-.ELAWtáE HASSLER WARDUS.OG NiCLRtvlA GRANOALL;
'jaríýt er ^ar^ule^t í dijraríliL
vinna ekkert utan heimilisins, börn syngja þar jólasálma og
fá sérþann starí'a milli heim-
ilisverkanna, að binda trén
saman í bindi. Þeir finnst }>að
lúðrasveit bæjaríns leikur
undir. Þar með cr önnum
ársins iokið í bili, og menn
þreyttir, en
borgaraleg skylda, svo mikið.halda jólin
er um að vera þessa tvo mán- glaðir og ánægðir.
fflOWSOiSOSÍÍiíÍÍSWÍOOÖÍKÍÍlÖÍÍÍÍÍSíSOSííSOOSÍCUOSSOUSSCiSJOÍ
Kunnugt er, að allar skepn-
ur hafa einhverja- mannlega
eiginleika og ratmsóknir vís-
indamanna og foretjóra dýra-
garða hafa leitt í 1-jós traust
bönd milli dýra og manna.
Þeir hafa komizt að raun um,
að á sama hátt og ýmis konar
fælni, andúð eða fíkn, og
jafnvel taugasjúkdómar, eru
algengir meðal mannfólks-
ins, gætiir hins sama meðal
dýranna og erfast, allt frá
mauinm til zebradýrsins.
Til dæmis þjást fílar mjög
aí' tannpínu, líkþomum og
siggmyndunum. Nashyming-
ar cru nærsýnir. Sumar
lcengúrutegundrr þjást áf
bólgum í kjalkaholum. Ný-
lega leíddi krafning á maur í
ljós, að hann var Iialdinn
bcinvænu æxli. Hreindýrin
eru oft og einatt gigtveik.
Rostungarfá stimdum maga-
eitrun, ef þeir fá eklci sín 30
kg. af nýjam skehiski dag-
lega. Hmrr þroskaðri apar
fá botnlangabólgu og hié-
börðöHt *er* hartt við krampa'.
Margt fólk álitur, að kig-
hósti sé bamasjúkdómur
einvöi-ðungu. En því fer
fjarri. Apar fá þessa veiki,
ennfremur bamaveiki og
mislinga og Ijónshvoípar í
dý ragörðum þjás t oft illilega
af heinkröm.
Andlegar truflanir, er stafa
aí' mjög nóknum tengisum
milli persónuleika og um-
hverfis, virðast vera sjúk-
dómur, sem ættieinvörðungu
við mannfólkið. En þess eru
dæmi, að tigrisdýr hafi orðið
rugkið af að berja höfuðinu
við járngrindurnar á búri
sínu, og fengið alls kyns of-
skynjanir af }>essu, er það
var í æstu skapi.
Bjárndýr, sem eru geð-
stirðar og óútreiknanlegar
skepnur, fá oft ofsaleg geð-
veikikennd bræðiköst. Bjam-
ðýr í dýragarðinum í Hann-
over i Þýzkálandi framdi
ástríðuglæp, er }>að var í
slíkum liam. Það læsti kjaft-
inum um barkann á maka
sínum, dró Iiann að keri, er
þar var skammt fra og hélt
liausnum á honum í kafi í
vatninu, þar til hann drukkn-
aði.
Fílar fá oft þunglyndis-
köst. Fyrirvaralaust getur
skap þeirra snúizt úr fyllstu
gleði, er }>eir vinna í'úslega
í'yrir mannimi, í dýpsta
þunglyndi, og þá Iirista þeir
höfuðið raunalega.
Hinir mildari taugasjúk-
dómar leggjast einnig á dýr-
in. Sumir orangutan-apar í
dýragörðum em þunglyndir
og svo feimnir, að ef teppi
mu.
cr varpað inn í búr þeirra,
þrífa }>eir það þegar i stað
og sveipa sig því, til þess að
hylja nekt sína. .
Stundum þjást kyrkislöng-
ur svo mjög af þunglyndg að
það verður að gefa þeim að
eta með valdi. Er það kemur
fyrir, verða átta menn að
halda kyrkislöngunni, opna
ginið á henni og þröngva
pípu niður tun liáisinn á
henni til þess að koma nær-
ingu niður í hana.
Refir eru áyallt haldnir á-
hyggjukennd, sem veidur
oflioðslegum ótta. Rjúpan
fær oft minnimáttarkennd.
