Morgunblaðið - 05.11.1966, Qupperneq 4

Morgunblaðið - 05.11.1966, Qupperneq 4
4 MORGU NBLAÐIÐ Laugardagur 5. nóv. 196« BILALEIGAN FERÐ SÍMI 35735 OG 34406 SEN DU M MAGIMÚSAR SKIPHOITI21 SÍMAR 21190 eftirlokun sími 40381 ■ ^ sihi 1.4444 \mmm Hverfisgötu 103. Daggjald 300 og 3 kr. ekinn km. Benzín innifalið. Sírai eftir lokun 31100. LITLA bíloleigon Ingólfsstræti 11. Sólarhringsgjald kr. 300,00 Kr. 2,50 ekinn kílómeter. Benzín innifalið í leigugjaldi Sími 14970 BÍIALEIGAIM VAKUR Sundlaugaveg 12. Sími 35135. BÍLALEICA S/A CONSUL CORTINA ■ Sími 10586. ATHUGIÐ! Þegar miðað er við útbreiðslu. ej langtum ódýrara að auglýsa i Morgunblaðinu en oðruia blö?-— B O S C H Háspennukefli jJLa 6 volt. lii volU Brœðurnir Ormsson Lágmula 9- — Sinu 38620. ■jc Ekki aftur snúið Slysin í umferðinni hafa orðið óhugnanlega mörg á skömmum tíma. Samkvæmt skýrslum lögreglunnar er mesta slysatímabil ársins nú hafið — niiðað við reynzlu fyrri ára — og allt bendir til þess, að þetta ár verði engin undantekning frá reglunni. Það verður aldrei brýnt um of fyrir bæði fótgangandi fólki og ökumönnum að fara gæti- lega, en oft er það svo, að menn átta sig ekki fyrr en um seinan. Því er miður. Ekki verður aftur snúið, þegar ógæfan hefur dunið yfir. Ménn skyldu mirmast þess. 'k Viðvaningarnir Vegna hinnar öru fjölg- unar bifreiðanna fer vart hjá því, að margir viðvaningar setjist nú undir stýri — og þess eru mörg dæmi, að nýliðarnir geti ekki farið eftir grundvall- arreglum umferðarinnar, þegar út í hana er komið. Jafnvel þótt þeir hafi getað lært allar regl- ur utanbókar og þulið þær eins og páfagaukar í prófinu. Undan farna daga hef ég oftsinnis orð- ið vitni að því, að reyndir öku- menn hafi bjargað sjálfum sér og öðrum undan kurmáttulaus- um ökumönnum, sem beinlínis stofnuðu vegfarendum í lífs- háska — sennilega án þess að gera sér minnstu grein fyrir því. -Ar Lítið dæmi Ég sá t. d. konu, sem stöðvaði bíl sinn við gatnamót á grænu Ijósi — og horfði á bílana, sem höfðu stanzað á rauðu ijósi — og biðu þess í halarófu að komast aftur af stað. Svo skipti um ljós og hreyfing komst á röðina. Þegar konan sá það fór hún líka af stað, enda þótt þá væri komið rautt ljós á hennar "akbraut. Ljóst var, að hún hafði ekki hugmynd um það hvernig fara á eftir leiðbeiningum umferðar ljósanna — og fór hún einfald- lega af stað, þegar hún sá aðra fara af stað. Auðvitað án tillits til þess, að hinir voru á akbraut inni, sem lá þvert yfir hennar akbraut. Og konan hélt sínu striki, ók þvert yfir gatnamótin á rauðu ljósi, en þeir, sem áttu réttirm snarhemluðu beggja vegna og horfðu furðu lostnir á konuna, sem leit nú hvorki til hægri né vinstri — og hafði greinilega ekki hugmynd um að hún stofn aði sjálfri sér í mikinn háska svo og öðrum ökumönnum, sem leið áttu þar um. Það, sem bjargaði konunni, var einfald- lega heppni hennar að koma að gatnamótunum meðan hún „átti réttinn“. Ef hún hefði komið eftir að hraði var kominn á um- ferðina eftir brautinni, sem lá þvert yfir götuna, sem hún ók, hefði mikill árekgtur sennilega orðið þarna. 