Morgunblaðið - 29.10.1965, Qupperneq 3

Fostudagur 29. oMóber 1985
MORGU B§ B LAÐBÐ
3
STJVKSTflNAR
NÆSTKOMANDI sunnudag
veröur frumílutt á vegum leik
klúbbs Grímu „LeikritiS um
frjálst framtak Steinars Ól-
afssonar í veröldinni“. Höfund
ur leiksins er ungur Reykvík-
ingur, Magnús Jónsson að
mafni. Magnús varð stúdent
friá Menntaskólanum í Reykja
vík 1958 og hefur stundað
nám í ensku og uppeldisfræði
við Háskóla íslands undan-
farin ár. Mun leikrit þetta
vera fyrsta verk hans, sem
fært er upp á leiksviðL
Leikurinn verður fluttur á
sama hátt og „Reiknivél"
Elings Halldórssonar og „Am-
alia“ Odds Björnssonar, þann-
ig að leiktjöld eru engin, en
Gleðskapur að Snorra Sturlusonar- og Kennedísgötu nr. 77, Rvík. Standandi á sviðinu eru
Sigurður Karlsson (Steinar) og Amar Jónsson (Siggi). Umhverfis þá er songkórinn. —
Sitjandi lengst til hægri er 1 eikstjóriim, Eyvindur Erlendsso n. (Ljósm. Mbl. Sv. Þorm.)
Ylustrá eru göfug hljóöfæri"
Litið inn á æfingu hjá Grímu
húsgögn og staðsetningar eru
gefin til kynna með spjöldum
hverju sinnL
„Leikritið um frjálst fram-
tak Steinars Ólafssonar í ver-
öldinni" er í þremur þáttum.
Gerast 1. og 2. þáttur í hús-
inu „Snorra Sturlusonar &
Kennedígötu nr. 77 Rvík“,
en 3. og síðasti þáttur fer fram
í ónefndu síldarplássi á Aust-
urlandi.
Leikstjórinn er Eyvindur
Erlendsson, og að því er höf-
undur tjáði fréttamanni Mbl.
er leikrit þetta árangurinn
af farsælu samstarfi þeirra
beggja. Hlutverk í leiknujn
eru 15 með Meistara og For-
söngvara og skiptast þau nið-
ur á 8 leikendur. Með - aðal-
hlutverkin fara SigurðurKarls
son, sem leikur togarasjómann
inn, „bisniss“ hetjuna og
jagúareigandann Steinar ól-
afsson. Arnar Jónsson, sem
leikhúsgestum er að góðu
kunnur, leikur Sigga harð-
svíraðan gróðahyggjumann og
Júníor, sem er fremur blaut-
geðja sonur útgerðarmanns á
Austurlandi.
Hugrún Gunnarsdóttir fer
einnig með tvö hlutverk:
Einn heiðvirður almúgamaður af gamla skólanum og faðir
Steinars ólafssonar, leikinn af Karli Guðmundssyni.
Bellu unga Reykjavíkurmey,
sem á þann draum stærstan
að eignast ejónvarp og Sunnu
góðhjartaðan síldarkokk á mb.
Sigurfara. Önnur hlutverk í
leiknum eru: faðir Steinars,
leikinn af Karli Guðmunds-
syni, Gvendur 1. og Gvend-
ur 2. og þrjár Stínur auk
söngkórs, er gerir athuga-
semdir við gang leiksins'öðru
hvoru, á hinn ólíklegasta hátt.
Aðspurður kveðst höfundur
ekki vilja flokka leikritið
undir ákveðna stefnu, en aug-
sýnilegt er að hann er ekki
með öllu ókunnugur bók-
menntum „fjarstæðuleikhúss-
ins“ svonefnda og hejztu spá-
mönnum þess. Nokkur brögð
eru einnig að því að persónur
kynni sig áhorfendum og má
af því og söngkómum draga
þá ályktun að höfundur hafi
sitthvað lært af meistara
Brecht, en á það vildi höfund-
ur ekki fallast, en sagði hins-
vegar að hann teldi Breeht
snjallastan. allra þeirra er rit-
að hafa fyrir leiksvið.
