Morgunblaðið - 27.02.1970, Blaðsíða 10

10 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 27. FEBRÚAR 1(970
Kynning frambióðenda
MORGUNBLAÐIÐ hefur
snúið sér til allra frambjóð
enda í prófkjöri Sjálfstæð-
ismanna í Reykjavík og
óskað eftir að þeir svari
eftirfarandi spurningu: Á
hvaða þáttum borgarmál-
efna hafið þér mestan
áhuga? Fara svör nokk-
urra frambjóðendanna
hér á eftir.
Bergljót
Ingólfsdóttir
húsmóðir,
Sunnuvogi 29. 41 árs.
Maki: Friðrik Kristjánsson.
Uppeldis- og skólamál eru mér
efst í huga eins og flestum for-
eldrum sem ala upp börn sín í
Reykjavík nú á dögum. Oft er
því haldið fram, að foreldrar
séu sinnulausir um nám og ann-
að er að uppeldi lýtur, en þar
er ég á allt annarri skoðun. For-
eldrar hafa yfirleitt brennandi
áhuga á öllu fyrirkomulagi
skólamála, en hafa ekki haft
tækifæri til áhrifa á þessu sviði.
Þar eigum við auðvitað sjálf
nokkra sök, því óvíða eru skipu
lögð samtök foreldra eða for-
eldrafélög í tengslum við skól-
ana.
Nú virðist fara fram endur-
skoðun á námsefni barnaskóla
og unglingastigs og er það sann
arlega gleðiefni.
Að mínum dómi er annað, og
ekki síður mikilvægt atriði, sem
taka þyrfti til rækilegrar end-
urskoðunar og það er uppeld-
ishlutverk skólanna. Hvort
barna- og unglingaskólar hafi
uppeldisskyldum að gegna þarf
ekki að fjölyrða um, það er aug-
Ijóst mál. Hver sú kennslustofn-
un sem tekur að sér að hafa börn
og unglinga innan sinna vé-
banda, tekur um leið á sig
skyldur uppalandans. Það er
grunur margra foreldra að
þessari hlið hafi lítill sem eng-
inn gaumur verið gefinn nú hin
síðari ár. Námið virðist ein-
göngu miðast við bókleg fræði,
sem auðvitað eru nauðsynleg, en
það þarf líka að hugsa um rækt-
un sálarinnar.
Strax í barnaskóla þyrfti að
byrja á að kenna börnunum al-
mennar umgengnisvenjur, sið-
fræði, vekja hjá þeim áhuga
fyrir þjóðareinkennum ásamt
sögu borgar og lands. Þjóðar-
vitund, samheldni og ættjarðar-
ást virðast tilfinningar, sem
mjög eru á undanhaldi hjá okk-
ur, eins og sýnilegt hefur verið
við ýmis tækifæri undanfarin ár.
Sé ég ekki, að aðrir staðir
séu heppilegri en skólarnir, til
að vekja þessar tilfinningar hjá
börnum og unglingum. Ef það
tækist gætum við að nokkrum
árum liðnum átt von á meiri
samheldni og sterkari þjóðar-
vitund, en nú tíðkast, en hvort
tveggja er að mínum dómi
grundvallaratriði í hverju borg-
ar og þjóðfélagi.
Björgvin
Schram
stórkaupmaður,
Sörlaskjóli 1, 57 ára.
Maki: Aldis Brynjólfsdóttir.
Um mína daga hefur Reykja-
vík vaxið, frá því að vera kaup-
staður með svipaðan íbúafjölda
og Akureyri nú, í borg með milli
80—90 þúsund íbúa. Staðurinn
tekur stakkaskiptum nær dag frá
degi.
Margir hafa orðið til þess að
harma þessa þróun og tala um
ofvöxt Reykjavíkur á kostnað
hinna dreifðu byggða.
En ég sé kosti þess, að upp
skuli risin borg, sem er nægi-
lega stór til að bjóða landsmönn
um fjölbreytta menntunarmögu-
leika og starfsskilyrði.
Island væri sannarlega svip-
minna án Reykjavíkur. Því skul-
um við ekki gleyma.
