Morgunblaðið - 10.02.1966, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 10. febrúar 1966
MORGU NBLAÐID
3
— Onógar
Framh. af bls. 1.
þær ná, en það er skilyrði
til að unnt sé að segja eitt-
hvað um myndirnar sjálf-
ar. —
— Það lítur helzt út fyr-
ir, að flaugin hafi lent á há-
lendi, en á þeim myndum,
sem ég hef séð, hefur ekki
horið á gígum. En eins og
menn muna frá þeim mynd
um, sem tunglflaugar
Bandaríkjamanna tóku, sá-
ust mjög smáir gígar á yfir-
borðinu, gígar, sem voru
innan við metra í þvermál.
Tunglið er ekki alls staðar
eins. Yfirborð þess er mis-
jafnt.
— Eitt, sem gerir erfið-
ara með að draga ályktan-
ir, er, hversu nærri tungl-
röndinni flaugin hefur
lent, en mér þykir ólíklegt
að hún hafi átt að gera það.
— Á síðustu árum hafa
fæstir vísindamenn verið
þeirrar skoðunar, að mikið
ryklag væri á tunglinu,
þótt margir hafi haldið það
áður fyrr, en það var talin
ein helzta hindrunin til að
senda menn þangað. En
nú þykir ljóst, að ekki sé
þar nema þunnt ryklag,
sem yrði geimförum ekki
til hindrunar.
— Varðandi lendingu
rússnesku tunglflaugarinn-
ar þarf að ganga úr skugga
um, að hve miklu leyti
staðurinn er einkennandi
fyrir tunglið í heild. í því
sambandi má benda á, að
yfirborð tunglsins er álíka
stórt og yfirborð Afríku.
Þar er því um ólík svæði
að ræða, sum eru mjög f jöll
ótt; en önnur sléttari.
• WASHINGTON _ Til-
vonandi tengdaforeldrar Luci
Johnson, yngri dóttur Banda-
ríkjaforseta, munu heimsækja
forsetahjónin uni þessa helgi.
Luci trúlofaðist eins og sagt
hefur verið frá í fréttum
Patrick Nugent á jólakvöld sl.
og á brúðkaup þeirra að
standa í sumar.
BRYNJÓLFUR Jóhannesson
leikari fer innan tíðar til
Kanada í boði Þjóðræknisfé-
lagsins og mun ferðast þar
um íslendingabyggðir í einn
mánuð, lesa upp úr leikrit-
um, m.a. Gullna hliðinu og
fslandsklukkunni, og auk þess
syngja vísur og kvæði.
Gísli Halldórsson tekur á
meðan við hlutverki hans í
Ævintýri á gönguför, og lék
hann það í fyrsta sinn á
þriðjudagskvöldið. Gaf Bryn-
SjónvarpiÓ kemur sér
upp /jósmyndasafni
í PRÉTTAATJKA útvarpsins
í gærkyöldi skýrði Emil Björns-
son dagskrárstjóri sjónvarpsdeild
ar Ríkisútvarpsins, frá því, að
allir bæjarstjórar landsins hefðu
ákveðið, að láta fréttadeild fyrir
hugaðs sjónvarps í té ljósmynd-
ir frá viðkomandi stöðum og
hefur fréttadeild sjónvarpsins í
framhaldi af því ákveðið að
freista þess, að kom-a sér upp
safni ljósmynda úr öllum byggð
arlögum landsins. Verður bráð-
lega leitað til allra sýslumanna,
sveitarstjóra og hreppsnefndar-
oddvita á næstunni með ósk um
að þeir athugi hvort héruð
þeirra geti lagt eittbvað af mörk-
um til fyrirhugaðs ljósmynda-
safns sjónvarpsins eins og bæjar
stjórarnir hafa þegar ákveðið að
gera.
Er hugmyndin sú, að sjónvarps
menn geti gripið til þessa ljós-
myndasafns, ef ekki fengjust
kvikmyndir, eða ljósmyndir frá
viðkomandi byggðarlögum vegna
jólfur Gísla hlóm og lukku-
tröll eftir sýninguna. Við
hlutverki Brynjólfs í Sjóleið-
in til Bagdad, tekur Guðmund
ur Pálsson. Myndin er frá
leikslokum í Ævintýri á
gönguför.(Ljósm.: Sv. Þorm.)
samkomuleysis eða af öðrum or-
sökum.
f athugun er einnig að halda
námskeið á þessu ári fyrir kvik-
myndatökumenn, sem eiga 16
mm. kvikmyndatökuvélar og
hafa hug á að taka reglulega
fiéttamyndir fyrir sjónvarpið.
