Morgunblaðið - 11.10.1967, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 11. OKT. 1967
— Löggjafaþing
I Framhald af bls. 1
staðreynd, að meiri vandi ste’ðj-
ar nú að ríkisstjóm og alþingi,
en gert hefur um langt skeið.
Blindur er sá sem ekki sér það.
Góðæri og velmegun hafa verið
ráðandi lengi og almenningur
hefur treyst því, að svo mundi
haldast með miklum aflabrögð-
um, óbreyttu afurðaverði og
nægri atvinnu. En dálítið hefur
syrt í álinn í bili. Vonum vér
og biðjum að sá sorti veíði ekki
yfir oss lengi, en líði hjá. Og
vér berum það traust til ráða-
manna þjóðarinnar og til allra
landsins barna, að horfst verði í
augu við yfirstandandi örðug-
leika af þegnskap og þjóðholl-
ustu og að samvinna einlæg
megi um það verða að kveða
þá ni'ður, eftir því sem mann-
legur máttur megnar. Nú er tími
til að gera kröfur til sjálfs síns,
ekki síður en annarra. Timi til
að stilla í hóf kröfugerð og
heimtufrekju við minnkandi
þjóðartekjur. Það er holt fyrir
hvem og einn að líta til síns
eigin heima, í eigin barm. Er
hægt að auka eyðslu og neyzlu
þegar þjó'ðartekjur minnka?
Sennilega verður að draga eitt-
hvað úr hraða í bili. íslendingar
eru sjálfsagt menn til þess að
yfirstíga þessa ör'ðugleika. For-
feður vorir, í allri sinni fátækt,
komust frá verri tímum, þótt oft
á tíðum þyrftu þeir sorglega
þungar fómir að færa. Hversu
miklu fremur þá vér, sem nú
lifum? Með allri þeirri marg-
þættu uppbyggingu atvinnulífs
sem átt hefur sér stað á undan-
fömum árum. Já, öll þjóðin
treystir yður til farsællar lausn-
ar á fjárhagslegum vanda, sem
utanaðkomandi öfl, oss óviðráð-
anleg valda. Hvað tíðarfar snert
ir er tsland misbrestasamt land
og við fengum að reyna það á
sl. vetri og vori, sem er eðli-
legt, svo nærri sem landfð ligg-
ur jaðri hins byggilega heims.
Vér höfum ávallt mátt muna
tvenna tíma í þessum efnum og
góðæri og harðæri hafa skipzt
á, og sjálfsagt mun svo verða
áfram, að einhverju leyti. Örð-
ugleikar er dynja á þjóðir og fé-
lagsheildir leiða ósjaldan til
styrkara sambands, enda eina
ráðið til að sigrast á þeim með
því. Og eins og við allir nutum
lífsgæða undanfarinna ára, eig-
um vér að geta sætt oss við lít-
ilsháttar minni skerf, eða minni
skammt — sætt oss við að færa
minni háttar fórn, hver og einn,
ef þörf kallar. Þegar þjóðarsómi
bíður, munum þá, að vér erum
eitt og erum allir íslendingar —
erum allir í einum og sama bát.
Glæðum með oss ábyrgðartil-
finningu sem veit til heilla og
framfara og leiðir til sigurs.
Einn af þjóðhollustu Islend-
ingum á öldinni sem leið,
kunnur þingmaður, komst
þannig að orði: Sérhver
hafi það jafnan hugfasit að hann
er verkamaður Guðs og þjóð-
landsins. Megi sú hugsun sem að
baki þessum orðum liggur vera
vakandi í huga og hjarta hvers
íslenzks þegns og þá einkum
þeirra, sem vaxða fraimtíðarveg
þjóðarinnar. Guð blessi störf yð-
ar á Alþingi því sem nú er að
hefjast og hjálpi yður til að leysa
Þingmenn ganga tll guðsþjónustu í DómkirkjunnL
1968
Allt á sama stað
Singer Vogue
Falleg, vönduð og spar-
neytin fólksbifreið
Höfum bíla við allra hæfi
Kynnið yður verð og
greiðsluskilmála
Egill Vilhjálmsson hf.
Laugavegi 118 — Sími 2-22-40.
hvern vanda sem ber að hönd-
um. Með vilja hans fyrir aug-
'Um, sem lét, lætur og mun láta
dyr standa opnar.
Alþingi sett
Að lpkinni guðsþjónustu géngu
þingmenn til Alþingishússins og
þar sté forseti íslands, herra Ás-
geir Ásgeirsson, í ræðustól og
las svohljóðandi forsetabréf um
samkomudag Alþingis: Hinn 21.
september var gefið út svothljóð-
andi bréf: Forseti íslands gjörir
kunnugit. Ég hefi ákveðið, sam-
kvæmt tillögu forsætisráðherra,
að reglulegt Alþingi skuli korna
saman til fundar þriðjudaginn
10. október 1967. Um leið ag ég
birti þetta er öJlum sem setu
eiga á Alþingi boðið að koma til
Reykjavíkur nefndan dag, og
Nauðungaruppboð
annað og síðasta fer fram á eignarhiuta Eggerts E.
