Morgunblaðið - 23.09.1964, Blaðsíða 3

Miðvikudagur 23. sept. 1964
MORGU NBLAÐIÐ
3

ijimuiiiiiiiiiiimiuiuiiiiiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiim
gjj í GÆR var réttað í Hafra-
Ivatnsrétt. Það var fremur
hryssingslegt veður, dropar
€ duttu úr lofti og snjór sást í
= svarbláum fjöllum. t réttun-
H um var þröngt á þingi, þaí
É ægði saman jarmandi kindunl
E hrópandi krökkum, þenkjandi
|| bændum, gjammandi hundum
p og gljáandi hestum og bílum,
Fólkið var haustlegt í út-
liti og kuldirm sem lagði frý
jörðinni gegnum þunnsólaðs
skóna færði okkur heim sann-
inn, að Vetur karlinn er é
næsta 'leiti. En þrótt fyril
Reykjavíkurbömin og systkinin, Guðrún, Logi, Sigríður og Þóra gæða
veggnum. (Ljósm. Mbl. Sv. Þ.)
pylsum á réttar- s
Réttaö í Hafravatnsrétt
óhagstætt veðurfar voru and
lit barnanna rjóð og glöð, þal
sem þau röðuðu sér upp við
réttarvegginn og horfðu stór.
um augum á kindaibreiðuina
Kindur og pylsur
„Nei, þú hér?“ var hrópað
rétt við hliðina á okkur. „Ertu
að gá að rollunum þínum?*
„Já, ég á nú eiginlega engat
rollur,“ var svarað, „heldui
skrapp ég hingað til að sýna
krökkunum lifahdi kindur“.
Og við komumst að raua
um að annað hver maður var
kominn í Hafravatnsrétt sömu
erinda. Þar voru tannlæknar,
slökkviliðsmenn, forstjórar,
Hugstjórar, pípulagningar.
menn o.fl. með fjölskylduna.
Spretthörðustu krakkamir
hlupu upp og niður nærliggj-
andi hól til að sjá fénaðinn og
réttirnar frá ýmsum hliðum,
fullorðna fólkið fékk sór kaffi
og brauð í skálanum, þar sem
veitingar -voru seldar, og börn
unum voru gefnar pylsur.
Mátti stundum ekki á milli sjá
hvort þau væru spenntari fyr-
ir kindunum eða prylsunum
með- tómati og sinnepL
Við rákumst á Auðun Her-
mannsson, framkvæmdastjóra
DAS, og tókum hainn tali.
Hann saigðist engar kindur
eiga.
„Nú, svo þú ert þá að sýna
börnunum réttir.“
„Við skulum heldur segja
barnaibörniunum," svaraði
ha.nn hlæjandi. „Auk þess er
alltaf gaman að koma í réttir.
Það. minnir mig á gömlu, góðu
dagana, þegar ég yarr smali
vestur við Djúp. Þá vissi mað-
ur aldrei hvað tí.m,anum leið,
enda engar klukkur til á bæn
um. En þegar hvítt lak var
breitt á bæjarþakið, var það
merki þess, að nú væri kom-
inn tími til að smala og halda
heimleiðis".
„Mörgum finnst kindur held
ur ljótar skepnur, hvað segir
þú um það?“

