Morgunblaðið - 22.11.1968, Síða 3

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 22. NÓVEMBER 1968
3
VINAHJÁLP heitir félagsskapur
kvenna, sem halda basar árlega
fyxir jólin og selja þar handa-
vinnu, er þær hafa unnið allt
árið. Ágóðinn rennur til veikra
barna. Oftast hafa þær gefið til
Skálatúnsheimilisins og mun sú
upphæð er þangað hefur farið
vera komin á fimmta þúsund kr.
Einnig hafa þær gefið til Sól-
heimaheimilisins og fleiri, en
jafnan er gefinn húsbúnaður eða
áhöld.
Hinn árlegi basar vinahjálpar
kvenna verður á Hótel Sögu
næstkomandi sunrnudag og hefst
klukkan 2 e. h. Enu munirnir
jólagjafir eða jólaskraut og eru
misdýrmætir, svo flestir finni
þar eitthvað við sitt hæfi, og
hafa konurnar ákveðið að selja
fyrir sama verð og í fyrra,
hækka ekki verðið.
í gær litu blaðamenn inn hjá
'konunum, þar sem þær voru önn
um kainar við vinnuna á heimili
brezka sendiherrans en sendi-
herrafrú McLeod er formaður
félagsins og lánar hún húsnæði
íyrir starfsemina. Konurnar, sem
Konurnar í Vinahjálp keppast v ið að búa út muni á jólabasarinn.
Vinahjálp útbýr jólabazar sinn
á Hótel Sögu á sunnudag
eru frá erlendu sendiráðunum,
konur starfsmanna á Keflavíkur-
flugvelli og eins islenzkar konur,
koma saman annan hvern
fimmtudag allan ársins hring,
skipuleggja vinniuna og ræða um
hana og vinna svo ýmist saman
eða heima hjá sér. Byrja þær
strax eftir áramót að vinna fyrir
næsta jólabasar. Eru í hópnum
30—40 konur.
Konurnar unnu af kappi i
gær. í kringum þær var geysi-
'mikið af fullunnum munum og
imargt ákaflega fallegt. Þar voru
ijólakúlur, borðskraut, jóladúkar,
ihandmálaðir steinar í bréfa-
•pressur, hekluð dýr utan um
'flöskur, pottaleppar, þykkir silki-
púðar og lítil jólatré, ýmist búin
til úr tjulli eða brenndum leir
•og fjölda margt fleira. Hefur
‘sýnilega verið unnið vel og
•kappsamlega. Vinnubrögðin eru
•skipulögð, og oft unnið í hópum,
þannig að ein gerir ákveðið
handtak og önnur tekur svo við.
Og allir þessir munir eiga að
seljast á sunnudaginn.
Væntanlegt hjúkrunarheimili Reykjavíkurborgar við Grensásveg.
Hjúkrunarheimiii og
íbúðir fyrir aldraða
Á basar Vinahjálpar eru jóla-
■gjafir og jólaskraut. Hér er einn
■jólaengill.
REYKJAVÍKURBORG er nú að
ganga frá útboðslýsingu á
tvenns konar híbýlum, sem ætl-
uð eru fyrir aldrað fólk, hjúkr-
unarheimili og íbúðum fyrir aldr
aða. Hjúkrunarheimilið verður
reist við Grensásveg á svæði
sem takmarkast af Brekkugerði
og fyrrnefndri götu, en íbúðirn-
ar verða verða í húsi, sem
reist verður austan við Hrafn-!
istu — Dvalarheimili aldraðra
sjómanna.
Sveinn Ragnarsson, félagsmála
stjóri Reykjavíkurborgar tjáði
Mbl. í gær, að íbúðirnar yrðu I
reistar á óbyggðri lóð austan
DAS og verður lóð húsanna sam
tengd. íbúðirnar verða alls 60
að tölu, 52 einstaklingsíbúðir og
8 hjónaíbúðir. Teikningar og út*
boðslýsing verður tilbúin fyrir
áramót og búizt er við að smíði
húsanna ljúki síðari hluta árs-
ins 1970. Einstaklingsíbúðirnar
verða 30 fermetrar, en hjóna-
íbúðirnar 42 fermetrar hver.
Þá tjáði Sveinn Mbl., að
Reykjavíkurborg hyggðist einn-
ig reist hjúkrunarheimili fyrir
aldraða, sem ekki geta búið á
heimilum vegna heilsubrests.
Hjúkrunarheimili Reykjavíkur-
borgar verður reist við Grens-
Framhald á bls. 27
fbúðarhús fyrir aldraða, sem reist verður austan við Hrafnistu — DAS.

Pipuhattur
GALDRAKARLSINS
ÆVINTÝRI MÚMÍNÁLFANNA
TOVE IANSSON
H. C. ANDERSEN - VERÐLAUNABÖK
fyrir 5-12 ára börn.
