Morgunblaðið - 29.11.1966, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 29. nóv. 1966
*
BÍLALEIGAN
FERÐ
SfAff 34406
Daggjöld kr. 300,00
og kr. 2,50 á ekinn km.
SENDUM
iviagimOsar
SKIPHOLTI21 SÍMAR 21190
eftir lokun simi 40381

Hverfisgötn 103.
Daggjald 300
og 3 kr. ekinn km.
Benzín innifalið.
Sími eftir lokun 31100.
ÍÍUA
bíloieigon
Ingólfsstræti 11.
Sóíarhringsgjald kr. 300,00
Kr. 2,50 ekinn kílómeter.
Benzin innifalið í leigugjaldi
Sími 14970
BÍLALEIGAIVI
VAKUR
Sundlaugaveg 12. Sími 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.
BÍlALtlGA S/A
CONSUL CORTINA
Sími 10586.
Kr. 2,50
á ekinn km.
300 kr. daggjald
RAU0AR4RSTÍ6 31
SÍHI 22022' ,
Húseigendaféiag Reykjavíkur
Skrifstofa-á Bergstaðastr. lla.
Sími 15659. Opið kl. 5—7 alla
virka daga nema laugardaga.
Fjaðiir, fjaðrablöð, hljóðkútar
púströr oJl. varahlutir
í margar gerðir bifreiða.
Bilavörubúðin KJÖÐRIN
Laugavegi 168. — Simi 24180.
A.E.G.
HÁRÞURRKUR, 2 gerðir.
BRAUÐRISTAR, 2 gerðir.
K AFFIK V ARNIR
STRAUJÁRN
Br. Ormsson hf.
Lágmúla 9.
Meira um Sund-
laugarnar
Lesandi skrifar:
„Hafi Stefán Einarsson kær-
ar þakkir fyrir grein sína um
gömlu sunlaugarnar í Velvak-
anda 24. þ.m. Greinin er svo
athyglisverð, að hún ætti að
hvetja fleiri til þess að taka
til máls um sama efni.
Ég er einn af þeim, sem hef
fengið styrk og heilsubót í því,
að uppgötva laugarnar. Á tíð-
um komum mínum þangað,
sem jafnaðarlega hefur verið
þrem sinnum í viku, eins og
háttur Stefáns Einarssonar
hefur verið, hef ég talað við
marga menn, er sagzt hafa
byrjað að stundá gömlu sund-
laugarnar mjög lasburða. Einn
kvaðst hafa þjáðst af þessum
kvilla, annar af öðrum, en éft-
ir að hafa stundað laugarnar
reglubundið nokkurn tíma,
fundu þeir alir stóran mun á
heilsu sinni. Trúlegt er, að
hundruð Reykvíkinga gætu
gefið sama vitnisburð.
Stefán Einarsson væntir þess
að borgarstjóri muni vera fús
til þess að leggja því tíð, að
gömlu laugarnar fái að vera
á sínum stað, sem stöðugur
heilsugjafi fyrir þá Reykvík-
inga, sem hafa dug til þess að
leita sér heilsubótar þar. Ég
efast heldur ekki um það, að
bæði borgarstjóri og borgar-
stjórn vilji vinna að jákvæðri
lausn á máli þessu, því að svo
margt gott og göfugt hafa þess
ir aðilar hrundið í framkvæmd
fyrir borgarbúa.
Setjum dæmið upp einfald-
lega. Mundi það ekki vera tal-
inn bjarnargreiði við borgar-
búa, ef lækni hér í borg, sem
öruggar sannanir væru fyrir,
að búinn væri að lækna hundr
uð manna af ýmisskonar vond
um kvillum, er aðrir læknar
gátu ekki læknað, væri mein-
að að lækna fjölda manns, sem
vitað væri að han gæti lækn-
að, og það væri gert af yfir
völdum borgarinnar? ÞesSi
góði, margreyndi læknir eru
gömlu sundlaugarnar. Sjúkra-
hús okkar eru yfirfull af veiku
og lasburða fólki. Margt af
því fólki varð lasburða fyrir
tímann. Lofið laugunum að
halda áfram að lækna þá, sem
vilja lofa þeim að lækna sig
með Guðs hjálp, og Reykja-
vík verður ríkari af góðum
mannvirkjum og heilsubetra
fólkL
Nýja sundlaugin getur verið
á sínum stað og þjónað sínu
hlutverki en umfram allt takið
ekki gömlu laugnar frá fólk-
inu, því að þeir sem hafa upp-
götvað heilsulind þeirra, eru
margfalt fleiri en nokkur borg
arstjóm veit um og þeir munu
harma það bæði fyrir sína
hönd og óborinna ef þær verða
lagðar niður.
Einn af hundruðum."
★ Sjálfsbjörg
Kæri Velvakandi:
1 þætti þínum sl. sunnudag
var m.a. fyrirspurn frá „G.J.
Akranesi", um hver væri mun
urinn á Landssambandi fatl-
aðra og Sjálfsbjörg og hvort
bessi félög ynnu að sameig-
inlegum framkvæmdum eða
sitt í hvoru lagi.
