Morgunblaðið - 10.05.1967, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 10. MAÍ 1067.
Ingibjörg Fri&riksdóttir
frá Cautsdal — Minning
Fædd 30. júní 1874
Dáin 21. apríl 1967
UM þær mundir, sem Matthías
Jochumsson var að semja þj^*ð-
sönginn og með sjón skájfdsins
sá smáblómið lila, titra, t^jrfella
og deyja á braut eilífs þroska,
fæddist meybarn á Kirkjubóli í
Tungusveit. Foreldrar hennar
voru þar vinnuhjú, Sigriður
Þorláksdóttir og Friðrik Magn-
ússon. Kynni þeirra urðu ekki
meiri.
Sigríður var ættuð úr Reyk-
hólasveit, dóttir Þorláks bónda
á Hyrningsstöðum og konu han3
Ingibjargar Bjarnadóttur, bónda
á Skerðingsstöðum.
Friðrik var einnig ættaður
úr Reykhólasveit, sonur hjón-
anna Magnúsar bónda Jónsson-
ar á Skáldstöðum og konu hans,
Önnu Jónsdóttur.
Ingibjörg dvaldi heima hjá
móður sinni á Kirkjubóli, þar til
t
Konan mín og móðir okkar,
Svava Knútsdóttir
Hertervig,
Rauðarárstíg 13,
andaðist í Landakotsspítalan-
um 8. maí.
Valdimar Sigfússon
og börn.
Sigríður giftist Birni Björns-
syni bónda í Bæ í Víkursveit.
Þau byrjuðu búskap að Mið-
húsum í Kollafirði árið 1882, en
bjuggu síðar í Steinadal og
Garpsdal.
Ingibjörg naut umhyggju og
ástríkis móðurinnar, en að sið-
venju þess tíma varð hún með
vaxandi þroska að taka virkan
þátt í öllum störfum heimilis-
ins;
Árið, sem þau Björn og Sig-
ríður byrjuðu búskap, var eitt
hið versta að árferði; mætfi
segja, að þá hafi ekkert sumar
verið á Ströndum, grasleysi og
óþurrkar. Enda féll bústofn
bænda og þar á meðal þeirra
hjóna.
Varð því að beita atorku og
hyggindum fram tii efnalegrar
lífsbjargar, sem þau Björn og
Sigríður höfðu einhuga vilja fyr
ir.
Ingibjörg vandist því öllum
algengari heimilisstörfum. Einn-
ig mun hún, sem þá var ekki al-
mennt, hafa notið tilsagnar í
skrift og reikningi hjá Guðjóni
alþm. á Ljúfustöðum. Þá veitti
prestsfrúin á Felli ungum stúlk-
um tilsögn í hannyrðum og hag-
nýtti Ingibjörg sér það að ein-
hverju leyti. Þetta litla nám
virðist hafa veitt njótendum
undramikið hagnýtt gildi.
Árið 1897 giftist Ingibjörg
Helga Helgasyni, þá vinnu-
manni á Valshamri í Geiradal,
framgjörnum áhugasömum
manni. — Þótti þar jafnræði.
Árið 1899 hófu þau búskap að
Fremri-Brekku í Saurbæjar-
hreppi. Þar bjuggu þau í þrjú
ár og fluttu síðan að Kvein-
grjóti í sömu sveit. En vorið
1916 flytja þau að Gautsdal i
Geiradal. Er haft eftir þeim að
þá hafi þeim fundizt þau komin
heim, í dalinn þar sem æsku-
og bernskuskónum var slitið og
vinir og félagar réðu býlum og
byggð.
Heimili þeirra var sterkt mót-
að, og var öllum augljóst, að
þar ríkti reglusemi, snyrti-
mennska, iðjusemi cg háttvísi.
Allt það, er til daglegs starfs var
notað, varð að vera á sínum af-
markaða stað, svo það yrði hand
hægt, er til átti að taka. — All-
ar byggingar voru vandaðar.
Þeim hjónum mun sjaldan
hafa fallið verk úr hendi. Á
vetrum vann hún við búskap-
inn, en hann var vefari. Háttvísi
og kurteisi húsbænda og barna
þeirra setti svip á heimilið.
Frelsi æskunnar og gleði fékk
að njóta sín. Helgi bóndi var
söngelskur og var því oft tekið
lagið, og einkum eftir að Karl
sonur þeirra eignaðist harmon-
ium.
Gott var vegfarendum að
gista heimili þeirra Helga og
Ingibjargar.
Jarðrækt og einkum mat-
jurtarækt var hjá Helga bónda
og Ingibjörgu í fremstu röð þar
í sveitum. Einkum meðan þau
bjuggu á Kveingrjóti varð fram
tak þeirra mörgum nágrannan-
um til hvatningar.
