Morgunblaðið - 21.11.1968, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 21. NÓVEMBER 1968
— Ef mér ekki skjátlast, var
þessi skápur settur upp af Plac-
hart, fyrir um það bil átján ár-
um.
Hann breytti ekki um svip.
Hann stóð enn, meðan þeir fé-
lagar sátu í skugganum og Mai-
gret tók eftir sama þungbúna
munnsvipnum og á manninum á
myndinni, og sömu augnabrún-
unum. Maigret fór að velta því
fyrir sér, hvernig þessi maður
mundi líta út með kjálkaskegg.
— Ég tók eftir því þegar ég
kom inn, að á útidyruunm er
bæði keðja og öryggislás.
— Það er nú algengt á úti-
dyrum.
— Þið móðir yðar sofið uppi
á annarri hæð, er ekki svo?
Serre svaraði þessu engu.
— en lesstofan yðar og lækn-
ingastofan eru á jarðhæðinni?
Af einhverri hreyfingu hjá
gömlu konunni, réð Maigret, að
þessi herbergi lægju út frá dag-
stofunni.
— Væri yður sama þó að við
litum þar inn?
Hann dokaði við, opnaði munn
inn og Maigret þóttist þess viss,
að það væri til þess að segja
nei. Móðir hans tók líka eftir
þessu, því að nú greip hún fram
í.
— Hversvegna ekki verða við
óskum þessara herra? Þá geta
þeir sjálfir sér, að héi hefur
ekkert innbrot verið.
Maðurinn yppti öxlum, með
þverúðarsvip, ólundarlegum sem
fyrr, og fór ekki með þeim inn
í næstu herbergi.
Frú Serre vísaði þeim fyrst inn
í lesstofu, sem var álíka friðsæl
og gamaldags og dagstofan. Bak
við stóran leðurfóðraðan hæg-
indastól stóð 9tór járnskápur,
málaður dökkgrænn og frekar
úreltur að allri gerð. Boissier
gekk að honum og strauk stálið
með kunnáttumannssvip.
— Þið verðið að afsaka, að
hann sonur minn er í vondu
skapi, en . ,.
Hún þagnaði er hún sá son-
inn standa í dyrunum, horfandi
á þau með sama ólundarsvipn-
um.
Síðan veifaði hún hendi að
innbu-ndnu bókunum, sem fylltu
allar hillur og hélt áfram með
uppgerðar-léttleika:
— Þið skuluð ekki verða
hissa, þó að þetta séu mestmegn
is lögfræðibækur. Þær eru úr
bókasafni mannsins míns, sem
var málfærslumaður.
Svo opnaði hún síðustu dyrn
ar. Hér var húsbúnaðurinn al-
vanalegri. Þetta hefði getað ver-
ið venjuleg tannlækningastofa,
með lyftustól og venjulegum
áhöldum. neðri hlutinn af
gluggarúðunum var ógagnsær.
Á leiðinni ti'l baka gegn um
lesstofuna, gekk Boissier að ein
um glugganum, snerti rúðuna
með einum fingrinum og sendi
síðan Maigret þýðingarmikið
augnatillit.
— Hefur þessi rúða verið sett
í nýlega? spurði Maigret.
Það var gamla konan sem
var fljót til svars.
— Já fyrir fjórum dögum.
Glugginn var opinn í þrumu-
veðrinu, sem ég veit að þér
munið eftir.
— Fenguð þér glerskera hing
að?
— Nei.
— Hver setti rúðuna í?
— Sonur minn. Hann gerir
sjálfur allt svona smávegis, og
sér um flestar viðgerðir innan-
húss.
Við þetta svaraði Gui'llaume
Serre, gremjulega:
— Þessir herrar hafa ekkert
leyfi til að ónáða okkur,
mamma. Svaraðu ekki fleiri
spurningum.
Hún sneri sér þannig, að
hún hafði hann að baki sér og
brosti til Maigrets, rétt eins og
hún vildi segja:
— Skiptið ykkur ekki af hon
um. Ég varaði ykkur við því.
Hún vísaði þeim til útidyr-
anna, en sonur hennar stóð kyrr
í miðri setustofunni, og hún
hallaði sér fram og hvíslaði:
— Ef þið hafið eitthvað að
segja við mig, þá reynið að
koma, þegar hann er ekki heima.
Þeir voru komnir aftur út í
sólskinið óg fötin tóku þegar að
límast við þá í hitanum. Þegar
þeir voru komnir út fyrir hlið-
ið — og marrið í því minnti enn
á klausturshlið — sáu þeir á
stéttinni handan götunnar Erne
stine og græna hanntinn, þar sem
hún sat við borð úti fyrir kránni
Maigret dokaði við. Þeir hefðu
sloppið framhjá henni. Færu
12
þeir að gefa sig að henni, liti
það út rétt eins og þeir þætt-
ust skyldugir að gera henni
grein fyrir ferðum sínum
Kannski til þess að láta allt
líta vel út, spurði Maigret:
— Eigum við að fá okkur
einn lítinn þarna?
Með spurn í sivpnum horfði
hún á þá koma til sín.
3. kafli.
— Hvað varstu að starfa í
dag? spurði frú Maigret, er þau
settust að matborðinu fyrir opn-
um glugga.
