Morgunblaðið - 25.04.1970, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 25. APRÍL 11970
fNorggtitMftfrtfr
Útgefandi M. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Ritstjómarfulltrúi Þorbjöm Guðmundsson.
Fréttastjóri Björn Jóhannsson.
Auglýsingastjóri Ami Garðar Kristinsson.
Rltstjóm og afgreiðsla Aðalstræti 6. Sími 10-100.
Auglýsingar Aðalstræti 6. Sími 22-4-80.
Áskriftargjald 165,00 kr. á mánuði innaniands.
f lausasölu 10,00 kr. eintakið.
ÞORSKSTOFNINN
k ð undanfömu hefur þorsk-
afli verið mikill hér við
land og bendir margt til þess,
að aflamagnið á vetrarvertíð-
inni í ár verði hið mesta um
fimm ára skeið. Þessi mikli
afli hefur valdið því, að í
fiskvinnslustöðvum í helztu
verstöðvum landsins er nú
unnið dag og nótt við úr-
. vinnslu aflans og verðmæta-
sköpun. En einmitt þessi
mikla aflahrota veldur því,
að menn veita ef tíl vill meiri
athygli en ella ummælum
Jóns Jónssonar, forstjóra Haf
rannsóknastofnunarinnar í
Morgunblaðinu sl. miðviku-
dag. í stuttu viðtali við blað-
ið sagði Jón Jónsson, að
nauðsynlegt kynni að reyn-
ast að hindra skefjalausa
veiði þorsksins og komi til
greina að takmarka veiðar að
einhverju leyti.
Forstjóri Hafrannsókna-
stofnunarinnar sagði í áður-
nefndu viðtali, að frá því að
síðari heimsstyrjöldinni lauk
hafi fiskurinn, sem gengið
hefur á miðin, stöðugt verið
að yngjast. Af hverjum 100
» þorskum, sem koma til hrygn
ingar, koma aðeins 30 að ári
liðnu til þess að hrygna í ann
að skipti. Hundraðshluti ný-
liða, sem hrygna í fyrsta
skipti hefur farið vaxandi og
er nú yfir 80. I uppsiglingu
munu vera takmarkanír á
veiðum í Barentshafi og eru
samningar milli Rússa, Norð
manna og Breta langt komn-
ir. Jón Jónsson telur, að tak-
markanir þar geti valdið
því, að ásókn annarra þjóða
á íslandsmið aukist stórum,
en að undanfömu hafa er-
lendir togarar sótt mjög í tvo
sterka þorskárganga í Bar-
entshafi. Fari svo, að ásókn-
in á íslandsmið aukizt veru-
lega, má 'búast við, að hlut-
fall íslendinga í þorskveiðun-
um hér við land minnki að
mun, en það er nú um 60%.
Ummæli Jóns Jónssonar,
forstjóra Hafrannsóknastofn-
unarinnar, hljóta að verða
landsmönnum mikið íhugun-
arefni. Um langa framtíð
mimu lífskjör fólksins í þessu
landi byggjast á sjávaraflan-
um, og raunverulega er til-
vera þjóðarinnar á því byggð,
að hann bregðist ekki. Sjálf-
sagt mundi mörgum þykja
erfitt að sætta sig við, að tak-
markanir verði settar á
þorskveiðamar, en á hitt er
einnig að líta, að ábyrgir vís-
indamenn telja þorskstofninn
geta verið í alvarlegri hættu,
ef sóknin i hann verður of
mikil. Veiðitakmarkanir
gætu þá orðið til þess, að
stofninn varðveittist til fram
búðar og þar er um að tefla
lífsthagsmuni íslenzku þjóðar-
innar.
