Morgunblaðið - 29.10.1965, Blaðsíða 24

24
MORGU N BLADIÐ
Föstudagur 29. október 1963
Vatteraðar
næEonúlpur
Verð eftir stærðum:
kr. 495,00 — kr. 505,00
kr. 525,00 — kr. 535,00
kr. 515,00
Laugavegi 116.
Trúloíunarhringar
H A L L D Ó R
Skólavörðustíg 2.
Húseigendafélag Reykjavíkur
Skrifstofa á Grundarstíg 2A
Sími 15659. Opin kl. 5—7 alla
virka daga, nema laugardaga.
SKRIFSTOFUSTARF

Kaupfélag úti á landi, vantar vanan skrif-
stofumann nú þegar eða frá næstu ára-
mótum. — Hagstæð laun.
Leigufrítt húsnæðL — Upplýsingar gefur:
Starfsmannahald S. f. S.
Sambandshúsinu.
STARFSMAN NAHALD
AÐALFUIMDUR HEIMDALLAR
verður haldinn í Sjáifstæðishúsinu nk. sunnudag 31. október og hefst kl. 15:00.
D A G S K R Á:
1. Skýrsla stjórnar.
2. Reikningar.
3. Lagabreytingar, ef fram koma.
4. Stjórnarkjör.
Tillaga kjörnefndar um stjórn félagsins fyrir næsta starfsár liggur frammi á skrifstofu Heimdallar.
Aðrar tillögur skulu hafa borizt skrifstofu félagsins eigi síðar en tveim sólarhringum fyrir aðalfund.
Stjórn Heimdallor
4
LESBÖK BAHNANNA
LESBOK BARNANNA
3
„Faðir minn mun verða
hryggur," sagði Nun
Yang við sjálfan sig. „Ég
mun valda honum mikl-
um vonbrigðum“.
Nun Yang var nú stadd-
ur í myrkum skógi.
Handan hans var þorpið,
t>ar sem pabbi hans og
mamma og systkini^ hans
áttu ennþá heima. A leið
sinni gegn um skóginn
heyrði hann til næturgal-
ans og söngur fuglsins
fékk Nan Yang til þess
að gleyma sínum eigin
raunum.
Hann nam staðar og
horfði á næturgalann og
sá þá kött, sem læddist
hljólaust nær og ætlaði
augsýnilega að hremma
fuglinn.
„Flýðu og forðaðu þér,
litli næturgali", kallaði
Nun Yang. „Annars nær
þessi gráðugi köttur í þig
og étur þig“.
Næturgaiinn breiddi út
vængina og tók flugið.
Hann hnitaði hringa
kring um Nun Yang.
Lítil fjöður féll niður við
fætur Nun Yangs og næt-
urgaiinn hækkaði flugið.
„Vesaling næturgali",
sagði Nun Yang, ,þarna
misstir þú eina af fall-
egu fjöðrunum þínum“.
„Eigðu hana, eigðu
hana“, söng næturgalinn.
Hún mun færa þér gæfu
og gnótt fjár“.
Nun Yang tók fjöðrina
upp og stakk henni í
vasa sinn. Síðan hélt
hann ferðinni áfram.
Brátt var hann kominn
langt inn í skóginn.
Allt í einu koomu her-
menn keisarans og slógu
hring um Nun Yang.
„Hver ert þú, sem ferðast
aieinn um skóginn?"
spurði foringi þeirra.
„Ég heiti Nun Yang.
Faðir minn á heima í
þorpinu hérna fyrir
handan. Ég er nú á heim-
leið eftir að hafa ferðazt
víða og freistað gæfunn-
ar“.
Herforinginn skipaði
mönnum sínum að leita
á Nun Yang. En þeir
fundu hvorki gull né silf-
ur né nokkurt verðmæti.
„Ég trúi þér ekki“,
sagði herforinginn. „Þú
ert sjálfsagt betlari og
keisarinn hefur fyrirskip
að okkur að handtaka alla
betlara. Komdu, við verð
um að leiða 'þig fyrir
keisarann".
Nú var þannig ástatt í
þessu ríki, að keisarinn
gat aldrei litið glaðan
dag. Honum stökk aldrei
bros, hvað þá heldur að
hann heyrðist hlægja.
Allir þegnar hans höfðu
reynt að auka honum
kæti og koma honum til
að hlægja. Hirðfíflin
fettu sig og brettu. í>au
sungu gamanvísur. Þau
stóðu á höfði og grettu
sig ámátlega. En keisar-
inn varð alltaf daprari og
sorgmæddari.
,,Betlari“, sagði keisar-
inn, „ef þú getur komið
mér til að hlægja, skal
þér verða launað ríku-
lega. En takist þér það
ekki, skalt þú eyða því
sem eftir er ævinnar í
dimmustu myrkrastofu
minni“.
Nun Yang var nú skip-
að að leika eftir allar
listir hirðfíflanna fyrir
hinn óhamingjusama
keisara. Hann gerði eins
vel og hann gat, en án
nokkurs árangurs.
„Burt með hannH, sagði
keisarinn, leiðið fyrir
mig næsta betlara“.
Foringi lífvarðanna
ætlaði nú að leiða Nun
Yang burt, en þá sveif
fjöðrin upp úr vasa hans
og flaug í fallegum boga
beint yfir á nefið á hans
keisaralegu hátign. Þaðan
féll hún niður á hinar
keisaralegu undirhökur,
þar sem hún skoppaði
niður þrep af þrepi.
Allt I einu fór keisar-
inn að hlægja. Fyrst lág-
um, niðurbældum hlátrL