Þau hjón eignuðust 8 börn, 2
dóu í bemsku, 2 dóu með nokk-
urra mánaða millibili, Björn 17
ára, mikið mannsefni, og Sig-
rún 26 ára, gift Guðbr. Bene-
diktssyni.
Þau, sem nú fylgja móður
sinni til hinztu h-vildar eru:
Ólafur, starfsmaður á Toll-
stofunni, kvæntur ólöfu Ingi-
mundardóttur frá Bæ í Króks-
firði.
Karl póstmeistari S Akranesi,
kvæntur Ólafíu Guðjónsdóttur
frá Þórustöðum í Bitru.
Helgi lyfsali á Blönduósi,
kvæntur Helgu Guðmundsdótt-
ur.
Stjúpdóttir Ingibjargar, Mar-
grét, gift Bjarna Pálssyni, skóla-
stjóra á SelfossL
Dótturdóttur sína tóku þau
tveggja ára, er Sigrún lézt. Hún
Sigríður Frímunns-
dóttir - Minning
t
Eiginkona mín, móðir, tengda
móðir, amma og langamma,
Guðlaug Lárusdóttir
frá Þórshöfn, Langanesi,
verður jarðsett frá Fossvogs-
kirkju miðvikudaginn 10. maí
M. 10.30. Jarðarförinni verð-
ur útvarpað.
Gunnólfur Einarsson,
böm, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
t
Jarðarför móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
Guðrúnar Guðlaugsdóttur
Freyjugötu 37,
fer fram frá Dómkirkjunni
fimmtudaginn 11. maí kl.
10.30 f.h. Blóm eru vinsam-
lega afbeðin. Þeim, sem vildu
minnast hinnar látnu er bent
á kirkjubyggingarsjóð Hall-
grímskirkju á Skólavörðu-
hæð.
Böm, tengdaböm og
barnabörn.
t
Minningarathöfn um
Anton Axel Ásgrímsson,
Njálsgötu 26.
verður fimmtudaginn 11. maí
í Fossvogskirkju kl. 3 e.h. —
Útförin fer fram frá Akur-
eyrarkirkju föstudaginn 12.
maí M. 2 e.h.
Ósk Jóhannesdóttir,
Kristinn Antonsson,
Margrét Antonsdóttir,
Aðalheiður Antonsdóttir
og fósturböm.
t
Útför móður okkar,
Arnheiðar Björnsdóttur,
verður gerð frá Fossvogs-
kirkju fimmtudaginn 11. maí
kl. 13.30. Þeim sem vildu
minnast hennar er bent á
Styrktarfélag vangefinna.
Þórunn Sveinsdóttir,
Arnheiður Sveinsdóttir,
Jóna Sveinsdóttir,
Sveina Sveinsdóttir.
t
Þöikkum innilega auðsýnda
samúð og vináttu við andlát
og jarðarför eiginmanns míns,
föður, afa og langafa,
Péturs Ásmundssonar,
Höfn í Garði.
Guðmunda Eggertsdóttir
og fjölskylda.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og hlýhug' við andlát
og jarðarför,
Haralds Sigurðssonar,
múrarameistara,
Njálsgötu 90.
Herdís Guðjónsdóttir og börn.
t
Þökkum innilega öllum nær
og fjær auðsýnda samúð og
hluttekningu við andlát og út-
för ástkærrar eiginkonu,
móður, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
Sigurlaugar Waage,
Skipasundi 37.
Guðmundur Waage,
börn, tengdaböm, barna-
böm og barnabarnabörn.
F. 20. júni 1926. D. 2. maí 1967
HINN 8. maí sl. var til moldar
borin Sigríður Frímannsdóttir,
Njörvasundi 11, hér í borg.
Sigríður var fædd í Grímsey
20. júní 1926 og var því aðeins
á fertugasta og fyrsta aldursári
er hún var kölluð héðan. For-
eldrar hennar voru Frímann
Frímannsson, bóndi í Grímsey
og kona hans Emilía Matthías-
dóttir. f Grímsey ólst hún upp
til sjö ára aldurs, en þá missti
hún föður sinn. Mun það hafa
verið henni mikið áfall, því að
Frímann var mjög ástríkur fað-
ir börnum sínum. Síðan var
Sigríður bernsku sína í Hrísey.
Sextán ára gömul fór hún í
héraðsshkólann á Laugum í S-
Þingeyjarsýslu og lauk þaðan
prófi eftir tvo vetur. Nokkru
síðar var hún í Húsmæðraskól-
anum á Laugalandi einn vetur.
í báðum þessum skólum gat
Sigríður sér góðan orðstír, enda
var hún vel gefin bæði til
munns og handa.
