Morgunblaðið - 02.03.1962, Blaðsíða 20

20
MORCrivnr 4 fílÐ
Föstudagur 2. marz 1962
Barbara James. 40
Fögur
og feíg
inn — hamingjan má vita hvern-
ig — komið henni í bílinn þinn
og flutt hana heim til sín. Það
var dásamlegt. Þá var það á-
hyggjuefnið úr sögunni — eng-
in Crystal framar og ekkert
hneyksli. Eða það hélt ég, að
minnsta kosti.
Þar skjátlaðist þér — ég flutti
hana ekki, sagði Rory.
Það var ég, sem gerði það,
sagði Leó. Ég hélt að sjálfsögðu,
að þetta væri sjálfsmorð, og ég
fylíltist reiði, svipað eins og þér.
Ég gekk út frá því, að hún hefði
rifizt við Rory og því búið þann-
ig um hnútana að hún gæti gert
honum skaða eftir að hún var
horfin úr lifenda tölu.
Svo að þér fluttuð hana heim,
til sín. Hún horfði á Leó með
vaxandi virðingu.
Já, til allrar óhamingju fyrir
yður. Ef ég hefði ekki farið að
skipta mér af þessu, hefði lög-
reglan tekið það gott og gilt,
að um sjálfsmorð væri að ræða.
En þér gerðuð það í góðum til-
gangi. Ég skil fullkomlega, hvað
fyrir yður hefur vakað.
Nú sneri hún sér að Rory.
Hvað ætlarðu nú að gera?
Ekkert.
Ætlarðu ekki að afhenda mig
lögreglunni?
Nei, við höfum öll vanmetið
hana. Nú hefur hún rakið feril
skammbyssunnar alla leið til
Tony, svo að það er ekki nema
tímaspurning, hvenær hún finn-
ur út allan sannleikann um mál-
ið. Kannske verður allt uppvíst
eftir fáar klukkustundir.
Kannske ég ætti þá að gefa mig
fram sjálf? sagði hún dræmt.
Hafðu það eins og þú vilt,
Vandy. Mér skildist, að þú ætlað
ir að fara í te til Tony.
Áttu við, að ég geti farið þang-
að fyrst? Hún ætlaði ekki að trúa
þessu. Fara þangað eiris og ekk-
ert hafi í skorizt?
Vissulega, hvað mig snertir.
Þakka þér fyrir. Það var eins
og hún væri móð. Þið eruð góð..
svo dásamlega góð. Ég vildi bara,
að þið gætuð orðið hamingju-
söm, en svo þurfti það að takast
svona klaufalega hjá mér. Hún
stóð upp og ég líka. Ósjálfrátt
faðmaði ég hana að mér og kyssti
hana.
Hafðu ekki áhyggjur, Vandy.
Ef út í það er farið, var þetta
slys og getur í hæsta lagi reikn-
azt sem manndráp Lögreglan
hlýtur að sjá, að þú hefur aldrei
ætlað að drepa hana með kúlu-
lausum skotum.
Voi-u þau kúlulaus? Tárvot
augun opnuðust af eintómri undr
un
Þú vissir það áreiðanlega.
Nei, mér datt ekki annað í hug
en þau væru hlaðin. Svo leit hún
grátandi af mér á Rory. Verið
þið sæl, elskurnar og heilsið þið
Tim og Júlíu fró mér. Ég — ég..
Það er svo margt, sem ég vildi
segja og get ekki sagt. Húin
reyndi eftir mætti að taka sig
saman. Ég ætti að flýta mér héð-
an meðan ég get staðið á fótun-
um. Svo flýtti hún sér út á fínu
skónum og skellti í lás á eftir
sér.
Ekkert okkar sagði eitt orð.
Rory kom til mín og dró mig
með sér niður á legubekkinn og
lagði arminn um mig. Ég hallaði
höfðinu upp að öxl hans, alsæl.
Ég held ég hafi fundið, að á þess-
ari stund var hann kominn tiíl
mín aftur — fyrir fullt og allt.
XX.
Hvernig vissirðu, að það var
Vandy? spurði Leó loksins. Eða
var það kannske bara getgáta
hjá þér?
Nei, hún gat nú alltaf komið
til greina, en ég var ekki sann-
færður fyrr en ég sá hattinn
hennar.
Hattinn hennar? Ég lyfti aftur
höfðinu frá öxlinni á honum.
