Morgunblaðið - 02.10.1963, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLADID
Miðvikudagur 2. okt. 1963
Haukur Eiríksson, Liaöamaöur
Minningarorö
I DAG verður einn af starfsmönnum Morgunblaðsins
til moldar borinn, Haukur Eiríksson, blaðamaður.
Haukur kom að Morgunblaðinu 1956, og starfaði fyrst
sem prófarkalesari en síðan sem blaðamaður. Hann
skrifaði einkum erlendar fréttir og greinar, en síðustu
árin var hann einn af starfsmönnum Lesbókar Morg-
unblaðsins.
Haukur Eiríksson var góður verkmaður og fáum
var betur treystandi til að yrkja akur íslenzkrar tungu
í erilsömu starfi, þar sem sjaldnast er unnt að liggja
yfir því sem skrifað er, slípa og fegra. Hann hafði í
vöggugjöf fengið gott tungutak og næman smekk, sem
kom honum að góðu haldi í blaðamannsstarfinu. Sem
prófarkalesari var hann öruggur en kröfuharður, bæði
við sjálfan sig og aðra. Hann kostaði jafnan kapps um
að halda velli í erfiðu kapphlaupi við misjafnar að-
stæður og nauman tíma.
Haukur Eiríksson var góður félagi, glaðvær og
hrókur alls fagnaðar. Honum fylgdi jafnan birta, sem
samstarfsmenn hans nú sakna. I veikindum hans kom
í ljós, að hann var æðrulaust karlmenni.
Hauks Eiríkssonar er sárt saknað. Morgunhlaðið
hefur misst góðan starfsmann. Um leið og það sendir
konu hans, börnum og föður hugheilar samúðarkveðj-
ur nú þegar hann er borinn til hinztu hvíldar, þakkar
það störf hans í þágu blaðsins, þann trúnað og þá ár-
vekni, sem jafnan verður til fyrirmyndar.
ÞAÐ VAR óvenjuhljótt á rit-
stjórnarskrifstofum Morgunblaðs
ins miðvikudaginn 25. sept. —
þar sem venjulegast er allt á
ferð og flugi, ys og hávaði —
leitazt við að þreifa á slagæð
Samfélagsins, ef svo má orða
það, komast í snertingu við dag-
legt líf einstaklinga og þjóða. Við
vorum hljóð vegna þess að ein
helfregnin enn hafði borizt
okkur til eyrna. Því miður ekki
óalgengur viðburður, en nú var
einn úr okkar hópi, ungur mað-
ur, sem verið hafði þátttakandi
í starfi okkar, lifað með okkur
og hrærzt, horfinn og átti ekki
afturkvæmt. Haukur Eiríksson
var látinn. Okkur var að vísu
kunnugt um að hann gekk ekki
heill til skógar síðustu missirin,
en samt kom fráfall hans á
óvart. Hann hafði leitað sér
lækninga til Kaupmannahafnar,
gengið þar undir uppskurð, sem
fyllstu vonir stóðu til að hefði
heppnazt. Við fylgdumst af
ánægju með því hvernig þróttur
hans jókst, og hann gekk aftur
til vinnu sinnar, en því miður
naut hans við aðeins skamma
hríð. Sjúkdóm sinn bar Haukur
með einstakri karlmennsku og
mælti aldrei æðruorð, þótt trú-
lega hafi hann rennt grun í að
hverju dró.
Haukur Eiríksson var fæddur
30. ágúst 1930 að Ási í Þelamörk.
sonur hjónanna Laufeyjar Sigr-
únar Haraldsdóttur og Eiríks
Stefánssonar, kennara. Hann
fluttist með foreldrum sínum til
Akureyrar 1943, lauk stúdents-
prófi frá M. A. 1950, stundaði
síðan nám við norrænudeild
Háskóla íslands, en starfaði svo
á Akureyri til ársins 1956 að
hann réðist til Morgunblaðsins,
fyrst sem prófarkalesari en síðar
blafii'maður. Kvæntur var Hauk-
ur eftirlifandi konu sinni Þór-
nýju Þórarinsdóttur og hafa þau
eignazt fjögur börn, þrjá syni
og eina dóttur.
