Morgunblaðið - 27.04.1969, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 27. APRÍL 1969
Hann leit á úrið sitt.
er rétt hálfeitt.
Hún
— Heldurðu að þú vildir
skjóta mér heim, þegar þessi
dans er búinn? Þú getur far-
ið hingað aftur, er það ekki?
Þetta er enginn spölur og ég býst
Svefnherbergissett, tíu mis-
munandi gerðir úr teak,
eik, gullálnti og palisander.
Borðstofuliúsgögn í glacsi-
lcgu t'irvali.
Sófasett, hægiridastólar og
margs konar stakir munir
til tækifærisgjafa.
ekki við, að dansinn sé nærri
úti.
— Hann brosti til mírT —
Kanrski ekki, en þegar ég er bú
inn að skila þér, ætla ég beint
heim og í rúmið. Ég er ekkert
hrifinn af miklum uppistöðum.
En hvað um hana Kay?
Ég leitaði að henni þegar dans
inn var úti og varð fegin, þegar
ég sá hana sitja úti í krók með
Don. Rjóðar kinnarnar og ljóm-
andi augun sögðu mér, hversu
hún skemmti sér. Ekki vissi ég,
hvar John var og ætlaði heldur
ekki að fara neitt að grennslast
eftir því.
- Ég er að fara heim, Kay
sagði ég. — Hann Rupert ætlar
að skjóta mér, og svo fer hann
beint heim. En hvernig kemst þú?
Don varð fljótur til svars: —
Þú ferð ekki strax, Kay, það
méttu bara alls ekki.
Hún brosti. — Hafðu e ngar
áhyggjur. Ég er ekkert að fara
enn.
Gott sagði hann. Ég skal
svo koma þér heim, þegar dans-
inum er lokið.
Hún leit á hann, eins og í vafa
og ég vissi alveg, hvað hún var
að hugsa. Enda sagði hún: — Ég
var annars búin að segja honum
John, að hann geti fylgt mér
heim.
Það færðist skuggi yfir Don.
— Hefurðu það? Jæja, þú get-
ur sagt honum frá mér, að ég
ætli að fylgja þér heim.
— Jæja, ég ætla nú að lofa
ykkur að kijást um það ykkar
í milli, en við Rupert sagði ég,
þegar við gengum til að finna
húsbændurna og kveðja þau. —
Það er eins gott, að það er
sunnudagur á morgun og Kay
þarf ekki að fara í vinnu. Ég
verð að segju, að hún er hrifn-
ari af næturvökum en ég.
— Gerir hún mikið að þeim?
— Já, talsvert.
— Með John?
Já. Ég andvarpaði. Ég
vildi bara óska, að hann Don
væri ekki að fara aftur til Cam-
bridge á morgun. Mér leið miklu
betur þegar Kay var úti með
honum í sumarfríinu hans.
Við fórum framhjá kofanum,
þar sem Bob átti heima, er við
fórum gegn um þorpið. Ég sá, að
það var ljós í herberginu, sem ég
vissi að hann hafði þar. Hann
hafði sagt mér, að hann læsi
alltaf eitthvað dálítið, áður en
hann færi að sofa, en aldrei
lengi, þar eð hann væri þreytt-
ur og syfjáður eftir vinnuna um
daginn.
Hann gæti varia verið mjög
þreyttur eftir daginn í dag. hugs
aði ég þegar Rupert beygði inn
á stíginn heim til okkar. Ég fór
að velta því fyrir mér, hvort
hann mundi nú ekki sjá eftir
því að hafa ekki farið á dans-
leikinn. Og kannski var hann að
velta því fyrir sér — og með dá
lítilii afbrýðisemi — hvern ég
væri nú að dansa við?
Og hafði svo nokkur fögur
svarthærð kor.a verið áður í lífi
hans?
Ég vildi, að ég gæti svarað
þeirri spurningu.
Ég kvaddi Rupert og þakk-
aði honum fyrir að hafa ekið
mér heim, og fór svo beint upp í
herbergið mitt. Mark hafði skilið
gangdyrnar eftir opnar, en
svefnherbergisdyrnar voru lok-
aðar bæði hjá honum og Lucy.
