Morgunblaðið - 04.08.1966, Blaðsíða 5
Fimmtudagur 4. ágúst 1966
MORGUNBLAÐIÐ
5
ÚR
ÖLLUM
ÁTTUM
ur að bað væri mannmargt
þarna í víkinni. Hvarvetna
upp við bergið lá fólk í sand
inum og sleikti sólskinið.
Þarna voru íturvaxnar ung-
meyjar, mæður með barna-
hóp, karlmenn með ákaflega
mismunandi vaxtarlag — öil
með sama takmark í huga —
„að fá á sig lit." Já, hún er
annars skrítin þessi árátta
minna hvítu jarðarbúa —
þeir keppast við að baða sig
í sólinni til þess að missa sinn
upphaflega hörundslit, því að
það þykir minna á andlegt og
líkamlegt heilbrigði. Samt
eru ekki nema nokkrir tugir
ára frá því, að allar hefðar-
frúr í hinum vestræna heimi
mökuðu alls kyns kremum
og smurningum á andlit sér
til þess að blessuð sólin kæm-
ist þar hvergi að. í*á þótti
nefnilega fínast að hafa húð-
ina hvíta sem mjöll. Stund-
um virðist manni tízkan
breytast örara en tímarnir.
Við gengum niður að flæð-
armálinu, þar sem börnin
busluðu í sjónum af mikilii
ákefð. Þarna skammt frá
okkur stóð lítill piltur, sem
hafði vafið sig kyrfilega inn
í handklæði, og skalf og nötr
aði í kapp við glamrið í tönn
unum.
„Sjórinn kaldur?" spurðum
við.
Fóstrur úr Barónsborg á leið í Nauthólsvík með hóp fjögurra
ára barna.
enda og buslara. Þegar við
vorum komnir miðja vegu eft
ir flugvallarveginum ókum
við framá fjórar ungar döm-
ur, sem roguðust þar með
stóra vindsæng á milli sín.
Það fór því ekki milli mála,
hvert för þeirra var heitið,
og því stöðvuðum við bíl-
inn, eins og sönnum riddur-
um sæmir, og buðum þeun
far með okkur.
Þetta voru þær Kristín,
Guðlaug, Eygló og Fjóla,
sennilega á aldrinum 10—12
ára, en við kunnum reyndar
ekki við að spyrja þær að
aldri, þar sem það þykir víst
lítil kurteisi, þegar kvenfólk
er annars vegar. Við notuðum
þó tækifærið og spjölluðum
lítillega við þær það sem eft-
ir var leiðarinnar.
„Hafið þið farið áður í
Nauthólsvíkina í sumar, stúlk
ur?“
„Já, við fórum fyrir svona
mánuði — allar nema Guð-
laug. Þetta er í fyrsta skipti
sem hún fer‘, svaraði ein
þeirra.
„Og þykir ykkur gaman að
synda þarna?“
„Við syndum nú lítið", svar
aði Kristín, „við vöðum aðal
lega, og látum okkur fljóta á
vindsænginni. Við skiptumst
á að vera á henni — það er
langmest gaman."
„Hvaðan komið þið úr borg
inni?“
„Við erum ekki frá Reykja
vik. Við komum úr Hafnar-
firði með strætó núna áðan.“
„Úr Hafnarfirði? Það er <á
enginn svona baðstaður þar?“
„Nei, ekki nema Hvaleyr-
arvatn. En það er alltof djúpt
og kalt fyrir okkur."
Nú vorum við komin á leið
arenda, stúlkurnar stukku út
úr bílnum, og hlupu í átt að
búningsklefanum til þess að
hafa fataskipti, en við fórum
í gönguferð um baðstaðinn.
Við gengum fyrst að sölu-
tjaldi, sem hefur verið komið
fyrir þarna á staðnum.
„Er mikið af fólki hérna
núna?“ spurðum við konuna,
sem afgreiðir í tjaldinu.
„Já, það hefur verið mik-
ið fjölmenni hérna undan-
farna daga í góða veðrinu,“
svaraði hún.
„Mikið að gera?“
Kristín, Guðlaug, Eygló og Fjóla komu alla leið úr Hafnar-
firði til þess að busla í Nauthólsvík.
„Já, alltaf þegar sól er —
í rigningu er ekkert af fólki
hérna, og Þýðir því ekkert
að hafa opið. En á sólskins-
dögum höfum við opið frá
því um hádegi og fram til
kl. 6.
Já, það voru engar ofsög-
„Brrrr, já. S... .v... .a....
kal... .eg... .a kald....ur.“
Og við fengum það síðan upp
úr honum, að hann hefði leg-
ið á einni vindsænginni
þarna, og látið sér líða vel,
þegar einhverjar stúlkuó-
Framhald á bls. 21
Ragnheiður Gunnarsdóttir tvítug að aldri í Nauthólsvík.
(Ljósm. Mbl. O.K.M.)
buslara í Nauthólsvík
„HVERX er ferðinni heitið?"
spurði leigubílstjórinn, sem
ók okkur, um leið og hann
skipti úr öðrum yfir í þriðja.
Og þar sem það var sann-
kallað sumarveður í Reykja-
vík, og við vorum á leit að
einhverju ofurlítið sumarlegu
efni í blaðið, svöruðum við
etfir stutta umhugsun: —
„Nauthólsvík — ætli það sé
ekki bezt.“
Jú, leigubílstjóranum leizt
dæmalaust vel á það, „það
er örugglega allt fullt af
fólki þar að« sóla sig núna,“
sagði hann, „veðrið getur
líka varla verið betra". Þar
með var það ákveðið, við ók-
um sem leið lá í Nauthólsvík- Það er nauðsynlegt að hafa björgunarhringi á baðstöðum, en það getur líka verið smellið
ina — til griðastaðar sóldýrk að taka myndir af sóldýrkendum í gegnum hann.
Meðal sdldýrkenda og