Morgunblaðið - 29.03.1969, Síða 22

íir
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGAHDAGUR 29. MARZ 196»
Guðrún Magnúsdóttir
- Kveðjuorð
Fædd 14. marz 1891
Dáin 23. marz 1969
GUÐRÚN Magnúsdóttír var
fædd að Flankastöðum, suður
með sjó, 14. marz 1691. Foreldrar
hennar voru Magnús Jónsson og
Vílborg Magnúsdóttir. Þegar
móðir hennar dó frá fimm börn-
um, fór Guðrún í fóstur til pró^
fastshjónanna, síra Jens Pálsson-
ar og Guðrúnar Pétursdóttur
Guðjohnsen í Görðum á Álfta-
nesi. Þar ólst hún upp ásamt
fleiri fósturbörnum þeirra hjóna,
en meðal þeirra var móðir okkar
bræðra, Þóra, sem var bróður-
dóttir húsfreyjunnar. — Til
margra bar Guðrún hlýjan hug
um langa ævi, en þau prófasts-
hjónin eiskaði hún og virti alla
stund umfram alla aðra. Við
skyndilegt fráfall síra Jens flutt-
t
Systir mín
Ágústa Hafliðadóttir
frá 3irnustöðum, Skeiðum,
til heimilis Bárugötu 8, and-
aðist 28. marz.
Ólafía Hafliðadóttir.
t
Eiginmaður minn
Arnór Einarsson,
andaðist á Landspítalanum þ.
27. þ.m.
Ragnheiður Grímsdóttir
Tindum.
t
Frændkona okkar
Vigdís Torfadóttir,
lézt að morgni hins 28. marz
í Landspítalanum.
Valgerður Einarsdóttir,
Petrina K. Jakobsson.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vinarhug við andlát
og útför
Sóldísar Guðmundsdóttur.
Lilja Guðnadóttir,
Kjartan Benjamínsson,
Armann Guðnason,
Steinunn Tómasdóttir,
Sigurmundur Guðnason,
Jóna Þórðardóttir.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og hluttekningu við
fráfall og útför móður okkar,
tengdamóður, ömmu, lang-
ömmu og systur
Láru Jóhannesdóttur
Merkigerði 12, Akranesi.
Börn, tengdabörn, barna-
börn, barnabarnabörn
og systir.
i'st Guðrún, ásamt fósturmóður
sinni á heimili Þóru fóstursystur
sinnar. Var hún þar í nokkur ár,
en daglegan samgang hafði hún
við heimilið að kalla alla þá tíð,
sem við bræður vorum þar.
Hér í borg lifði hún og starfaði
allan sinn starfsaldur. Hún vann
ávallt við skrifstofustörf, lengst
hjá þrem stofnunum, Brunabóta-
féiagi íslands, Alþingi og Sjúkra-
samlagí Reykjavíkur. Guðrún
átti alla tíð lifandi og vakandi
áhuga. — Hvort sem hún vann
að félagímálum, — til dæmis
fyrir Slysavarnafélagið, — en
þar var hún mikils metinn liðs-
maður, eða var í ferðalögum, hér
á landi eða erlendis, en af því
gerði hún míkið, — og yfirleitt
við hvað sem hún fékkst, Þá
gerði hún það af sívökulum
áhuga, fyrir umhverfi, mönnum
og málefnum.
f fágætlega fjölmennum vina-
og kunningjahópi, gekk hún jafn
an undir nafninu Gunna Magg,
og aldrei kynnti hún sig með
öðrum hætti, er hún talaði við
vinafólkið í síma. Oft heyrði ég
um það rætt með samblandi af
undrun og aðdáun, hversu
óvenjulega vinmörg og vinsæl
t
Þökkum öllum þeim mörgu
sem sýndu okkur samúð og
hluttekningu vegna andláts
míns ástkæra eiginmanns,
sonar, föður, afa, bróður og
mágs
Péturs B. Jónssonar
Njálsgötu 20, Reykjavík,
sem fórst í eldsvoða um borð
í b/v Hallveigu Fróðadóttur
þann 6. marz sl. Sérstaklega
þökkum við forráðamönnuni
Bæjarútgerðar Reykjavíkur
skipstjóra og skipshöfn Ha!!-
veigu Fróðadóttur, várnarliðs-
mönnum á Keflavíkurflug-
velli, varðskipsmönnum á Þór,
áhöfn björgunarskipsins Eld-
ing og öðrum þeim sem að
björgunartilraunum stóðu.
