Morgunblaðið - 18.11.1965, Blaðsíða 27

Fimmtudagur 18. nóv. 1965
MORCUNBLAÐIÐ
v
27
Verziun Silla og Valda í ur tegundum af súpu, lauk-
Austurstræti gekkst í gaer súpu, kjúklingasúpu og tóm-
fyrir kynningu á súpum frá atsúpu. Urðu margir til þess
Heinz. en O. Johnson & Kaa- að gæða sér á súpunni. í dag •
ber flytur þær súpur hingað verður kynningunni svo hald
til lands. Var fóiki gefinn ið áfram og þá kynntar nýjar
kostur á að smakka á þrem- tegundir. (Ljósm. Sv. I>.)
— Rhodesia
"•imh. af bis. 1.
yrði litið á slíkt sem „full-
komna stríðsyfirlýsingu á al-
þjóðamælikvarða“. Wilson
talaði í brezka útvarpið og
var sendingunni beint til
Afríku. Hann varaði einnig
Ródesíu við að líta á sjálfa
sig sem „eyju“, sem gæti
gert allt sem henni dytti í
hug.
Á blaðamannafundinum í dag
sagði Ian Smith, að Sir Hum-
phrey Gibbs væri í erfiðri að-
stöðu. Hann kvað Ródesíustjórn
ekki vilja blanda sér í „einka-
xnál hins fyrrverandi lands-
stjóra“. Við vonum að núver-
andi ástand vari ekki lengi“
bætti Smith við.
Sir Humphrey Gibbs lýsti því
yfir eftir að Smithstjórnin hafði
einhliða lýst yfir sjálfstæði Kód
esíu í s.l. viku, að hann hefði
sett stjórn hans af. Hefur Sir
Humphrey ekki látið undan
stjórn Smiths, sem hefur lagt
að honum að yfirgefa embætt-
isbústað sinn í Stjórnarbygging-
unni í Salisbury.
Smith hélt því fram á fund-
ínum . að Sir Humphrey léti
stjórnmálamenn í Bretlandi mis
nota sig. „Þó ég væri allur af
vilja gerður get ég ekki ímynd-
að mér að til séu þeir menn í
þessum heimi, sem trúa því að
drottningunni komi það við,
sem hann hefur verið að gera“,
sagði Smith.
Forsætisráðherrann bætti því
við, að það sem Sir Humphrey
hefði gert, hefði í sjálfu sér enga
þýðingu, heldur hið gagnstæða,
því Ródesíumenn stæ'ðu þéttar
saman með hverjum deginum,
sem liði. Hann kvað lífið í Ródes
íu ganga sinn vanagang, og lýsti
landinu sem einu friðsamasta
’.andi veraídar. Hann vísaði og á
bug fullyrðingum um að stjórn
hans myndi grípa til enn róttæk-
ari aðgerða innanlands en þegar
hefði verið gert. Kvaðst Smith
mundu hafa forgöngu um að
halda íund með leiðtogum ,stjórn
arandstöðunnar og gera tilraun
til þess að ræða við þá menn“.
Um 150 blaðumenn voru á
fundi þessum, sem var fyrsti
blaðumannafundurinn, sem
Smith hefur haldið frá því hann
lýsti yfir sjálfstæði Ródesíu. —
Enginn blaðamannanna stóð
upp, er Smith gekk í fundarsal-
inn, utan nokkrir menn, sem urðu
að standa upp til þess að Smith
kæmist í ræðustólinn.
Fréttamaður bandarísku út-
varpsstöðvarinnar Voice of Ame
rica var beðinn að yfirgefa fund
inn. Honum hafði fyrr um dag-
inn borizt boð um að koma þang
áð, en er hann kom til fundar-
ins, var honum vísað á brott af
talsrnanni Ródesíustjórnar, á
þeim forsendum að hann væri
fulltrúi ríkisstjórnar, sem væri
Ródesíu fjandsamleg.
Er Smith var spurður um rit-
skoðun á blöðum í Ródesíu, svar
aði hann að ef menn þekktu til
blaðsins Rhodesia Herald og blað
anna, sem Argus-hringurinn ætti,
þyrfti enginn að vera hissa á því
að ritskoðun væri nauðsýnleg.
