Morgunblaðið - 11.04.1968, Blaðsíða 17

Morgunblaðið - 11.04.1968, Blaðsíða 17
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 11. APRÍL 1968 17 laugœvegi 1S lÁtið ÁSIS Ijósmynda yður FERMINGARMYNDIR ANDLITSMYNDIR BARNA& FJOLSKYLDIIMYNDIR Áhi’nta lögi) á vandada vinnu sími 17707 erfitt um tíma að halda sér á floti. Þarna eru flúðir. — Þú meiddist á höfði. Manstu hvenær það gerðist? — Nei, það get ég ekkert sagt um. Ég tók ekki eftir því fyrr en ég var kominn á land. Þá varð ég var við að það blæddi. Það var skurður á höfðinu og þeir sem sáu mig fyrst hafa sjálfsagt haldið að ég væri mikið slasaður. Fólk heldur það oft þegar það sér menn ataða blóði. — Varstu lengr frá vinnu? — Ég var heima í nokkra daga. En það var fyrst og fremst vegna þess, að það var enginn bíll til fyrir mig. Ég náði mér fljótt eftir sjálft volk ið. — Bíllinn, sem 'þú varst með, hefur ekki náðzt upp? — Nei, hann fannst aldrei. Það var mikið gert til að finna hann og tók ég þátt í leitinni. Við mældum þá dýpið, þar sem hann féll af brúnni og reynd- ist það ca. 6 metrar, en dýpið nokkru neðar í ánni, í svo- kölluðum Bás, var ca. 20 metr- ar. Á útmánuðum næsta vetur sá á annað afturhjólið. Þá var bíllinn á flúðunum vestur af Selfossbænum. — Hvaða áhrif hafði slysið á þig eftir á? — Ja, það var þá helzt það, að mér þótti kaldranalegt að sjá brúna, þegar birti. Afleið- ingarnar urðu miklir erfiðleik- Ostur er Ijúffeng og holl fceda - ostur einn sér eða ostur sem krydd. Eigið ávalt nokkrar osttegundir heima. Þér getió valið úr yfir 20 tcgunduni. Reynið fleiri osttegundir. OSTA OG SMJÖRSALAN SF OSTA BAKKINN ..XJ4 er einstaklega skemmtilégur og fjölhreytilegur réttur. Tihalinn sjónvarps- réttur, daglegur eftirréttur, milli eða eftirréttur við hátiðleg tœkifœri og sér- réttur á köldu borði. Reynið ostabakka — það er auðvelt. Á meðfylgjandi mynd má sjá: Gráðost, camembert ost, stykki af ambassador, tvær ostsneiðar vafðar ■ upp ofan á ostin-um, valhnetukjarna stungið í, : tilsitterost, skorinn í þykkar, þríhyrndar sneiðar, teninga af goudaosti ásamt grænum og rauðiun kokkteilberjum, stungið í appelsínu og teninga af sterkum goudaosti með mandarínurifí. Ennfrcmur eru á bakkanum appelsína, banani, epli og vínber. Fallegt er að skreyta með grænu grænmeti, svo sem | steinselju, dilli eða blaðsalati, þegar völ er á því. Ýmsa fleiri ávexti og grænmeti má hafa með ost- unum á ostabakka, svo sem hreðkur, tómata, í agúrkur, óltfur, döðlur, gráfíkjur, perur og ananas. j Ostabakki Raðið saman á fat ostum og ávöxtum eða græn- meti og berið fram sem eftirrétt. Gott er að velja saman milda og sterka osttegund. Þegar ostabakki er borinn fram sem daglegur eftirréttur, eru tvær til þrjár osttegundir settar á bakka ásamt einum til tveim tegundum af ávöxtum eða grænmeti, ost- stykkin borin fram heil, svo hver og einn geti skorið sqr ostbita eftir vild. Á hátíðaborðið má skera oststafi, teninga og sneiðar af ýmsum osttegundum og raða smekk- lega á stóran bakka ásamt ávöxtum eða grænmeti. Jón Guðmundsson við nýju brúna. Gamla brúin hvíldi á klettinum til vinstri og stendur Jón þar sem hún kom á hinn árbakkann. Ljósm.: Tómas Jónsson) fossi. Ég skrapp austur til hans fyrir skömmu til að forvitnast um, hvernig hann lítur á at- burðinn eftir öll þessi ár og fá hann til að rifja ýmis atriði upp að nýju. Varð Jón góðfús- lega við þeirri ósk. þótt hann segði af hæversku sinni að hann hafi ekkert þrekvirki unnið. Þetta hafði bara gerzt. — Var brúin ekki orðin hættuleg, Jón? — Brúin var orðin skrapa- tól og alls ekki gerð fyrir þá umferð, sem orðin var á þess- um tíma. Þegar ekið var yfir hana