Morgunblaðið - 11.10.1967, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 11. OKT. 1967
Okkur finnst við
vera auf úsugestir
Dvalizt dagstund með mexikönskum ferðalöng-
um, flestum úr kennarastétt, hingað koninum á
vegum Loftleiða til sólarhringsviðdvalar
Á laugardag sl. komu
hingað til lands á vegum
Loftleiða 129 Mexikómenn,
flestallir kennarar eða á
einhvern hátt tengdir
teikskóla, hinar eru allar rík
isstarfsmenn. Allir eru skól
arnir sem þaer starfa við
reknir á veraldlega vísu, en
nokkuð er um að trúfélög reki
leikskóla eins og reyndar
Antonio Daggnino, forstjóri ferðaskrifstofunnar San Cristo-
bal í Mexíkóborg og fyrirliði ferðahópsins.
kennslumálum í landi sínu.
Af því það er ekki á hverj-
um degi sem hingað kem-
ur svo stór hópur manna
frá svo fjarlægu landi
gerði Mbl. blaðamann út
af örkinni að forvitnast um
tildrög þessa ferðalags og
tilhögun og ræða stuttlega
við nokkra ferðalanganna
áður en þeir hyrfu brott
héðan eftir sólarhringsvið-
dvöl.
Er komið var á Loftleiða-
hótelið á Reykjavíkurflug-
velli um fjögurleytið síðdeg-
is á laugardag sátú fimm
stúlkur á bekk í anddyri
gistihússins og biðu þess að
þær yrðu sóttar í kynnis-
ferð um bæinn. „Við urðum
nefnilega of seinar í ferðina
sem flestallt fólkið fór í rétt
eftir hádegisverð“ sagði
Amelia Ramírez. „Það var
klukkuskömmin sem gerði
okkur þann óleik að hætta
allt í einu að ganga. En fyr
ir alúð og hjálpsemi fólks-
ins hérna á hótelinu og ann
arra tókst samt að koma því
í kring að við gætum kom-
ist í svona kynnisferð um
höfuðborgina þótt síðbúnar
’værum“. Þær stöllur starfa
allar á barnaheimilum og
leikskólum í Mexikóborg og
Begja þar töluvert um slí'k-
ar stofnanir, ýmist reknar
af rikinu eða einkaaðilum.
Ein stúlknanna, Amalia Carr-
era, er forstöðU'kona einka-
skóla lílka. Þær stöllur segja
miklu hlýrra í Reykjavík en
þær hafi búizt við, „þótt
ekki þætti það mikið heima
i Mexíkó“ og bera íslending
um mjög vel sögu eftir þau
stuttu kynni sem þær hafa
af þeim haft — „hér vilja
allir allt fyrir mann gera“.
Antonio Dagnino, forstjóri
ferðaskrifstofunnar San Cris
tóbal í Mexikóborg, varð fyr
ir svöruim uim tildrög að
ferðalagi þessu og tilhögun
þess. Hann kvað hu'gmynd-
ina um íslandsferð hafa kom
ið upp í viðræðum við Mar
io Ascevez, fulltrúa Loft-
ieiða í Mexíkó og hefði sér
í fyrstu þótt sem þar væri
kannski seilzt nokkuð langt
út fyrir alfaraleiðir ferða-
‘s'krifstofu sinnar, sem til
'þessa hefði einkum skipu-
lagt ferðir til Suður-
Ameriku og hefði í þeim ver
ið ámóta nærri Suðurpóln-
Uíiti og farið væri nálægt
Norðurpólnum nú. Dagnino
kvaðst hafa skipulagt vel-
heppnaða ferð 75 kennara
uim Suður-Amerí'ku í fyrra
og þeir hefðu þá látið í Ijósii
áhuga á frekari ferðum og
því hiefði honuim komið þeir
í hug er tslandsferð bar á
góma.
Hann kvaðst þó hafa ver-
ið nökkuð á báðum áttum
um undirtektir landa sinnai
við ísilandsferðinni og sagði
a'ð það hefði komið sér á ó-
vart hversu mikinn áhuga
menn hefðu haft á henni.,
ísland hefði að vísu aðeins'
verið fyrsti viðkomustaður
á mánaðarlöngu ferðalagi
um Evrópu en sá sem ráðið
hefði úrsilitum, því enginn
hörgull væri á fer'ðum frá
Mexíkó beint til Evrópu.