Þá viljum við þakka þá hugg-
un og hlýju sem f.v. hótel-
stjóri Loftleiða og starfsfólk
Loftleiða sýndi okkur og fyrr
verandi starfsfélagar hjá Land
helgisgæzlunni, Vitamálaskrif
stofunni svo og áðrir fyr-
verandi skipsfélagar og alUr
þeir sem sýnt hafa okkur hlut I
tekningu í þessari sorg. Sér-
stakt þakklæti til Einars og
Gunnars Torfasona, fyrir
hjálpsemina. — Guð blessi
ykkur öll fyrir þann styrk og
huggun sem þið veittuð
okkur.
Vilborg Torfadóttir,
Lilja Björnsdóttir,
börn, barnabörn, systkln,
mágur og aðrir ættingjar
Gunna var alla ævi, og þeim mun
meir, sem á leið ævina. Þykir
mér ekki iíklegt, að nokkur
manneskja hafi um hennar
daga átt annan eins fjölda
persónulegra vina og hún. — Þó
að margir undruðust þetta, þá
voru orsakirnar til þess i raun
og veru augljósar. — Því að auk
þess sem Gunna var merk kona
og sterk, góðviljuð og greiðvikin,
þá var tryggðin það sem ein-
kenndi hana öllu öðru fremur.
Henni var einkar lagið að eign-
ast vináttu manna, og þegar hún
batzt vináttuböndum, þá giltu
þau frá hennar hlið, ævilangt,
og átti það jafnt við þá vini, sem
í fjarlægð voru, svo að jaínvel
áratugir liðu milli samfunda,
sem þá er hún var jafnaðarlega
samvistum við.
Að leiðarlokum er það þó eink-
um samband Gunnu við einn hóp
vina hennar, sem mér er efst í
huga, við börnin. Þrjár kynslóð-
ir barna. Fyrsta kynslóðin vorum
við bræðurnir og allstór hópur
jafnaldra okkar, síðan börn okk-
ar og nú síðast barnabörnin.
Gunna hafði mikið yndi af börn
um, — einkum börnum vina
sinna, og börn hændust mjög að
henni. Oft sá maður það, er illa
lá á börnum, að ef Gunnu bar
að garði, þá birti yfir þeim, eins
og ský drægi frá sólu. Og barna-
boðin hjá henni voru alltaf til-
hlökkunarefni. — Slík hylli
barna hlotnast varla öðrum en
þeim, sem góðan mann háfa að
geyma.
Margir sakna Gunnu, er hún
nú er kvödd, en þó mest yngsta
kynslóðin, enda er hinum yngstu
vinum hennar ekki eins Ijóst og
okkur hinum, að hún dó þegar
lausnin hentust var. Gunna hafði
lengst af verið ótrúlega heilsu-
góð, en síðu.-tu tvö árin sáust
þess vaxandi merki, að heilsan
væri að bregðast. Á afmælisdag-
inn sinn, 14. marz, lagðist hún á
Landspítalann, vegna húðkvilla,
sem hafði angrað 'hana nokkuð
á stundum, og þar varð hún bráð
kvödd laust fyrir miðnætti sl.
sunnudag. — Það er vinum henn-
ar gleðiefni, að henni var hlíft
við ellikröm. Hún átti það skilið.
skilið.
Tíu systkini eignaðist hún og
lifa hana tveir albræður og
tvær hálfsystur. Var með þeim
góð frændsemi.
Guð blessi Gunnu Magg.
Gunnar J. Möller.
f DAG, laugardaginn 24. marz
verður útför Guðrúnar Magnús-
dóttur gerð frá Dómkirkjunni í
Reykjavík. Hún lézt að Lands-
spítalanum þann 24. marz eftir
stutta legu.
Guðrún var fædd 14. marz
1891 að Suður Flánkastöðum á
Miðnesi, dóttir hjónanna Magn-
úsar Jónssonar útvegsbónda og
fyrrri konu hans Vilborgar
Magnúsdóttur.
Þegar Guðrún var á fimmta
ári missti hún móður sína og
var hún þá tekin í fóstur af þeim
heiðurs hjónum séra Jens Páls-
syni þá prestur að Útskálum í
Garði og konu hans, Guðrúnu Pét
ursdóttur Guðjóhnssen. Vorið eft
ir fluttist hún feð þeim að Görð
um á Álftanesi og ólst hún upp
á því þjóðkunna menningar og
myndarheimili. Um tíu ára ald-
ur varð Guðrún fyrir þeirri
þungu raun að fá veiki, er hún
bar menjar eftir alla æfi.
Guðrún var prýðilega gáfuð
kona, glaðlynd og sérlega
skemmtileg í viðræðum, og vildi
ölium gott gera. Hún gekk á
Flensborgarskólann í Hafnar-
firði og lauk þaðan prófi. Eftir
það gerði hún skrifstofustörf að
æfistarfi sínu. Lengst vann hún
hjá Sjúkrasamlagi Reykjavíkur
eða þar til hún lét af starfi fyrir
aldurs sakir.