Já, hann er úr þessu létta, dún-
kennda efni.
Angóra. En hvað getur það
snert þetta mád?
Það losnar og sezt á hvað sem
fyrir verður.
Hættu nú að leika Sherlock
Holmes og segðu okkur heldur
frá því, sagði Leó og brá fyrir
glettni í augunum.
Gott og vel. í fyrsta lagi: Hvað
sem lögreglan hafði gert, var
engin von um neina framtíð fyrir
okkur, nema málið uppdýstist
fullkomlega. Við Rosaleen gát-
um ekki vonað að sjá glaðan dag
saman, ef hugur okkar væri full-
ur efa og grunsemda.
Það fannst mér líka, og þess
vegna hélt ég uppi þessum njósn-
um um byssuna, sagði ég.
Ég hugsaði þetta öðruvísi. Mér
fannst ólíklegt, að nokkur hefði
verið að njósna um okkur Crystal
við þennan hádegisverð og síðan
elt okkur hingað, beðið þangað
til ég var farinn og þá hringt
dyrabjöllunni — látið Crystal
opna fyrir sér og síðan skotið
hana. Það gat blátt áfram ekki
hugsazt, svo ólíklegt var það.
Hitt var miklu Xíklegra, að ein-
hver, sem hafði lykil, hefði kom-
ið hingað og fundið hana þar
fyrir.
Kannske ég? sagði ég og færði
mig frá honum, en hann greip
aftur í handlegginn á mér.
Það eru þrír auk mín, sem
’hafa lykil. Þú, Vandy og hús-
vörðurinn. Hann er áreiðanlegur
maður og ég gat illa hugsað mér,
að hann færi að taka sig fram
um að skjóta Crystal.
Svo að þá var ekki um aðra
að ræða en Vandy og Rosaleen,
sagði Leó.
Ég var eins viss um það og ég
get verið um nokkurn hlut, að
það var ekki Rosaleen. Og samt
gátu líkur bent til þess. Það
skiljið þið, er ekki svo? Hann
sneri sér að mér. Þú hafðir fulla
ástæðu, eða hélzt þig hafa það.
Og þú komst hingað einmitt á
þessum tíma. Og skiljanlega hefð
irðu orðið æfareið að finna hana
hérna. En ég var viss um, að þú
hefðir enga skammbyssu, en hins
vegar vissi ég, að sem aðstoðar-
leiksviðsstjóri myndirðu kunna
með hana að fara.
Og samtímis hélztu, að ég væri
skotin í Leó, sagði ég. Mér finnst
það tvennt ekki falla vel saman.
Nei það var ekki hvort öðru
sam-kvæmt, og þessvegna leið ég
allar hugsanlegar sálarkvalir.
Hann gekk út að glugganum.
Líkleg hef ég haft sektarmeðvit-
undina á heilanum. Ég vissi, að
ég var þín ekki verðugur, og
hversvegna skyldirðu þá ekki
snúa þér að Leó? Hann er betri
maður en ég. Jafnvel þótt þú
hefðir í reiðikasti skotið Crystal,
þá var það líka mér að kenna.
Ég hef átt alla sökina frá önd-
verðu. ég hef verið bjáni og lát-
ið teyrna mig á eyrunum.
Æ, í herrans nafni, hættu nú
þessu, sagði Leó. Það er nú aldr-
ei nein höfuðsynd að lóta stelpu
eins og Crystal blekkja sig.
Rory sneri sér við með glotti,
sem kom mér á óvart.
Já, ég er víst að reyna að gera
harmleik úr sjálfum mér, er það
ekki? Það er nú gallinn á gaman-
leikurum, að þá langar alltaf til
að leika sorgarleik.
Segðu okkur þetta um hattinn
hennar Vandy, sagði Leó. Ég er
orðinn forvitinn að heyra það.
Jæja, eins og ég sagði yk-kur,
var ég orðinn hálf-ringlaður út
af þessu öllu saman, sagði Rory.
Þessvegna tók ég það í mig að
vera í íbúðinni í nótt, í stað þess
að fara heim. Mér fannst ég hlyti
að finna þar eitthvað, sem gæti
hjálpað mér að ráða gát-una.
En nú var búið að gera þarna
hreint og þurrka af öllu, auk
þess sem lögreglan var búin að
fara yfir það allt. Hvað gaztu
vonast til að finna?
