Morgunblaðið - 09.08.1966, Blaðsíða 21

Þriðjudagur 9. Sgftst 1966
MORCU NBLAÐID
21
Eins og skýrt hefur verið frá í fréttum gerðist það í Texas
sl. mánudag að ungur háskólastúdent, Charles J. Whitman,
skaut 14 manns til bana í æðiskasti, m.a. konu sina og móður.
Mynd þessi er frá útför eiginkonunnar, sem gerð var frá
Needville í Texas á fimmtudag.
Handbók sveita-
stjórna nr. 4 kotniÖ
Guðríður Jóns-
dóttir - Minning
— Seyðisfjörður
Framh. af bls. 15
völ varið til íþessarar nýbýla-
stofnunar, og stórum betur held-
ur en til mikils sem nú er að-
hafst á nýbýlasviðinu. Þetta vœri
raunhæf stofnun nýbýla.
' En fæst nokkur til að stjórna
slíku búi, búa á slíku nýbýli?
Því verður að treysta að sú hlið
imálsins sé viðráðanleg — leys-
anleg, að efast um það, er dauða-
dómur yfir öllum mjólkurfram-
leiðslubúskap hér á landi. En
betra er nú ástandið í þeim mál-
um ekki, en svo, að rétt mun að
reikna með útlendum (dönskum)
fjósamönnum fyrsta sprettinn.
Slíkt er engin nýlunda.
En mjólkurframleiðsla á veg-
um kaupstaða hefir verið reynd
og gefizt illa. Þess eru dæmi frá
Siglufirði, ísafirði og Vestmanna-
eyjum. Kúabúskapur þessara
kaupstaða var samt réttmætur á
sínum tíma, og *stórum meiri
manndómur heldur en að una
mjólkurskorti. Og nú er völ rneiri
úrræða en þá var, nýrrar tækni
margvíslegrar. Ég nefni að
byggja að sænskri fyrirmynd.
I slíkum tæknibúskap með
fyllstu vélvæðingu gera Svíar
ráð fyrir 5 daga vinnuviku og
allt eftir því, um aðbúnað við
þá sem vinna að mjólkurfram-
leiðslunni. Hér verður að horf-
ast í augu við hið sama, og allt
þar eftir.
VI.
Bændum um land allt ætti að
vera það mikil auáúsa og fengur
að 60—100 kúa nýbýli væri stofn-
að við Seyðisfjörð, svo sem ég
nú hefi iætt um. Framleiðsluráð
landbúnaðarins og Stéttarfélag
bænda ætti sannarlega að ýta
fast á eftir að slík „tilraun" væri
gerð. Þótt ég segi tilraun — í
gæsalöppum — er í raun og
sannleika ekki um neina tilraun
að ræða, aðeins blátt áfram um
sjálfsagða hagræna framkvæmd.
En það sem bændurnir um land
allt vinna, og sér í lagi þeir sem
stunda framleiðslu mjólkur til
sölu, við að umrætt bú verði
stofnað, er, að þar fengist óve-
fengjanleg reynsla um hvað það
nýtízku háttum, fyllstu tækni, og
kostar aff framleiffa mjólk með
án þess þrældótns sem nú er svo
mjög rætt um aff sé samfara öll-
um kúabúskap. Sá fróðleikur
væri bændum þaríur, og raunar
þjóðinni allri.
Um framtíð Seyðisfjarðar er
erfitt og óþarft að efast, og að
þar megi nokkru til kosta á
fleiri sviðum en síldarinnar. Ein-
hverntima rís þar upp iðnaður
annar en vinnsla síldar á frum-
stæðasta hátt. Einhverntíma
vaknar fólkið á Austurlandi til
þeirrar vitundar um eigin hagi,
aff þaff krefst, svo ekki verður
á móti staðiff, aff Lagarfljót verffi
virkjaff, og þá gæti aflfrekur
iðnaður hafizt á Seyðisfirði.
Fólkið austur þar sefur sig inn
í dauðann með Grímsárdúsuna
illfrægu í munninum, það hlýtur
að vakna. Og Norðlendingar
hljóta líka að vakna til vitundar
um, að þeir þur^a sjálfir alla
þá orku sem fæst úr Láxá, ekkert
af henni á að leiðast til Austur-
lands.
