Morgunblaðið - 01.11.1963, Page 3

Föstudagur 1. nóv. 1063
MORGUNBLADIÐ
3
1 ||,M i
EINN af forstjórum Metro
Goldwyn Mayer kvikmynda-
hringsins, Jack Gordon, kom
í heimsókn til íslands í síð-
ustu viku. Blaðamaður Morg-
unblaðsins hitti hann að máli
í skrifstofu Gamla Bíós, sem
sýnir myndir M.G.M. Sat
Gordon þar með forstjórum
bíósins, þeim Hafliðg Halldórs-
syni og Hilmari Garðars, sem
einnig er formaður félags
kvikmyndahúsaeigenda, og
sýndi þeim gögn um nýjustu
myndir Sl.G.M.
— Þetta er fyrsta en áreið-
anlega ekki síðasta ferð mín
Itil íslands, sagði Gordon. Ég
er mjög ánægður með sam-
starfið við Gam.la Bíó og ætla
að sendá mann hingað á
hverju ári upp frá þessu. Ég
vonast til að komast sjádfur
sem oftast. En ég ætla að
Talið frá vinstri: tiilmar Garðars, Jack Gordon og Hafliði Halldórsson.
Bílabíó í stað „rúntsins"
Samtal við Jack Gordon,
forstjora
þegja yfir því, hve mikið er
af fallegum stúlkum á ís-
landi, þegar ég kem heim,
vegna þess að annars fæ ég
ekki leyfi konu minnar til að
koma aftur.
— -Við höfum aldrei haft
eins gott úrval af góðum
kvikmyndum eins og einmitt
núna, hólt Gordon áfram.
Hilmar og Hafliði eru búnir
að panta margar þeirra. Sýn-
ingar eru að hefjast á Kon-
ungi konunganna, sem lokið
var við í september. Aðrar
myndir frá okkur, sem sýnd-
ar verða í Gamla Bíói á næst-
unni eru t.d. „Very Import-
ant Persons“, eftir leikriii
Terence Rattigan, með Elisa-
beth Taylor og Richard Bur-
ton í aðalhlutverkum, „Upp-
reisnin á Bounty“, með Mar-
lon Brando og Trevor Ho-
ward, sem er dýrasta kvik-
mynd, er gerð hefur verið.
„Uppreisnin“ var kvikmynduð
áður af M.G.M. fyrir 25 árum.
Þá fóru þeir Clark Gable og
Charles Laughton með aðal-
hlutverkin. Síðan má nefna
„Sweet bird of youth“, með
Paul Newmann, gerða eftir
samnefndu leikriti Tennessee
Williams, og „Lolita“, með
James Mason og Peter Seller.
— Byggist afkoma M.G.M.
M. G. M.
fremur á sýningum erlendis
en í Bandaríkjunum?
— Ég held að tekjurnar
séu álíka miklar af sýningum
erlendis og innanlands.
— Hefur aðsókn að kvik-
myndum ykkar minnkað eftir
að myndir nýstefnumanna í
Evrópu tóku að ná vinsæld-
um?
— Nei, síður en svo. Að-
sóknin hefur aldrei verið
betri. Við reynum að fram-
leiða myfidir af öllum gerð-
um. T. d. hofum við fengið
Roger Vadim, Jaques Bar o.
m. fl. til þess að stjórna einni
og einni mynd fyrir okkur.
En myndir eins ög „Ben Hur“
slá í gegn allsstaðar í heim-
inum. Ég held, að „Ben Hur“
og „Á hverfanda hveli“ séu
vinsælustu kvikmyndir allra
tíma. Mér finst aðalatriðið
vera, að mynd sé góð skemmt
un, dægrastytting. Ég vil ekki
fara út úr kvikmyndahúsinu
í verra skapi en er ég kom
inn, eða jafnvel dauðþreyttur
og óhamingjusamur, eins og
eftir sumar kvikmyndir.
