Morgunblaðið - 09.07.1968, Side 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 9. JÚLÍ 196«

-• ....: ....-~rZ%........ v
Sporléttir og brosandi komu Finnarnir í mark
úr Maraþonhlaupinu
— náðu frábærlega góðum tíma
* ÞAÐ verður sennilega langt
'þangað til fclendingum gefst
kstur á að sjá Maraþonhlaup á
borð við það sem hér fór fram
sl. sunnudag. Það var ekki að-
því stæði að svo miklu betri ár-
angur náðist nú á braut sem var
•erfiðari. Margar skýringar komu
fram, m. a. að leiðin hefði verið
.ranglega mæld. Svo var þó ekki.
Sennilegasta skýringin er sú
sem einn af erlendu fararstjór-
unum stakk upp á. — Það eru
‘einfaldlega Ólympíuleikarnir í
Mexíkó, sagði hann, — allir
beztu hlaupararnir í þessari
keppni hafa æft með það í huga
atS komast þangað, og þeir vissu
að þessi keppni var mikilvægt
þrep í þeirri baráttu sem er um
farseðlana þangað.
Áður en hlaupararnir höfðu
yfirgefið Laugardalsleiikvanginn
hafði Finninn Tikíka tekið foryst-
íuna, en hinir 12 fylgdu fast á
‘eftir. Síðan humfu þeir sjónum
ivallargesta, en mar-gir urðu til
iþess að biregða sér í bíla sána og
fylgja hlaupuiruniuim eftir.
iRaimo Tikka er varð annar í
(hlaupinu.
eins að þátttakendur voru 13
talsins, heldur var keppnin
leinnig mjög jöfn og spennandi
og frábær árangur náðist. Sést
það einna bezt á því að Norður-
dandameistarinn frá því í fyrra,
l'Tnninn Kalevi Ihaksi varð nú í
10. sæti í keppninni, á lítið eitt
lakari tíma, en honum nægði til
sigurs í fyrra. Margir urðu til
að velta því fyrir sér ihvernig á
kynnti að nú væri fyirsti Mara-
'þonhlaupairinn að koma. En það
■var nú öðru nær. Sporléttir og
'án sýnilegira þreytumerkja komu
’Finnarnir í maæk og virtust jafna
'sig á svipstundu.
Hla’uparamir komu síðan
hver af öðrum. Nökkur bið var
á að íslenzki keppandinn, Jón
Guðlaugsson, kæmi í markið,
enda ekki við því að búast að
hann gæti staðið þrautþjálfuð-
•uim keppinautum sínum snúning.
En Jón gafst ekki upp og er
hanin fyrsiti íslendingurinn ©em
hleypur Maraþonhlaup við lög-
legair aðstæður. Þegar í mark
kom kvaðst Jón ekki vera ýkja
þreyttur. Það hefði reynzt sér
lang erfiðast að hlaupa niður
brekkurnar. þar sem hann hefði
aldrei æft það. „Þetta var pikles
inn hjá miér, og ég verð búinn að
laga það næst“, sagði Jón.
Mjög sennilega hafa Finmairnir
þníir sem fyrstir vor.u í hlaupinu
•unnið sér inn farmiða til Mexí-
kó. Gaman verður að fá fregniir
af þeim þaðan, því ekki er ó-
sennilegt að þeir verði í fremistu
röð. Litlu munaði að Svíinn Bo
Johansson næði því Ólympíulág-
marki sem sænska frjálsíþirótta-
sambandið hefur sett. Þ,að er
2:20.00,0, en tíimi Johanissons var
2:20.00,8, 8/10 úr sek. vantaði því
upp á. Sænsku fairarstjórarniir
Framh. á bls. 23
(Sigurvegarinn í hlaupinu, Pentti Rummakko, kemur í mark, létt-
|»r í spori.
Aldursforsetinn í hlaupinu var
fivíinn Erik Östbye, og er hann
(47 ára. Ekki voru samt nein elli-
^nörk á honum að sjá. — Hann
varð 5. i mark á 2 klst. og 20
pnín.
(Jón Guðlaugsson er fyrsti fe-
’lendingurinn, sem lýkur Mara-
f>onhlaupi við löglegar aðstæð-
tir. Hér er hann að fá sér hress-
tingu að hlaupinu afloknu.
Góður millitími
Eftir fyrstu 5 km hafði Rumm
■ako, Finnlandi, forystuna, en hin
ir voru aðeins fáeina metra á
eftir. Millitíminin var 17 mín. og
20 sök. Var þarna um að ræða
einn erfiðasta hluta leiðarininar,
þar sem brekkan upp Öskjuhlíð-
nna var. En þegar upp á Öskju-
Ihlíð var komið og undan fæti
•hallaði, spirettu hl'aupararnir
iheldur betur úr spori. Sögðu
Iþeir er til sáu, að smiklu líkara
thefði verið að mennirnir væn-u
>að keppa í 400 eða 800 metra
Ihlaupi, heMur en þeir væru ný-
Oagðir af stað í 42.195 metra
Ihlaup.