í Laugaskóla kynntist Sigríð-
ur eftirlifandi manni sínum,
Svavari Þórhallssyni frá Greni-
vík. Þau stofnuðu heimili hér
í Reykjavík fyrir 19 árum og
eignuðust fimm börn, fjórar
dætur og einn son. Af þeim eru
þrjú enn á barnsaldri. Hið elzta,
dóttirin Hrafnhildur, hefir nú
tekið að sér forstöðu heimilisins
ásamt föður sínum.
Sigríður átti við vanheilsu að
stríða síðastliðin þrjú ár, og
dvaldist langdvölum í sjúkra-
húsi á þeim tíma. En það .var
sama þótt hún liði oft óbærileg-
ar þjáningar, þá hélt hún ávallt
glaðlyndi sínu og sálarró til
hinztu stundar.
Sigríður var frábær kona:
glæsileg og vel gefin, vinmörg
og vinföst og vildi öllum allt
gott gera. Hún skapaði börnum
sínum og manni indælt heimili
Hennar er því sárt saknað af
öllum sem kynntust henni, en
sárastur er söknuðurinn hjá
hennar nánustu, manni og börn-
um, aldraðri móður og þrem
systkinum, en öll voru systkin-
in óvenju samrýmd bæði í með-
læti og mótlætL
Kæra mágkona! Ég þakka þér
fyrir allt gott. Það eitt að hafa
kynnzt þér er ógleymanlegt, því
að með dagfari þínu öllu varst
þú ávallt bætandL Maður varð
betri maður í návist þinni. Ég
flyt þér þakkir mínar og fjöl-
skyldu minnar. Nú hefir dreg-
AUGLVSENDUR
Handrit af auglýsingum sem birtast eiga
í laugardagsblaðinu þurfa að hafa borizt
auglýsingadeild blaðsins eigi síðar en kl.
5 n.k. fimmtudag.
ATH. Blaðið kemur ekki út á sunnudag.
var þar til tvítugs aldurs og
hlaut sömu réttindi og móður-
systkin hennar; — nutu börnin
sömu umhyggju og hjartahlýju,
Heígi og Ingibjörg hættu bú-
skap í Gautsdal árið 1930 og
Ingólfur sonur þeirra tók við,
en þau áttu þar áfram heimili til
þess, að Helgi dó árið_ 194>5. Flyt-
ur þá Ingibjörg til Ólafs sor.ar
síns og Ólafar, er þá voru bú-
sett í Reykjavík. Á þvi heimill
hafði hún því dvalið í rúm 20
ár. Féll þar þegar saman fjör
og kæti æskunnar og nærgætnl
og umhyggja ellinnar. Og er
þróttur Ingibjargar tók að
þverra, var einhugur barna og
barnabarna að gera ævikvöldið
kyrrt, bjart og fagurt, en mest
reyndi þó á Ólöfu, umhyggju
hennar og nærgætni.
Nú er sumarið að koma, fann-
irnar í hlíðum dalsins þiðna,
lækirnir skolmórauðir falla I
ána, sem kemur innan dalinn
með fossum og flúðum.
Jörðin er byrjuð að anga; —
nýgræðingurinn að teygja koll-
inn mót regni og sól. Þetta er
endurtekning ára og alda, eins
er það með kynslóðir, sem koma
og fara. Húsfreyjunnar úr
dalnum, er vér minnumst hér,
er búinn beður £ litla grafreitn-
um í kirkjugarðinum í Garpsdal
hjá ástvinum sínum, ástkærum
eiginmanni og elskulegum börn-
um.
Börn hennar, barnabörn,
venzlafólk og nánustu vinir, sem
þekktum hana bezt og nutum
göfgi hennar og kærleika, minn-
umst og þökkum.
„Nú er til guðs síns gengin heim
göfug og falslaus sál“.
Guðbr. Benediktsson.
ið fyrir sól á hinu bjarta heim-
ili þínu, en þangað streyma nú
duldir straumar samúðar og vin-
áttu, og við vinir þínir óskum
þess, að þeir straumar megi
milda söknuð og sársauka þinna
nánustu, sem nú horfa á eftir
þér út í ómæli eilífðarinnar. Þú
ert komin inn í ódáinslandið og
áttir þangað góða heimkomu.
Blessuð sé minning þín.
Guðjón Kristinsson.
Þakkir færi ég öWum þeim
mörgu er auðsýndu mér vin-
áttu á 70 ára afmæli mínu
6. maL
Kristinn Á. Kristjánsson,
netagerðameistari,
HafnarfirðL
Hjartanlega þakka ég skeytL
gjafir og annan kærleiks og
vináttuvott, mér sýndan á
s j ötugs af mælinu.
Heill og hamingja fylgi
öllum, sem þar áttu hiut að
málL
Kristján Jénsson
Snorrastöðum.