Morgunblaðið - 15.09.1962, Síða 17

f Laugardagur 15. sept. 1M
MORGVNBL AÐIÐ
17
Ræða Ólafs Thors
i
Við gufugosið í ölfusdal í gær. Á myndinni sjá st m. l. forsætisráðherrarnir, og verkfræðing-
arnir dr. Gunnar Böðvarsson og Sveinn Einars son.
— Ben-Gurion
;
Framhald af bls. 8.
þeirra og fræddi Ben-Gurion
enn um staðinn og sögu hans;
minntist þess að brezki fulltrú
inn á Alþingishátíðinni hefði
haldið fast við að brezka þing
ið væri m-óðir þinganna, en
viðurkennt að Alþingi Islend
inga væri- amma þeirra. Það
líkaði gestunum vel. „Hérna
stóðu þeir og töluðu við fólk
ið“ bætti sigurður Nordal við.
Það var eins og hlypi einhver
galsi í Ben-G .ion við þessi
orð. Hann benti til himins og
sagði, „En heyrðu þeir rödd
ruðs frr þessum stað?“ Eng-
inn viðstaddra treysti sér til
að ullyrða, að svo hefði ver-
ið, og þá spurði Ben-Gurion
hve margt fólk hefði verið
samankomið á Aiþingi 930 eða
þar um bil. „Um 1000 rnanns",
sagði Sigurður Nordal og
bætti enn við: „Hér sagði
gamli maðurinn, forðum
daga: „Það mun verða
satt, er vér slítum í
sundur lögin að vér munum
slíta og friðinn". Til þessara
orða var vitnað í þeirri
bjargföstu trú að þar mundi
íslenzkur arfur hafa í ölium
höndum við menningu Gyð-
inga. En Ben-Gurion brosti
og sagði, „Var það hér sem
sagt var: „Elska skaltu
náunga þinn, eins og
sjálfan þig?“ „Þá sá Sigurður
Nordal sér leik á borði og
spurði, „En halda nú allir
þessi orð í ísrael?" „Nei, bví
miður ekki allir,“ varð Ben-
Gurion að viðurkenna. Síðan
barst talið að boðorðunum og

sagði Ben-Gurion að þau
hefðu verið samin fyrir 3200
árum, eða tveimur mánuðum
eftir exodus. Sigurður Nord-
al skaut því þá inn í
að samþykkt hefði verið á
Alþingi um miðja 13. öld
að guðslög skyldu ráða
þegar þau greindi á við
ndslög. Þannig hafði hann
þokað sögu íslands allsæmi-
lega til sátta ,ið bessi 3200
ára gömlu fyrirmæli Mósebók
Þá benti Sigurður Nordal á
tvo kletta á vesturbrún Al-
mannagjár og lítinn stein sem
liggur á rnilli þeirra og sagði
„Þessi steinn hefur verið
þarna í þúsund ár.“ Ben-Guri
cn virti klettana fyrir sér og
sagði við Ólaf Thors, „Þessi
björg eru táknræn fyrir þjóð
yðar. Hún er eins og klettur.
Með þessum orðum kvaddi
forsætisráðherra ísraels helg
asta stað íslands.
Og nú var enn haldið af stað
og ekið sem leið liggur í
Hveragerði. Þar sýndu Gunn-
ar Böðvarsson og Sveinn
Einarsson forsætisráðherrun-
um borholu nr. 7 í Ölfusdal.