Smith bætti því við, að hann
i hefði verið i miklum vafa er
1 hann tók ákvörðunina um rit-
Lokasjoður
þriðja greinasafn
Snæbjarnar Jóns-
sonar
ÚT ER KOMIÐ þriðja greina-
safn Snæbjarnar Jónssonar og
nefnist það „Lokasjóður“. Hin
fyrri, „Vörður og vinarkveðjur“
og „Misvindi" komu út 1963 og
1964.
Snæbjörn segir svo f formála
eð bókinni: „Ekki er bók þessi
lokasjóður fyrir þá sök að efnið
sé þorrið. Ég hefi ekki gert nema
grynna á því. En með þessu
þriðja greinasafni tel ég að gefin
eé sæmilega ljós heildarmynd af
blaðaskrifum minum. Ef ádeilu-
greinarnar hafa orðið útundan þá
er það ekki vegna þess, að ég sé
ófúsari að gangast við þeim. Ég
hefi aldrei deilt á neitt eða neinn
nema ég þættist hafa til þess
gilda ástæðu. En því fer fjarri að
ég hafi talið mér skylt að þegja
við öllu röngu, né heldur vil ég
þegja um það. er ég sá að var
þjóð minni til tjóns eða van-
sæmdar. Þess vegna hefi ég ritað
ódeilur. Sumar þær greinar tel
ég með mínum beztu. En ýmsar
Snæbjöm Jónsson
þeirra mundu ekki njóta sín í
endurprentun án þess að jafn-
framt væru lögð fram gagnrökin.
Til þess gét ég hvorki fórnað
rúmi né vinnu.“
Bók er 240 bls. að stærð auk
myndasíðna. Útgefandí er ísa-
foldarprentsmiðja.
skoðun blaðanna. Hann lýsti rit-
skoðuninni sem illri nauðsyn, og
kvaðst vona til þess 'að hægt
væri að afnema hana bráðlega.
Smith sagði og, að óeirðir þær,
sem orðið hefðu í hverfum inn-'
fæddra í Salisbury og Bulawayo
hefðu verið óverulegar. Þá sagði
hann að þeir leíðtogar innfæddra
sem hefðu nú takmarkað ferða-
frelsi, myndu ekki fá fullt frelsi
fyrr en þeir hefðu skuldbundið
sig til þess að hlíta landslögum.
Smith var að því spurður
hvernig á því stséði að hvorki S-
Afríka eða Portúgal hefðu við-
urkennt stjórn hans. Hann svar-
aði því til, að hann teldi að það
væri aðeins spuining um tíma
þar til víðurkenning þessara
ríkja myndi liggja fyrir.
Talsmaður Sir Humphrey
Gibbs, lándsstóra, upplýsti í
kvöld, að allar sjö bifreiðir lands
stjóraembættisins hefðu verið
fjarlægðar frá Stjórnarbygging-
unni, og að þjónar Sir Humphrey
hefðu verið béðnir að yfirgefa
hana.
Óeinkennisklæddir lögreglu-
menn fjarlægðu í dag Malcolm
Smith, ritstjóra blaðsins Rhodes
ia Herald, af vínstofu í Sahsbury.
Fóru þeir með ritstjórann á sknf
stofu bans á ritstjórn blaðsins og
yfirheyrðu hann þar í hálfa
klukkusutnd. Talsmaður Smiths
sagði í dag áð engin ákæra hefði
komið fram á hendur honum, en
sagði ekkert um hvað yfirheyrsla
þessi hefði snúizt. Blað Smiths
hefur haldið uppi stöðugri gagn
rýni gegn stjórn Ian Smiths, og
þá ákvörðun hennar að lýsa yfir
einhliða sjálfstæði landsins. Frá
því að sjálfstæði var *ýst yfir
hefur Rhodesía Herald komið út,
en stórar eyður verið á víð og
dreif um bláðið, þar sem ritskoð-
að efni átti að birtast.