Hér er aðeins um smá mis-
skilning að ræða. Samtökin
heita fullu nafni, Sjálfsbjörg,
landssamband fatlaðra. í
landssambandinu eru 10 félög,
sem öll bera sama nafnið
Sjálfsbjörg, félag fatlaðra og
eru kennd við þá bæi, sem þau
eru starfandi í.
Þetta eru samtök sem eru
byggð upp og stjórnað af fólki,
sém er meira eða minna fatl-
að, en heilbrigt fólk getur orð-
ið styrktarfélagar.
Markmið samtakanna er
m.a. að vinna að bættum hag
fatlaðs fólks í félags og at-
vínnumálum. Nú eru t.d. rekn-
ar á vegum félaganna vinnu-
stofur í Reykjavík, Siglufirði,
á ísafirði í samvinnu við
Berklavörn (félag berklasjúkl
inga). Félagið á Akureyri á
myndarlegt vinnu- og félags-
heimili og er undirbúningur að
rekstri vinnustofu þar kominn
á lokastig. Félagið á Sauðár-
króki á snoturt félagsheimili
þar sem vinnuaðstaða er fyrir
hendi og á Húsavík hefur fé-
lagið nýlega fest kaup á hús-
næði fyrir starfsemi sína. Al-
mennt er félagslíf deildanna
mjög gott og starfa þær flestar
af fullum krafti. Þá er ný-
lega hafi í Reykjavík, bygging
Vinnu- og dvalarheimilis fyrir
mikið fatlað fólk, en þar verð-
ur í fyrsta áfanga m.a. rúm fyr
ir 45 manns í vistheimili, æf-
ingastöð, vinnustofur o.fl. allt
miðað við þarfir þeirra, sem
eru mikið fatlaðir.
Ég gæti að sjálfsögðu haft
þetta lengra, en vona að G.J.
sé nokkru vísari um samtök
fatlaðs fólks í landinu.
Með fyrirfram þakklæti fyr-
ir birtinguna.
F.h. Sjálfsbjörg, landssamband
fatlaðra.
Trausti Sigurlaugsson.
Bjórinn
H. J. skrifar:
„Láttu mig ekki heyra þessa
bölvuðu andstyggð“, varð mér
að orði, er ég sá í blessuðu
Alþýðublaðinu einhvern „góð-
borgara úr Vesturbænum" vera
að prédika um ágæti áfenga
bjórsins, sem hann virtist helzt
vilja hella í pelabörnin í Fæð-
ingardeildinni, svo þau yrðu
skikkanlegir unglingar og nyt-
samir borgarar.
Ég er viss um, að góðborg-
arinn lýgur því, að hann sé úr
Vesturbænum, og bezt gæti ég
trúað því, að þetta væri Hrólf
ur heildsali. En mér er alltaf
bölvanlega við þá stétt. Svo
man ég líka eftir því er ég
kom úr síldinni 1916 og lenti
í ,heiðingjanum“. Þetta voru
miðalausar ölflöskur með malt
öli, sem hafði gerjast og var
lútsterkur andskoti. Ég varð
strax útúrfullur, og vindgang-
urinn í maganum eftir því.
Aldrei varð ég svo vitlaus af
spólu.
Ég er viss um, að blessuð
ríkisstjórnin frelsar okkur frá
áfenga bjórnum og öllum
áfengisósóma. Og raunar held
ég að öllum sönnum íslend-
ingum ofbjóði drykkjuskapur
þjóðarinnar og sjái, að eitt-
hvað verður að gera til varn-
ar, ef ekki á að verða nauð-
synlegt að byggja vitlausraspít
ala fyrir milljarð krónur.
En ef Guð lofar, og ríkis
stjórnin vill, langar mig að lifa
til vorsins. Og þá ætla ég að
kjósa bindindismenn og gefa
út dagskipun til minna manna
um að kjósa eins. Þeir bregð-
FARIÐ hafa fram umræður á
Alþingi um lóðaúthlutun Þing-
vallanefndar í nágrenni Þing-
valla, og einnig um friðun hins
forna þingstaðar. Hefur verið
skýrt frá því í dagblöðum, að
menntamálaráðherra hafi í því
sambandi m.a. látið þéss getið,
að hann væri andvígur því, að
skógrækt væri leyfð á Þingvöll-
um.
Við þetta rifjast upp ályktun
sem samþykkt var á aðalfundi
Skógræktarfélags íslands árið
1959 að Hólum í Hjaltadal, en þar
segir m.a.: „ . . . . telur fundur-
inn, að á hinum fornhelga stað
og á mörkuðu svæði í nágrenni
hans verði þess vandlega gætt
að gróðri sé eigi spillt, né þar
verði plantað erlendum gróðri,
hvorki trjám né öðru, enda eigi
barrplöntur þær, sem gróður-
settar hafa verið í námunda við
þingstaðinn, þar efcki heima“.
Með þessari ályktun hefur
Skógræktarfélag íslands markað
afstöðu sína, að því er varðar
ræktun trjágróðurs „á hinum
fornhelga stað og á mörkuðu
svæði í nágrenni hans“.
