Morgunblaðið - 15.09.1967, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 15. SEPT. 1967
MAYSIB CREIG: ^
Læknirinn
og
dansmærin
Það datt alveg ofan yfir hana.
Hún var ekki búin að vera sól-
arhring í þessu húsi, en þegar
hafði henni verið gefið þessi
fáránlega uppásitunga. Hana
langaði mest til að hafna henni
hiklaust ...... en hálf milljón
dala? Þá gæti hún gifzt Tim og
ef hún gengi vel frá þessum pen-
ingum, gátu þau lifað þægilegu
lífi saiman. Hún skyldi ekki leyfa
honum að spila þeim burt, en
hinsvegar gæbu þau lifað þægi-
legu lífi. Hún gæti útskýrt fyr-
ít honium, hvernig í öllu lægi.
Hann var bæði veraldarvanur
og frjáilslyndur. En hún hikaði
nú samt við þetta.
— Get ég gefið yður svarið
mitt einhverntíma seinna? Ég
get ekki ráðið það við mig
strax. Þér skiljið, að ég þekki
yður ekki neitt.
— Þér eigið við, að þér vitið
ekki, hvort ég stend við minn
hluta samningsins? Röddin var
þurrleg, en það var eins og hon-
um væri ofurlítið skemmt. — Ég
fullvissa yður, að þér þurfið ekk
ert að óttast af minni hálfu,
Yvonne. Þetta væri hreinn og
beinn viðskiptasamndngur.
Ég er orðinn þreyttur á að vera
giftur konu, sem eyðir öllum sín-
um stundum í samlkvæmum og
næturklúbbum. Ég vil fá frelsi
mitt, og ég er viss um, að ef ég
sæi Grace almennilega farborða,
mundi hún ekki hafa neitt við
þetta að athuga. En ég verð bara
að geta sýnt fram á einhverja
ástæðu til þess að vilja losna
við hana. Ég vil, að þér berið
það fram, að ég sé orðinn ást-
fanginn af yður.
— Ef úr skilnaði yrði, hvort
ykkar mundi þá fá umsjón með
Dickie?
— Áður en ég gæfi henni líf-
eyri, m-undi ég setja það upp,
að ég hefði umráðin yfir Dickie.
Móðir hans hefur engan tíma
H & R Johnson Ltd.
NEFNIÐ
HARMONY
OG ÞÉR FÁIÐ ÞAÐ FALLEGASTA
Harmony, einlitu og æðóttu postulínsfiísarnar frá
H&R Johnson, þykja sérstaklega smekklegar.
Sannfærizt sjálf með þvt að skoða í byggingar-
vöruverzlunum litprentaða bæklinga, þar sem sýnd-
ir eru allir helztu möguleikar í litasamsetningum.
Biðjið verzlunarmanninn að sýna yður HARMONY
flfsarnar og HARMONY bæklinginn — og hann er
með á nótunum.
HARMONY flísarnar fáið þér hjá eftirtöldum bygg-
ingavöruverzlunum:
Byggingavöruverzlun Kópavogs
— Kársnesbraut 2, Kópavogi, sfmi 41010.
ip H. Benediktsson hf.
Suðurlandsbraut 4, sími 38300.
■| Járnvörubúð KRON
Hverfisgötu 52, sími 15345.
isleifur Jónsson hf., byggingavöruverzlun,
™ Boiholti 4, slmi 36920.
KEA byggingavörudeild,
™ Akureyri, sfmi 21400.
Byggingavöruverzlun Akureyrar
™ Glerárgötu 20, simi 11538.
Sveinn R. Eiðsson
Sunnuhvoli, Fáskrúðsfirði.
Einkaumboð:
John Lindsay hf.
AÐALSTRÆTI 8, SÍMAR 15789 OG 10960
Mér var sagt að þú hafir fundið upp eldinn.
Gæti ég fengið smáljós?
aflögu handa honum, með öllum
þessum samkvæmum sínum.
Hann hefur alltaf verið pabba-
dreng'Ur.
—- Ég held ekki, að mér lítist á
þetta að neinu leyti, sagði hún
En hálf mililjón er freistandi. Þér
skiljið, að ég er ástfangin af
manni, sem etr ekki ríkur. Með
þessu móti gætum við lifað góðu
lífi.
— Þér yrðuð að leika yðar
hlutverk til fullnustu, sagði
hann. — Þangað til s'kilnaðurinn
er kominn í kring. En þá yrðuð
þér frjáls. Ég svar það, Yvonne,
að þá skylduð þér verða full-
komlega frjáls.