Brezka stjórnin hafði í kvöid
að engu áðurnefnda landsstjóra-
skipun Smiths, og kvað talsmað
ur stjórnarinnar hana lita svo á,
að Sir Humphrey Gibbs væri
skipaður landsstjóri af drottn-
ingu, og því eftir sem áður eina
löglega yfirvaldið í Ródesíu.
— Tillagan um
Framhald af bls. 1
ríkja, sem sátu hjá voru Austur-
rlki, Chile, Kýpur, ísland, Iran,
Líbanon, Holland, Portúgal og
TúnLs.
Tillaga þess efnis að taka bæri
einhverja afstöðu til brottvikn-
ingar Formósu úr SÞ var dregin
til baka, og sömu sögu var að
segja um tillögu frá Máretaníu
um að sérstök atkvæðagreiðsla
yrði látin fara fram um þetta
efni.
Bandaríski fulltrúinn, Charles
Yost, sagði í ræðu undir lok Um-
ræðnanna um aðild Kína að
þeim, sem æsktu aðildar Kína,
hefði ekki tekizt að sannfæra
þingheim um að þetta væri rétt.
Hann kvað það óumdeilanlega
staðreynd að Pekingstjórnin
uppfyllti ekki þau skilyrði, sem
sáttmáli SÞ setti um aðild. Kín-
verjar hefðu bæði í orði og á
borði neitað að taka á sig þær
skyldur, sem sáttmálinn legði
hverju meðlimalandi á herðar, þ.
e. að leysa vandamál sín á frið-
samlegan hátt en ekki með of-
beldi. Yost gerði harða hríð að
þeim löndum, sem vildu reyna
að bola Þjóðernissinnastjórninni
á Formósu úr samtökum SÞ.
Sagði hann að þetta stríddi gegn
rökunum um að allar þjóðir ættu
að eiga aðild að SÞ, en þessar
þjóðir beittu einmitt sjálfar þess-
um sömu rökum í því skyni að
útvega Pekingstjórninni aðild að
Sameinuðu þjóðunum.
Yost sagði að framkoma og
yfirlýsingar Pekingstjórnarinnar
hafi stöðugt orðið æsilegri og
herskárri frá því að Allsherjar-
þingið síðast greiddi atkvæði um
aðild Kína að SÞ. Það bezta, sem
menn gætu vonað, væri að ein-
hverntíma í framtíðinni myndi
Kína haga sér betur, en utan SÞ.
En ef litið væri yfir framferði
Kínverja sl. 20 ár, gagnvart Ind-
landi, Sovétríkjunum og alþjóða-
samtökum, kæmi þó á daginn að
hegðun Pekingstjórnarinnar hefði
I sízt batnað með árunum.
Ingibjörg
Þá eik í stormi hrynur háa,
hamra því beltin skýra frá — ,
en þá fjólan fellur bláa,
fallið-það enginn heyra má:
en angan horfin innir fyrst,
urtabyggðin hvörs hefir misst.
Þessar Ijóðlínur hins mikla eft-
irmælaskálds komu mér í hug
við andlát Ingibjargar Daniels-
dóttur Richter 13. þ.m.
Hún var fædd í Reykjavík 20.
sept. 1910 og var yngsta barn
þeirra hjónanna Daníels Þor-
steinssonar skipsmíðameistara
(d. 1959) og Guðrúnar Egilsdótt-
ur, sem nýlega varð níræð.
Ingibjörg ólst upp á myndar-
heimili foreldra sinna í hópi
ástkærra systkina. Vesturbærinn
var heimkynni hennar mestan
hluta ævinnar. Árið 1931 giftist
hún Stefáni Richter skipasmið
frá ísafirði, ágætum manni, sem
lært hafði iðn sína hjá Daníel,
föður hennar, og gerðist meðeig-
andi hans við stofnun skipasmíða
stöðvarinnar Daníel Þorsteinsson
& Co. h.f. við Bakkastig árið
1936.
Árið 1955 reistu þau Stefán og
Ingibjörg íbúðarhús að Lyng-
haga 5 og bjuggu þar síðan. Þau
eignuðust einn son, Gunnar,
sem lærði skipasmiði hjá föður
sinum, en ólu einnig upp stúlku,
Guðrúnu Egilsdóttur, sem sitt eig
ið barn.