Óþarfi er að rekja efni
leiksins hér sjón er sögu rík-
ari. en líklega kemur hér
fram lífsskoðun höfundar
„ekkert skiptir máli“, þótt
víða sé grunnt á bölsýninni,
því að leikurinn er léttur og
gamansamur og ákjósanleg af
þreying fyrir þá, sem vilja
kynna sér skoðanir hins unga,
reiða höfundar.
Margar skemmtilegar hug-
myndir koma fram í liknum,
t.d. sú, að „þeir sem eiga
beztu grillin og flottustu
„tíví“-in eru í bezta þjóðfé-
laginu“ og er það notaleg lífs-
skoðun út af fyrir sig.
Athyglisverð eru einnig
lokaorð Meistarans, þar sem
hann dregur saman „tema“
Höfundurinn,
Magnús Jónsson
leiksins í fáum vel völdum
orðum, og kemst meðal ann-
ars svo að orði, að „ýlustrá
séu göfugust allra hljóðfæra
og þess vegna spili engir á,
þau nema börn og aumingj-
ar!“ Síðan gefur Meistarinn
saman elskendurna Steinar
og Sunnu og tónar yfir þeim
„Yfir kaldan eyðisand“ með
aðstoð söngkórs og gefur vafa
laust í skyn með því, að
vegur hjónabandsins sé ekki
rósum stráður!
et.
— Grænalón
Framhald af bls. 32.
telja að Grænalón hefði lækkað
um 20 m. Ekki var að sjá neitt
umrót í jöklinum við fjallið,
en jökulhnn hafði sýnilega sig-
ið þar.
í>á var flogið norður yfir
Vatnajökul og að Grímsvötnum.
Sáust vel sigsprungurnar allt í
kring, eins og venjulega eftir
hlaup. Gizkuðu þeir Jón og
Magnús á að 60 m. sig hefði
orðið í aðalkvosinni og mundi
það þá vera heldur minna en í
Síðasta hlaupL Magnús hefur
áður verið í svokallaðri Stóru-
gjá, sem myndast í hlaupum, og
telur hann hana vera svipaða að
stærð og síðast eða um 20 m
víða og 30—40 m djúpa.
Botninn í Skaftársigi
hefur Iyftzt.
Loks var flogið yfir Skaftár-
sigið. En á undanförnum árum
hefur hlaup komið öðru hverju
í Skaftá og allfaf sézt eftir þau
djúp hringmynduð skál norð-
vestur af Grímsvötnum, á hin-
um ólíklegasta stað. Hvernig,
sem vatnið kemst þar á milli,
fer þetta tvennt alltaf saman,
sig á þessum stað og hlaup í
Skaftá. Sagði Jón, að Skaftár-
sigið væri einkennilegt nú, að
því leyti, að það væri eins og
það hefði lyfzt upp i miðjunni,
en í börmunum í kring væru
mjög stórar og gapandi hring-
sprungur. Þetta hafi áður verið
djúp skál, og hefði botninn í
henni nú hækkað en gjárnar
haldist í börmunum.
— Wilson
Framhald af bls. 1
ernissinna, Joshua Nkomo og
Ndabangini Sithole, hafa afneit-
að núgildandi stjómarskrá því
að þeir telja, að hún muni að-
eins tryggja yfirráð hvítra
manna í Ródesíu framvegis.
217.000 hvítra manna og
4.000.000 þeldökkra manna
'byggja Ródesíu. Hefur brezka
stjórnin krafizt þess, að ný stjórn
arskrá, eða breytt, gangi í gildi
Verði hún að tryggja, að meiri
hluti landsmanna stjóri landinu
Hvíta þjóðarbrotið hótar því hins
vegar að lýsa yfir einhliða sjálf-
stæði, og byggir þar á núgildandi
stjórnarskrá ,sem andstæðingur
stjómarinnar hafa, af augljósum
ástæðum, ekki talið sig getá
fylgt
Þjóðviljiiin tekur
upp hanzkann
fyrir Kínverja
Það hefur að vonum vakið
vaxandi athygli manna, að
pjóðviljinn halíast nú æ meir á
sveif með Kínverjum í deilum
þeirra við Sovétríkin, og liafa
þau skrif magnast sérstaklega,
eftir að einn af ritstjórum blaðs-
ins fór í langa heimsókn til
Kína og skrifaffi um þá heim.
