Morgunblaðið - 03.09.1968, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 3. SEPT. 1968
í ásetningi hennar. Meðan á te-
drykkjunni stóð, nefndi hann
ekki einusinni Phyllis á nafn, og
þær heldur ekki. Samtalið var
hikandi og vandræðalegt. Áður
höfðu 'þau þrjú verið svo kát,
þegar þau voru saman, gert svo
mikið að gamni sínu og hlegið
að ýmsu skritnu. Nú var það
rétt, að hann svaraði þeim þegar
þær ávörpuðu hann, og aldrei
ieit hann beint á Pam, alla mál-
tíðina 'á enda. Hún fann, að það
var af ásettu ráði gert að líta
aldiei á hana.
Þegar tedrykkjunni var lokið,
ýtti hann stólnum snöggt frá
borðinu og sagði:
— Þið verðið að hafa mig af-
sakaðan, en ég þarf að fara nið-
ur á einn akurinn. Við _ erum
búnir að fá nýja menn. Ég vil
líta eftir því, að þeir vinni al-
mennilega.
VOLKSWAGEIV
©
ÞJÍUSTA
Á
m
Tryggið betri endingu og við-
haldið verðgildi bílsins.
Látið Volkswagen fagmenn
fylgjast með bílnum og annast
eftirlit og viðgerðir með full-
komnum tækjum og Volks-
wagen varahlutum.
Örugg og fljót viðgerðarþjón-
usta. — Pantið tíma. —
Kay sendi Pam þýðinganmikið
augnatillit. Þá stóð Pam upp
frá borðinu og sagði:
— Viltu taka mig með þér,
Jeff? Ég hefði _ svo gott af að
ganga svolítið. Ég hef ekki kom-
ið út fyrir hússins dyr allan
daginn.
Hún reyndi að segja þetta glað
léga, en röddin var einhvern-
veginn alveg máttlaus. Hann gat
ekki vel neitað henni um þetta,
en henni þótti fyrir því að hugsa
að hefði hann getað, hefði hann
neitað henni.
— Gott og vel, Pam, sagði
hann snöggt. — Ef þú kærir þiig
um... en ég Skil bara ekki,
hvaða gaman þú getur haft af
því.
— Jú vÍ3t hef ég gaman af
því, fullvissaði hún hann um.
En ennþá var röddin máttlaus.
Sólin var að lækka á lofti, er
þau gengu niður brautina, og
varpaði gullnum ljóma á akrana,
sem teygðu sig út í fjarskann,
svo langt, sem augað eygði.
Fja'llatindarnir voru líkaeins
og gylltir. Hvað þetta gat verið
gjörólíkt Englandi, hugsaði hún
með sér. Hve margir heimar geta
44
o Sími 21240 HEKLA hf Laugavegi 170-172
1 _
verið í þessum eina stóra heimi
okkar!
Þau gengu diálítinn spöl þegj-
andi. Jeff virtist enga tilhneig-
ingu hafa til að segja neitt, og
meðvitundin um það, sem hún
sjálf hafði að segja, gerði Pam
þögula og taugaóstyrka. Hún
beinlínis svitnaði af óróa. Jafn-
vel lófarnir á benni voru rakir
og stamir. En loksins neyddi hún
sjáifa sig til að tala, enda þótt
það kostaði hana allan vilja-
kraft hennar.
— Jeff, sagði hún allt í einu,
form/álaldust, - hvað. . .hvað ætl-
aðirðu að fara að segja við mig
í gærkvöldi á svölunum í klúbb-
húsinu?
Hann hrökk við og sneri sér
snöggt að henni. Hún sá andlitið
fölna undir sólbrunanum. En svo
stakk hann höndunum í vasana,
sparkaði steini, sem varð fyrir
fæti hans og urraði hörkulega:
— Ekkert, ekkert, Pam. Alis
ekkert.
Hún hafði líka fölnað, en úr
því að hún var byrjuð, varð hún
að haMa áfram.
— Víst ætlaðirðu það, sagði
'hún og röddin var máttlaus og
hás.
— Þú ætlaðir að fara að segja
eitthvað mikilvægt, var þaðekki
ef þessi Ruthers hefði ekki ó-
náðað okkur. Eitthvað mikilvægt
um okkur bæði, bætti hún við
og stamaði dálítið.
Hann svaraði ekki alveg strax
En þegar hann svaraði, var
t TSALA
Okkar órlego haustútsola stendur yfir
STÓRLÆKKAÐ VERÐ Á LÍFSTYKKJAVÖRUM
OG UNDIRFATNAÐI.