Þegar rjúpukeri hefir heðið
ósigur i viðureign, tehir liann
sig svo lítils virtan, að hann
vill ekki auka kyn sitt frek-
ar, veslast upp og deyr. Þó
hal'a í'uglafræðingar i New
York-fylki gripið til þess að
dæla homiónum í slíkar
rjúpiu', til þess að auka
sjálfstraust jæirra og hefir
það gefizt vcl.
Auðnuleysið þjáir dýrin
einnig. Rottur naga klær
sínur, -þegar þeim finnst allt
vera komið í ócfni. Nýlega
voru gerðar tilraunir með
kjúklinga, sem voru ný-
komnir úr egginu. Leiddu
þær í Ijós alvarlegar truflan-
ir á taugakerí'i þeii-ra, ef'.þeir
Jcílabækur
1. Sögur ísafoldar.
Björn heitinn Jónsson ráðherra cr í hópi
hinna merkustu blaðamanna, sem veríð
hafa á lslandi, og cr því sérstaklega við-
brugðið, hve hann rítaði snjallt og þrótt-
mikið mál, og þýðandi var hann með afbrigð-
um. Sögur Isafoldar eru skemmtilegar, en
auk þess bera þær svip máls og stíls Björns
Jönssonar.
2. Bólu-Hjálmar.
Nú koma rit hans öH. Mörg af kyæðum
lians hafa ekki komið áður og sum verið
prentuð mcð ólæsilegu letri. Hér kemur
Hjálmar til dyranna, eins og hann er ldædd-
ur.
3. Elísahet Englandsdrottning,
eftir John E, Nail. í bók þessari reluir einn
aí' yngri rithöfnndum Englendinga sögu
Elísabetar Euglandsdrottningar. En eins og
mönnum er lcunnugt af sögum, var Elísabet
hin merkasta kona og síórbrotinn þjóðhöfð-
ingi.
4. Nonni og Manm og; Sólskinsdagar.
Tvær unglingabækur eftir Jón Sveinsson
(Nonna). Nonnabæktiniar verða jólagjafir
meðan þær endast. En a næstunni munu allar
bækur Nonna koma út.
Ás-
5. Á S?Ó Og
Endunninningaj- austfirzks bónda,
mundar Helgasonar frá Bjargi.
6. Á sal,
cftir Sigurð Guðfnufidsson skólameistara.
Sigurður Gu&nundsson, skólameistari , er
cinhver sérstæðíisti og scyipmesti skólamað-
ur, sem við Islendingar höfum átt hin síðari
árin. Hann var vanur að heilsa nemendum
sínum og kveðja þá.nieð ræðu, við upphaí'
og lok skólaái-s; í Iiókinni em nokkrar af
þcssum ræðunt, auk ImgYelcju- og minningar-
greina.
7. Á hvaíveiðistöðum,
eftir Magm'is (*íslöst»n Skemmtileg bók og
l'róðleg.
8. Manneldi og heilsufar í fornöld,
heitir hók eftir dr. Skúla Guðjónsson. Sú
hók nmn vekja mikla athygli og verða þjóð-
inni Jxirí'leg.
9. Eiðurinn eftir Þorsiein Erlingsson.
Hinn seiðfagri ljóðaflokkur um ástir
Ragnheiðar biskupsdóttir og Daða Ilaltdórs-
sonar í nýrri útgáfu. Hugljúf og fögur bók.
16. íslenzk nutimalynk. ■ R
ó
í þessari hók er saman komið úrval af lýrísk- , §
um ljóðum þeirra skálda, sem heyra til 20. . á
öldinni. Yalið hafa annast þeir Kristinn E. H
Antlrésson og Snorrí Hjartarson bt>kavörður. §
11. Rit Kristínar Sigfúsdóttur.
5
í Þessu fyrsta hindi af ritsafni skáldkon-
unnar eru hcrnskumiuningar henuar, frá-
sagnir al sérlcennilégu fólki og merkumf
athurðum og lolcs I joð hennar og þrír leik-«
þættir í ljóðum.
.Mókuwr&lun Isuiuldur
a
o
Jíi:S5iíitiíStiötíOtia»t>ÍSöíX5ÍÍÖOÍÍ5ÍOÍ>»»í>tÍOtÍ»ÍÍttíÍÍ5ÍJttOÖJOOO;iC«ÍSÖt5í>OOÍiOÍÍ»»0«C«ÍÍJWÖOÍÍOOÍ>OOÍÍÍXXÍOOtSOO!>Oí50tt;iOÖOÍÍÖÍlí5t>ÍÍÍiíiS51C!i30í}í>íií;«ÍÍKÍÍ?ííÍíja»COÍ}GÍ3C;