Haukur var prýðilegum gáfum
gæddur, og mannkostir hans
leyndu sér ekki. Hann var ró-
lyndur í fasi en einbeittur, vand-
virkur svo af bar, fumlaus, fund-
vís á aðalatriðin og öruggur að
hverju sem hann gekk. Hann
vann sér þegar traust allra og
virðingar. Honum var mjög sýnt
um íslenzkt mál, vann verk sín
af sérstakri smekkvísi og frá-
gangur var allur svo snyrtilegur
að athygli vakti. Það er ekki
venja blaðamanna að setja störf
sín undir mæliker prentaranna,
en það fór ekki framhjá neinum,
hve mjög þeir sóttust eftir að
setja handritin hans Hauks. Við-
fangsefnið var tekið föstum tök-
um þegar í upphafi þótt tími
væri öft naumur og engu eða
fáu þurfti við að bæta eða
breyta við síðari yfirlestur.
Engum dylst að Morgunblaðið
hefir misst góðan starfskraft þar
sem Haukur var, mann, sem allt-
af var hægt að treysta. En við,
sem með honum unnum, söknum
þó enn meir mannsins. Á betri
félaga varð ekki kosið. Það var
alltaf visst öryggi í því að hafa
Hauk nálægt sér. Rósemi hans
og festa hafði góð áhrif í eril-
sömu starfi, ekki sízt þegar mik-
ið var um að vera. Og þó
kannski ekki síður glaðværð
hans og létt lund, því hann var
hrókur alls fagnaðar og átti
auðvelt með að hrífa aðra með
sér.
Haukur var unnandi fagurra
lista, bókhneigður, ljóðelskur og
hagmæltur vel. Hann flík-
aði ekki skáldgáfu sinni, en átti
það til á góðri stund að fara með
hnyttin . gamankvæði orkt um
viðstadda. Tónlistin var honum
þó ef til vill kærust, stundaði
hann m. a. söngnám við Tón-
listarskólann og söng með kórum.
Það er tregt tungu að hræra,
þegar við kveðjum þig í dag,
góði vinur. Við söknum þín öll,
en vitum þó að allt slíkt hlýtur
að blikna saman borið við þann
harm, sem kveðinn er að konu
þinni, sem var þér svo samhent
um allt, börnum þínum og föður.
Samúð okkar með þeim verður
ekki reynt að lýsa með orðum.
Sú huggun er ein að tíminn fær
að nokkru grætt hin dýpstu sár,
og minninguna fær enginn frá
okkur tekið. Það er gott að
minnast góðra drengja, manna
EKKI eru ýkja margir mánuðir
frá því, er við komum síðast sam
an stúdentar frá Menntaskólan-
um á Akureyri 1950. Fyrir þeim
samfundi hafði einn maður for-
ystu og annaðist undirbúning.
Var það ekki í eina skiptið, sem
Haukur Eiríksson hafði forgöngu
um að tengja saman þann dreifða
eins og Hauks Eiríkssonar.
Þorbjörn Guðmundsson.
Benzin-afgreiðslumaður
Ungur maður, helzt eitthvað vanur afgreiðslustörf-
um, óskast nú þegar. — Uppl. á skrifstofunni,
Hafnarstræti 5.
Olíuverzlian íslands hf-
KEFLAVÍK
Til sölu
Tvílyft einbýlishús við Hafnargötu. Stor loð. Akjos-
pnleg aðstaða til verzlunar eða iðnaðar. Útborgun kr.
400 til 500 þúsund — Veðbandalaust.
VILHJÁLMUR ÞÓRHALLSSON, hdl.
Vatnsnesvegi 20. — Símar 1263 og 2092.
hóp, sem eitt sinn var um árabil
bekkjarheild.
í dag hittumst við aftur, en nú
er sköpum skipt. Sá, sem síðast
var miðdepill gleði og fagnaðar,
er nú kvaddur hinztu kveðju
með söknuði.