Ég, sem þessi fátæklegu kveðju
orð skrifa, þekkti Guðrún frá
æskudögum og reyndist hún mér
og mínu fólki hinn góði vinur
og tryggðatröll.
En mest og bezt urðu þó kynni
okkar, er við unnum saman að
slysavarnamálum og þá sérstak-
lega í kvennadeildinni. Hún var
í stjórn þar um 30 ára skeið,
fyrst endurskoðandi og síðan rit-
ari og loks gjaldkeri í nokkur ár
og til æfiloka var hún meðstjóm-
andi. Guðrún sat öll 14 Lands-
þing félagsins, sem fuMtrúi, svo
•hún var vel kunnug öllum mál-
um félagsins. Hún vann að slysa
varnamálum í gegn um árin
allt sem hún mátti af ósérplægni
og fórnfýsi, og íyrir það þökk-
um við samstarfskonur hennar
að leiðarlokum og biðjum Guð
að blessa hana.
Fyrir hönd kvennadeildar
Slysavarnafélagsins,
Reykjavik.
Gróa Pétursdóttir.
Fjóla
Hafsteins
dóttir
Dáin 23. marz 1969.
Fædd 27. júlí 1933
KVEÐJA FRA MAGKONU OG BÖRNUM HENNAR
Nú er skilja lífsins Ieiðir hér,
liðin ár í bjartri minning skína.
Og kynni öll, sem áttum við með þér,
þau eru fagurt vitni um góðvild þína.
Hjörtun ungu ávallt skildir þú,
og ástúð þín var sönn í orði og verki.
Þeirra gæða er gott a'ð minnast nú,
að gleðja aðra var þitt aðalsmerki.
Vina kær, þá komum á þinn fund,
þú kunnir val að skapa gleði bjarta,
og ræða margt, af þinni léttu lund,
því ljós og ylur bjó í þínu hjarta.
f umhyggju og elsku vaktir þú,
og öllu vildir fórna börnum ungum.
Við biðjum Guð, að gæta þeirra nú,
og gefa styrk og líkn í missi þungum.
Mágkona og vina, af alhug þökkum þér,
þinni góðvild munum aldrei gleyma.
Við blessum liðnar stundir og klökk þig kveðjum hér,
en kæra minning okkar hjörtu geyma.
Þorlákur Grímsson
ÞAÐ er hörmulegt, þegar svona
ungur drengur er kvaddur frá
okkur í blóma lífsins. í! þekkti
Þorlák frá því hann var urtgur
drengur. Ekki hefði mér getað
diottið í hug, að ég ætti ekki
eftir að sjá hann framar, en
hann var einn þeirra, sem fórst
með Fagranesi.
Þorlákur var fædidur 30. sept.
1949. Hann var efnilegur og vel
gefinn drengur og ólst upp í
stórum systkinahópi. Það var
sama hvar Þorlákur var, alltaf
var hann eami hægláti drengur-
inn og ekkert fyrir að láta fara
of mikið fyrir s'ér. Þorlákur var
alltaf jafn góður við forelra
sína og boöinn og búinn að gera
það sem hann var beðinn um.
Gg ekki var hann síðri við sína
nánustu eða vini, allaf jafn
trygg'ur við alla, sem hann
þekkti. Ekki var hann síðri við
börnin mín og hafði ág oft gam-
an að, þegar þau fóru að leika
við hann. Ég mun minnast
þeirra stunda, sem við áttum
með fjölskyldu hans og vinum
heima og heiman.
Ég bið Guð að styrkja for-
eldra hans og systkini á þessari
stundu og votta þeim samiúð
mina og barna minna.
Anna L. Gestsdóttir.
Nokkrar páskaferðir:
■ f
Oræfosveit, HornoQörður, MoHorka
MORGUNBLAÐIÐ hringdi i
nokkraT ferðaskrifstofur í gær
og spurðist fyrir um fyrirhug-
aðar páskaferðir. Ferðaskrifstofa
ríkisin,s býður Hornafjarðarferð
um póskana, sem raunar verður
hægt að fara fram eftir vori að
því er tjáð var. Úlfar Jacoibsen
kivaðst bjóða gömlu og góðu
feTðána austur í Öræfasiveit, tí-
undu pás'kaferðina á þessar
slóðir. Er þetta fimm daga ferð,
sem héfst á skírdagsmorgun. En
Úlfar er ekki einn um það að
bjóða fimm daga ferð í Öraefa-
sveit, Guðmundur Jónasson verð
ur honum nánast samferða í
páskaferð á þessar sömu slóðir.
Ferðaskrifstofan Sunna býður
17 daga páskaferð til Mallorka,
en þar af er tveimur dögum
varið í London á heimileið. Lagt
verður upp í Sunnuferðina 2.
apríl.