Morgunblaðið - 02.03.1965, Blaðsíða 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 2. marz 1965
Hú.smæðrakennaranemar heimsækja starfsfræðsludag sjávarútvegsins. (Ljósm.: Þorvaldur Óskarss.)
Unglingarnir sýndu mikinn
var að fá mátti síðan auka með
því að ræða við tæknifræðinga.
Fisksölusamtökin S.H., S.Í.F.
og S.S.F. höfðu sameiginlega
mjög fróðlega og smekklega
fræðslusýningu og mátti þar m.á.
sjá hvert við seljum fiskinn okk-
ar, 'hvaða tegundir vi'ð seljum og
hvað við fáum fyrir þennan aðal-
útflutning okkar. Margur nem-
an-di myndi óska að svo vel
unnar fræðslumyndir fyndu ein-
hverja leið inn í skólastofur
landsins.
Nemendur, kennarar, og skóla-
stjóri Stýrimannaskólans sýndu
hverskonar tæki sem notuð eru
við kennsluna í skólanum og
veittu upplýsingar um nám inn-
an vébanda skólans auk starfa
háseta, stýrimanna og skipstjóra.
Heyra mátti á ta-li unglinganna,
að margt fannst þeim ævintýri
líkast í þessari háborig sjávar-
útvegsins.
Garðar Pálsson skipherra hjá
Landhelgisgæzlunni hafði í til-
efni dagsins teki'ð saman mikinn
fróðleik um sögu Landhelgis-
gæzlunnar, þýðingu hennar fyrir
þjóðina og störfin sem unnin eru
á vegum hennar. Kynning þessi
hófst með fjörlegri hljómlist og
síðan tók við skýr rödd þularins,
sem aldrei þreyttist að endurtaka
fyrir unglingana þennan vel
samda fræðslulþátt.
fræðslu um þetta þarfa fyrir-
tæki.
Tækniskóli ísl. átti nú í fyrsta
sinn fulltrúa á starfsfræðslu
degi í Reykjavík, en hjá skóla-
stjóra hans var mikla fræðslu að
fá um þessa stofnun.
f sambandi við starfræðsludag-
inn va-r imglingunum bo’ðið að
heimsækja Fiskverkunarstöð
Bæjarútgerðar Reykjavíkur, Síld
ar- og fiskimjölsverksmiðjuna 1
Örfirisey, togarann Þorkel Mána,
Fjallfoss, Vélsmiðju Sigurðar
Sveinbjörnssonar og Hampiðj-
una.
Langflestir höfðu áhuga á að
fara um borð í skipin og höfðu
yfirmenn þeirra ærið að vinna
áð leiðbeina far- og fiskimönnum
framtíðarinnar.
Vélasalur Vélskólans í Reykja-
vík býður upp á kennslutækni,
sem enn eru næsta fátíð hér á
landi og þar er einnig að finna
rannsóknarstofu, sem flytur
mikinn fróðleik, sem ekki er auð
fenginn annarsstaðar.
Segja má að fræðslusýningar
starfsfræðsludagsins hafi verið
ein samfelld kynning á því
ihvernig hugvit mannsins leysir
æ fleiri gátur í efnisheiminum
áhuga á starfsfræð siudeginum
SUNNUDAGINN 28. febrúar
var fjórði starfsfræðsludagur
sjávarútvegsins haldinn í Sjó-
mannaskólanum í Reykjavík.
Starfsfræðslan hófst klukkan 14
og henni lauk klukkan 17 og
höfðu þá 1377 unglingar notfært
sér fræðsluna. Áberandi var að
þessu sinni að meira bar á ung-
lingum, sem komnir voru að tví-
tugsaldri en áður. Má gera ráð
fyrir að þar haifi verið á ferð-
inni piltar sem komið hafi á
fyrstu dagana um eða innan við
fermingaraldur og hafi þá gert
sér grein fyrir hversu vfðtæka
fræðslu er hægt að sækja til fag
mannanna, sem svara hverri
spurningu unglinganna fljótt og
vel.
í Sjóvinnustofu Stýrimanna-
Skólans voru unglingar að verki
undir stjórn Harðar Þorsteins-
sonar, sem drengirnir kölluðu
gagnlegasta kennara landsins því
hann kenndi þeim svo margt,
sem væri virkilega gagnlegt.