varð maður var við, að hún rólaði til. Þetta var skýrt með því, að þetta væri hengi- brú og því ætti svona að vera. Þegar við Guðlaugur Magnús- son fórum yfir hana um nótt- ina voru bílarnir létthlaðnir og hafa báðir ekki verið þyngri en einn fullhlaðinn bíll. Þegar við fórum yfir höfðum við langt í dráttartauginni, líklega eina 12 faðma. Brúin hefði örugg- lega dundrað niður innað tíðar þótt við hefðum ekki verið að verki. — Hvernig var þér innan- brjóst, þegar brúin féll skyndi lega niður? — Þetta gerðist svo fljótt, að það var enginn tími til að verða hræddur. Það var eins og hendi veifað. Fallið var ca. 12 metrar og það tók að- eins andartak að' sökkva niður á botn. — Um hvað hugsaðir þú, þegar þú varst að reyna að brjótast út úr bílnum? — Ég man ekki til þess að ég hafi hugsað um annað en að sleppa út sem fyrst. Sem betur fer fylltist bíllinn strax af vatni Þessir gömlu bílar voru ekki vatnsþéttir. Það var í þeim trégólf, hriplekt, og hurðirnar voru ekki heldur vatnsþéttar. Það hefði orðið erfitt að komast út, ef hann hefði ekki fyllzt af vatni. það gerir munurinn á þrýstingnum úti og inni. — Fyrst reyndi ég að brjóta framrúðuna, en það tókst ekki og var ég orðinn uggandi um björgun. Það er heldur óhugn- anlegt að vera lokaður inni nið ur á árbotni. Bíllinn hefur sennilega borizt með straumn- um, því ég man ekki eftir því að hafa þótt straumurinn þung- ur. — Þurftir þú að brjóta hlið arrúðuna til að sleppa? — Það er ekkert vafamál, at út um hliðargluggann fór ég. En hvort ég braut rúðuna eða ekki? Ég man það ekki svo glöggt. Glugginn var örlítið op inn og ég kom fingrunum þar á milli og lagðist svo á rúðuna. Hún hefur annað hvort brotn- að eða runnið til í sleðanum. — Þér hefur þótt heil ei- lífð áður en þér skaut upp á yfirborðið? — Það er víst óhætt að segja. Ég man að mér þótti það taka langan tíma að komast upp. Dýpið þarna hefur verið ca 6 metrar. Ég komst upp án þess að súpa á að ráði. I slíkum til- fellum finnst flestum langt upp á yfirborðið. — Það hefur verið einmana- legt þarna úti í ánni um há- nótt? — Ég hef verið ca. klukku- stund í ánni frá því bíllinn féll niður og þar til ég komst upp að Selfossbænum. Ég minnist þess ekki að hafa verið ótta- sleginn eða þótt voðálegt að berast með straumnum. Ég hafði allan hugann við að halda mér á floti, fyrst á mjólkur- brúsanum en síðan á hjólbarð- anum. Það er helzt, þegar mað ur hugsar til þess eftir á að hrollur fer um mann. Það var ar á flutningum, það skapaðist vandræðaástand. — Færð þú ekki stundum martröð á nóttinni út af þessu? — Nei, nei. Ég man ekki til þess að mig hafi nokkru sinni dreymt atburðinn eða nokkuð í þá átt. Ég hugsa ekkert um hann. — Þetta er þó minnisstæður atburður í lífi þínu? — Því er ekki að neita, en það er orðið langt um liðið. Ég hélt áfram akstri fyrir Kaup- félagið til ársins 1958, þegar ég var fastráðinn lögreglu- þjónn, en ég hafði unnið að löggæzlu öðru hverju frá 1946. Guðlaugur Magnússon, sem var í hinum bílnum, starfar ennþá hjá Kaupfélaginu. Hann var líka hætt kominn. Bíllinn hans fór eina veltu í loftinu og skall mjög harkalega á hjólin á flúðunum fyrir neðan. Vatn- ið þar er grunnt. Það var mik- ill skellur. Guðlaugur sagði mér síðar, að hann muni ekkert eftir því sem gerðist. Hann missti meðvitund í fallinu. í þaki bílsins var masonít og var þar gat i gegn eftir höfuð Guðlaugs. — Þú ert samt stoltur af þrekvirki þínu, er það ekki, Jón? — Ég tel björgun mína ekki eiga neitt skylt við hreysti. Ég tel það tilviljun, að mér skolaði á land. Sumt rekald kemur að landi, annað ekki.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.