sókn mikla bók. Fáir þekkja
kommúnista betur en samstarfs-
menn þeirra innan Alþýðubanda
lagsins, og í málgagni þeirra,
Frjálsri Þjóð, sagði nýlega um
þessi mál:
,,Allir vita, að síðan Sovét-
ríkin hölluðust fil fulls að
stefnu friðsamlegrar sambúðar
og tóku að vinna af einlægni að
þvi að setja niður deilur með
friðsamlegum hætti, og stuðla
að friðarástandi, bæði í Asíu
og annars staðar, hefur Þjóðvilj-
inn hætt að leggja þá áherzlu
á friðarvilja Sovétrikjanna, sem
hann gerði á tímum Stalins. Og
síðan kom til algerra vinslita
kommúnisfaflokka Kina og Sov-
étríkjanna, og Kínverjar liafa
borið Sovétrikjunum á brýn, að
vinna að endurreisn kapítalism
ans í landi sinu, að vinna að
því að koma Viet Nam undir
yfirráð bandarísks imperíalisma
að þau séu í raun og veru din-
dUl og aftaniossi Bandaríkj-
anna — einmitt síðan hefur
Þjóðviljinn æ meir tekiff upp
hanzkann fyrir Kína — þrátt
fyrir það, að allir vita, að milU
þessara tveggja ríkja ríkir ófrið
arástand, nema að vopnin eru
ekki enn farin að tala.“
Sialinistar og Kína-
Ikommúnistar stjórna
Sósíalistaflokknum
Og blaðið heldur áfram:
„Allt þetta er ráðamönnum
Sovétríkjanna ósköp vel kunn-
ugt. Að sjálfsögðu þýðir sendi-
ráð Sovétríkjanna helztu grein-
ar dagblaðanna eins og önnur
sendiráð, og sendir yfirboðurum
sínum. En að auki kom liingað
í sumar fjölmenn sendinefnd frá
sovézka kommúnistaflokknum.
Þeir kynntu sér ástand og sfarf
semi Sósíalistaflokksins, og gáfu
nákvæma skýrslu. Niðurstaða
þeirra gat ekki prðið nema á
eina lund: „Sósíalistaflokknum
er stjórnað af gömlum Stalin-
istum og Kínakommúnistum,
sem gersamlega eru úr öllum
tengslum við fólkiff í landinu“.
Fróðlegur
viinisburður
Þessi vitnisburður þeirra, sem
bezt eiga að þekkja Sósialista-
flokkinn og þær hugsanir, sem
bærast með mönnum innan
hans, er vissulega mjög fróð-
legur, og algerlega í samræmi
við það mat, sem menn hafa
lagt á skrif Þjóðviljans og
stefnu kommúnistaflokksins að
undanförnu. Hitt er svo annað
mál, að það væri einnig ástæða
til að fá upplýst hve Iengi sam-
starfsmenn Sósíalistaflokksins
innan Alþýðubandalagsins hafa
hugsað sér að halda þeirri sam-
vinnu áfram, þegar það liggur
ljóst fyrir, að Þjóðviljinn og
Sósíalistaflokkurinn hafa ein-
dregið lagzt á sveif með mcsta
stríðsæsingaríki okkar tíma. Ef
marka má skrif Frjálsrar þjóð-
ar, mun sú samvinna ekkl
sfanda öllu lengur, og væntan.
lega mun á það reyna í sveit-
arstjórnarkosningunum í vor,
hvort einhver alvara fylgir máli
eða hvort hinir svonefndu Al-
þýðubandalagsmenn láta Kína-
komma og Stalinista enn hafa
sig í taumi, eins og þeir hafa
látið sér sæma undanfarin ár.