Jón Jónsson lagði áherzlu
á það í þessu viðtali, að mál
þetta væri á algjöru frum-
stigi, þannig að væntanlega
þurfa sjómenn ekki að búast
við aðgerðum á næstrmni. En
nauðsyn ber til, að þessi mál
verði rædd fyrir opnum tjöld
um og að fullt samráð sé haft
t.d. við fulltrúa sjómarma og
útgerðarmanna og fiskverk-
enda, ef nákvæmar vísinda-
legar rannsóknir leiða til
þeirrar niðurstöðu, að óhjá-
kvæmilegt sé að takmarka
veiðamar með einhverjum
hætti. Reynslan sýnir, að til
langframa er heillavænlegra
að safna einhverjum vara-
sjóði en að ausa gullinu
gengdarlaust upp meðan vel
gefur og standa svo uppi
slyppur og snauður á eftir.
„Ekkert skylt við íslenzka
stúdentabaráttu“
Ifiðbrögð almennings á Is-
* landi við framferði ellefu-
menninganna í Stokkhólmi
hafa orðið í samræmi við
það, sem til var stofnað af
þeirra hálfu. Hins vegar er
nauðsynlegt, að fólk geri sér
grein fyrir því, að þama var
fámennur hópur að verki og
að ekki má dæma alla stúd-
enta og aðra námsmenn eftir
tiltektum þessa litla hóps
í því sambandi er ástæða
til að vekja athygli á álykt-
un, sem meirihluti stjórnar
Stúdentafélags Háskóla fs-
lands gerði um þetta mál fyr-
ir nokkmm dögum, en það
eru fulltrúar Vöku, félags
lýðræðissinnaðra stúdenta,
sem skipa þann meirihluta. 1
ályktuninni segir: „Stúdenta-
félag Háskóla íslands for-
dærnir harðlega þann verkn-
að 11 íslenzkra námsmanna í
Svíþjóð að ráðast með ofbeldi
inn í sendiráð Islands. Félag-
ið vill vekja athygli almenn-
ings á þeirri staðreynd, að yf-
irtaka ellefu-menninganna á
sendiráðinu á ekkert skylt
við íslenzka stúdentabaráttu.
Þvert á móti er athæfi þeirra
af stjómmálalegum toga
spunnið og til þes eins fallið
að spilla fyrir hagsmunamál-
um íslenzkra stúdenta heima
og erlendis. Verknaðurinn í
Stokkhólmi sýnir glögglega
að þessi fámenni hópur hefar
skilið sig frá meginþorra
stúdenta."
ÞAÐ
ERI
SV0H
MARGT
EFTIR
ÓLA TYNES
r
\
L.
Við Islendingar
Á ÍSLANDI er til lítill hópiur komntmún-
ista eða viinstri mamrua, sem vir'öi.st hafa
sett sér það taikimark í lífiiniu að mót-
mæla hinum og þeesum hluituim í tíma
og ótíma. í>að er nú svo komið að eniginn
saimkoma er ólhult fyrir þessu liði, það er
hvarvetna troðiandi sér fram mieð látiuim
og bægslagiainigi, oig við fáum hvorki að
hieiðra skáld oikikar né kjóisa okikur feg-
urðardrottruiingu án þeiss að helctur illa
búinn, skeiggjialður hópur ryðjist þar inn,
veifandi rauöuim fáraum og þuisandi ein-
hver mótmæli.
Yfirleitt taika menn þeissu mieð jafn-
aðargeði, ef þetta fólk eyðileiggur ekki
alveg sikemmtunina fyrir þeim. Suimium
finnst jiafravel að þetta sé ágætt aiuka-
skiemmtiatriði, svona á borð við Grín úr
gömlum myndum eða Dýrin í Hálsa-
skógL
Að einu leyti hefur þetta fólk þó al-
gerlega missikilið sdtt hl.utverk. í>að þýk-
ist jiafman kooma fram í nafná þjóðariimn-
ar. í síðustu viíkiu kom þaö saman til að
mótmæla Viatniam. Að sogn lögretglunin-
ar var það um tvö bundruð miannia hóp-
uir, en um fjöldiann vil ég ekkert fjöl-
yrða. Að fundinum loknium miarséraði
þessi hópur með raiuða fána í broddi
fylkiiragar að bandarísika sendiráðinu.