„Mánuði fyrir brottförina,
6. september, var fullselt í
ferðina og farið að skrá fólk
á biðlista. Þá fórum við að
athuga um aukaferð og tófcst
svo vel til að Loftleiðir gátu
annað því líka og það varð
úr að farin yrði önnur ferð,
með um 80 þátttakendum,
tæpri viku eftir að við legð
um af stað. aÞð er annars
Gabriel Boy, aðstoðarmaður Dagninos, í stiganum á Loftleiða
hótelinu með fríðu föruneyti. Ekki kunnum við nöfn á stúlk-
unum en fyrir miðju er frú Fernando Castano de Allende,
skólastýra frá Mexíkóborg, sem var svo skelfing hrifin af
því hve íslendingar væru fallegt fólk.
dáfyndið, að við skulum
'koma hiér einmitt meðan
verið er að undirbúa hátíða
höildin í tilefni af degi Leifs
heppna og hinn hópuirinn
skU'li svo vera á ferðinni á
Kólumibusardaiginn".
Ekki tókst að ná tali af
fyrirliðum hópsins úr kenn
arastétt, verkfræðingnum
Eduardo Aguilar, prófessor
Fernando Gamboa og Carlos
Mayora, arkítekt, sem allir
eru kennarar við Instituito
Politecnico Nacional, verk-
fræðihásikóla Mexikó, en
tveir aðstoðarm'enn Dagnin-
os og starfsmenn ferðas-krif
stofu hans, Gabriel Boy og
Daniel Dominguez, gáfu sér
Cordero-systkinin og fjölskyldur þeirra í anddyri Loftleiðahótelsins. Yzt til hægri verkfræð-
ingurinn Pastor Cordero Arteaga, þá kona hans, Maria del Consuelo Cárdenes de Cordero,
skurðlæknir að mennt, og litla dóttir þeirra. Einkasonurinn er svo þriðji frá vinstri, en að
baki honum frú Oralia Cordero de Sánchez de la Barquera, skurðlæknir líka eins og mág-
konan, og Lorena 12 ára gömul dóttir hennar þar næst en aftast stendur eiginmaður Oraliu,
sem er þriðji læknirinn í fjölskyldunni.
tóm ti-1 að sþjalla smáistund
meðan ferðafólkið horfði á
íslanidskvikmynd. Þeir sögðu
ferðalaginu heitið héðan til
Luxemborgar, þaðan til
S'visis, svo til fta'líu, Spánar,
Frakklands o g síðan aftur
til Luxemborgar og þaðan
vestur um haf og heim til
Mexikó með viðkomu í New
York eins og á útleiðinni.
Allir voru þeir þremenning-
arnir frá San Cristoba'l siam
mála um að hér virtust lífs
kjör manna mjög góð og
mjög jöfn, þannig að ekki
væri sjáanleg nein fátækt
■og held'UT ekkert óskaplegt
.ríkidæmi. Þeir sögðu það al
mennt álit ferð'alanganna eft
ir kynnisferðina um Reykja
vík (sem ferðaskrifstofan
Lönd og Leiðir sá um) að
, viðdvölin hérna væri allt of
stutt og margir hefðu um
það talað að reyna að koma
'aftur til íslands einhvern
tíma seinna og hafa þá meiri
tíma til umráða. Allt um það
þótti þeim félög’um við-
dvölin myndu verða mikil
og góð landkynning fyrir ís
'land í Mexikó og luku miklu
'lofsorði á alla fyrirgr-eiðslu.
’Loftleiða. „íslendingar eru
mjög gó'ðir heim að sækja“,
■sagði Domingruez, „svo elsku
’legir og hjálpfúsir". „Já við
eru.m mjög þakklátir fyrir
■þetta tækifæri", sagði Boy,
„það hefur verið svo gott að
fcoma hér að við liggur að1
við séum hræddir um að'
það hefði ekki verið rétt af
okkur að byrja ferðina
■hérna. — Við hefðum
fcannski heldur átt að fara
beint til meginlandsinis og
svo hiafa fsland eins og rús
ínuna í pylsuendanum áður
en við héldum beim“. Dagn-
ino tók undir þessi uimmæli
<og fcvað engar ofsöigur sagð
ar af gestrisni íslendinga og
hjálpfýsi, þeir tækju erlend
'um ferðamönnum enn sem
'aiuðfúsugestum og slíkt væri
m'eira virði en margur
hygði. Hlann sagði að þeim
Pramhald á bls. 17.
k