Morgunblaðið - 29.11.1968, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. NÓVEMBER 1968
Miklar breytingar á sendi-
herraskipan Bandaríkianna
— þegar Nixon tekur v/ð völdum
Observer/Anthony Howard
EFTIR signr repúblikana í
forsetakosningrunum er lík-
legt að skipt verði um sendi-
herra Bandaríkjanna í svo til
hverju einasta landi í Vestur-
Evrópu. Þótt rúmlega helm-
ingur þeirra 117 sendiherra,
sem dreifðir eru um víða ver-
öld, séu atvinnustjórnmála-
menn, hefur það jafnan verið
svo, að „hagstæð“ sendiráð í
evrópskum höfuðborgum
falla í skaut stuðningsmanna
(stjórnmálalegra og jafnvel
fjárhagslegra) þess flokks er
situr við völd.
Mimnsta kosti fimrwn. þeirra
sem gegna „hæstu“ sendi-
herrastöðum í Vestur-Evrópu:
Sargent Stíhriver í París,
Robert Waiginer í Madrid,
Gardner Aekley í Rém, Anigie
Duke í Kanjipmainmahöfn oig
Leo Sherídam í Dublin, af-
hentu trúmaðarbréf sín eftir
að Johnson forseti gaf yfir-
lýsimgu um, að hann myndi
ekki gefa kost á sér til endur-
kjörs.. Þeir hiljótia því að hafa
gert sér greiin fyrir því strax
í upphafi, að skipun þeirra
var aðeins tiil bráðaibingða.
Viitað er, að nokkriir sendi-
herrar, sem þjónað hafa
miklu lengur, haifa haiLdið
embsettum símum, að noklkriu
leyti til að komast hjá mikl-
um breytimigum í lok kjörtíma
bilsims.
Það eru því miklar breyt-
imigar í vændum í sendiráðum
í Evrópu. Það er í sjiálfu sér
„Reporfei“
— fœr að koma út
Prag, 27. nóv. NTB.
tJTGÁFA blaðsins „Reporter“,
málgagns blaðamannasambands
Tékkóslóvakíu, sem hefur verið
stöðvuð síðan 7. nóvember vegna
„starfsemi fjandsamlegri ríkinu",
verður Ieyfð á ný í næstu viku,
að því er skýrt var frá í Prag
í dag.
Að sögn útvarpsins í Prag náð
ist um þetta samkomulag sem
ritstjórar „Reporters" áttu með
Peter Colotka varaforsætisráð-
herra, sem fer með blaða- og
upplýsingamál. Þar með verður
gengið til móts við kröfur óhrifa
mikilla hópa menntamanna, sem
mótmælt hafa auknu pólitísku
pukri, sem þeir telja stofna lýð-
ræðisþróuninni í landinu í hættu.
í dag var einnig frá því skýrt,
að tímaritið „Tribuna" kæmi
bráðlega út sem málgagn tékk-
neska kommúnistaflokksins und
ir stjórn réttlínumannsins Old-
rich Svestka, fv. ritstjóra flokks-
málgagnsins „Rude Pravo“. Tal-
ið er, að hann muni fylgja hóf-
samri ritstjórnarstefnu, en skip-
un hans í ritstjóraembættið munj
treysta aðstöðu réttlínumanna.
ekki 9vo óvenjulegt, það er
fost venja að ailliir seindiherr-
air verða að senda iinn liaiusiiar
beiðnir síniar þegar nýr for-
seti tekur við vöidum. En það
er orðin venja að aðeins er>u
teknar til greina laiusniarbeiðn
ir seondiherra, sem eru skipað-
iir af pólitískum ástæðium. Það
sem er óvenjulegt er, hversu
mikilil fjöldi sendiherra í Vest
ur-Evrópu er skiipaður aÆ póli
tískum ástæðum.
Og þetta ó ekki aðeims við
um Evrópu. Jafnrvel á þeirn
átta mánuðum, sem liðnir eru
síðam Johnson tiLkynmti að
hanm myndi ekki vera aftiur í
fraimboði, hefur banm skipað
þekkta demókrata í dipló-
matí'sk emibætrti í Kanada,
Astralíu, á Filipseyjium og í
Angentínu. Engimm þessara
mainma, frekar em kollegar
þeirra í Evrópu, geita búizt við
að halda stöðum sínium í heil't
ár, Það þarf þó ekki að þýða,
að Nixon mumi fyigj a sömiu
stefnu og Johnson, og launa
vinum sínium með embæittum
alll-t fram á síðustu stiumdiu —
þótit orðrómar ganigi mú fjöll-
umium hærra í Washington um
ýmsar „hreinsanir“ repúblik-
ana. Satt að segja er atlt út-
lit fyrir að Nixon sé frekar
M'ynmtur aitvinnustjómimiála-
mönnum, sérstaMeiga í utan-
rí'k isþ j ónus'tumni.
Það skal viðurkennt, að oft-
ar en eiinu sinmi í kosninga-
baráttmnmi mmn/tist hann á
þann ásetnimig sinm að Æá þang
að „nýja memn með fersikt
hugarfair“. En það var tekíð
eftir því að hann réðst aldrei
eins harkalega á uitanríkis-
ráðuneytið ög vamarmála-
ráðuneytið og „töframennina
þax“ sem hann lofaði að
sparka út úr solum varnar-
imálaráðumeytisins eif hann
kæmist til valda.