I>ar var afhient orðsending sem hófet á
þessa leið: „islenidingiar hafa á síðustu
mánuðum fyllzt vaxaindi a.ndúð á fram-
ferði Biandaríkjiastjórnar í Vietnam".
Þetta er diálítið tvíræð fullyrðiing.
VisBulega er þetta fólk íslendiragar, en
orðalagið gefur til kynna, að þamia sé
verið að tala í nafni Menztou þjóðaritnn-
ar. Hefði nú ekiki verið réttara að segja:
„Tvö hundru'ð íslendinigar hiafa á síðustu
mánuiðum.......“ o.s.frv.
Nokkru síðar í þessari orðsendingu
segir: „Forystumenn Bandaríkjarana
skiulu akiki búast við því, að íslendinigar
muni endalaust láta sér raæigýa friðisiam-
legar aðgerðir gegn þjóðarmorðium
þeirra".
Ég fæ ekki betur sér en þarnia séu
þessar tvö hundruð hræður að segja
Bandarikjunum stríð ó beindur í nafni
þjóðarinnar. Allaivaga er þarna verilð að
boða ofbeldiisaðgerðir. Og ég er anzi
hræddur um, að þegar að þeim kemur,
verði biaráttuimennirnir heldiur liðfærri
en orð þeirra nú bera með sér.
Þjófnaðir
HENNÝ Hermiaimsdóttir, uiraga stúlkain
sem hélt mierki íslandis svo glæsilaga á
loft í Japain, hefur skýrt frá því, að
meðain á íerðalagirau stóð, hafi veri’ð
stolið frá henni tvö þúsuind dollurum.
Þetta er tilfinnainlegur m.issir, og þótt
mirana hefði verið, og voraandi fær hún
peniragaina aftur.
En þetta er því miður ekkiert eims-
dæmi. Það er er mjög al-genigt að íslend-
ingar verði fyrir slíkum óföllum á ferða-
lögum erlendis. Við erurn, að ég held,
ósköp heiðairlagar sálir svona yfiirleitt,
og því alltof tamt að skilja ver'ðmæti
eftir á glámibekk. Sjálfur hef ég orðið
fyrir því að missia myndaivél, sem ég
skildi eftir á tösku, sem stóð fyrir aftan
mig, rraeðan ég greiddi hóitelreikning.
í fæstum tilfellum fá eigendiurnir
stoina hluti í heinidiumiar aftiur, oftast
eru þeir tapaðir fyrir fullt og allt. Þegar
menin eru fjarri sínu föðurlandi, geta
slíkir aitburðir komið sér ennlþá verr en
ella. Það er því ástæða til a'ð brýna fyr-
ir fólki að fara mjög varlega, þegar það
ferðast erlendis, og hafa gott eftirlit með
eigum sínum. Jaflravel hótelhierbergi á
viirðulegum hótelum eru ekki örugig,
þau eru jafnvel hættulegasti staðurinn
til að geyma verðmæti á eiras og Heniný
varð svo óþægilega vör við.
Gætið þeiss því að setjia verðmæta
muni alltaf í öryggiageymislu hótelisins,
ef þið þuirfið efcki á þeim að haldia í
augnabliklnu, og leggið aldrei neirtt frá
yklkur, þegar þið eruð úti að verzla. Það
hefur sýnt sig, að hlutirrair geta horfið
með ótrúlegum hraða og á ótrúlega
skömmum tíma.
Frumvörp um lax- og
silungsveiði samræmd
NÝLEGA var haldiran aðaifund-
ur Félags áhugamanna um fiisk-
rækt að Hótel Sögu og var hann
fjölsóttur.
Fonmaður félagsins, Bragi Eir-
íksson, skýrði frá störfum stjórn-
ar og kom m.a. frarn, að félagið
gaf út árbók, þar sem birtar
voru rnargar fróðlegar greinar,
þar á meðal greinargerð dr.