'Ar Það sem stundum gleymist Fólk gleymir því stund- um, að það er ekki eitt á göt- unni, Þegar það stofnar lífi annarra í hættu, er það sjálft í hættu. Og gangandi fólk skyldi hafa það hugfast, að ólík legt er að aðrir gæti þess betur en það gerir sjálft. Fólk á ekki að treysta á tiliitssemi og gætni annarra — og láta skeika að sköpuðu í skjóli þess. Eins skyldu merrn ekki ætlast til þess að samborgararnir sýni þeim meiri tillitssemi í umferðinni en þeir sýna samborgurunum. 'k Radarinn Alllangt er nú liðið síðan lögreglan fór að nota radartæki til þess að mæla hraða bifreiða á götunjii. Mun þessi aðferð hafa gefizt vel — a.m.k. á Miklubrautinni, en þar er lög- reglan oft að þessum mæling- um. En ég hef aldrei séð hana annars staðar í borginni með radarinn — og ek ég þó víða. Ég held hins vegar, að hættan af hröðum akstri sé minni á Miklubraut en nokkurs staðar annars staðar í borginni •— og meiri ástæða sé til þess að nota þetta tæki á ýmsum öðrum stöðum. 'A' Nýir veitingastaðir Ánægjulegt er að sjá það, að fólki er að skiljast betur, að miðdepill heimsins er ekki á Lækjartorgi. Til skamms tíma hefur bókstaflega verið leitun að almennum þjónustufyrir- tækjum í úthverfum borgarinn- ar og almenningur hefur þurft að sækja lítilfjörlegustu hluti í miðbæ hinnar gömlu Reykja- víkur. Veldur þetta æ tilfinn- anlegri erfiðleikum, ekki sizt í umferðinni. Straumhvörf þau, sem éru að verða í þessum efn- um koma m. a. fram í því, að veitingamenn eru farnir að voga að opna veitingahús utan gamla miðbæjarins. Fyrir nokkru var t. d. opnaður mjög snyrtilegur veitingastaður inn- arlega við Suðurlandsbraut, Askur, og í vikunni var auglýst hér í blaðinu, að enn annar veit ingastaður hefði verið opnaður í austurbænum, Vogakaffi — með inngang frá Súðarvogi og Kænuvogi. 'A' Stóri gallinn Við þurfum fleiri lítil og hreinleg veitingahús úti í bæ, veitingahús, sem bjóða góðan mat við sanngjörnu verði. Enginn hefur áhuga á lélegum mat við háu verði, þótt margir hafi þurft að gera sér það að góðu vegna þess að oft hefur ekki verið um annað að velja. Gallinn á veitingasölu hérlend- is er sá, að allt of lítill munur er gerður á fyrsta flokks fæði — og þriðja flokks. Verðmun- urinn er oft hverfandi lítill — og hér er yfirleitt ekki völ á máltíðum, sem kallast gætu ódýrar — jafnvel ekki á lök- ustu stöðunum. Þetta lagast vonandi með sí- vaxandi samkeppni. ■Jc Dýrt er það í fyrradag var sagt frá veiðiferð með Gísla Árna — hér í blaðinu. Upplýsti aflakóngur in Eggert Gislason, að afla- verðmæti sumarsins væri orðið 15 milíjónir og gæti ég bezt trúað því, að það væri hærri upphæð en greidd var fyrir bátinn, þegar hann kom í vor. Hins vegar var sagt frá því við sama tækifæri, að útgjöld til veiðarfæra væru nær 5 milljón- ir það, sem af er. Þetta er hvorki meira né minna en þriðj ungur aflaverðmætisins. Vonandi duga þessi veiða- færi Gísla Árna enn um sinni og gera honum kleift að komast upp í a.m.k. 20 millj. króna aflaverðmæti. Hins vegar er ekki ólíklegt, að hvarflað hafi að sumum, að vonandi keyptu ekki öll útgerðarfélög veiða- færi fyrir 5 milljónir, yfir sum- arið. E. t. v. eru það aðeins afla klærnar, sem hafa efni á slíku — eða þurfa þeir þvílíkan út- búnað til þess að verða afla- x klær? Nú, en þetta hlýtur að borga sig. Þeir Gísla Árna- menn gerðu það ekki annars. Skipti