Morgunblaðið - 02.03.1965, Blaðsíða 3

triðjudagnr 2. mar7 1965
MOŒGUNBLAÐtÐ
3
F
8TAKSTEINAR
Ekki md ganga
lengra en eínahags-
keríið þolir
í ÁVARPI sinu við setningu Bún-
aðarþings sagði Ingólfur Jónsson
landbúnaðarráðherra m.a.:
ÞAÐ var rorkið um að vera
í Skátaheimjlinu, þegar við
litum þangað inn s.l. föstu-
dagskvöld. Þar var verið að
aefa skemmtiatriði þau, sem
vera áttu á Skátaskemmtun-
inni á laugardeg og sunnudag.
Þegar við komum inn í sam
komusal Skataheimilisins, vor
uf við strax leiddir að stóru
Sviðsmynd frá markaðstorginu
laftt á
kátaheim
og glæsilega kaffiborði, þar
sem okkur var skipað að
borða eins mikið og við gæt-
um ofan í okkur látið. Við
borðið var saman kominn
mikill fjöldi fólks, leikendur
ásamt öðrum þeim er stóðu
að "þessari skátaskemmtun. —
Þegar allir höfðu borðað
nægju sína, var tekið til við
æfingarnar. Var fluttur söng-
leikurinn „Horft inn um hellis
opið“ en hann höfðu samið
fjórir skátar, þeir Ingibergur
Sigurjónsson, Grettir Gunn-
laugsson, Guðmundur Marías-
son og Jón Tynes. Ingibergur
stjórnaði flutningi söngleiks-
ins en hinir þrír fóru allir
með stór hlutverk.
„Horft inn um hellisopið“
gerist að mestu leyti í helli
Tatara og lýsir venjum þeirra
og lífi, en einnig er brugðið
upp mynd af því, hvernig þeir
verða sér úti um nauðsynja-
vörur á markaðstorginu, Inn
í þetta fléttist svolítið ástar-
ævintýri, Tatararnir Theresa
og Petró elskast af heitri og
sannri ást, en í fyrstu fær
ást hinna ungu elskenda lítinn
hljómgrunn meðal Tataranna
en allt fer vel að lokum, eins
og vera ber, og þá er efnt til
brúðkaups með söng og dansi.
Leikararnir tóku hlutverk sín
mjög alvarlega og var auðséð
að hver og einn einasti var
Þær léku kvenhlutverkiu í söngleiknum.
staðráðinn í að gera sitt bezta.
Að æfingunni lokinni brugð
um við okkur bak við sviðið,
en þar voru leikendur og leik-
stjóri að rökræða það sem bet
ur hefði mátt fara og úr
hverju þyrfti að bæta. Ekki
virtust leikendur alltof ánægð
ir með leik sinn en einhver
mælti þau huggunarorð, að
ef „generalprufan“ væri léleg
yrði frumsýningin því betri.
Við þessi orð létu allir hugg-
ast og-var þá strax farið að
hugsa um að gera frumsýning-
una næsta dag sem bezt úr
garði.
Um síðir tókst okkur að ná
tali af formanni skemmtinefnd
ar, Jóni Tynes, en hann er
einn af höfundum söngleiks-
ins og var á meðal leikenda.
Hann sagði okkur, að Skáta-
skemmtunin færi venjulega
fram 22. febrúar, sem er fæð
ingardagur Baden-Powells,
stofnanda skátahreyfingarinn-
ar, eða þá næstu helgi þar á
eftir. Skátaskemmtunin væri
einn helzti viðburðurinn í fé-
lagslífi skátanna, eins konar
árshátíð þeirra og væri þetta
21. árið sem Skátaskemmtun-
in færi fram. Væri mjög til
hennar vandað, fluttir leik-
þættir og söngleikir ásamt
öðru léttmeti. Á Skátaskemmt
uninni í fyrra hefði verið
fluttur söngleikur, sem nokkr-
ir skátar hefðu samið. Hefði
þessi söngleikux fengið frábær
ar móttökur hjá skátum og
því hefði verið ákveðið að
semja annan slíkan fyrir
þessa skemmtun og árangur-
inn væri söngleikurinn ,Horft
inn um hellisopið“. Að lokum
sagðist Jón vilja þakka Emilíu
Jónasdóttur leikkonu fyrir öll
hennar góðu ráð en hún hefur
aðstoðað skátana við uppsetn
ingu á leikþáttunum alveg
síðan Skátaskemmtunin var
fyrst haldin eða í samtals 21
ár. Væri slík aðstoð ómetan-
leg. .