Þá hefur sjónvarpsdeildin undan
farið látið gera skrá yfir allar
íslenzkar kvikmyndir, 16 mm. og
mun það vera fyrsta heildar-
könnun kvikmyndakosts lands-
manna.
Fékk3000tunnur af
loðnu á tveim dögum
Barnsránið / Óð/ns-
véum enn óupplýst
Kaupmannahöifn, 9. febrúar
NTB.
ALLS hefur nú verið heitið
106 þúsundum krónum dönsk-
um, eða sem svarar tæpl. 670
þús. ísl. kr., bverjum þeim, er
veitt geti upplýsingar, sem
leitt geti til þess að finnist sá
er rændi þriggja mánaða ung-
barni í Óðinsvéum sl. mánu-
dag.
Hefur lögreglan hei'tið 5.000
krónuim, kaupsýslukiona ein
1.000 krónum og loks befur
forstjóri sá, sem áður hét
100.000 krónum fyrir upplýs-
ingar um ránsmann Tinu litlu
í Kaupmannahöfn, sem frægt
varð, nú aftur þeitið sömu
upphæð hverjuim þeim, er
gefi Iþær upplýsingar er úrslit-
um ráði um rán drengsins
Basse úti fyrir verzlun einni í
Óðinsvéum sl. mánudag.
Tvær litlar stúlkur hafa
gefið lögreglunni þær upplýs-
ingar, að þær hafi séð konu
eina taka ungbarnið úr
barnavagningum úti fyrir
dyrum verzlunarinnar. Telp-
urnar voru ó gangi hinum
megin götunnar og tóku eftir
því, að konan leit í kringum
sig áður en hún tók barriið.
Hún bvarf þeim síðan sjónum
í átt til miðborgarinnar. Lög-
reglan treystir mjög á fram-
burð telpnanna, ekki sízt
vegna þess 'hversu greinargóð
lýsing þeirra á konunni er.
Segja telpurnar hana hafa
verið um það bil 26 ára
gamla, ekki hávaxna, um 1.60
á hæð, dökkhærða og ektki í
neinn stað óvenjulega. Þá
segja þær hana hafa verið
döikkklædda með köflóttan
hálsklút, í brúnum sokkum
og skóm reimuðum og lýsa
bæði litunum í bálsklútnum
og handtösku konunnar af
stakri nákvæmni. Fjöldi fólks
hefur snúið sér til lögreglunn
ar og talið sig geta veitt upp-
lýsingar um málið en engar
hafa verið eins greinargóðar
og framiburður telpnanna.
Akranesi, 9. febrúar: —
VÉLBÁTURINN Haraldur kom
inn í gærkvöldi með 1700 tunn-
ur af loðnu, sem haann veiddi
10 sjómílur norðvestur af Staf-
nestöngum. Haraldur. er á leið
hingað aftur með 13—1400 tunn
ur af loðnu, sem hann veiddi á
sömu slóðum fyrir hádegi í dag
í tveimur köstum og tvö tonn af
af þorski í þokkabót. Nótina reif
hann í þriðja kasti. Annar bátur
héðan ætlar að stunda loðnuveið
ar á vertíðinni, Höfrungur III.
Nú er ýmislegt bilað í vélinni
svo að Höfrungur kemst ekki út
á veiðar fyrr en um helgina. —
Skírnir er og búinn að taka
loðnunótina um borð.
— Oddur.
• DAR ES Salaam, Tanzan-
íu — Afrísk norn, sem byrlaði
bónda sínum eitur og deyfilyf
en fékk hann síðan í hendur
öðrum af ættbálki sínum til
mannfórnar, hefur nú verið
dæmd til dauða fyrir vikið.
Nornin hefur áfrýjað dóm-
inum.
