Morgunblaðið - 29.03.1969, Qupperneq 3

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. MARZ 1M»
3
„Hæ, hér er gott að renna sé r“. (Ljósm. Björn Bergmann)
„Eg er að strika parís“.
Blönduósi.
i>AÐ er stundum erfitt fyrir
átta ára fólk að sitja í skóla
yfir blöðum og bókum, þe.gar
sólin skín og ekki bærist hár
á höfði manns. Þá er oft
meira gaman að vera úti í góð
viðrinu. Vorið nálgast og allt
í einu er farið í parís. Óvæntri
gönguferð ér ekki síður fagn-
að með brosi, hæi og hoppi.
Ekki þarf langt að fara því
að í næsta nágrenni er alltaf
eitthvað nýtt og skemmtilegt
að sjá. Og unga fólkið sagði:
„Jafndægri á vori, það er
nú góður dagur. Við vissum
bara ekki fyrr en þú sagðir
okkur það, að þau væru til“.
Björn.
Hlutabréf í Áburöarverk-
smiójunni tekin eignarnámi
— hafi þau ekki verið se/cf ríkissjóði
fyrir 1. maí nœsfkomandi
RÍKISSTJÓRNIN heíur lagt
fram frv. á Alþingi þess efn-
is, að ríkissjóður skuli taka
eignarnámi þau hlutabréf í
Áburðarverksmiðjunni h.f.
sem verða í einkaeign hinn
30. apríl 1969 og komi eign-
arnámið til framkvæmda 1.
mai 1969 og falli þá hluta-
bréfin úr gildi, sem hluta-
bréf.
í greinargerð frv. segir að á
siðasta þingi hafi verið flutt og
samtþykkt frv. u-m kau,p rikis-
sjóðs á þessum hlutabréfum og
í samræmi við þa'ð hafi land-
búnaðarráðuneytið farið þess á
leit .við eigendur hlutabréfanna á
sl. sumri að þeir sejdu ríkis-
sjóði bréfin á fimmföldu nafn-
verði hlutabréfanna. Meiri hluti
eigenda bréfanna hefur sam-
þykkt að selja ríkissjóði bréf
sín en þó eru nokkrir sem hafa
neitað að selja. í greinargerð-
inni segir að ástæðan til þess að
horfið sé að því ráði að gera
Aburðarverksmiðjuna að hréinu
rikisfyrirtæki sé sú, að fyrir-
hugað sé að stækka vérkasmiðj-
una þannig, að afkastageta henn
ar aukist um helming.
STAKSTEIIVAR
Sannleiksdst
Þórarins
Eitt helzta einkenni á stjórn-
málaskrifum Þórarins Tímarit-
stjóra er hin staka sanneiksást
hans. Hún hefur komið einkar
glögglega fram i forustugrein-
um, sem hann hefur skrifað í
blað sitt siðustu daga. t gær
segir Þórarinn t.d. að Mbl. sleppi
þvi i skrifum um Friverzlunar-
bandalag Evrópu og islenzkan
iðnað að „inngöngu i EFTA
fylgir tollfrjáls og haftalaus
innflutningur iðnaðarvara frá
Eftajöndunum, en að dómi
nanna, sem siður en svo eru
andvigir Efta, teflir það i fyllstu
hættu mörgum iðngreinum, sem
veita nú samtals um 4000 manns
atvinnu . . .“ Sjálfur sleppir Þór-
arinn alveg að geta þess að
krafa tslendinga i samningavið-
ræðunum við Efta er sú að ís-
lenzkur iðnaður fái þegar i stað
tollfrjálsan markað i Efta-Iönd-
unum en að Efta-löndin fái hins
vegar ekki aðgang að hinum is-
lenzka markaði nema smátt og
smátt og á löngu tímabili. Þann-
ig túlkar Þórarinn Þórarinsson
Efta-málið algjörlega eins og
honum þóknast. Hann sér ekki
ástæðu til þess að geta um þá
kosti, sem slikri aðild fylgir fyr-
ir okkur.
Símtalið
Annað dæmi um hina sér-
stæðu sannleiksást Þórarins
Tímaritstjóra er forustugrein,
sem hann skrifaði i blað sitt
hinn 26. marz sl. Þar fja]Iar
hann m.a. um umræður, sem
urðu í borgarstjórn Reykjavík-
ur fyrir skömmu um mennta-
skóla og gagnfræðaskóla í borg-
inni og sagði: „Borgarstjóri upp-
lýsti að það sem menntamála-
ráðherra hefði kallað viðræður
við yfirvöld Reykjavíkurborgar
væri eitt símtal við borgarrit-
ara.“ í þessari setningu er ekki
sannleikskorn. Borgarstjóri gaf
enga slika yfirlýsingu á fundin-
um. Hann skýrði frá viðræðum
i við menntamálaráðherra um
þetta mál en sú yfirlýsing var
á allt annan veg en Þórarinn
vill vera láia. Kannski er mann-
inum vorkunn. Hann var ekki á
borgarstjórnarfundinum. En svo
vill til að það eru hæg heima-
tök fyrir Þórarin að fá réttar
upplýsingar um þetta mál. A
þessum borgarstjórnárfundi
voru tveir samstarfsmenn hans
á Tímanum. Meðritstjóri hans,
Andrés Krisijánsson, fylgdist
með störfum þessa fundar, svo
og framkvæmdastjóri Tímans,
Kristján Benediktsson. Kannski
hefur Þórarinn ekki treyst upp-
lýsingum þessara samstarfs-
manna sinna um það sem á fund
inum gerðist. Ef til vill er ástand
ið og andrúms]oftið á ritstjórn-
arskrifstofum Tímans þannig,
að Þórarinn Þórarinsson telur
sér ekki fært að byggja á þeim
upplýsingum, sem samstarfs-
menn hans gefa honum. En þá
er sá kostur fyrir hendi, að fá
afrit af þessum umræðum og
það hefði Þórarinn Þórarinsson
getað gert, ef honum var annt
um að fara með rétt mál. Vera
má hins vegar að það sé ekkert
sérstakt áhugamál Tímaritstjór-
ans að fara rétt með staðreynd-
ir. A.m.k. bendir margrt til þess
að hann vilji láta blað sitt vera
þekkt fyrir ýmislegt annað en
það, að skýra rétt og satt frá
þvi sem gerist hvort sem það er
í borgarstjórn Reykjavíkur eða
á öðrum vettvangi.
Bezta auglýsingablaðið