Snorra Hallgrímssonar um Lax-
eldisstöðina við Keldnaholt. Þá
skýrði formaður frá því, að allt
frá því að stjórn félagsins, 15.
febrúar 1967, beindi þeirri ósk
til landbúnaðarráðlherra, að
I lok þessarar ályktunar er
svo ítrekaður stuðningur
Stúdentafélagsins við óskir
stúdenta um úrbætur í lána-
málum. Þessi ályktun sýnir,
að mikill hiuti stúdenta er
andvígur framferði ellefu-
menninganna, og raunar hef-
ur Stúdentafélagið og Stúd-
entaráð lagt áherzlu á já-
kvæðar og málefnalegar bar-
áttuaðferðir fyrir hagsmuna-
málum stúdenta, enda hafa
þessir aðilar niáð góðum ár-
angri.
hann hlutaðist til um að sfcipuð
yrði nefnd til þess að endur-
skoða núgildandi lög um lax- og
silungsveiði, hefði stjómin
fylgzt gaiumgæfilega með fram-
vindu þeirra mála. Og nú nýlega
hefði landbúnaðarnefnd neðri
deildar sent félaginu til um-
sagnar frumvarp landbúnaðax-
ráðherra um breytingar á lögum
um lax- og eilungsveiði. Hefur
stjóm félagsins síðan svarað
nefndu bréfi.
Að lokinni skýnslu formanns
urðu mifclar og fjörugur umræð-
ur itm framvarp ráðlherra ann-
ars vegar og hins vegar um
frumvarp þeirra Einars Ágústs-
sonar, Jóns Ármanns Héðinsson-
ar og Björns Jónssonar um
breytingu á núgildandi lögum
um lax- og silungsveiði. Frum-
vörpin eru að meginmáli sam-
hljóða, nema í þreim atriðum,
sem varðar:
1. Stofnun fiskræfctarsjóðs.
2. Friðun á laxi og
3. Stjórn veiðknála.
Samþykkti fundurinn eftir-
farandi ályktun í því sambandi:
„Aðalfundur áhugamanna um
fislkrækt leggur áherzlu á að
samræma beri ákvæði þeirra
tveggja frumvarpa, sem nú
liggja fyrir AJþingi um lax- og
silungisveiði, sem til bóta eru fyr
ir fiákeldi og fiskrækt í landinu
og felur stjórn félagsina að láta
Alþingi í té ítarlega umsögn í
þessu mikilvæga máli.“
Ennfremur samþykkti fundur-
inn eftirfarandi ályktun:
„Aðalfundur ábugamanna um
fiskrækt fagnar vaxandi skiln-
ingi á mikilvægi náttúruvernd-
ar, en lýsir áhyggjum sínum
vegna þess skorts, sem nú er á
öllum grundvallarrannsóknum á
áíhrifum ýmis konar fram-
kvæmda á umlhverfi. Fundurinn
ályktar því, að auka beri stór-
lega slíkar ranrasóknir, einkum
líffræðilegar, og telur að krefj-
ast beri með löguim ítarlegra at-
hugana á áhrifum mannvirfcja á
umihverfið, áður en leyfi til fram
kvæmda eru veitt.“
Síðast á dagsfcrá aðalfundar-
ins var fróðlegt erindi dr. Jónas-
ar Bjarnasonar um fæðuval lax-
fiska og möguleika þess, að fram
leiða fiskafóður úr íslenzfcum
hráefnnm.
Stjórn félags áhugamanna um
fisfcræikt skipa nú: formaður
Bnaigi Eirítassion, fonstjóri; vana-
formaður Jón Sveinsson, raf-
virkjam.; gjaldkeri dr. Vil-
hjálmur Lúðvíksson, efnaverk-
fr.; ritari Kristinn Zimsen, við-
skiptafr. og meðstjórnandi Ás-
geir Ingólfsson, fréttamaður.