Ja, þar var það, sem leynilög-
reglumaðurinn ungi fór fram úr
öllum hinum. Þú sagðir, að ein-
hver hefði getað legið í leyni inni
í fataskápnum, en enginn tók
neitt sérstaklega eftir því. En ég
gáði nú samt inn í skápinn og
þar voru verksummerkin. Þarna
hanga einir tveir yfirfrakkar og
á öxlinni á öðrum þeirra voru
hár, fíngerð eins og úr silki,
ljósleit á lit. Þetta kom mér á
óvart og ég fann ekki, að þau
hefðu neina þýðingu- fyrr en
Vandy kom hérna inn í dag, með
þennan hatt á höfðinu. Hann var
með sama lit. Ég ályktaði, að
hárin höfðu verið í réttri hæð,
til þess að hún hefði nuddað
hattinum við öxlina á frakkan-
um, meðan hún stóð inni í skápn-
um. Allt stóð heima. Hún hafði
lykilinn og hún hafði tvöfaldan
tilgang með þessu.
Veslings Vandy — aumingja
Vandy, sagði ég.
Já, og veslings Crystal.
Gíeymdu því ekki, sagði Rory.
Ég myndi ek-ki eyða ofmikilli
samúð á hana, sagði Leó kulda-
lega. Hún gaf sjálf tilefni til þess
arna.
Hún var nú samt falleg — og
fjörug, sagði Rory.
Snöggvast fann ég til gremju
yfir því, að hann skyldi enn ekki
getað mimað annað um hana en
það, sem betur mætti fara. En svo
rann mér reiðin. Þetta var hæfi-
-leg grafskrift eftir hana: Hún
var falleg og fjörug.
Löggan kom að heimsækja okk
ur í dag, sagði Tim.
Áttu við Wood fulltrúa?
Já. Ég talaði mikið við hann.
Ég hafði farið eín heim og skil-
ið Rory eftir í íbúðinni. Rory
hafði heimtað að fá að halda á-
fram með sýninguna þennan dag,
eins og ek-kert væri. Áður en ég
fór, kyssti hann mig eins og hann
hafði kysst mig áður fyrr.
Ég kem heim undireins og ég
get, sagði hann. Reyndu að hafa
ekki of miklar áhyggjur út af
þessu.
Ég spurði Idu um þessa heim-
sókn fulltrúans.
Hann kom skömmu eftir að
Vandy fór, sagði hún. Hann var
mjög upprifinn við krakkana.
Maður skyldi ekki Iia-lda, að hann
væri lögreglumaður, svo var
hann góður og almennilegur.
Já, eins og lævís höggormur,
hugsaði ég.
Til hvers kom hann? ’
Til að hitta þig eða Vandy og
hann virtist eitthvað vonsvikinn
að hvorug y-kkar skyldi vera
heima.
Kom liann með nokkrar spurn-
ingar?
Já, og ég vona, að ég hafi svar-
að þeim rétt. Það var áhyggju-
svipur á andlitinu, sem annars
var svo rólegt. Ég sagði honura
SHtltvarpiö
Föstudagur 2. marz
8:00 Morgunútvarp (Bæn — 8:05 Morg
unleikfimi. — 8:15 Tónleikar —
8:30 Fréttir — 8:35 Tónleikar
9:10 Veðurfregnir — 9:20 Tónl.).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar —•
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13:15 Lesin dagskrá næstu viku. {
13:25 „Við vinnuna": Tónleikar.
15:00 Síðdegistónleikar (Fréttir, tilk.
— Tónl. — 16:00 Veðurfr. — Tón
leikar — 17:00 Fréttir. — Endur
tekið tónlistarefni).
17:40 Framburðarkennsla í esperanto
og spænsku.
18:00 ,,Þ»á riðu hetjur um héruð“: Gðu
mundur M. t>orláksson segir frá
Birni Hítdælakappa.
18:20 Veðurfregnir. — 18:30 Þingfrétt
ir — Tónleikar.
19:00 Tilkynningar — 19:30 Fréttir.
20:00 Daglegt mál (Bjarni Einarsson
cand. mag.).
20:05 Efst á baugi (Tómas Karlsson og
Björgvin Guðmundsson).
20:35 Frægir söngvarar; XVI: Tito
Schipa syngur.
21:00 Ljóða)~áttur: Lárus Pálsson leik»
ari les ljóð eftir Benedikt Grön^
dal.