Þótt byggð og athafnir á Seyð-
isfirði margfaldist verður ekki
vant ræktunarlands til þess að
sjá fólki þar sæmilega fyrir
mjólk á þeim tíma árs sem
Fjarðarheiði lokast. Nýbýlin um-
ræddu, hið fyrsta norðan fjarðar
hjá Dvergasteini og annað síðar
sunnan fjarðar, eru aðeins byrj-
unin, til þess að leysa það öng-
þveitið sem þjakar heimilin á
SeyðisfirðL Síðar koma aðrir
dagar og meiri ráð. Vegur til
Loðmundarfjarðar út fyrir nes
frá Brimnesi er engin fjarstæða,
fjarri því. Þá opnast Loðmund-
arfjörður, sú gullfallega og frjóa
sveit. Þaðan brunar mjólkurhíll-
inn daglega til Seyðisfjarðar,
einnig þegar Fjarðarheiði er
ófær til slíkra flutninga.
Brattahlíð, 23. júlí 1966.
Árni G. Eylands.
Skipulagsstjórn ríkisins og
Samband íslenzkra sveitarfél-
aga hafa sameiginlega gefiff út
Handbók sveitarstjórna númer
4 og eru í henni birt skipulag-
lög og erindi, sem flutt voru á
ráffstefnu, sem þessir aðilar
efndu til um skipulags- og bygg
ingarmál 29. marz til 1. apríl
1965.
f handbókinni skrifar Páll
Líndal, borgarlögmaður um
skipulagslögin nýju, Zophonías
Pálsson skipulagsstjóri um sam-
skipti byggingarfultrúa og
skipulagsins og Sigurjón Sveins
son bygingarfulltrúi um hina
nýju byggingarsamþykkt fyrir
fyrir Reykjavík. Þá er grein
eftir Jón Bergsson verkfræðing
um störf byggingarfulltrúa, Har
aldur Asgeirsson verkfræðingur
skirfar um byggingarefnarann-
sóknir, Gústav E. Pálsson borg-
arverkfræðingur um steinsteypu
og Jóhannes Zoega hitaveitu-
stjóri um upphitun og einangr-
un húsa. Þóroddur Th. Sigurðs-
son vatnsveitustjóri skrifar um
vatnsveitur, Ingi Ú. Magnússon
gatnamálastjóri um frárennslis-
kerfi og Bárður Daníelsson verk
fræðingur um brunavarnir. Birt
er ávarp er Hörður Bjarnason
formaður Skipulagsstjórnar rík-
ÞAR sem góðir menn ganga eru
guðis vegir. Þessi orð koma í hug
ann þagar Guðríðar Jónsdóttur
er minnzt. Hún var fædd á Geir-
mundars'töðum á Skarðsströnd
við Breiðafjörð, dóttir hjónanna
er þar bjuggu, Magðalenu og
Jóns. ólst hún upp þar og dvaldi
með foreldrum sínum til 23 ára
aldurs, en þá fór hún í vist til
Styklkishólms og var þar eitt ár.
Þar kynntiat hún etfirlifandi
manni sínum, Bjarna Gíslasyni,
útgerðarmanni frá Hafnarfirði.
Til Hafnarfjarðar fluttist hún
1017 og 'bjó þar síðan alla tíð.
Þau hjónán eignuðust 4 börn,
þrjá syni og eina dóttur. Dóttur-
ina misstu þau á fyrsta ári, en
syhirnir eru á lífi, alldr mestu
sæmdarmenn, tveir búsettir í
Hafnarfirði og einn í Reýkjaivik.
Guðríður var ein af þesisum
ágætis konum, sem miðla sam-
isins, flutti við fundarsetningu.
Formála að handbókinni skrif
ar Páll Líndal borgarlögmaður,
fulltrúi Sambands íslenzkra
sveitarfélaga í Skipulagstjórn
ríkisins. Segir þar m.a. um út-
gáfuna:
„Skipulagsmál hafa til skamms
tíma ekki notið þess skilnings
sem þau verðskulduðu, hvorki
hjá valdamönnum eða almenn-
ingi. Meðal annars þess vegna
hafa víða orðið slæm mistök,
sem erfitt verður að bæta úr.