Þessir unglingar, sem stunduðu
nám á Sjóvinnunámskeiðum
Æskulýðs-ráðs og Sjóvinnudeild
Lindargötuskólans sýndu jafn-
öldrum sínum vinnubrögðin og
var sýnilegt að verklega kennslan
hafði þegar lagt traustan grund-
völl áð framtíðarstarfi á sjónum.
í Matsalnum á fyrstu hæð varð
fyrst fyrir sýning Fiskimats rik-
isins, en þar voru sýndar ýmsar
fisktegundir og hvernig fiskurinn
er flokkaður eftir gæðum og út-
liti til útflutnings. Hversu til
tekst í þessu starfi er grundvallar
atriði með tilliti til að afla góðra
Og öruggra markaða. Vöruvönd-
un er undirstaða þess að hægt
sé að selja útflutningsvörurnar
að staðáldri til öruggra kaup-
enda. Meðal þeirra fyrstu sem
gengu á fund hinna ötulu fiski-
manna voru allar námsmeyjar
Húsmæðrakennaraskólans með
skólastjórann í fararbroddi.
Taldi skólastjóri og námsmeyjar
að heimsóknin á starfsfræðslu-
daginn hefði verið mjög gagnleg.
f sama sal voru veittar upp-
lýsingar um Matsveina- og veit-
ingaþjónaskólann og störf mat-
sveina, framleiðslumanna og
bryta. Hörgull er á fólki í þess-
um starfsgreinum enda hefur
bæði skipum og veitingahúsum
fjölgað mjög á seinni árum.
Vélsmiðja Sigurðar Svein-
björnssonar sá um fræ'ðslusýn-
ingu járniðnaðarins og var þar
margt gimilegt til fróðleiks. Sér
staka athygli vakti nýtt tæki,
sem dregur handfæri þannig að
þeir sem stunda færaveiðar
þurfa ekki lengur að neita hand-
aflsins við að draga.
Eimskipafélag íslands og
Skipadeild SÍS önnuðust sameig-
inlega fræðslusýningu og voru
það bæði skipslíkön og kort sem
sýndu lei’ðir ísl. skipa um höfin.
Einkennisklæddir yfirmenn á
skipum fræddu ungu mennina
Síðustu daga hefur mönn-
um brugðið ónotalega við frétt-
irnar um hafísinn. Það mun
mála sannast að undani'arna
góðveðursvetra hefur nálægð
þessa forna fjanda fallið í
gleymsku hjá almenningi þótt
vökul augu Jóns Eyþórssonar
og fleiri hafi fylgzt með ferðum
hans hverju sinni.
Vonandi leggst ísinn ekki að
landinu að þessu sinni eða veld-
ur hér tjóni, en við erum óþægi
lega minnt á nærv.eru hans.
Enn sem komið er hafa engar
hörkur fylgt í kjölfar íssins og
til dæmis má geta þess að í gær
mongun, þegar hiti var við frost
mark í Reykjavík, var 18 stiga
gaddur í Stokkhólmi og 7 stiga
frost í Kaupmannahöfn.
um störfin, sem unnin eru um
borð.
Loftskeytaskólinn sýndi nú í
fyrsta sinn tæki sín og fengu
drengirnir að leika loftskeyta-
menn og gaf svipur þeirra til
kynna, að ekki skorti áhuga á
þessari fræðsluleið.
í sambandi við prófun tækj-
anna ræddu drengirnir við full-
trúa loftskeytamanna, sem
einnig gaf þeim upplýsingar um
félagsmál sjómanna. Efnilegir
nemendur úr Vélskólanum und-
ir stjórn kennara sinna og skóla-
stjóra fræddu gestina um nám í
skólanum, fyrst í vistlegri skóla-
stofu og síðan í Vélasal, þar sem
vélar voru öðru hvoru í gangi.
í myrkvaðri stofu gafst ung-
lingum kostur á að sjá litmyndir
af íslenzkum skipasmíðum og
þótti mörgum sú sýning forvitni-
leg, en þann fró'ðleik, sem þar
• VEÐURSPÁMENN
Veðurfræðingar fást senni-
lega ekki til að spá neinu um,
hvort vorið verður hart hér
eða ekki, en til eru aðrir veður-
spámenn ,sem óragir eru við að
segja fyrir um þá hluti. Sumir
halda því fram að við eigum
eftir að finna fyrir sannkölluð-
um vetrarhörkum eins og þær
voru hér áður fyrr og færa ým-
islegt máli sínu til stuðninigs.