— Ég vildi nú íhuga þetta
samt, sagði hún. — Hafið þér
nokkuð á móti því að ég fari
upp í herbergið mitt og fari að
hátta? Ég hef átt langan og
strangan dag, og er heldur ekki
vel góð í fætinum.
Hann stóð upp og rétti snöggt
höndina að henni. — Já, farið
þér bara að hátta, góða mín.
Hugsið þér vel um það, sem ég
hef sagt, en nefnið það ekki við
neinn. Ég vona, að þér verðið
betri í fætinum í fyrramálið.
Annars kemur hann Sellier lækn
ir og hann getur athugað yður
betur.
6. kafli.
Sellier læknir kom næsta
morgun klukfkan ellefu, eftir að
hann hafði lokið morgunstörf-
um sínum í ameríska sjúkrahús-
inu.
Grace Hennesy talaði fyrst
við hann. Yvonne sá henni
bregða fyrir í skrautlegum morg
unslopp. Hann fór henni sérlega
vel. Hún var ein með læknin-
um í svefnherberginu, nokkra
stund. Yvonne hafði enga hug-
mynd um, hvað að henni gekk,
nema hvað einhverntíma hafði
verið minnzt á, að hún væri eitt
hvað veil fyrir hjartanu. Hún
leit annars fullhraustlega út, og
hafði þó verið í samkvæmi
fram á rauðan morgun. En
Marcel var óneitanlega aðlað-
andi maður. Hún fann til ein-
hvers, sem hefði vel getað verið
afbrýðissemi.
Loksins kom Marceil inn í
leikstofuna til þess að líta á
hana. Hún sendi Dickie út í garð
að leika sér, meðan hann væri
að athuga á henni fótinn.
Framkoma hans hafði hugg-
andi áhrif á hana. Henni fannst
hann miklu fremur vera trún-
aðarvinur en læknir. Hann sagð-
ist vera ánægður með framfarirn
ar hjá henni. — En þér megið
bara ekki reyna ofmikið á fót-
inn, sagði hann. — Þér verðið
að fara yður hægt fyrsf um sinn.
Hún brosti. — Það er nú ekki
gott að fara sér hægt, þegar
maður hefur ærslabelg eins og
Dick Hennesy á sínum snærum.
Hann brosti. — Ég skil hvað
þér eigið við. Hann er víst hálf-
gerður vandræðaikrakki að fást
við.
— En ég kann nú vel við hann
sagði hún innilega. — Hann er
með allskonar hrekki, en indælis
barn samt.
— Þykir yður vænt um börn?
Hún kinkaði kolli. — Já, ég
elska börn. Ég á bróðurson og
bróðurdóttur, sem eru sérlegir
vinir mínir.
Hann hikaði, en sagði svo með
þessu indæla brosi sínu: — Þér
vilduð víst ekki koma úit að
borða með mér, eitthvert kvöld-
ið — fyrsta kvöldið, sem þér
aigið frí?
— Frú Hennesy sagði, að ég
gæti alltaf átt frí á föstudags-
kvöldum, og svo eitt kvöld á
viku í viðbót.
— Það er ágætt. Þá skuilum við
segja á föstudaginn kemur. Ég
ætla að koma að sækja yður
klukkan um sjö.
Grace Hennesy var í rúminu
það, sem eftir var þessa dags.
— Grace heldur, að hún sé eitt-
hvað veil fyrir hjartanu, sagði
Aron við Yvonne við hádegis-
verðinn. — Og Sellier læknir er
mjög samúðarfullur. Hann er
það sjálfsagt við alla ríka sjúkl-
inga.
Yvonne hreyfði andmælum. —
Þannig heild ég, að Sellier lækn-
ir sé alls ek'ki.
Hann leit fast á hana. — Þið
kvenfólkið virðist allar vera
eitthvað veikar gagnvart Sellier
lækni, og ég skal alveg játa, að
hann gengur í augun. En ég er
alveg viss um, að það gengur
ekkert að Grace. Hún væri kom-
in á fætur, ef eitthvert sam-
kvæmi væri á næstu grösum.
— Hún var mjög föl í morg-
un ....
— Það væruð þér líka, ef þér
hefðuð vakað tiil klukkan sex að
morgni.
Síðdegis þennan dag fór hún
með Dicke niður á einka-bað-
ströndina tií að syndla. Sjálf