Morgunblaðið - 05.12.1964, Blaðsíða 10

10
MORCUNBLAÐID
Laugardagur 5. des. 1904
JÓLIN NÁLGAST
höfum sýslað með þetta í 8
ár, haft jólaskraut í smásölu
og ennfremur selt í heildsölu
til kaupfélaganna úti á landi.
Hann var að dytta að mosa
í körfu, sem var orðin hið feg-
ursta jólaskraut.
— Og þið skreytið, sögðum
við.
— Já, sagði hann. Við út-
Kristján Bóasson með aðventpkransinn.
tíma í józkum blöðum og
fengum 29 tilboð, sem við gát
um valið úr. Þessi józku jóla-
tré eru alveg sérstaklega fall-
eg, enda vaxa þau í mögrum
sandjarðvegi og við þannig
skilyrði verða þau þéttari.
— Þið búið til aðventu-
kransa líka, segjum við og
bendum á fallega, litla kransa
með fjórum kertum, sem
hljóta að vekja allra athygli.
—. Já. Eftirspurn eftir þeim
hefur stóraukizt á síðustu ár-
um, einkum eftir að tekið var
að sýslá með þetta á föndur-
námskeiðum.
Ungur sonur Bóasar, Krist-
ján, segir okkur deili á að-
ventukransinum.
— Það er kveikt á einu
kerti, þegar aðventan eða
jólafastan byrjar, segir hann,
síðan á einu kerti í hverri
viku þar til jólin koma, en þá
er kveikt á síðasta kertinu.
=25*
Svo erum við komin niður
í Miðbæ.
Á Skólavörðustíg er jóia-
legt um að litast. Þar hefur
jólaskreytingum verið fyrir
komið, en allan heiður af
þeim eiga starfsmenn Alaska
við Breiðholt. Til skamms
tíma voru samskonar skreyt-
ingar í Austurstræti, en þær
munu ekki hanga uppi um
þessi jól.
Við litum inn í pósthúsið í
gær. Þar var margt um mann
inn, en það vakti athygli okk-
ar, að aðeins tvö afgreiðsluop
voru opin og við þær langar
biðraðir, en við önnur af-
greiðsluop var letrað: Lokað.
Þótti mörgum þetta undarlegt
fyrirkomulag, og það fannst
okkur líka.
Eins og mörgum er kunn-
ugt, hefur Ferðaskrifstofa
ríkisins umboð fyrir jólasvein
inn hér á landi. Þegar líða
tekur að jólum, byrjar að
streyma til jólasveinsins á ís-
landi — og það fellur í hlut
Ferðaskrifstofunnar að svara
þeim. Þessi þréf eru frá er-
lendum börnum, sem skrifa
jólasveininum, segja að þau
hafi verið þæg og góð og
biðja hann að færa sér gjafir
á jólunum. Þeir sögðu okkur
hjá Ferðaskrifstofunni í gær,
að bréfin væru þegar byrjuð
að koma. Börnin úti í heimi
trúa því statt og stöðugt að
Framh. á bls. 23
■=25*
vakið hafði máls á jólagjöf-
unum. Hún virtist undrandi.
— Já, og margar aðrar plöt
ur. En þær eru bara svo dýr-
ar.
Hún tiltók nokkra tónsnill-
inga, sem hún hafði augastað
á, en minntist ekkert á bítl-
ana.
Það má glöggt merkja, að
jólin eru á næsta leiti. Það
eru ekki aðeins jólaskreyting-
ar í verzlunargluggunum, sem
gefa það til kynná, heldur
einnig samræður í strætis-
vagninum. Jólin hafa verið
nefnd hátíð barnanna, en víst
er um það, að hinir stálpuðu
bða þeirra með engu minni
eftirvæntingu, eins og ofan-
greint samtalsbrot sýnir.