— Sendið þið einhverjar
myndir austur fyrir járn-
tjald?
— Já, á undanförnum árum
hefur verið skipzt á myndum
yfir tjaldið. Þeir velja mynd-
irnar mjög gaumgæfilega. —
Meðal þeirra, sem við höf-
um sent austur fyrir og hafa
notið mikilla vinsælda þar,
eru „Á hverfanda hveli", sem
reyndar er sýnd enn um allan
heim öðru hverju við aukna
aðsókn hverju sinni, „Tehús
ágústmánans" og „Borðið
ekki blómin“, sem var síðasta
mynd í Gamla Bíói. Sú síð-
astnefnda var nýlega sýnd í
Póllandi.
— Héfur sjónvarpið leikið
kvikmyndahúseigendur í
Bandaríkjunum grátt?
Það dregur vitaskuld úr
aðsókninni, en kvikmynda-
húsum fjölgar jafnt og þétt.
Aldrei hafa verið eins mörg
í smíðum og einmitt nú.
— Framleiðið þið mikið af
stuttum kvikmyndum fyrir
sjónvarp?
— Já, talsvert, en ágóði af
löngum myndum er hærri nú
en nokkru sinni fyrr. Reynsl-
an sýnir næstum undantekn-
ingarlaust, að því meira fé,
sem varið er til gerðar mynd-
unum, því meiri verður ágóð-
inn. Kröfurnar eru alltaf að
aukast og þess vegna eru það
stóru kvikmyndaframleiðend-
urnir, sem fá hlutfallslega
mestan hagnað, þar sem þeir
einir geta lagt í stórar fjár-
festingar.
— Ferðist þér mikið í starfi
yðar?
Já, ég ferðast mikið, en þó
er ég mestan hluta ársins í
New York, þar sem dreifing-
armiðstöð M.G.M. er, þótt
höfuðbækistöðvar kvikmynda
gerðarinnar séu í Hollywood.
Við höfum umboðsmenn og
ýmsa starfsmenn um allan
M.G.M. á um 50 kvikmynda-
hús utan Bandaríkjanna Alls
mun starfslið M.G.M. vera um
25 þúsund manns.
— Hvað hafið þér helzt séð
á íslandi, sem fær yður til
að strengja þess heit að koma
sem fyrst aftur í heimsókn?
— Það er margt, sem ég er
hrifinn af. Fólk er að tala
um að veðrið sé slæmt, en
mér finst það ekki gera neitt
til. Ég kom ekki til íslands
með sama hugarfari og Rivi-
erunnar eða Kanaríeyja. Mér
lízt vel á mig á íslndi og ég
veit, að margir yrðu mér sam-
mála, ef hægt væri að vekja
athygli þeirra á landinu og fá
þá til að koma hér við. ís-
lenzkur matur finnst mér hið
mesta lostæti. Ég er mikill
matmaður og hef reynt marga
rétti hér, einkum finnst mér
súrsaður hvalur ljúffengur.
Hákarlinn hef ég heyrt nefnd-
an, en var svo óheppinn þeg-
ar við vorum að gæða okkur
á þjóðarréttunum, að það var
miðvikudagur og ekki hægt
að fá dropa af áfengi. Mér er
sagt að lítið sé varið í hákarl
án brennivíns, svo að ég á
það til góða að smakka hann.
— Eitt vil ég benda á, sagði
Gordon um leið og blaðamað-
ur kvaddi. „Ég veit um ráð
til þess að eyða umferðinni
á „rúntinum". Þið skuluð
koma upp bílabíóL Bílabáó
eru mjög vinsæl í Ameríku
og víðar. Að vísu eru þar að-
allega tíðkuð faðmlög, en
sumir horfa þó á tjaldið öðru
hverju.