Ég gægðist varlega inn til Lucy
en heyrði strax á reglulegum
andardrætti hennar, að hún var
steinsofandi. Ég hafði engar á-
,hyggjur af Mark. Ég vissi að
undir eins og hann var lagztur á
koddann, sofnaði hann eins og
skot.
Ég háttaði og álökkti ljósið.
Eins og Bob, var ég vön að lesa
svolátla stund, áður en ég reyndi
að sofna. En bara ekki núna.
Það var svo framorðið og ég svo
þreytt.
En ég gat ekki sofnað. Ég
sagði við sjálfa mig, að ég mundi
vera of þreytt til þess. Ég hafði
haft mikið að gera um daginn
og engan tíma til að hvíla mig,
enda þótt ég vissi, að ég ætti
næturvöku fyrir höndum.
Ég heyrði kirkjuklukkuna slá
þrjú og eftir skamma stund
heyrði ég í bíl, sem stanzaði
úti fyrir. Ég vissi, að það mundi
vera Kay. Hefði það verið Nick
hefði hann ekið beint að skúrn-
um að húsabaki.
Skömmu seinna heyrði ég hægt
fótatak i stiganum og svo lok-
aðist hurðin að svefnherbergi
Kay.
Ég vonaði að Nick færi bráð-
um að koma. Nú hefði hann
áreiðanlega átt að vera búinn að
fylgja Debóru heim. Ég vissi, að
móðir hennar mundi ekki vilja
láta hana vera úti mjög lengi,
enda þótt hún væri hjá Lips-
comb.
En klukkan varð fjögur án
þss að ég heyrði í neinum bíl
úti fyrir. Ég kveikti á náttlamp
anum og setti úrið mitt eftir
klukkunni. Já, það var ekki um
að villast. Klukkan var orðin
fjögur.
Og þá heyrði ég loksins bíl
koma akandi og síðan bílskúrs-
dyrnar lokast og síðan varlegt
fótatak Nicks í stiganum. Ég
flýtti mér að slökkva ljósið, því
að ég vildi ekki iáta hann vita,
að ég hefði vakað eftir honum,
kvíðin. Hann var svo viðkvæm-
ur um þessar mundir. Og honum
hefði áreiðanlega verið illa við
það.
Þegar ég svo fór að hita te
— rétt örskammri stund síðar,
að mér sjálfri fannst — fannst
mér sem ég hefði alls ekki sof-
ið neitt. Ég velti því fyrir mér
hvernig hinum mundi líða, því
að Kay og Nick höfðu þó átt
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl
Sinntu algerlega eiginhagsmunum i dag, það er þakklátt starf.
Nautið, 20. apríl — 20. maí
Þér lientar bezt likamleg vinna í dag.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní
Áform þin stangast á við fyrirætlanir annarra.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí
Gættu þín varðandi allar vélar og farartæki i dag.
Ljónið, 23. júli — 22. ágúst
Sinntu félagsmálum samvizkulega núna, og samningum.
Meyjan, 23. ágúst — 22. sept.
Ef þú hefur fullt sjálfstraust, styrkir það hina cinnig í trúnni.
Vogin, 23. sept. — 22. okt.
Gerðu ráð fyrir hækkandi útgjöidum, og reyndu að vera dálítiö
laginn í samskiptum við ættingjana.
Bporðdrekinn, 23. okt. — 21. nóv.
Frestaðu öllum samningum, þar til þú færð betra yfirlit.
Bogmaðurinn, 22. nóv. — 21. des.
Allt óvænt virðist eðlilegt I dag. Forðastu fjárfestingu.
Steingeitin, 22. des. — 19. jan.
Ef þú ferð varlega, getur þetta orðið góður dagur.
Vatnsberinn, 20. jan. — 18. febr.
Það kann að vera, að þú þurfir að hafa mikið fyrir lífinu, en
hjálp geturðu sannarlega fengið.
FLskarnir, 19. febr. — 20. marz
Erfitt er að blanda vináttu og fjármálum saman.