Morgunblaðið - 08.09.1965, Blaðsíða 21

Miðvikudagur 8. sept. 1965
MORCUNBLAÐIÐ
21
Garðyrkjumaður: — Mér er
sama þó ekki komi dropi úr loifti
í atlt sumar.
Vinur: — Hversvegna?
Garðy rkj uma ðurinn: — Ég
sáði lau'kunum og kartöflurDum
hlið við ihlið. Laukarnir láta
kartöffliunium vöikma uim augu
og vökva þannig fyrir mig.
kvöldinu, ungfrú?
SARPIDONS SAGA STERKA ~K— —Teiknari: ARTHÚR ÖLAFSSON
Skip Hlöðvers jarls fór
fyrst. Bar það upp á grynn-
ingar og brotnaði í spón. —
Drukknuðu þar sumir en aðr-
ir hlupu í bátinn. Aðrir kom-
ust á fleka og fjalir. Tók þá
að hægja veðrið. í þessu kom
jarlsson að með sín skip. Bauð
hann þá sínum mönnum að
kasta akkerum, og hrifu þau
strax við. Jarlsson lætur setja
út bát og hljóp hann í hann
með sex mönnum. Reru þeir
að skipsflakanum og fundu
jarl fljótandi á einu tré. Var
hann þá kominn að bana. —
Jarlsson tók hann og flutti á
skip sitt. Bað hann menn sína
hjúkra honum sem bezt, en
hann fór aftur til skipsflak-
anna og gat borgið sextigi
manns af liði jarls, og færði
hann þá á skip sín og lét leita
þeim lifs og hressingar. Tvö
skip önnur forgengu af skip-
um jarls, og drukknaði hvert
mannsbarn, er á þeim var. —
Missti jarl alls yfir þrjú
hundruð manna.
JAMES BOND
-X- -x- — X- Eítir IAN FLEMING
Fær hún að ráða öllu í hjú-
skapnum?
— Já, það held ég nú. Hún
skrifar dagbókina sína viku fyrir-
fram.
— Nýja íbúðin okkar er ágæt,
en það versta við hana er að ná-
grannarnir heyra hvað við segj-
um.
— Því fóðrið þið þá ekki vegg-
ina með þyklku veggfóðri?
— Nú, þá heyrum við ekki
hvað nágrannarnir segja.
Fyrirgefið að ég skuli ryðjast
svona inn á yður, en það
kviknaði í eldhúsgluggatjöldun-
um.
Viðskiptavinur: Mér er sagt að
sonur minn hafi skuidað yður
fot í þrjú ár.
Skraddarinn: Já, það er rétt.
Eruð þér kominn til þess að
greiða skuldina?
Viðskiptavinur: Nei, ég ætla
að vita hvort ég geti fengið föt
með söimu borgunarskilmálum.
— Þetta er alveg makalaus
hundur. Ég þarf bara að segja
hlutina einu sinni og þá man
hann þá.
— Eigum við svona undir lokin að fá
okkur eitt glas aí kampavíni á nætur-
klúbbnum áður en við förum heim, Vesp-
er? Mig langar svolítið til að halda
kvöldið hátíðlegt.
— Mér þætti það mjög gaman. Ég ætla
að fara og hafa fataskipti á meðan þú
ert að ganga frá vinningum þinum. Eg
hitti þig í anddyrinu á eftir.
— Hvað ætlar þú að gera, Felix?
— Ég held að ég fái mér smá blund
áður en ég borða morgunverð. Þetta hef-
ur verið erfiður dagur, en ég ætla að
skreppa yfir á hótelið með þér.
— Það er engin móttökunefnd, en vertu
J Ú M B Ö

"K'

•*-
•*-
varkár James — ef ég þekki þá rétt
þá eru þeir ekki dauðir úr öllum æðum.
— Já, þessi ávísun, sem ég hef fengið
kemur í staðinn fyrir dánarvottorð Le
Chiffre, en þeir munu ekki hafa áhuga
á mér án peninganna og ég hef hug-
mynd um hvernig fara á að því að bjarga
því við.
Teiknari: J. M O R A
„Napóleon keisari“ var rétt búinn að
gefa aftökuskipun, þegar dyrnar hrukku
upp og litii maðurinn, sem þeir höfðu tek-
ið upp í bílinn hljóp inn í dýflissuna. —
Skjótið ekki! hrópaði hann. Hættið við af-
tökuna, Napóleon keisari. Hér hafa átt sér
stað hrapaleg mistök.
— Það er þessum þremur vinum okkar
að þakka, að við höfum fengið vopn, svo
að uppreisnin okkar heppnaðist, hélt hann
áfram. — áfram. — Á á þá alls
ekki að skjóta þá, sagði Napóleon og það
var tregavottur í rómnum.
— Þvert á móti það á að hylla þá fyrir
hið mikla þrekvirki er þeir hafa unnit
í nafni byltingarinnar. Þið eruð hetjur
dagsins: — Já, en verið þér þá sælir, herra
súkkulaði-NapóIeon, sagði Spori og hló
um leið og skokkaði út á eftir uppreiso-
arhershöfðingjanum.
* •
KVIKSJA —-)<— —-)<— —Fróðleiksmolar til gagns og gamans
d b.
'd @ S g b a |
,, rg j!
3k 1 smía © p q 5? ®
Ea q ~
Leigjandinn á neðri hæðinni:
— Heyrðuð þið ekiki að ég var að
að berja í loftið í nótt?
Leigjandinn á efri hæðinni:
— Nei, það gerði ekkert til. Það
var svoddan hávaði hjá okkiur
lika.
HVAÐ ER STAFBLINDA?
Miili 2% og 4% allra skóla-
barna þjást af þessum galla,
sem fyrst varð vart við árið
1896 af enskum skólalækni,
J. Kerr að nafni. Starfsfélagi
hans, augnlæknirinn W. P.
Morgun, gaf sama ár sjúk-
dómnum nafnið „stafblinda“.
Sjón hins stafblinda er eins
góð og heilbrigðs barns og
gáfurnar eru oftast yfir meðal
lag. Gallinn lýsir sér oftast í
því, að hinn stafblindi víxlar
stöfunum meðal á lestrinum
stendur, einkum þeim er líkj-
ast hver öðrum eins og t.d.
b og d., p og q, C og G, B og
R o.s.frv. Hinn stafblindi get-
ur ekki myndað sér orðmynd-
ir og verður lesturinn því
mjög hægur. i flestum menn-
ingarlöndum er mikið gert tii
þess að hjálpa þessum börn-
um með því að hafa sérskóla
fyrir þau. í þessum sérskólum
læra nemendurnir að lesa og
hafa þeir til þess stafróf með
lausum stöfum og við það geta
þeir lært að lesa á eðiilegan
hátt.