SUKSTIINAR
Fór eins og Morgunblaðið
spáði
Hér í blaðinu hafa síðustu
daga verið rifjuð upp umniæli
stjórnarandstæðinga frá því í
byrjun septembermánaðar, þegar
bæði -kommúnistamálgagnið og
Tíminn kröfðust þess, að ráð-
stafanir yrðu gerðar til þess, að
stemma stigu við frefcárl víxl-
hækkunum kaupgjalds og verð-
lags. Tíminn bætti því meira að
segja við, að ekki væri nægileg
stöðvun, heldur yrði að byrja á
„Iækkunarleiðinni“.
Þegar Morgunblaðið tók undir
þær skoðanir stjórnarandstæO-
inga, að nauðsynlegt væri að
gera ráðstafanir til að stöðva
frekari hækkanir, hljóðnuðu blöð
þeirra og stefnunni frá í septem-
ber var stungið undir stól. Morg-
<$5 Wfajsmt- b&
Iþvingunarlögin'
ÞVINGUNARLÓGIDAG
Forsíðufyrirsagnir Tímans og
>xÞjóöviljans“ í gœr
W AÐ FÆÐAST
Afmælafm^
u
unblaðið sagði þá, að ýmislegt
benti til þess, að stjórnarand-
stæðingar ætluðu beinlínis að
vera á móti þeirri stefnu, sem
þeir sjálfir hefðu boðað, og nú
er sú spá komin á daginn.
Samræmdur mál-
flutningur
Áður en frumvarp ríkisstjórn-
arinnar um þær aðgerðir, sem
nauðsynlegar eru til þess að
stöðva þróunina í átt til verð-
bólgu, var lagt fram á þingi í
gær, birtu blöð beggja stjómar-
andstöðuflokkanna samræmdar
árásir á þessa löggjöf, sem þau
bæði kalla „þvingunarlög". Get-
ur sú nafngift naumast verið til-
viljun hjá báðum blöðunum, held
ur er þar augljóslega >im sam-
eiginlega hugsmíð að ræða. En
bæði opinbera stjómarandstöðu-
blöðin með þessari afstöðu vilja
sinn til þess að gera allt, sem í
þeirra valdi stendur, til þess að
eyðileggja hinn trausta fjárhag
þjóðarinnar og stofna til verð-
bólgu og vandræðaástands, sem
verst hlyti að lenda á þeim, sem
við erfiðastar aðstæður búa í
hinu íslenzka þjóðfélagi. Það er
gott að almenningur fær svo
glögga lýsingu á atferli þessara
manna.
- Hundrab siður
Framhald af bls. 1.
Björn Jóhannsson og Magnús
Þórðarson blaðamenn tóku
saman greinina. „Spegill ís-
lenzks þjóðlífs í 50 ár“, og eru
þar rifjaðir upp helztu atburð
ir innlendir, sem Morgunblað
ið hefur sagrt frá á þeirri
hálfu öld, sem liðin er frá
stofnun þess. Þá er greinin
„Faðir íslenzkrar blaða-
mennsku“, eftir ívar Guð-
mundsson fyrrum fréttarit-
Btjóra og fjallar um Valtý
Stefánsson, ritstjóra, Elín
Pálmadóttir, blaðamaður, rit-
ar greinina „Sólahringur við
Morgunblaðið“, Eyjólfur Kon-
ráð Jónsson, ritstjóri, skrif-
ar um „Blöðin og stjómmál-
in“, þá er grein eftir gamlan
blaðamann Morgunblaðsins,
Pétur ólafsson „Kapphlaupið
vlð mínúturnar fyrir 25 ár-
um“, Vignir Guðmundsson
blaðamaður skrifar „Skemmti
legast er að vinna frétt
um mannleg örlög“, þá
er „Morgunblaðið fyrr og
nú“ yfirlitsgrein, sem Mar-
grét Bjarnason, blaðamað-
ur, hefur ritað um breytingar
á útliti Morgunblaðsins sl. 50