LÍTILSHÁTTAR GAIjLAÐAR LÍFSTYKKJAVÖRUR
FYLGIZT MEÐ FJÖLDANUM.
GERIÐ GÓÐ KAUP.
LAUGAVEGI 26.
— Þetta er kærastan mín — rétt á eftir sagði hún mér upp.
röddin næstum enn hörkulegri
en áður.
— Kannski hef ég það, Pam,
en.. . .við megum ekki vera að
'huigsa um það nú. Það er allt-
saman búið að vera.
— En hversvegna ætti það að
vera búið? spurði hún í örvænt-
ingu. — Hvað hefur gerzt síðan?
Ég er sú sama. Ég hef ekkert
breytzt Hún greip snöggt and-
ann : lofti og bætti við: — Hef-
ur þú breytzt, Jefif?
Hann hristi höfuðið og hend-
urnar voru enn í vösunum. Hann
leit ekki á hana, heldur niður
fyrir fæturna á sér.
— Nei, ég hef ekiki breytzt,
Pam, en kringumstæðurnar hafa
breytzt síðan. Röddin var hörku
leg og með einhvern ósveigjan-
leika í .sér.
— En hvað koma kringum-
stæðurnar málinu við? spurði
hún snöggt.
— Hvað koma þær málinu við,
ef við elskum hvort annað?
— Pam Hann sneri sér eld-
snöggt við og greip báða arma
hennar. Augun leiftruðu. Sem
snöggvast hélt hún, að hann
mundi faðma hana að sér. Að
hann mundi gleyma öllu öðru,
sem taka þyrfti tillit til, og
aðeins muna það eitt, að þau
elskuðu hvort annað. En i stað
þess linaðist takið allt í einu og
hann sagði, stamandi:
— Það þýðir ekkert, Pam.
Þetta er æruatriði.
— Þú átt við, að þú verðir
sóma þíns vegna að ganga að
eiga hana Phyllis? Því get ég
bara ekki trúað. Alls ekki, Jeff.
Hann brosti harðneskjulega.
— Ég á hálfbágt með að trúa
Stúlka óskast
til framreiðslustarfa.
Hressingarskálinn
Austurstræti.
Souma- og sníðanámskeið
hefjast 5. og 6. sept. — Uppl. og innritun mánud. og
þriðjud. (2. og 3. sept.) í síma 15017 kl. 11—12 f.h.
og 4—6 e.m.
INGIBJÖRG ÞORSTEINS.
Miklastu
í rúmið.
góðar
Hrútur nn 21. marz — 19. apríl.
Þér (r hollara að hlusta en láta til þín heyra.
ekki af því sem þú hefur afrekað. Farðu sneimma
Nautid 20. apríi — 20. maí
Taktu annarra koðunu.r með jafnaðargeði. Þú færð
fréttir lattu þa-r ganga
Tvíburainir 2t. ai< I — 21. júní
Haltu fart í fé þitt. Þú færð góðar fréttir. Lestu eittíhvað i kvöld.
Krabbjnn 21. júní — 22. júlí
Hafði þolinmæði og láttu lífið ganga sinn vanagang. Taktu
þátt f féiagslíí nu
Ljónið 23. júíí — 22. árúst.
Allt iiun ganga vel. nema smá hégómaatriði. Farðu varlega,
og seg ii eicki frá L.vndiarmáium.
Meyjan 23. ág ist — 22 september.
Reyndu að fara troðnar slóðir, og treystu varlega á eigið
mat á hlutunum. Leggðu ekki otf hart að þér.
Sporðurekinn 23. oktober — 21. növember.
Þótt bú fái. skemmtilegar fréttir skaltu ekki rasa um ráð
fram
Vogin 23. septernbt'r — 22. oktober.
Hal. i huganum heima við og einbeittu þér þar, og þér mum
verða mikið ágagt. Bjóddu einhverjum heim í kvöld.
Bogm töurinn 22. nóvember — 21. desember.
Reyndu ? yja: h Ibir, og reyr.du að vera léttur í lund.
Steingeitin 22. dese-nber — 19. janúar.
Aðeins eitt < einu, og reyndu að geyma ekkert til morguns.
Vatnsberinn 20. janúar — 18. febrúar.
Eitthvað mlkilvægt kann að vaska jafnvægi þínu. Leggðu fé fyjtr
Flska.nir 19. febrúai —20 murz.
Þú eyðir um efni fram, rvo að niú máttu vara þig, en njóttu
samt ii ’sins.