í húsunum fyrir handan göt-
una, mátti sjá fólk vera að
borða og þar sáust sömu hvítu
blettirnir, því að állir húsbænd-
urnir höfðu farið úr jökkunum
r
//
Það jafnast
ekkert
á við
Lark."
IARK
FtLTER CIGARETTES
M ADE )N! U. S. A

Lark filteiinn
ex þrefaldur.
RICHLY REWARDING
UNCOMMONLY SMOOTH
Reynið Lark, vinsælustu nýju amerisku sigarettuna
— Það var leitt að enginn ge stanna skyldi biðja þig um að
spila.
og sátu snöggklæddir. Sumir
höfðu lokið máltíðinni og studdu
olnbogunum á gluggakitsuna.
Tónlist heyrðist úr útvarpinu,
krakkar grenjuðu og fólk
brýndi raustina. Nokkrar hús-
vörzlukonur höfðu farið með
stólana sína út fyrir tröppurnar
hjá sér.
— 0,sosum ekkert sérstakt,
sagði Maigret. Hollenzk kell-
ing, sem okkur grunar að hafi
verið myrt en er sennilega bráð
lifandi einhversstaðar.
Það var of snemmt að tála
neitt nánar um þetta. Yfirleitt
hafði hann gengið liniegla að
verki. Þeir höfðu setið lengi úti
fyrir kránni í Bæjargötu, þau
Emestine, og af þeim þremur
hafði Ernestine verið æstust.
Hún var vantrúuð.
— Svo hann sagði, að það
væri ekki satt?
Gestgjafinn kom með ölkoll-
ur til þeirra.
— Sannast að segja þá sagði
hann ekki nokkurn skapaðan
hlut. Það var móðir hans, sem
hafði orðið. Hefði hann mátt
ráða hefði hann fleygt okkur út.
— Segir hann, að ekkert lík
hafi verið þarna í lesstofunni?
Hún hafði sýnilega fengið að
vita, þarna í kránni, hverjir
ættu heima í húsinu með járn-
hliðinu.
— Hversvegna sagði hann þá
ekki lögreglunni, að einhver
hefði brotizt inn í húsið?
— Eftir því, sem hann segir,
var engin ti'lraun til þess gerð.
Vitanlega nauðþekkti hún all
ar venjur Dapra Frissa.
— Vantaði ekki • eina rúðu í
glugga þarna?
Boissier leit á Maigret, eins
og til að áminna hann um að
segja ekki neitt, en Magret lét
eins og hann sæi það ekki.
— Það hefur verið sett í rúða
fyrir skömmu, sem virðist hafa
brotnað fyrir fjórum eða fimm
dögum, þegar mikla rokið var.
— Hann lýgur því bara.
-— Já, að minnsta kosti er
einhver að ljúga.
— Þér haldið að það sé ég?
— Það sagði ég aldrei. Það
kynni að vera Alfred.
Ti'l hvers hefði hann þá
átt að vera að segja mér alla
þessa sögu gegn um síma?
— Kannski hefur hann alls
ekki gert það, sagði Maigret og
leit fast á hana.
— Og til hvers hefði ég átt
að vera að ljúga henni upp? Ef
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl
Mjög venjulegur dagur. Haltu þig utan við erjur, og starfaSu
einn.
Nautið, 20. apríl — 20. maí
Sparaðu. Líttu eftir eignum þeirra, sem eru faldir þinni umsjá.
Samvinna í fjármálum gengur vel, en taktu enga áhættu.
Tvíburarnir, 21. maí — 20 júní
Þar til allt er aðrir hafa haldið fram, bregzt, hlustar enginn á
þínar uppástungur. Fylgdu straumnum.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí
Grannskoðaðu gömul vandamál. Gerðu ráð fyrir því að fólk
sé fullt þvermóðsku, þá gengur þér allt betur.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst
Stingdu strax upp á einhverju nýju og gerðu hreint fyrir
þinum dyrum. Láttu arðlaus aukastörf eiga sig. Reyndu að
hlýða á tónlist í kvöld.
Meyjan 23. ágúst — 22. september
Gerðu ekki tilraunir svipaðar því, sem þú hefur áður fengizt
við. Engum lízt sérlega vel á hugmyndir þínar.
Vogin, 23. september — 22. október
Þegar þessi dagur er á enda, gengur mánuðurinn betur. Gættu
s amt ennþá tungu þinnar um stund .. . Segðu ekki orð.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember
Nú fara tækifærin að gefast. Styðstu gjarnan við aðra. Vertu
utan við deilur.
Bogmaðurinn 22. nóvember — 21. desember
Allt í einu ertu farinn að sjá einn um verkið. Þú skalt gjarnan
láta aðra vita, hvernig verkið var unnið, og hver gerði það.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar
Farðu eigin leiðir í einkamálum, án ráða annarra. Ef þú átt í
málaferlum, skaltu láta endurskoða málið.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar
Farðu nú að gera hreint fyrir þínum dyrum, svo að kringum-
stæðurnar verði viðunanlegri. Þetta tekur nokkra daga. Sætztu við
gamla vini. Hugleiddu ástandið 1 kvöld.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz
Þú getur grætt, og vinnuskilyrði þín batnað, ef þú snýrð þér
strax að málinu i dag. Vertu snar, en hógvær.