Auði-nn virðir fyrir sér kind-
urnar.
„Það er kannski ekki hægt
að segja þær séu glæsilegar
á vellL en það er þægilegt að
faorfa framan í þær.“
„Auðunn horfði íhugull yf-
ir kindahópinn. „Sjáið, hvað
þær eru skemmtilega hlutlaus
ar á svipinn.1*
Réttarstjóri með lúður
Þessu næst kiöngruðumst
við yfir garða og girðinga og
= Réttarstjórinn, Kristinn á Mosfelli, ásamt Magnúsi dóttursyni
{= sínum.
l«K*W0!|Wl».4»WWW v
komumst inn í skúr, þar sem
réttarstjórinn hélt sig og kall-
aði daigskipanir gegnum geysi
voldugan lúður. Heitir hann
Kxistinn Guðmundsson bóndi
á Mosfelli og hefur verið rétt
arstjóri um nokkra áratuga
skeið.
„Hvernig ,gengur?“ spurðum
við.
„Alve,g prýðilega,** anzaði
hann. „Allt fairið fram sam-
kvæmt áætlun. Leitimar
gengú vel í gær, þrátt fyrir
sm.áve,gis slyddu og safnið
reyndist vera nær 7000 eða
mun meira en ég áætlaði í
fyrstu.“
„Hvað er leitarsvæðið
stórt?“
„Það er Mosfellshreppur,
Seltjarnarnesshreppur, Kópa-
vogsihreppur og Reykjavíkur-
borg. Nú er farið að síga á
seinni hlutann, við drógum í
dilka í morigun og fjárflútn-
ingar standa yfir. Þama er
hreppstjórinn og fleiri menn
að lesa úr töflu mörk, sem
greina má á um eða menn
kannast ekki við,“ bætti hann
.við og benti út fyrir.
„Hvað gerið þið við féð,
sem kemst ekki til skila?“
* „Við köllum það ómerkinga
Því er ekið beint í sláturhús,
ef enginn eigandi gefur sig
fram, og andvirðið rennur til
hreppsins. En áður er Iýst
eftir eiganda í Lögbirtinga-
blaðinu. — Það var oft mikið
fjör kringum uppboðin á kind
uinum hér áður fyrr. Þegar
mæðuveikin kom hér upp var
hætt að selja kindur til Mfs
og síðan eru uppboðin úr sög-
unni.“
Stanzlaust Kaffiþamb
Að lokum litum við inn til
kvennanna, sem stóðu fyrir
veitinigunum þar hittum við
Þorvaldínu Magnúsdóttur frá
Þorvaldína á Hraðastöðum. g
Hundurinn hennar fékkst =
hinsvegar ekki til að vera =
kyrr, meðan tekin væri af S
honum mynd.
Hraðastöðum og trufluðum l§
hana augnaiblik frá uppáhell- §§
ingnum.
„Það eru ekki eins margir |!
hér og oft áður, þegar veður =
er gott,“ saigði Þorvaldiíha, =
„en engu að síður höfum við =
ekki við að hella úpp á. Fóltki =
finnst notalegt að fá sjóð- S
heitt kaffi ofan í sig í kuldan- §§
um, svo hér er stanzlaus =
straumur. Við höfum selt =
kaffi bér við réttarvegginn í S
mörg ár, ég veit ekki nákvæm =
lega hvað len,gi.“
„Hver stenduir fyrir kaffi- =
sölunni?“ S
„Það er Kvenfélag Lágafells 1
sóknar. Við skiptum sókninni =
í þrjú svæði, Mosfellsdal, ||
Reykjahverfi og Niðursveitin, 1
sem sjá um kaffisöluna til =
skiptis.“ .. s
Einhver fleygði pönnuköku |§
Framh. á bls. 27 S
Húsmóðir í Kópavoginum kynnir litlu dóttur sína fyrir hrút í 1
Hafravatnsrétt.
..> ^ -
STAKSTtlMAR
Súgþurrkun
á öllum býlum
Rikisstjórnin hefur nú ákveðið
að auka mjög stuðning við bænd
ur til þess að koma upp súg-
þurrkun á býlum sinum. Er
stefnt að því að allir bændur
hafi fengið súgþurrkun á næstu
fimm árum. Mun styrkur til súg-
þnrrkunartækja nema 14 hluta
kostnaðarverðs.
Þá munu jarðræktar- og hú-
fjárræktarlög verða endurskoð-
uð á Alþingi í vetur og jarðrækt-
arframlög hækkuð um allt að
30%. Loks mun aðstáða bænda
til að fá lán út á afurðir sinar
tryggð, þannig að þeir sitji við
sama borð og útvegsmenn um af
nrðalán. Hefur alltaf verið ætl-
azt til þess af hálfu núverandi
ríkisstjómar, að landbúnaðurinn
væri ekki verr settur en sjávar-
útvegurinn að því er snertir af-
urðalán. Hafa viðskiptabankarn-
ir nú igefið fyrirheit um að svo
skuli verða.
Súgþurrkun á öllum býlum
mun hafa í för með sér stór-
kostlega aukið öryggi fyrir is-
lenzka bændur. Nú mun aðeins
helmingurinn af hlöðurými
bænda hafa súgþurrkunartæki.
Hér er því mikið verk að vinna
Súgþurrkun á hvert hýli er mik
ið framfaraspor í tækniþróun is-
lenzks landbúnðaðar. Hefur Við-
reisnarstjómin enn einu sánni
sýnt, að hún hefur glöggan skiln
ing á hagsmunamálum bænda.
Vinnur Johnson
stórsigur?
f amerískum blöðum em því
nú almennt gerðir skórnir, að
Lyndon B. Johnson muni vinna
stórsignr í forsetakosningunum
3. nóvember. Nýjustu skoðana-
kannanir era taldar benda til
þess, að flest, ef ekki öll stærstu
ríki Bandaríkjanna fylgi John-
son að málum og muni kjósa
kjörmenn hans.
í Suðurríkjunum er þó ennþá
ffert ráð fyrir, að Goldwater
kunni að fá flesta kjörmennina
kosna. Virðast leiðtogar repú-
blikana nú vera mjög svartsýn-
ir á kosningahorfur frambjóð-
anda síns.
Kosningabaráttan í Bandaríkj-
unum fer nú harðnandi. Gold-
water og Miller, varaforsetaefni
repúblikana, deila nú mjög hart
á stjóm demókrata og kenna
hringlandahætti hennar nu. um
öngþveitið í Suður-Víetnam.
Goldwater hefur í ræðum sínum
einnig dregið dár að ráðagerð
Johsons og stjórnar hans um bar
áttu gegn fátæktinni.
Demókratar, o^ þá sérstaklega
Johson forseti gera sér hinsvegar
far um að nefna Goldwater sem
sjaldnast á nafn, en tala hinsveg
ar í landsföðurlegum tón í því
skyni að ná sem til flestra repú-
blikana sem óánægðir eru með
afturhaldsstefnu Goldwaters.
Verulegar hagsbætur
Alþýðublaðið birtir í gær for-
ystugrein um samkomula&ið um
afurðaverðið. Er þar m.a. greint
frá þeim ráðstöfunum, sem rikis-
stjórain hyggst gera til stuðnings
landbúnaðinum. Undir lok fer-
ystugreinarinnar kemst Alþýðu-
blaðið að orði á þessa leið.
„Tvímælalaust er, að þessar ráð
stafanir eiga eftir að reynast
bænduin verulegar hagsbætur.
Núverandi ríkisstjórn hefur sýnt
málefnum landbúnaðarins meiri
skilning en flestar ríkisstjórnir,
sem áður hafa setið.
Allt hjal og áróður Framsókn-
armanna um óvild ríkisstjórnar-
innar í garð bænda hefur löng-
um sannazt að vera staflausir
stafir, til þess eins ætlaðir að
blekkja kjósendur og upphefja
eigin flokk.“