Stiginn dans í tilefni brúðkaupsins
„Ekki mála hann svona gasalega, manneskja.
alveg eins og daðurdrós.“
Hann verður
Slökkfu sjálfir
AKRANBSI, 1. marz. — Þeir voru
kræfir verkamennirnir í Síldar-
og íiskim j öls verksmið j unni. —
Skömmu eftir miðnætti aðfara-
nótt síðastliðins föstudags frá kl.
0:30 til kl. 1:30 kom tvisvar eldur
upp í þurrkaranum í bæði skipt-
in slökktu verkamennirnir eld-
inn með haiidslökkvitækjum. Af
því að óttazt var, að eldur væri
kominn í þakið, kölluðu þeir til
öryggis í slökkviliðið, en enginn
eldur reyndizt vera í þakinu.
Þeir vinna þar nótt sem nýtan
dag, eins og áður. — Oddur.
Kópavogur
SPILAKVÖLD Sjálfstæðisfélag
anna er annað kvöld kl. 20.30 ;
Sjálfstæðishúsinu, Kópavogi.
,Eins og kunnugt er varð sam-
komuiag í sex manna nefndinni
á sl. hausti um verðlag á búvör-
um. Virðist svo, að bændur uni
nú sæmilega því verði, sem um
var samið. Er þó ljóst, að verð-
hækkunin, ein út af fyrir sig,
tryggir ekki hagsmuni landbún-
aðarins til frambúðar, sizt ef
bændur fá ekki skráð verð, frek-.
ar heldur en kauphækkunin
tryggir hagsmuni launþeganna,
sé lengar gengið en efnahags-
kerfið þolir. Þetta virðist mörg-
um áhrifamönnum vera ljósara í
seinni tíð en oft áður.
Samkomulagið, sem gert var á
sl. vori milli atvinnurekenda og
launþega var vissulega spor í
rétta átt og gert með því hugar-
fari, sem gefur góðar vonir um
æskilegt framhald í þeim málum.
Það samkomulag byggðist á því,
að atvinnuvegirnir gætu greitt
þær launahækkanir, sem samið
var um. Samkomulagið byggðist
á því, að gjaldmiðillinn væri ekki
settur í hættu og atvinnuveg-
irnir mættu ganga hindrunar-
laust.
Verðux áfram haldið
á sömu braut?
Á það reynir hvort giftusam-
lega tekst til á komandi vori,
þegar samningar verða teknir
upp á ný milli verkalýðsfélag-
anna og atvinnurekenda. Er
vissulega ástæða til að vona, að
svo megi verða. Afkoma þjóðar-
búsins og hagsmunir alls almenn-
ings byggjast á þvi, að gengið
verði til þeirra samninga með
góðum huga og að skynsemin
verði látin ráða niðurstöðum
samninganna“.
Skuldirnar lækka
• t forystugrein Vísis um dag-
inn er rætt um þá áráttu fram-
sóknarmanna að reyna sifellt að
telja mönnum trú um, að gjald-
eyrisstaða þjóðarinnar fari
versnandi frá ári til árs, þrátt
fyrir það að opinberar skýrslur,
sem ekki verða véfengdar, bera
allt annað með sér. Þar segir m.a.:
„Tíminn er sífellt að reyna að
telja mönnum trú um að ríkis-
stjórnin sé hin ötulasta við söfn-
un erlendra skulda og sé nú jafn-
vel þar í óefni komið. Ekkert er
fjær sannleikanum en slíkar full-
yrðingar. Staðreyndin er sú, að
útistandandi lán ríkisins og ann-
arra opinberra aðila lækkuðu á
síðasta ári um 90 millj. króna.
Námu ný opinber lán á árinu
140 millj. króna, en endurgreiðsl-
ur þeirra 230 millj. króna. Þessar
tölur sýna svart á hvítu, að hér
er ekki um skuldasöfnun hins
opinbera að ræða erlendis, held-
ur þvert á móti — skuldalækk-
un. Og ef Tíminn skyldi ætla sér
að vefengja þá staðreynd, mundi
það illa ganga, því hér er um
upplýsingar Seðlabanka íslands
að ræða. Fátt sýnir betur mál-
efnaskort Framsóknarflokksins
en fyrrgreindur áróður. Þegar
allt annað bregzt, verður að grípa
til ósannindanna um ríkisskuld-
irnar“.