21:00 Tónleikar: Svíta í D-dúir eftir
Telemann (Hljóðfæraleikarar úr
saxnesku ríkishljómsv^tinni
leika. — Kurt Liersch stj.).
21:30 Utvarpssagan: „Seiður Satúrnus-
ar“ eftir J. B. Priestley; XVII,
(Guðjón Guðjónsson).
22:00 Fréttir og veðurfregnir — 22:10
Passísusálmur (10).
22:20 Um fiskinn: Einar Jóhannsson
fiskiðnfræðingur talar um vinnsl
una í frystihúsum.
22:40 Á síðkvöldi: Létt klassisk tónlistl
a) David Oistrakh leikur á fiðlu
og Vladimir Yampolsky á pí
anó: Spánskur dans, op. 39
eftir Sarasate, Dans úr óper
unni „La Vida Breve“ etftir
De Falla og Ástarsöngur eftir
Albeniz.
b) Brendan O’ Dowda syngur
vinsæl lög.
c) Hollywood Bowl sinfóniu*
hljómsveitin leikur hljómsveit
arútsetningar á lögum eftir
Chopin, Carmen Dragon stj,
23:25 Dagskrárlok.
Laugardagur 3. marz
8:00 Morgunútvarp (Bæn — 8:05 Morg
unleikfimi. — 8:15 Tómleikar —
8:30 Fréttir — 8:35 Tónleikar —
9:10 Veðurfregnir — 9:20 Tónl.),
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar
12:25 Fréttir og tilkynningar).
12:55 Óskalög sjúklinga (Bryndís Sig
urjónsdóttir).
14:30 Laugardagslögin — (15:00 FrétU
ir).
15:20 Skákþáttur (Sveinn Kristinsson).
16:00Veðurfr. — Bridgeþáttur (Hallur
Simonarson).
16:30 Danskennsla (Heiðar Ástvalds*
son).
17:00 Fréttir — Þetta vil ég heyra: —
Gísli Halldórsson leikari velur
sér hljómplötur.
17:40 Vikan framundan: Kynning 4
dagskrárefni útvarpsins.
18 .-00 Útvarpasaga bamanna: .JSTýja
heimilið“ eftir Petru Flagestad
Larssen; XIV. (Benedikt Amkelsson).
18:20 Veðurfregnir.
18:30 Tómstundaþáttur bama og ungl*
inga (Jón Pálsson).
18:55 Söngvar í léttum tón — 19:10 Til
kynningar — 19:30 Fréttir.
20:00 Ungir listamenn:
a) Lorin Hollander (14 &rm
Bandarikj amaður) letkur á
píanó verk eftir Granados,
Schubert, Mendelssohn o.£l,
b) Uto Ughi (17 ára ítali) leikur
fiðlusónötu í g-moll, „Djöfla
trillusónötuna*4 eftir Tartini,
Við píanóið: Ernest Lush.
20:30 Leikrit: „Brunarústin** eftir Aug
ust Strindberg. — Leikstjóri og
þýðandi: Sveinn Einarsson. —
Leikendur: Þorsteinn Ö. Stephen
sen, Valur Gíslason, Brynjólfuir
Jóhannesson, Anna Guðmunds*
dóttir, Haraldur Björnsson, Ér«
lingur Gíslason, Lárus Pálsson,
Margrét Guðmundsdóttir, Bóbert
Amfinnsson, Jón Sigurbjörnsson,
Baldvin Halldórsson, Arndí*
Björnsdóttir, Sigríður Hagalía
og Gísli Alfreðsson.
22:00 Fréttir og veðurfregnir. — 22:10
Passí usáimur (11).
22-20 Danjilösr — 24:00 Dasfskrárlok
— tig er að koma frá skíðakennaranum þínum og hann
sagði, að þú ættir að halda áfram að læra strax og þú kæm-
ist á fætur. Annars týnirðu niður því, sem þú varst búinn
að læra!
Xr X- *
GEISLI GEIMFARI
X- >f X-
— Lára, ég gaf manni þínum lof-
orð við dánarbeð hans og ég ætla
mér að efna það. Ég f« afíur til
rannsóknarstöðvarinnar og held á-
fram tilraunum með durabillium.
Ef þú ert ákveðin í að selja einka-
leyfið, þá þú um það. En ............
Mundu það ef blandan stenzt ekki
strangar prófanir, hefur þú eyðilagt
það traust, sem heimurinn ber til
míkils vísindamanns.