Það hefur ekki farið fram hjá
mér, sem sjómannssyni, að vöxt-
ur og viðgangur Reykjavík-
ur hefur staðið í hánum tengsl-
um við sjósókn, útgerð og fisk-
vinnslu. En á seinni árum hefur
borgin ! vaxandi mæli orðið iðn-
aðar og verzlunarmiðstöð lands-
manna. Það er skoðun mín að
áframhaldandi efling ofan-
nefndra atvinnugreina, gat því
aðeins átt sér stað, að Reykvík-
ingar standi vörð um þá stefnu
sem ber hag hins frjálsa fram-
taks fyrir brjósti.
Sem áhugamaður og þátttak-
andi í íþróttastarfsemi borgar-
innar um langt skeið, er mér vel
Ijóst að þau mál eru nátengd
uppeldismálum borgarbúa. Upp-
eldislegt gildi íþróttaiðkana
verður seint ofmetið. Til þess
verður að ætlast að höfuðborg-
in sé í fararbroddi um að skapa
æskunni hagstæð ytri skilyrði til
náms og leiks. Skiptir þá miklu
máli að gott samstarf ríki milli
borgarstjórnar og hinnar
frjálsu íþróttahreyfingar. Það
er beggja hagur.
Dr. Björn
Björnsson
prófessor,
Ægissíðu 70. 32 ára.
Maki: Svanhildur
Sigurðardóttir,
Vegna starfa minna hjá barna-
verndarnefnd Reykjavíkur og
félagsmálaráði Reykjavíkurborg-
ar er eðlilegt, að félagsmálin
séu sá þáttur borgarmálefna,
sem ég hef á mestan áhuga. Til
þessa liggja þó dýpri ástæður.
Sem guðfræðingur hefi ég sann-
færzt um mikilvægi hinnar fé-
lagslegu þjónustu, og hversu
miklu varðar, að framkvæmd
hennar beri vott um þá virðingu
fyrir manninum, fyrir þeim mann-
legu verðmætum, sem kristin
lífsskoðun hefur að geyma.
Meginþættir félagsmálastarfs
borgarinnar eru: alhliða fjöl-
skylduráðgjöf, fjárhagsleg stoð
við efnalitlar fjölskyldur og ein-
staklinga, barnaverndarmál, hús-
næðismál, málefni aldraðra,
heimilishjálp, rekstur barna-
heimila. Þá ber einnig að telja
uppbyggingu stofnana, sem
þjóna félagsmálastarfinu, en
meðal þeirra eru dagheimili og
leikskólar, fóstrunarkerfi, upp-
tökuheimili, skólaheimili fyrir
pilta og stúlkur, fjölskylduheim-
ili, mæðraheimili, íbúðir og
hjúkrunarheimili fyrir aldraða.
Félagsmál varða alhliða vel-
ferð borgaranna, þeirra allra,
ekki aðeins þeirra, sem mega sín
lítils. Félagsleg þjónusta hefur að
markmiði að hlúa að andlegri og
líkamlegri velferð borgaranna.
Þess vegna beinist athygli
þeirra, sem vilja helga krafta
sína þessari þjónustu, að mun
fleiri þáttum en félagsmálum í
þrengri merkingu. Hér koma
einkum til greina skólamál og
heilbrigðismál, æskulýðsmál, at-
vinnumál, skipulagsmál. Það
verður aðeins fyrir sameiginlegt
átak á öllum þessum sviðum, að
því marki verður náð, sem
stefnt er að með hinni félagslegu
þjónustu; að skapa skílyrði fyr-
ir farsælt mannlíf.
Bragi
Hannesson
bankastjóri,
Starmýrl 6. 37 ára.
Maki: Ragnheiður
Gunnairsdóttir.
1 stuttu máli svara ég þessari
spurningu á þá leið, að ég hef
áhuga á eflingu iðnaðarins í
borginni og tel, að áfram beri
að halda þeirri stefnu að marka
iðnaðinum sess, sem einum af
höfuðatvinnuvegum landsmanna.
Að þessu hafa borgaryfir-
völd stuðlað ásamt ríkisvaldinu
nú siðast með virkjun Þjórsár við
Búrfell, þar sem iðnaðinum hef-
ur verið tryggð raforka til starf
semi sinnar næstu árin.