um skoðun Kunningi minn, sem alla tfð hefur verið þeirrar skoðun- ar, að loka bæri Keflavíkur- sjónvarpinu, sagði við mig á dögunum: „Ég er farinn að halda, að það skipti okkur ekki lengur máli hvort Keflavíkursjónvarp inu verður lokað, eða ekki. Síð- an það íslenzka hófst eru allir hættir að horfa á það frá Kefla vík, a.m.k. flestir kunningjar mínir, sem höfðu fengið sér sjónvarp áður en það íslenzka kom til sögunnar". Svo hélt hann áfram: „Það kom öllum á óvart hve gott ís- lenzka sjónvarpið var, þegar það byrjaði — og jafnvel þótt mikið sé af erlendu efni í því, eins og reyndar óhjákvæmilegt er, hefur það svo margt fram yfir Keflavíkursjónvarpið, að í heildinni verður samanburður- inn íslenzka sjónvarpinu mjög hagstæður. En ég er líka viss um, að það íslenzka hefði ekki verið svona gott strax í upp- hafi, ef ekki hefði verið um keppinaut að ræða — og senni- lega hefðum við íslendingar akki fengið sjónvarp á þessutn áratugi, ef bandáriska stöðia hefði ekki komið til skjalanna — og skapað þörfina“. Þetta sagði sá góði maður og ég er ekki frá því, að hann hafi töluvert til síns máls. Annar kurtningi minn sagði: „Síðan þetta íslenzka hófst hef ég ekki horft á Keflavíkurstöðina — og ég kvíði því mest, þegar ís- lenzka sjónvarpið fer að starfa oftar en tvisvar í viku. Mér finnst ég ekki geta misst af neinu, en ég hef ekki efni á að eyða meiri tíma í sjónvarp“. ^ Fréttirnar vel metnar Ég hef líka heyrt það á öðrum, að núverandi starfsemi íslenzka sjónvarpsins fullnægi þörf þeirra fyrir sjónvarp, en auðvitað komast menn upp á lagið með að hafna og velja, jafnt á þessum sviðum sem öðr um — og það verður ánægju- legt að sjá sjónvarpið vaxa, það er að segja ef gæðin rýrna ekki. Ástæðulaust væri að fjölga sjón varpsdögum í bráð, ef slík aukn ing gerði ekki annað en „þynna“ dagskrána. Ég hef orðið var við það, að sjónvarpsefnið, sem fólk kann einna bezt að meta, eru viku- legu fréttayfirlitin. Fréttirnar eru og verða líka ein sterkasta hlið sjónvarpsins. Þá hlið hefur Keflavíkursjónvarpið hins veg ar ekki haft aðstöðu til þess að sýna nema í litlum mæli, eða svo er mér sagt. Velvakandi hef ur ekki verið betur vakandi en svo, að hann er enn ekki búinn að verða sér úti um þetta lífs- nauðsynlega apparat. Lætur sér enn nægja að heimsækja „vak- andi“ kunningja, sem alltaf eiga gott með kaffinu. Ragnar Tómasson héraðsdómslögmaður Austurstræti 17 (hús Silla og Valda) Sími 2-46-45. SKÚLI J. PÁLMASON héraðsdómslögmaður. Sambandshúsinu, Sölfhólsg. 4. Símar 12343 og 23338. Myndatökur á stofu og í heimahúsum Skólum er bent á að skólaspjald 24 x 30 með yfir 30 nemendum kostar með söluskatti aðeins 430.— kr. Litmyndir í heimahúsum, afmælum og blóma- tækifæri kr. 1100.— Allar prufur á Ut og stækkun. NÝJUNG á stofu: Barnaljósmyndir í lit. Correct colour 7 stillingar afgreiddar í stærð 7 x 10 í smekk- legri harmonikukápu og stækkun 13 xl8 kr. 1000.— Allt í litum. Correct colour eru beztu og ódýrustu myndatökurnar á markaðinum í dag. Munið að Stj örnulj ósmyndir Flókagötu 45 er ódýrasta stofan í bænum. Pantið Correct colour í tíma. Sími 23414. STJÖRNULJÓSMYNDIR Flókagötu 45.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.