Laxdal og Tove Winter Laxdal í Hlégerði 29 í
Kópavogi (1. hæð m.m.) laugardaginn 14. októ-
ber 1967 kl. 11.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Bing & Gröndahl —
postulín
Allir geta eignazt þetta heimsfræga postulín með
stellum styttum og vösum, ásamt nokkrum ár-
göngum af hinum sígildu jólaplöttum. 7
Höfum allar helztu skreytingar af matar- og kaffi-
söfnunaraðferðinni það er að kaupa eitt og eitt
stykki í einu.
Söluumboð:
RAMMAGERÐIN,
Hafnarstræti 5.
RAMMAGERÐIN,
Hafnarstræti 17.
JAMES BOND
James Bona
BY IAN FLEMWC
DUWINfi BY JOHN McLUSKY
IAN FLEMING
Bond hjálpaði Tilly niður slakkann að
húsi Golðfingers. Oddjob fylgdi fast á
eftir með bogann tilbúinn.
— Nú sitjum við laglega í því. Láttn
sem þú sért vinkona min og gerðu sér
upp undrun á öllu saman.
— Þannig komst hann á snoðir um ferð
ir okkar — með þessiun radar. Nú bend-
ir hann beint á okkur.
— Hamingjan sanna! Þessi Goldfinger
er reglulegur bragðarefur!
— Stanz!
verður þá Alþingi sett að lok-
inni guðsþjónustu í Dómkirkj-
sem hefst kl. 13:30. Gjört í
Reykjavík 21. september 1967.
Ásgeir Ásgeirsson. Bjarni Bene-
diktsson.
Samkvæmt því bréfi sem ég
nú hetf lesið, þá lýsi ég yfir því
að Alþingi íslendinga er nú sett.
Ég bið a'lþingúsmenn að minnast
ættjarðarinnar með því að rísa
úr sætum.
Þá mælti forsætisráðherra:
Heill forseta vorum og fóstur-
jörð. Tóku alþingismenn undir
orð ráðherra með ferföldu húrra
hrópi.
Látinna þingmanna minnst
Aldursforseti Alþingis, Sigur-
vin Einarsson, minntist síðan
tveggja fyrrverandi alþingis-
manna, sem látizt höfðu milli
þinga. Þessir menn eru ísleifur
Högnason, framkvæmdastjóri, er
andaðist 12. júni sl. 71 árs að
aldri, og Sigurður Þórðarson frá
Nautabúi, sem andaðist 13. ágúst
sl. á áttugasta aldursári.
Þingforseti rakiti síðan ævi-
ágrip ísleifs og sagði að lokum
um hann: ísleifur Högnason var
ötull baráttumaður og djarfur
leiðtogi á þeim vettvangi félags-
mála, þar sem hann hasláði sér
völl, í vérkalýðsmálum, sam-
vinnumálum og stjórnmálum.
Hann hefur hlotið þann dóm
þeirra, sem mest kynni höfðu af
honum, að hann hafi verið
traustur samherji, trúað í ein-
lægni og af heilum hug á mikil-
vægi þess málstaðar, sem hann
barðist fyrir, rækt þau stönf,
sem honum vaflj^til trúað, af
stakri prýði, verið áhugasamur,
glöggskyggn og ráðhollur. Síð-
ustu ár ævinnar var hann ekki
heill heilsu og hafði dregið sig
nokkuð í hlé af þeim sök.um.
Síðan rakti þingforseti ævi-
ágrip Sigurðar Þórðarsonar og
sagði að lokum: Sigurðux Þórð-
arson naut í æsku skammrar vist
'ar í skóla, en var greindur, bók-
hneigður og fróðleiksfús og afl-
aði sér staðgóðrar sjálfsmennt-
unar. Hann var afkastamaður
við störf, ósérhlífinn, forsjáll og
dverghagur Hann ræfcti hvert
það starf, er hann tók sér fyrir
hendur, af alúð og trúmenrusku,
var djarfur og frjálslyndur í
skoðunum, vel máli farinn og
orðheppinn. Lengst ævi sinnar
vann hann að búskap og sam-
vinnumálum £ Skagafirði, var
farsæll í þeim störfum og naut
mikils álits og sívaxandi trausts
héraðsbúa. Síðusitu árin naut
hann rólegrar elli eftir giftu-
drjúgt ævistartf.
Ég vil biðja þingheim að
minnast þetssara tveggja merkis-
manna, ísleifs Högnasonar og
Sigurðar Þórðarsonar, með því
að rísa úr sætum.