Pipuhattur
GALDRAKARLSINS
ÆVINTÝRI MÚMÍNÁLFANNA
eftir H. C. Andersenverðlaunahöfundinn TOVE JANSON
í þýðingu Steinunnar Briem.
Ævintýri múmínálfanna eru löngu orð-
in heimsfræg. Tove Janson er finnsk
skáldkona og teiknari. Hún hlaut árið
1966 hina eftirsóttu viðurkenningu
barnabókahöfunda, H. C. ANDERSEN-
VERÐLAUNIN, fyrir bækur sínar um
múmínálfana’, en þau eru oft nefnd
„Litlu Nóbelsverðlaunin".
Múmínálfarnir búa í skógum Finn-
lands. Eitt sinn fundu þeir þípuhatt
galdrakarlsins, reglulegan galdrahatt.
Ef eitthvað var látið í hann, þá ....
BÓKAÚTGÁFAN
ÖRN OG ÖRLYGUR H.F.
Borgartúni 21, sími 18660.
(hús Sendibílastöðvarinnar)
STAKSTEIIAR
Viðhorfin
í húsnæðismálum
Á undanförnum árum hefur
mikið átak verið gert í húsnæð-
ismálum. Lánveitingar Húsnæð-
ismáiastjómar hafa hækkað frá
ári til árs og nema nú almennt
um 380 þúsund krónum, en lík-
legt er, að jafnframt hafi hækk-
un byggingarkostnaðar stöðvast
að verulegu leyti á síðustu tveim-
ur árum og einstakir þættir bygg
ingarkostnaðar jafnvel lækkað.
Þetta er að sjálfsögðu annars veg
'ar árangur af viðleitni ríkisstjórn
arinnar til verðstöðvunar og til
þess að halda verðlagi í skefjum
og hins vegar afleiðing þess að
spennan á vinnumarkaðnum
hefur eltki verið jafn mikll og
áður. Ennfremur hefur augljós-
lega orðið mikil framför á ein-
stökum sviðum húsabygginga og
má t. d. benda á að fullkomnari
vélabúnaður verkstæða og aukin
hagræðing hefur tvimælalaust
leitt til hagkvæmara verðlags á
ýmis konar tréverki en áður var.
Á sama tíma hefur einnig verið
gert mikið átak í því að tryggja
hinum lakast settu í þjóðfélag-
inu gott húsnæði með greiðslu-
kjörum við þeirra hæfi. Hvað
sem segja má um framkvæmdina
á þeim samningum um húsnæðis-
mál, sem gerðir voru sumarið
1965, og hvað sem líður deilum
um störf Framkvæmdanefndar
byggingaráætlunar, er enginn
vafi á því að Breiðholtsfram-
kvæmdir gera barnmörgum fjöl-
skyldum með lágar tekjur kleyft
að eignast eigin íbúðir og er þá
mikilsverðum áfanga náð. Deilur
um framkvæmdirnar sjálfar
mega ekki verða til þess að menn
missi sjónir á þessum kostum
Breiðholtsframkvæmdanna.
Nýtt átak
Ríkisstjórnin hefur lýst þvt'
yfir i sambandi við þær efnahags
aðgerðir, sem nú hefur orðið að
grípa til, að hún sé fús til við-
ræðna við verkalýðsfélögin m.a.
um húsnæðismálin. Það mun
koma í Ijós síðar tii hvers þær
viðræður leiða. En í sambandi
við þá óhjákvæmilegu kjara-
skerðingu, sem Iandsmenn allir
verða nú fyrir vegna hinna ein-
stæðu áfalla, sem þjóðin hefur
orðið fyrir, er augljóslega þörf á
því að tryggja að sá mikli fjöldi
ungs fólks, sem með ærinni fyrir-
höfn hefur eignazt eigin íbúðir á
undanförnum árum, geti haldið
þeim, þótt lífskjörin verði ekki
jafn góð og áður. Vafalaust kem-
ur ungu fólki það bezt á þessum
erfiðu tímum, ef hægt er að
’finna leiðir til þessa jafnframt
því sem æskilegt er að bygging-
arframkvæmdir geti haldið á-
fram m. a. vegna atvinnuástnds-
ins i landinu.
Framtíðarstefnan
Almennt mun álitið, að stehm
beri að þvi í framtiðinni að al-
menningur eigi yfirleitt kost jafn
góðra kjara við íbúðakaup og
hinir lakast settu eiga nú í
Breiðholti. En jafnframt er ljóst,
að meðan svo illa árar sem nú, er
tæplega við því að búast að
mikið miði í áttina að þvi marki.
Samt sem áður má ekki missa
sjónar á þessu takmarki. Það
hafa verulegar umbætur orðið i
húsnæðismálum á undanförnum
árum og að því ber ótrautt að
stefna í framtiðinni, þótt eirfið-
lcga kunni að ganga um sinn.