Það er hins vegar hygginna hátt
ur að læra af reynslunni og láta
eigin víti og annarra til varn-
aðar verða.
Til þess að koma fyrir frek-
ari mistök er eitt virkasta ráð-
ið að auka fræðslu um skipu-
lags- og byggingarmál. Ráð-
stefnan, sem áður getur, var til-
raun til að bæta úr að þessu
leyti.
Eg vonast til þess, að sömu
aðilar muni, áður en langur
tími líður, boða að nýju til ráð-
stefnu um þessi mál og styrkja
þar með þann grundvöll, sem
þegar hefur verið lagður, að
bættum starfsháttum um með-
ferð skipulags- og byggingar-
mála á íslandi."
ferðafólkinu af ríkidæmi 'hjarta
síns, ástúð og kærleika. Hún tók
ríkan þátt í kjörum nágranna
sinna og vina. Á gleðistundiuim
var hún glöðust allra, en á sorg-
arstundum kom hún l'í'ka fóm-
fús og örugg til að líkna og veita
nýjan kjark. Þannig held ég að
við vinir hennar, tungir sem
gamilir, minnumst hennar ætíð
og okkur finnst sem bærinn okk
ar hafi misst eitthvað af svip
sínum og fegurð við fráfall henn
ar. Sennilega hafa heilladísir
hins breiðfirzka hásumars setið
við vöggu hennar og gefið henni
gjafirnir góðu, sem hún var svo
rí'k af, og flutti með sér hvar
sem hún fór, sem sé kær-
leika og fómarLund.
Allir sem þekktu Guðríði
sakna hennar sárt, en mestur
er harmur kveðinn að manni
hennar og sonum og sonarböm-
um.
Guðríður var mikil trúkona og
leit á lífið hér á jörð sem upp-
haf á öðru og meira og fu’llkomn
ara. Ég efast ekki um að henni
verði að trú sinni, að Drottinn
lýsi henni með kærleiksljósi
sínu á hinni nýju leið.
Þar eilífð í árdagsljóma,
fyrir augum sálar skín]
við kærileiks klukknahljóma
Kristur heim til sín
kal'lar áldna og unga
ég oki létti af þér,
sefa sorgahþunga
sjúkdóms lækna drunga,
hér dagur ljóss og lífsins er.
Kæra vinbona. Farðu í frið4.
Friður guðs þig blessi. Hafðu
þökk fyrir aili't og allt.
Sigurunn Konráffsdóttir.
- 2/0
Framhald af bls. 5.
Sighvatur Davíðsson Brekku.
Verðlaun úr Verðlaunasjóði Jóna
Eiríkssonar hlutu að þessu sinni
hjónin Benedikt Bjarnason og
kona hans Steinunn Aradóttir,
Tjöm á Mýrum, fyrir góða og
smekklega umgengni á heimili
sínu. — Gunnar.
JAMES BOND
James Bond
BV IAN FLEMING
DRAWING BY JOHN McLUSKY
—>f“

Eftii IAN FLEMING
Kúlan frá skammbyssu Nash’s hafði
lent á sígarettuhylkinu mínu. Hann hélt,
aö ég væri dáinn.
Um leiff og hann rétti fram höndina
til að drepa Taníu, sem lá í eiturvímu,
JÖMBÖ
—
~K—
-~-K~
tók ég hnífinn úr ermi minni og rak han^.
í Nash af öllum kröftum.
Teiknari: J. MORA
Er Júmbó og félagi hans nálgast gulu
stráin, sem bærast í vindinum finnst
þeim þeir sjá veru á akrinum. Skyldu
þorpararnir vera komnir á fætur?
Þeir fela sig í skyndi bak við runna.
— Farðu nú varlega, segir Júmbó, viff
verffum að komast að hver þetta sé. Ör-
lítill hávaffi, og það er úti um okkur ..™
Þeir liggja grafkyrrir en hættan er á
næstu grösum.
— (jpp með nenuur eoa eg skýt!, kveð-
ur við skipandi raust aff baki þeim.
— Við höfum gengið í gildru, kveinar
Júmbó