ár, Sigurður Benediktsson,
fyrrum blaðamaður á Morg-
unblaðinu, skrifar greinina
„Ottesen og Morgunblaðið",
Björn Thors, blaðamaður, rit-
ar um erlendar fréttir „Rúm
leiga 6000 fréttaritarar safna
erlendum fréttum fyrir Morg
unblaðið“, og er þar drepið á
nokkra merka áfanga í er
lendri fréttaþjónustu blaðs-
ins, „Auglýsingaspjall“ heitir
grein eftir Árna Garðar Krist
insson, auglýsingastjóra, Hauk
ur Hauksson, blaðamaður, tek
ur saman þáttinn „Hver er
Staff hershöfðingi — og ann-
að af síðum Mbl. fyrr á ár-
um“, þá er myndaopna ,31að
í deiglunni“, Þorbjörn Guð-
mundsson, blaðamaður skrif-
ar greinina „Sundurlausir
þankar“, og einn af elztu
starfandi blaðamönnum ís-
lenzkum, Skúli Skúlason
skrifar greinina „Það er
langt síðan þetta var — af-
mælisbréf til Morgunblaðsins
frá Skúla Skúlasyni“ og loks
er grein eftir Matthías Johann
essen, ritstjóra „Dagbók lífs-
ins“.
Eins og fyrr getur eru í
þessu fyrsta 32 siðna blaði
Morgunblaðsins sem nú kem-
ur út, fyrstu afmælisgrein-
arnar um íslenzkt þjóðlíf og
framtíðarhorfur. Geir Hall-
grímsson, borgarstjóri, skrif-
ar um Reykjavík og framtíð-
ina, Ingvi Þorsteinsson, magi-
ster, skrifar greinina „ís-
lenzk gróðurlendi og framtið
þeirra", og Valtýr Pétursson,
listmálari, skrifar um íslenzka
myndlist. Síðar munu svo,
eins og fyrr segir, birtast
fleiri greinar um ýmisleg
efni, þar á meðal: Jón Jóns-
son, fiskifræðingur, skrifar
um vemdun fiskistofnanna,
Davíð ólafsson um nýtízku
veiðitækni, Hákon Bjamason
um skógræktina og framtíð-
ina, Jóhannes Nordal um ís-
lenzk efnahagsmál, Ármann
Snævarr um háskótlann og
vísindin, Þórir Kr. Þórðar-
son um kirkjuna og framtíð-
ina, Gisli Halldórsson, verk-
fræðingur, um nýjan bað-
stað í Reykjavík, Jón Þórar-
insson um islenzka tónlist og
framtíðina, Gísli Halldórsson,
arkitekt um íþróttir, Eirikur
Briem um orkumálin, Bryn-
jólfur Ingólfsson um sam-
göngumálin og loks mun birt
ast grein um íslenzk bæjar-
nöfn eftir Árna Óla, ritstjóra.
Þjóðin ræður við
erfiðleikana
En hvað sem áróðri stjómar-
andstæðinga líður, þá er hitt
vist, að þjóðin mun fagna þvi,
að ráðstafanir eru gerðar til að
koma I veg fyrir stjórnlausar
hækkanir, sem hlytu að hafa ver-
ið framundan, ef ekkert hefði
verið aðhafzt. Gunnar Thorodd-
sen, fjármálaráðherra, mælti í
fjárlagaræðu sinni á þessa leið:
„Allir þessir örðugleikar eru
heimatilbúnir og eins og íslenzku
þjóðinni hefur tekizt að búa þá
til eins held ég hún geti ráðið
við þá.“
Timinn hefur hneykslast mjög
á þessum ummælum fjármálaráð
herra, en auðvitað eru þau rétt.
Erfiðleikarnir eru heimatilbúnir,
en íslenzka þjóðin mun sigiast
á þeim, og Viðreisnarstjórnin
hefur sýnt, að enn sem fyrr vill
hún hafa forystuna. þegar ráða
þarf fram úr vanda.