Hún er 700 m. djúp og sagði
Sveinn Einarsson að orkan úr
holunni gæfi 60 tonn af gufu
á klufckustund, hvað sem það
annars merkir. Hann sagði
ísraelsku blaðamönnunum
enn fremur frá því, að í ráði
væri að byggja þarna rafstöð
í náinni framtíð. Þeir virtust
hafa mikinn áhuga á þessari
gifurlegu orku, enda voru
menn furðu lostnir, þegar
i
hún var leyst úr læðingi og
látin streyma út í loftið. Ben-
Gurion stóð agndofa og horfði
á þetta náttúruundur og í
svip hans mátti í senn lesa
auðmýkt og aðdáun. Hann
hafði líkt íslenzku þjóðinni
við klettinn en mundi vera
fláiánlegt að draga lílkingu
milli þeirrar orku, sem
streymdi úr jörðinni, og þess
dugnaðar, eljusemi og fyrir-
hyggju sem einkennir ísra-
elsku þjóðina? Þegar lokað
hafði verið fyrir gufuna sneri
Ben-Gurion sér að Ólafi Thors
ag sagði, „Ég mundi vilja
fara með þetta heim með
mér.“ Ólafur Thors sagði „Ef
þér treystið yður til að taka
þessa orku með yður heim,
tek ég mér bessaleyfi og lýsi
því yfir, að yður er það heim-
ilt.‘ Ben-Gurion brosti og
svaraði „Ef ég gæti farið með
þessa orku heim mundi ég
ekki skila henni aftur“. Síðan
horfði hann enn um stund
á gufustrókinn, sneri sér aft-
ur að Ólafi Thors og mælti
„Nú hafið þér loksins sigrað
mig. Ég gefst upp“.
Með þau orð í huga og
einnig eftirfarandi fyrirmæli
fimmtu Móse bókar kvöddum
við forsætisráðherra fsraels
eftir skemmtilegan dag og
ógleymanlegan. „Veljið til
vitra menn, skynsama og
valinkunna af hverri kyn-
kvísl yðar, og mun ég skipa
þá höfðingja yfir yður.“
Höfðingi ísraelsþjóðar hafði
lokið heimsókn sinni til þeirra
tveggja staða á íslandi, sem
helzt minna á orku anda og
efnis. m.
í GÆR birti Morgunblaðið laus-
lega þýðingu af ræðu Ólafs
Thors. forsætisráðherra, > boði
því, sem haldið var á Hótel Borg
til heiðurs Ben-Gurioni, forsætis-
ráðherra og frú, en ræðuna flutti
forsætisráðherra á ensku. Blaðið
hefur nú aflað sér írumtexta
ræðunnar á íslenzku og birtist
hann hér á eftir.
Herra forsætisráðherra og frú
Ben-Gurion og aðrir háttvirtir
gestir.
Heimsókn mikils leiðtoga af
Gyðingaþjóð, sem hingað kemur
frá Jerúsalem, hlýtur að vekja
sterkar tilfinningar í íslenzkum
hjörtum. Við vitum allir hvað
okkar þjóð, eins og aðrar þjóðir
vestrænnar siðmenningar, á að
þakka andlegri forusitu hinna
miklu trúarbragðaleiðtoga af
stofni ísraels.
Þeir gáfu heiminum Biblíuna,
trúna á einn Guð skapara himins
og jarðar. Þeir urðu fyrstir til
þess að tala um vilja Guðs, og um
skyldu mannanna við Guð sinn.
Vizka þeirra og andans afl varð
leiðarljós mannkynsins frá glund
roða og villu til siðlegrar vitund
ar og siðlegra boðorða og lög-
máls.
öldum saman var vart sá mað
ur á íslandi frá verbúðum fiski-
manna til innstu bæja í dalnum,
að líf hans væri ekki háð sterk-
um áhrifum frá Biblíunni, eða
prédikurum og skáldum innblásn
um af kenningum hennar.
Og alla þá hughreystingu og
andlega uppljómun, sem trúar-
brögðin fá veitt mönnum, hafa
íslendingar í aldalöngum örðug-
leikum mátt þakka þeim raust-
um sem til mannkynsins höfðu
talað frá landinu helga.
Við íslendingar hugsum oft um
sögu okkar og forfeður. Við skilj-
um því vel þá ást til ættarlands-
ins sem nærist af miklum minn
ingum og af fornri frægð. Við
skiljum að sú ást ein gat blásið
Gyðingum í brjóst þeirri hug
dirfð og því ofurafli sem til
I
þurfti að ísraelska kraftaverkið
gæti gerzt — sköpun nýs lands
á fornri grund, á tiltölulega
mjög skömmum tíma. Sá lifs-
þróttur, sem svo geyst hefur far-
ið, hefur unnið aðdáun um heim
allan.