Að þessu ber að vinna með
því að bæta og auka verk-
menntun iðnaðarmanna, starfs-
þjálfun iðnverkafólks, koma á
fót reglubundnu framhaldsnámi
og víðtækari tæknifræðslu.
Ljúka þarf byggingamálum Iðn-
skólans í Reykjavík og koma
skipulagi iðnfræðslunnar í
frambúðar horf.
Að þessu hafa borgaryfirvöld
m.a. unnið með því að hafa næg-
ar byggingalóðir fyrir iðnaðinn
og upp eru risin ný iðnaðar-
hverfi eins og Iðngarðar milli
Grensásvegar, Miklubrautar og
Suðurlandsbrautar.
Að eflingu iðnaðar í borginni
hefur ennfremur verið stuðlað
með því að taka tilboði inn-
lendra bjóðenda, þótt innlendu
tilboðin væru hærri.
Um 60% af iðnaði landsmanna
er í Reykjavík og yfir 40%
borgarbúa lifa á iðnaði. Þess
vegna þurfa borgaryfirvöld að
halda áfram þeirri jákvæðu
stefnu að hafa sem bezt og nán-
ast samstarf við samtök iðnaðar-
manna, iðnrekenda og verk-
smiðjufólks. Með því móti mun
Reykjavíkurborg efla iðnaðinn í
borginni til hagsbóta fyrir borg-
arbúa og þjóðina í heild.
Daníel
Daníelsson
verkstjóri,
Vesturgötu 55. 45 ára.
Maki: Ilclga Pétursdóttir.
Ég hef áhuga á öllum þeim
málum, sem stuðla að bjartari
framtíð borgarinnar okkar, fram
förum og heill og hamingju
borgaranna. Reykjavík er ört
vaxandi borg — stendur á mörk
um þess að breytast úr borg i
stórborg og því er mikil nauð-
syn á að vel sé á málefnum
hennar haldið. Til þess þarf
samhenta og styrka stjórn.
Einkum hefi ég mikinn áhuga
á atvinnumálum og atvinnuör-
yggi þegnanna. Svo að unnt sé
að efla framfarir, verður næg
atvinna að vera fyrir hendi og
vellíðan borgaranna. Bæta þarf
aðstöðu gamla fólksins og jafn-
vel gera því kleift að eignast
ódýrt, en gott húsnæði. Bæta
þarf aðstöðu þeirra, sem á elli-
heimilum eru, m.a. með því að
ellistyrkurinn nægi til fleiri
nauðþurfta en elliheimilisvist-
arinnar.
Ég vil að lokum leggja
áherzlu á að nægileg atvinna er
jndirstaða þess að framfarir
verði örar og stórstígar og því
ber að minum dómi að leggja
höfuðáherzlu á atvinnumálin.
Elín
Pálmadóttir
blaðamaður,
Kleppsvegi 120. 43 ára.
— I fjöldamörg ár hefi ég lit-
ið á fundargerðir nefnda þeirra,
sem vinna að borgarmálefnum,
og borgarráðs, í þeim tilgangi að
sjá hvað þar er fréttnæmt á
ferð, og leitað svo frekari upp-
lýsinga, til að segja í Mbl. frá
því sem er að gerast eða á að
gerast. I öllum nefndum koma að
sjálfsögðu fyrir athyglisverð
málefni. Og það er með þessi
mál sem öll önnur, að maður fær
§ þeim áhuga við að kynnast
þeim. Þess vegna á ég kannski
arfitt með að taka ákveðna
málaflokka út úr — það er eitt
hér og annað þar. En eigi ég að
nefna einhver ákveðin „hug-
sjónaefni" yrðu þau helzt ! sam-
bandi við félagsmál borgarinnar,
sem eru í mjög athyglisverðri
umsköpun nú, og einnig listir og
skipulagsmál í þessari borg, sem
hefur einstaka möguleika sökum
takmarkalítillar viðáttu og
ómengaðrar náttúru.
— Ég er nú búin að láta Ijós
mitt skína í Mbl. um hvernig allt
milli himins og jarðar ætti að
vera, — í borginni og reyndar
veröldinni allri. Enda hefi ég
aldrei setið uppi með ábyrgð-