Aðrir eru þeir, sem halda hinu
gagnstæða fram, og í gærmorg-
un hitti ég einn bjartsýnismann
inn á förnum vegi. „Það verða
engar frosthörkur úr þessu,“
sagði hann. „Auðvitað getur
verið að það frysti smávegis af
og til, en það verður hvorki í
Myndasýning Landhelgisgæzl-
unnar var eins og áður vel sótt
og þá þótti tundurduflið, sem
Landhelgisgæzlan hafði tekið
me’ð sér ekki síður forvitnilegt,
mun það hafa verið einna vin-
sælast af einstökum hlutum sem
þarna voru til sýnis.
Ef dæma má eftix þeim mikla
fjölda, sem skoðaði stórfróðlega
sýningu Fiskideildar, má ætla að
áhugi unglinga á vísindastörfum
og skilningur á gildi þeirra
fari vaxandi. Þarna var um ein-
stakt tækifæri að ræða til þess
að kynnast hinum vísindalega
grundvelli sjávarútvegsins, en
auk Fiskideildar hafði Fis’kifé-
lag íslands fióðlega sýningu, er
m.a. sýndi þróun í matvælatækni
og sýnishorn íslenzkrar matvæla
framleiðslu. Þar var einnig hægt
a'ð fræðast um mótornámsskeið-
in, sem Fiskifélagið stendur
fyrir.
Hampiðjan hafði nú í fyrsta
sinn smekklega og fróðlega
fræðslusýningu og var hún vel
sótt. Einnig var Hampiðjan sjálf
sýnd þeim sem vildu fá frekari
langan tíma né mikið frost.“
„Og af hverju markarðu
það?“
„Ánamöðkunum," var svarið.
„Þeir eru skriðnir upp, ég hef
séð fullt af þeim. Ég hef tekið
eftir því, að eftir að ánamaðk-
arnir skríða upp, koma aldrei
mikil frost. Þeir halda sig niðri
þangað til öllu er óhætt.“
Við skulum vona að þessi veð
urspámaður hafi rétt fyrir sér.
• TALMÁL OG RITMÁL
Þröstur skrifar: „í fyrri
viku var minnst á það í dálk-
um þínum, hve ókurteisir menn
séu í síma, þeir, sem hringdu,
byrjuðu venjulegast á því að
segja: Hvarda? í þessu sam-
bandi datt mér í hug, hve ört
og gerir tæknina sér undir gefna,
þannig að hugviti'ð leysi stritið
af hólmi og geri um leið líi
mannsins auðveldara en áður
var.
Vingjarnlegar leiðbeiningar
hinna fjölmörgu fagmanna sýna,
að eldri kynslóðin telur ekki
eftir sér mikla vinnu til þess að
búa æskuna sem bezt undir
vandasamasta val ævinnar, val
ævistarfs.
ÖIl var þessi mikla fræðsla lát-
in í té ókeypis, en óumflýjan-
legur sameiginlegur kostnaður
var greiddur af fé, sem veitt var
til þess á fjárlögum.
Fyrirtæki, félög og félagssam-
tök lögðu auk vinnunnar mikla
fjármuni í að gera þennan
starfsfrséðsludag sjávarútvegsin*
að glæsilegum fræðsludegi, sem
væntanlega hefur orðið mörgum
unglingi til heilla.
talmálið fjarlægðist ritmálið.
Við höfum stært okkur af því,
að málið sé borið fram eins og
það sé skrifað, en getum við
það lengur? „Hvert-a-fara?“ er
sagt, en ekki „Hvert ert þú að
fara?“ Sagt er „Hvar-du-
heima?“ en ekki „Hvar átt þú
heima?“. Ég veit ekki hvort
þetta er leti eða mönnum liggi
svo mjög á að tjá sig, að þeir
megi ekki vera að því að tala
skýrt. Hitt er víst að æskilegt
væri, að menn gæfu sér tíma
til að tala tunguna eins hún á
skilið. Sjálfur rita éig hvorki né
tala eins vel og ég vildi, en ég
reyni mitt bezta. Hvernig væri
að nemendur í framhaldsskólun
um tækju þetta mál til umræðu
á málfundum sínum eða stofn-
uðu til talklúbba þar sem hver
gagnrýndi annan. Málið okkar
er svo fallegt og hljómmikið
að við megum ekki missa það
niður í svaðið.“
þurrkumótorar, þurrkuarmar
og þurrkublöð.
BRÆÐURNIR ORMSSON h.f.
Vesturgötu 3. — Sími 11467