Ingibjörg Richter gekk eigi
heil til skógar siðasta æviár sitt,
en fór svo dult með sjúkleik sinn,
að jafnvel hennar nánustu gerðu
sér ekki grein fyrir, að hverju
dró. Og nú er hún horfin sjón-
um okkar, elskulega húsmóðir-
in að Lynghaga 5, hrifin burt
frá eiginmanni, börnum, barna-
börnum og aldraðri móður.
en angan horfin innir fyrst
urtabyggðin hvörs hefir misst.
Frú Ingibjörg D. Richter var
— Illa lyktandi
Framhald af bls. 1.
— Bókin kemur út I New
York á föstudag, og hefur CIA
ekkert sagt um hana opin-
berlega. Þótt bókin komi ekki
út fyrr en á fcistudag, er
ýmislegt um hana vitað (og
hafa verið birtir úr henni
kaflar í hlöðum viða um heim,
þar á meðal i Morgunblað-
inu).
Tass sagði í dag, að Sovét-
ríkin hefðu 1961 þegar próf-
að flugskeyti sem hægt var
að skjóta yfir 7.640 mílur,
og skeikaði ekki meira en
kíiómeter við skotmark. Á
þessi yfirlýsing að afsanna
það, sem segir í „Minnisblöð-
um Penkovskys“ um að á
þessum tíma hafi Sovétrikin
ekki átt nein nákvæm, lang-
dræg flugskeyti.
Penkovsky var tekinn af
lífi hér fyrir njósnir 1963.
D. Richter
4
yndisleg kona. Frá henni stafaði
ætíð góðleik og blessun. Hún var
frá bernsku eftirlæti foreldra
sinna, sannkallaður sólargeisli á
lífsbraut þeirra. Hún var frið
sýnum og unni öllu sem gott var
og fagurt. Tónlist, bækur ®g
blóm voru yndi hennar. Á heún-
ili þeirra Stefáns var ávallt gott
að koma, enda voru þau hjónwi
samhent, svo sem bezt má verða,
og hjónaband þeirra var ástríkt.
En ekki var síður ánægjulegt að
njóta samfylgdar þeirra á ferða-
lögum innan lands og erlendis.
Við andlát þitt, kæra mágkona,
lútum við höfði í hljóðri þökk
fyrir góðvild þína og alla þá bless
un, sem frá þér stafaði alla tíð,
og við biðjum Guð að veita eig-
inmanni þínum, börnum og aldr-
aðri móður,sem mest hafá misst,
styrk og huggun. Minningin una
frábæra eiginkonu, móður og
dóttur mun varpa ylgeislum inn
í myrkur skammdegisins.
Sigurður Skúiason.
— Fjárveiting
Framhald af bls. 1
Herman Kling, dómsmálaráð-
herra, hefur haldið því fram að
greinargerð sé ekki nauðsynleg,
heldur væri hér aðeins um stjórn
málalega spurningu að ræða, sem
flokkarnir yrðu að taka afstöðu
til.
Leiðtogi Þjóðarflokksins, Bert
il Ohlin, sagði í dag að sannar-
lega væru það margir hlutir.
sem gera þyrfti grein fyrir, m.a.
upphæðinni, öðrum stuðningi og
fleiru.
Frumvarp stjórnarinnar gerir
ráð fyrir að greiða skuli stjórn-
málaflokkunum í landinu 23 mill
jónir sænskra króna af opinberu
fé í styrk árléga, eða sem sam-
svarar 60.000 s.kr. á hvert þing-
sæti. Fengju sósíaldemókratar
þannig 11,5 millj., Þjóðarflokk-
urinn 4,1 millj., Mi’ðflokkurinn
tæplega 3,2 millj og kommúnist
I ar 600.000 krónur.
BEaðburðarfólk
vantar í eftirtalin
Laugarteigur
Skerjaf. sunnan
flugvallar
Hjarðarhagi
Lambastaðahv.
hverfi:
Tjarnargata
Suðurlandsbraut
Skólavörðustígur
Freyjugata
Barónsstígur
Skipasund
JMatgmtliIafeife
SIMI 22-4-80