Hinsvegar er ekki alltaf
ljóst hvað átt er við nákvæmlega
þegar talað er um Þingvelli.
„Þjóðgarðurinn á Þingvöllum“
nær vitahlega yfir miklu stærra
svæði en sjálfa Þingvelli og
virðist óljóst hvaða reglur er
ætlazt til að gildi að því er varð
ar ræktun, þ.á.m., og raunar
■ Sérstakur
Framhald af bls. 10
ar atvinnu telst ekki slíta
heimilisfesti og því ekki lög
heimili.
Hvað um þá, sem búa í
fleiri en einu sveitarfélagi?
Um þá segir í 3. gr. lög-
heimiilslaganna. Þar segir
svo:
,Nú á maður samtímis
heimili í fleiri sveitarfélög-
um en einu, og skal hann þá
eiga þar lögheimili, sem aðal-
atvinna hans er og hefur
verið 2 undanfarin ár eða leng
ur. Það telst aðalatvinna í
þessu sambandi, sem varir
lengur en 6 mánuði á ári eða
hefur gefið í tekjur meira en
% af hreinum árstekjum
mannsins". Þeir sem skotið
geta ágreiningi til dómara
eru aðili sjálfur, sveitarfélag
og þjóðskráin.
Hverjar eru helztu ástæður
þess, að fólk skráir lögheim-
ili annarsstaðar en það dvel-
ur að jafnaði?
Sennilega eru höfuðástæð-
ast ekki. Nú vill líka svo vel
til, að kommúnistar eru búnir
að fá Kínapestina, sem er álíka
hættuleg og hundapestin fyrir
austan.
Bara að við Hannibal vær-
um orðnir ungir af tur. Þá
stofnuðum við H-lista og lét-
um illa. Ólukkans langskóla-
mennirnir kenna fyrirlitning á
vinnu og þeim, sem vinna. Það
er alveg sama þó þeir drauji
tækninni til hagræðingar og
segi, að það séu vísindi. Þetta
á ekki við íslenzkar aðstæð-
ur, þeir eru bölvaðir bjánar,
og eru að fara með allt til
andskotans.
fyrst og fremst skógrækt á þjóð-
garðssvæðinu. Líklega er það
ekki óalgeng afstaða, að engan
gróður megi skerða og engu bæta
við innan þjóðgarðsins. Heitið
„Þjóðgarður" er bein þýðing á
enska heitinu „National Park“,
og um slík svæði í Ameríku gild
ir, að allt innan takmarka þeirra,
lifandi og dautt er friðhelgt, og
þar skal engu breytt (þó eru þar
að sjálfsögðu ýms mannvirki
gerð fyrir gesti og gangandi,
Vistarverur fyrir fólk, vegir og
þesSháttar). En þótt þjóðgarðs-
hugmyndin sé í sjálfu sér ágæt,
finnst þeim er þetta ritar fáán-
legt að apa svo eftir því sem
erlent er, að ekki megi rétta
Fjallfconunni hjálparhönd með
því að auka gróður, og þá ekki
sízt trjárgóður, og auðga íslenzkt
gróðurríki á svæðum sem hafa
verið friðuð fyrir ágangi búfjár,
og þannig sköpuð bætt gróður-
skilyrði — einungis af því að
svæðið er kallað Þjóðgarður.
Auk þess sem tilfært er hér
að framan úr ályktun aðalfundar
Skógræktarfélags íslands 1959,
kemur fram í sömu ályktun af-
staða aðalfundarins að öðru leyti
til skógræktar innan. Þjóðgarðs-
girðingarinnar. Skal það ekki
rakið hér, en ályktunin í heild
er birt í Ársriti Skógræktarfé-
lags Islands 1960—1961, bls. 103.
24. nóv. 1966.
Guðmundur Marteinsson.
ur tvær. Misskilningur um,
að fólk fari betur út úr skatta
álagningu, og síðan átthaga-
tryggð, þ.e. fólk vill halda
tengslum við sitt fyrra byggð
arlag með þessum hætti. Oft-
ast ér þó athugunarleysi um
að kenna.
Sigurður sagði að lokum,
að rétt skrámng lögheimLIis
og skv. lögheimilislögum væri
nauðsynleg, bæði fyrír sveit-
arfélögin og eins fyrir fólkið
sjálft. Slik skráning varðaði
ekki aðeins skyldur heldur
einnig réttindi Auk þess
væri fólkið skylt að lögum
að tilkynna aðsetursskipti og
þá um leið haga skráningu
lögheimilis, eins og lög stæðu
til.
Bæ, Höfðaströnd, 28. nóv.:
SL. SÓLARHRING gekk hér yf-
ir Norðurland aftaka norðan veð
ur með stórhríð. Ekki urðu hér
neinir teljandi skaðar og vegir 1
úthluta héraðsins eru vel greið-
færir, þó mun þurfa að moka til
að hægt sé að komast alla leið
að gatinu á Strákavegi.
— Björn.
Nohhur orð oð gefnu tílefni
um skógræht ú ÞingvöIIum