Hugmyndin um endurheimt
hins forna ættlands hlýtur frá
upphafi að hafa verið eins konar
skáldlegur draumur. £f ég ætti
eitthvað að nefna sem ber vott
þessum stöðugt logandi hugsjóna-
eldmóði, þá vil ég minna á að
þessi þjóð landnema úr öllum
áttum heims hefur tekið upp og
endurnýjað hina fornu tungu
feðra sinna, hebreska tungu og
gert hana að ríkistungu sinni,
til þess að vera ekki aðeins allir
sömu ættar, heldur og ein þjóð,
verðug sinnar miklu arfleifðar,
landsins helga. Þetta er án efa
einstætt í sögu mannkynsins.
Þjóð yðar, herra forsætisráð-
herra, hefur með fordæmi sínu
enn á ný minnt okkur alla á
hvers mannlegur máttur er megn
ugur, þegar hann stjórnast af
hetjulund og mikilli hugsjón. Is-
lenzka þjóðin óskar þjóð yðar
gengis og gifturíkrar uppskeru
af öllu hennar mikla erfiði og
sterku trú.
Við vitum að heiður okkar af
komu yðar er ekki sá einn, að
okkur hefur heimsótt forsætis-
ráðherra ísraels, heldur er hann
fyrst og fremst sá, að þér eruð
jafnframt sá maður. sem öllum
fremur var hinn ósveigjanlegi
vilji og hin sterka og örugga
hönd bak við drauminn um
endurheimt hins fyrirheitna
lands. Þér voruð þjóð yðar hið
mikla fordæmi um þrek og þraut
seigju. Við hljótum að spyrja
hvort draumurinn mundi hafa
rætzt, án yðar. Nafn yðar mun
geymast í sögunni meðal þeirra
leiðtoga allra tíma, sem skópu
þjóð ísraels örlög.
Megi Guð gefa yður og flrú
Ben-Gurion langt og farsælt líf,
og þjóð ísraels mikla framtíð.
Rangfærslum Þjóð-
viljans mótmælt

Sjálfstæðisfélag stofnað
við ísafjarðardjúp
Þann 5. ágúst s.l. var haldinn
Stofnfundur félags Sjálflstæðis-
manna við ísafjarðardjúp. Fund
urinn var haldina að Reykja-
nesi.
Sigurður Bjarnason, ritstjóri
frá Vigur, setti fundinn, fund-
arstjóri var kjörinn Páll Aðal-
steinsson, skólastjóri, Reykjanesi
oig fundarritari Páll Pálsson,
bóndi, Þúfum, Reyikjafjarðar-
hreppi.
Axel Jónsson, fulltrúi fram-
kvæmdastjóra Sjálfstæðisflokks-
ins flútti reindi um skipulagsmál
flokksins og lagði fram frum-
varp að lögum fyrir félagið, sem
síðan var samþykikt og heiti fé-
lagsins ákveðið: Félag Sjálfstæð-
kunanna við ísafjarðardjúp og
félagssvæði þess Reykjafjarðar-
hreppur, ögurhreppur, Nauteyr-
arhreppur, Snæfj allahreppur og
Grunnvíkurhreppur í Norður-
ísafjarðarsýslu.
Stjórn félagsins skipa: Baldur
Bjarnason, bóndi, Vigur, for-
maður, Páll Aðalsteinsson, skóla
stjóri, Reykjanesi, Hákon Sal-
varsson, bóndi, Reykjarfirði,
Reykjafjarðrrhreppi, Sigurður
Þórðarson, bóndi, Laugabóli,
Nauteyrarhreppi og Ágúst Guð-
mundsson, bóndi, Múla, Nauteyr
arhreppi.
f varastjórn eru: Jóihannes
Guðmundsson, bóndi Svansvík,
Reykjafjarðarhreppi, Jón Eben-
eserson, bóndi, Fremri Bakka,
Nauteyrarhreppi ag Steinunn
Ingimundardóttir, húsfrú, Reykj
arfirði.
Endurskoðendur: Geir Baldurs
son, bóndi, Skálavík, Reykjar-
fjarðarhreppi og Björn Bjarna-
son, bóndi, Vigur
Sigurður Bjarnason, ritstjóri,
ræddi um stjórnmálaviðhorfið
og helztu hagsmunamél héraðs-
ins, þá rakti hann helztu fram-
tíðarverkefni hins nýstofnaða
félags og ræddi um flokksstarf-
ið í Vestfjarðarkjördæmi.