Skýrt var frá því í Mbl. í gær, að Fiat-bifreið hefði ekið á ljósa-
staur á móts við Laugaveg 171, skömmu eftir kl. 19. Ökumaður-
inn skarst nokkuð í andliti og var fluttur í Slysavarðstofuna. —
Hann var grunaður um ölvun við akstur. Bifreiðin er allmikið
skemmd, eins og fram kemur á myndinni og var hún flutt burt
af Vöku. — (Ljósm. Mbl.: Sv. Þ.)
STAKSTFI^ÍAR
Hve miklir skattar?
Ef menn kynnu að halda, að
það væri eitthvað sérstakt fyrir
íslendinga áð kvarta undan há-
um sköttum, þá er það misskiln-
ingur. Hvarvetna finnst fólkí
skattarnir háir, en þó sætta
menn sig við þá, einfaldlega
vegna þess, að þeir gera sér
grein fyrir því, að ríki og sveit-
arfélög verða að fá tekjur til að
standa undir greiðslum vegna
sameiginlegra þarfa borgaranna,
En fróðlegt er að bera saman,
hve mikinn hluta þjóðartekn-
anna hið oþinbera tekur í sinn
hlut í hinum ýmsu löndum. Við
þann samanburð kemur það i
ljós, að í Danmörku tekur hið op
inbera 29,4%, af þjóðartekjun-
um, í Noregi 37,7%, Svíþjóð
40,7%, Vestur-Þýzkalandi 37,5%
og í Bretlandi 31,7%. Þótt mönn
um finnist gjöldin há hér á landi
er það samt svo, að hið opinbera
tekur ekki nema 27,8% af þjóð-
artkjunum til sín, og þvi mun
lægra en í nágrannalöndunum.
Þessar upplýsingar gaf Magnús
Jónsson, f jármálaráðherra, á
fundi í Varðarfélaginu í fyrra-
kvöld. Hann gat þess að vísu, að
meðal nágrannaþjóðanna væru
mikil útgjöld vegna hernaðar,
sem við þyrftum ekki að standa
undir, á móti kæmi það, að lítið
þjóðfélag væri tiltölulega dýr-
'ara í rekstri, og auk þess
hyggjum við í stóru landi, og af
því hlytist margháttaður kostn-
aður, sem ekki legðist með sama
þunga á íbúa nágrannalandanna.
Fjármagn til opin-
berra þarfa
Auðvitað er deilt — og verður
deilt — um það, hve mikil rík-
isútgjöld skuli vera, hve langt
skuli ganga í að styrkja þetta
eða hitt, hve hraðar framkvæmd
ir skuli vera, og svo framvegis.
En naumast vcrður þó dregið úr
ríkisútgjöldum almennt, úr því
sem orðið er, þótt áfram verði
vafalaust deilt um það, hvort
t.d. fjölskyldubætur með fyrsta
og öðru barni séu skynsamlegar
eða nauðsynlegar, enda voru þær
á sínum tíma bráðabirgðaráð-
stöfun. Þá má auðvitað deila um
það, hvort greiða eigi niður vöru
verð, o. s. frv. En hvað sem því
líður, þarf ríkið mikið fé til
framkvæmda sinna, og svo er
einnig um sveitarfélögin.
Skuldabréfalán
f mörgum löndum tíðkast það,
að ríki og sveitarfélög afla sér
fjármagns með útboði skulda-
bréfalána Bréf þessi kaupir al-
mennmgur og ávaxtar þannig
sparifé sitt. Þá kastar ríkið ekki
eignarráðum á peningana með
skattlieimtu, heldur eru borgarn
ir áfram eigendur þeirra, þótt
hið opinbera fái þá til afnota. Inn
á þessa braut hcfur nokkuð ver-
ið farið hér á landi; en fyllsta
ástseða er til að gera það í miklu
ríkara mæli, enda fer skilningur
manna nú vaxandi á nauðsyn
þess, aö hér rísi verðbréfamark-
aður og viðskipti með skulda-
bréf og hlutabréf aukist, enda
gera menn sér grein fyrir því,
að lieilbrigt lýðræði þróast bezt,
þegar auðlegð þjóðfélagsins er
drcift meðal þegnanna, og sem
flestir eru fjárhagslega sjálfstæð
ir.