Það er mjög líMeigt að
sendiherraemibætti á stöðum
eins og London og París
renni til einhverra stuðnirngs-
manna repúbl'iikana. Orðróm-
ur er á kreiki um að London
hafi þegar veri'ð boðin Wiley
Buohaman, auðugum fram-
kvæmdastjóra siem var siða-
meistari Eisenhowers í em-
bættiistíð 'hams. í París er
Sargent Shriver, mágur
Kennedys, og hann er sagður
vera sjálfur ákafur að kom-
ast heim aftur til að 'h'efja
eigin stjómmiáiLaferil.
Þeir æm þekkja Nixon vel,
yrðu þó ekkert undrandi þótt
hann reyndi eftir megni að
halda í þjómustu sinini mönn-
um eins og LleweLLyn Thomp-
son, semdtherra í Moskvu, og
j afnvel Averell Karrimam,
formann bandarígku friðar-
viðræðusveitarinmar í París.
í það heila tekið er ekki
ólíklegt að atvinmumemmimir
muni eiga auðvelidari daga nú
en við síðustu flokkaskipti
árið 1960, þegar Kennedy
gerði mörgum bylt við með
því að veita hiklaust vinum
símuim og stuðnimgsmöimnum
öil — mema mikilvægusitu —
embætti, án sérstaiks tillits til
hæf iileika.
Sigurfinnur Sigurfinnsson við eina mynda sinna, „Horft af
Nausthamri". — Ljósmynd Mbl. Sigurgeir.
Mikil aðsdkn að listsýningum
í Vestmannaeyjum
Vestmannaeyjum 25. nóv.
NÝLEGA hélt Sigurfinnur Sig-
Sendisveinn óskast
hálfan eða allan daginn.
Upplýsingar í síma 11916.
lUUaltmdi,
Vesturgötu 29.
urfinnsson lisfmálari í Vest-
mannaeyjum sína fyrstu sýningu
í Eyjum. Á sýnimgunmi voru sýnd
ar alls 29 myndir, 9 olíumálverk,
5 grafíkmyndir, 10 kolteikningar
og 5 myndir unnar með olíukrít
og þekjulitum. 15 myndir seldust
og um 900 gesfir sáu sýmimguna.
Það þykir gott í Reykjavík, að
því er sagt er, ef 500—1000
manns sjá málverkasýningu, en
það er þá %—1% íbúanna. —
Venjuleg aðsókn að listaverka-
sýningum í Eyjum er aftur á
móti 15—20% af íbúafjöldanum,
sem er liðlega 5000.
Nokkrar málverkasýninigar
hafa verið í Eyjum í haust.
„Bólstrar“ eftir Vigdísi Kristjá nsdóttur.
Myndvefnaðarsýning
Vigdísar Kristjánsdóttur
MÓÐUR og másandj nær mað-
ur efstu tröppunni. Hér blasa
við augum tilkomumiklir bóka-
kilir. Er ég ef tilvill í röngu
húsi? hvar er sýningin hennar
Vigdísar? Mér til hjálpar kem-
ur viðfelldinn maður og vísar
mér leiðina.
Er ég stend í dyrumum grípa
mig alveg sérstök hughrif. Mér
finnst hér vera helgur staður,
og réttast væri að draga skó af
fótum sér. Friður hinnar óspilltu,
íslenzku náttúru ríkir hér, og
saman við hann fléttast ómar
frá ævíntýrum og sögum þjóð-
arinnar. Hér væri manni hollt
að dveljast langtímum saman, í
návist snilldarverkanna, sem
bera vott óvenjulegri innlifun,
einlægni og þoilinmæði.
Mynd no. 1, Limrúnir. Hrein-
dýramosinn, stækkaður þúsund
sinnum. Ef til vill lítur hann
svona út í augum járnsmiðs og
fiðrildis.
Mynd no. 4. Bólstrar. Skýja-
kvæSi, sem varð til í huga höf-
undar, er hún ílaug milli landa
ofar skýjum.
Mynd no. 9. Stefnumótið.
Tveir fiskar í sjónum, sem mæt-
ast líkt og maður og kona.
Mynd no. 10. Brúðkaupið, er
framha'ld Stefnumótsins. Þessir
tveir synda hlið við hlið á móti
straumnum.
Mynd no. . Huld. Opnast sýn
inn í dularheim huldufó'lksins.
Ein mest hrífandi mynd sýning-
arinnar að mínu áliti.
Mynd no. 8. Frosti. Tákn vetr
arins með klakaströngla í augn-
brunum.
Hér hefur aðeins verið minnzt
á örfá verkanna og hugmyndir,
sem að baki liggja. Engin til-
raun hefur verið gerð til að
reyna að lýsa þeim, það væri
fásinna, því að boðskapur þeirra
liggur í margbreytileik ljósbrots
ins.
Auk vefnaðar eru nokkrar
vatnslitamyndir, hver annarri
fegurri. Þær yrkja um smávini
fagra, og þar á meðal er einn
erlendur gestur, hið eðálhvita
alpablóm.
Ég þakka af alhug listamann-
inum hennar ódauðlega skerf til
menningar okkar.
Ólöf Jónsdóttir.
VELJUM ÍSLENZKT