Miklar umræður urðu á fund-
inum og tóku þessir til máls:
Baldur Bjarnason, Vigur, PálH
Pálsson, bóndi, Þúfum, Bjarni
Sigurðsson, Vigur, Páll Aðal-
steinsson, skólastjóri, Reykja-
nesi og Axel Jónsson, fulltrúi.
Á fundinum voru kjörnir full-
trúar í Fulltrúaráð Sjálfstæðis-
flélaganna í Norður-ísafjarðar-
sýslu og í kjördæmisráð Sjálf-
stæðisflakksiiy i Vestfjarða-
kjördæmi.
VEGNA rammagreinar í Þjóð-
viljanum í gær þykir mér rétt
að taka fram eftirfarandi:
1. Um atkvæði mitt viðvíkjandi
samþykkt sem gerð var á far-
mannaráðstefnu A.S.Í. á síðast-
liðnu hausti, um að félögin segðu
upp samningum sínum, sat ég
hjá, þar sem ég tel að það geti
eingöngu meirihluti félagsmanna
hvers félags gert og samkvæmt
iþví fór fram allsherjaratkvæða-
greiðsla í Múrarafélagi Reykja-
víkur um hvort sagt skyldi upp
eða ekki. Atkvæði féllu þannig,
að með uppsögn voru 59 en á
móti uppsögn 98. Þetta er sann-
leilcurinn um að ekki var sagt
upp samningum, en hitt að ég
hafi flutt tillögu um að segja
ekki upp samningum er ósatt,
eins og margt annað hjá Þjóð-
viljanum. Það var stjórn og trún-
aðarmannaráð sem lagði það til
á félagsfundi, en Þjóðviljinn skil-
ur ekki þá meðferð á málum
félagsins þótt hún sé öllum
frjálst hugsandi möiuum skiljan
leg.
2. Um „þagnargildi" þessa máls
sem Þjóðviljinn talar um skal
tekið fram: ,Stjórn Múrarafélags
Reykjavíkur ræddi við stjórn
Múrarameistarafélags Reykjavík-
ur og vinnuveitendasambandið á
mörgum fundum áður en sam-
komulag varð, um breytingar,
sem við töldum okkur geta lagt
fyrir félagsfund. Á fundi í fé-
laginu um þessar breytingar tók
enginn til máls til andsvara, og
vantaði þó ekki að skoðana-
bræður Þjóðviljans væru á fund-
inum.
Þetta er sannleikurinn um upp-
sögn samnings og nýjan samning
Múrarafélags Reykjavíkur. Um
þau mál eða önnur félagsmál
ræður enginn nema félagsmenn
sjálfir, og ætli það ráði ekki ein-
hverju um það hverjum félags-
menn fela forustuna hverju sinni,
og hafi þess vegna ekki falið
neinum Þjóðviljamanni forustu
í félaginu um árabil af ótta við
að sá réttur yrði af þeim tekinn
eins og glöggt má af rammagrein-
inni skilja. Það gæti verið freist-
andi að ræða ýmislegt sem fram
kom í sambandi við samninga
okkar múraranna í vor, og eins
samskipti okkar við ýmsa rót-
tæka forustumen* í verkalýðs-
hreyfingunni, en mun ekki gert
hér nema eitt atriði. sem ég tel
mig knúðann til að minnast á,
og það er hið fáránlega ákvæði
í málefnasamningi Trétsmíðafé-
lags Reykjavíkur um hámark i
ákvæðisvinnu um kaup. Ef vinnu
þegi fer yfir hámarkið, á vinnu-
kaupandi kröfu á endurskoðun á
taxta félagsins. Samþykkt á
slíku ákvæði hjá Múrarafélagi
Reykjavíkur hefði af Þjóðvilj-
anum verið kölluð þjónkun við
íhaldið, og með réttu, en Þjóð-
viljinn steinþegir, af hverju?
Jú það eru hans menn sem eru
í „íhaldsþjónustu“.
Einar Jónsson.
MARSEILLE, 13. sept. (NTB)
— Franska lögreglan skýrði
frá því í dag, að hún hefði
handtekið sjötta manninn,
sem tók þátt í tilræðinu við
de Gaulle Frakklandsforseta
22. ágúst sl. Hinir fimm hafa
allir verið handteknir.