Eftir 10 ikm var aftur gefinn
■upp milldtámi og reyndist hann
'vera 31 mán. og 26 sek., eða
•noikkru betra en íslandlsmetið í
'10 km hlaupi er.
iSporléttir Finnar
FossvogSbrekkan, sem hlaup-
Warnir höfðu hlaupið ihvað hrað
'ast niður reyndiat örugasti hall-
'inrn á leiðinni til Rieykjavíkur.
lÞar tóku Finnarmr fynst veru-
:lega forystu og voru þeir svo til
'samferða niður í Borgartún. Þar
•tók Rummakko síðan forystu,
isem nægði hionum til sigurs.
Flestir áhorfendur hafa senni-
lega búizt við að sjá örþreytta
menn korna inn á völlinn, þegar
kÖrn Clausen, þulur mótsinis, til-
Hafgolan á íslandi gerói
okkur að toppmönnum
— sögðu Finnar er voru fyrstir
i Maraþonhlaupinu
— EKKERT er eins frískandi
og hafgolan 'hér, sögðu Pennti
Rummabko og Rakno Tikka,
Finnarnir sem ihlutu 1. og 2.
vefðlaun í Maraþonhlaupinu
og lengst af ihlupu svo til sam
síða á laugardaginn.
> — Þetta er svo frískandi og
það gefur á einhvern hátt svo
aukinn skammt súrefnis að
getan verður meiri en fyrir-
fram er hóflegt að áætla.
Við ræddum við Rumm-
abko og Tikka með aðstoð
túlks en það var einn af far-
arstjórum Finna, Paavo Nop-
onen. Hann er blaða- og út-
varpsmaður og hafði m. a.
haft viðtal við þá fyrir
finnska útvarpið. Sem blaða-
maður hafði 'hann fengið
þessa íslandsferð í verðlaun
frá fínnska frjálsíþróttaisam-
bandinu en það 'býður blaða-
manni með í hveirja af sínum
lengri ferðum fyrir dyggilega
aðstoð.
Riummakko, sigurvegarinn,
náði nú bezta tíma, sem
Finni nobkru sinni hefua- náð
í Maraþonhlaupi. Tvær stund
ir og 20 mín. eru mikið tak-
mark fyrir Mairaþonhl’aupara.
Þjálfari Finnanna, Posti, sebti
upp tvær hlaupaáætlanir fyr-
ir þá. Aðira upp á 2:20.0 kist.,
hina upp á 2:29.0 klst. — Og
þið megið ráða eftir hvorri
þið farið, sagði hann við
hlauparana.
Þeir 'höfðu skoðað brautina
'áður — þá akandd. Þeim leizt
ebkert á ibrebburnar. En
Posti þjálfari sagði: — Það er
aðeins vinsæl tizika að leggja
brautir Maraþonhlaupara á
sléttlendi. Hæðóttar brautir
eru skemmtilegri og gefa
meiri tækifæri til að sýna get
una. Þær skapa engan vanda.
Þeiæ félagar kváðust alls
ekki vanir að æfa saman né
heldur að halda hópinn í
hlaupi. Rummakko er járn-
iðnaðarmaður í smábæ í Mið-
Finnlandi (Áanekoski). Milli
heimahúss hans og vinnustað-
ar eru 2 km. Hann hefuir hins
vegar fUndið upp á því að
leggja braut 'heiman að, út í
gegnurn skóginn, upp og nið-
ur hæðir og hálsa til vinnu-
staðarins. Þessi braut hans er
15 bm. Hann hleypur ihiana
þrisvar í viku. Það er hans
æfinig. Hann hefur aldrei áð-
ur sigrað í Maraþonhlaupi,
sem er í stíl við það er hér
fór fram. Hann er byrjandi í
greininni — unguir maður,
sem á framtíð fyrir sér og
hyggur á stóna 'hluti.
Noponen skaut nú inn í frá
sjálf'um sér, að fararstjórnin
hefði verið uggandi er hún
heyrði ibyrjunartímana fyrstu
og menn hefðu verið sammála
um að Rummakko og Tikka
færu of geyst og þeir myndu
sprerugja sig — eins og Dan-
irnir. En það fór á annan iveg.
Raimo Tikka er 30 ára rak-
arameistari og á rakarastofu
í Helsingfors. Hann klippir
þó sjaldan — aðeins ef mjög
mikil ös er. en stjórnar mál-
unurn — og getur skotizt frá
ef honum býr svo við að
horfa. Hann æfir á allt annan
'hátt,' stundium lianghliaup en
inn á milli þrekæídnigar, sem
ebki krefjast hlaups.
Þeir félagar voru mjög á-
nægðir með hlaupabrautina.
Þeir gáfu lítið út á að erfitt
væri að skipta frá malbiki
yfir á steinsteypu, eins og
Danir gáfu upp sem orsök fyr
ir að hætta. Hins vegar sögðu
þeir að byrjunarhraðinn hefði
verið mikill og hann hefði
verið afleiðing af hressandi
veðri og igóðum aðstæðum.
Þann hraða hefðu Dandrnir
ekki þolað til lengdar.
Þeir 'félagar kváðust mjög
ánægðir með veruna hér og
mynd-u lengi -minnast þeirrar
keppni er þeir báðiir hefðu
náð sínum bezta tíma — og
komið öllum „aðstandendum
og fararstjórum" á óvart á
þægilegan hátt. — A. St.