Haukur Eiríksson fellur í val-
inn fyrstur okkar bekkjarsyst-
kinanna. Þar fór ungur að árum
einn mesti efnismaður, sem ég
hef þekkt. Við vorum bekkjar-
bræður í sex ár í M.A. Allan
þann tíma var Haukur í fremstu
röð námsmanna og m.a. tungu-
málamaður með afbrigðum.
Námið virtist hann þó taka fyr-
irhafnarlítið og létt.
Þrátt fyrir einstaka hógværð
Hauks, fór ekki hjá því, að ^narg-
víslegir hæfileikar hans kæmu í
ljós í hópi vina og félaga. Hann
var listhneigður á marga lund.
Músíkalskur var hann með af-
brigðum, söng og lék á hljóð-
færi. Hann teiknaði og málaði
prýðilega og gat verið skáldmælt
ur, ef því var að skipta. Þá sjald-
an hann fékkst til þess.’gat hann
í kunningjahópi skemmt með
kostulegri hermigáfu og húmor.
I viðmóti hans og framkomu var
jafnvægi og þíðleiki, sem gerði
samvistir við hann ljúfar og
ánægjulegar. Má geta nærri hví-
lík eftirsjá er að slíkum manni
hjá öllum, er hann þekktu.
Haukur kvæntist bekkjarsyst-
ur okkar, Þórnýju Þórarinsdótt-
ur, skömmu eftir stúdentspróf.
Hlotnaðist þar báðum mikil ham-
ingja, sem fram kom í ástúð og
eindrægni í allri sambúð. Þau
eignuðust fjögur börn og nú er
von á því fimmta. Er það mikill
harmleikur að sjá á bak glæsileg
um hæfileikamanni í blóma lífs-
ins við slíkar aðstæður. Má geta
sér til um þá þungu raun, sem
eiginkonan verður nú að þola í
kjölfar mikilla örðugleika, sem
á undan eru gengnir. Þá byrði
hefur Þórný borið af slíkri karl-
mennsku, að við hetjuskap ligg-
ur. Því miður er fátt, sem mildað
getur mótlætið, en ég vildi óska,
að hún mætti nú njóta þeirrar
samstöðu, sem ríkt hefur meðal
okkar bekkjarsystkinanna og
hún og maður hennar áttu svo
mikinn þátt í að skapa.
Haukur Eiríksson er horfinn.
Stúdentshópur okkar verður
aldrei sá sami. En minning hans
á rúm í hugum okkar allra.
Konu hans, föður og öðrum
ástvinum sendi ég innilegar sam-
úðarkveðjur.
Magnús Óskarsson.
Kópavogur - Vinna
Nokkrar stúlkur óskast í vinnu strax.
Niðursuðuverksmiðjan Ora hf.
Símar 17996 og 22633.
Reykjavikurmót
í handknattleik 1963
hefst laugardaginn 19. október. Þátttökutilkynning-
um þarf að skila til skrifstofu ÍBR, Garðastræti 6,
fyrir 10. október, ásamt þátttökugjöldum kr.
(35,00 pr. flokk).
H.K.R.R.
Loksins! gœðapenni
sem allir geta eignast!
Sheaffer§
Verð „Imperial“ við allra hæfi
Sheaffers, sem þegar er heimskunn-
ur fyrir „Hvít-oddpenna“, bjóða nú
„Imperial“. Þessi nýi frábæri penni
er í stíl við flesta af hinum beztu
„Hvít-odd-pennum“ . . . og kostar
þó mun minna en þér haldið.
HINN FRÆGI
SHEAFFERS STÍLI.
Fegurð „Imperial“ sker
sig úr hvar og hvenær
sem pér beitið honum.
HÓLKLAGA GULL-
PENNl ER SEREIN-
KENNI SHEAFFERS!
Með gullpenna Imperiai
getið þér skrifað leng-
ur án þreytu og betur.
ÞRÝSTIFYLLING
SHEAFFERS ER NÝ
Með þvi að þrýsta einu
sinni, þá tæmið þér,
fyllið og hreinsið „Im-
perial“ og hann er var-
anlega rithæfur aftur
Einnig fæst... Sheaffer's
„Gull Imperial“ með gullhettu.
Sheaffer’s umboðið:
egill guttormsson
Vonarstræti 4, Reykjavík