Enn eru þeir, sem nefna
jólin hátíð kaupmanna, og
vissulega eru allir kaupmenn
í hátíðaskapi um þessar mund
ir, því að jólaösin í verzlun-
um er þegar byrjuð. Hjá hin-
um forsjálustu er jólaundir-
búningurinn hafinn. Að
mörgu þarf að hyggja, en
einna umsvifamestur þáttur í
jólahaldinu eru vafalaust jóla
gjafirnar. Áður fyrr þóttist
ungviðið hafa himin hönd-»
um tekið, ef í jólapakkanum
var kerti eða spil. Nú er öld-
in önnur. Börnin íhuga og
bolláleggja, hvers skuli óska
sér í jólagjöf — og síðan er
pöntunarlistinn lagður fyrir
ioreldrana.
Um þessar mundir eru jóla-
sveinarnir sem óðast að fara
á stjá, en í hugarheimi barn-
anna eru þeir óaðskiljanlegur
hluti hátíðarinnar. Þeir skjóta
upp kollinum í verzlunar-
gluggunum, en börnin hafa
þó grun um, að slíkir fuglar
séu bara „plat“. Alvörujóla-
sveinarnir fyrirfinnast aðeins
á jólaböllunum, og þá er nú
gaman að vera til, þegar þeir
taka i hönd þína og dansa
með þér kringum jólatréð og
syngja: „Göngum við í kring-
um. .. . “
Og svo eru það jölaskreyt-
ingarnar.
Við stöldruðum við í Al-
aska við Miklatorg, en þar
vinna nú um 15 manns við
að útbúa skreytingar til jól-
anna.
— Jólin taka okkur um
þrjá mánuði, sagði Jón Björg-
vinsson, garðyrkjufræðingur.
Við höfum lagt áherzlu á það
núna að hafa allt skreytinga-
efni sem hafa þarf, til þess
að fólk geti skreytt sjálft. .Við
Þór Snorrason, garðyrkjumað
ur, starfar að vafningu jóla-
greina, sem setja fallegan
svip á borgina.
ÞÆR voru þrjár saman í
strætisvagninum. Þær voru
að koma úr skólanum. Þær
töluðu um jólaprófið, sem
var á næstu grösum og ein
ungfrúin upplýsti, að undir
búningur af sinni hálfu
væri þegar hafinn. Þær
töluðu um námsefnið og
sögðu skemmtilegar sögur
af kennurunum.
Þar til ein þeirra segir
allt í einu:
— Stelpur, eruð þið farnar
að hugsa um, hvað þið viljið
fá í jólagjöf?
— Mig langar í bækur og
plötur, sagði önnur vinkonan.
Ég er strax byrjuð að panta.
En þið?
— Það þýðir nú lítið fyrir
mig að panta, sagði hin vin-
konan. Ég fæ ekkert nema
baðsölt og svoleiðis. Ég fékk
mörg dúsín á síðustu jólum. r , *.
__ Mig langar svo í Finn- Unnið að jólaskreytingum 1 Alaska við Mikla torg — Jon Bjorgvinsson, garðyrkjufræðingur,
landiu, sagði sú tónelska. . Bóas Kristjánsson, skreytingamaður, Kristján Bóasson og Friðfinnur Kristjánsson, starfsmað-
búum skreytingar í ótal mynd
um. Það eru skálar, körfur,
kransar, greinar, stjörnur ...
— Hver er æðsta ráðið í
skreytingarlistinni?
—• Það er Bóas Kristjáns-
son, lærður maður í þessari
grein. Þegar um fjöldafram-
leiðslu er að ræða, býr hann
til sýnishornin, sem aðrir
vinna síðan eftir. Það er mjög
mikils um vert að velja rétt
efni, og þau velur Bóas. Um
miðjan desember eru aldrei
minna en 500 mismunandi
skreytin^ar sem fólk getur
valið úr á þessu tvö hundruð
fermetra gólfplássi.
Við göngum um hinn víð-
feðma sal og virðum fyrir
okkur hinar ýmsu tegundir
af jólaskrauti. Það kemur í
ljós, að þeir Jón og Bóas
skruppu á dögunum til Dan-
merkur í innkaupaerindum.
— Hvað um jólatrén?
spyrjum við.
—• Þau erum við þegar bú-
in að fá, segir Jón, við byrj-
um að selja þau á mánudag-
Búna, Sigga og Bjarma virða fyrir sér nýju liljómplötuna hans Huks Morthens. inn. Við auglýstum á sínum
I