Morgunblaðið - 25.04.1970, Blaðsíða 22

22
MORG-UNBLA£>IÐ, LAUGARDAGUR 2,5. APRÍL 1«70
t
Systir okkar,
Sigurbjörg Gísladóttir,
Vatnsstíg 12,
andaðist í Landakotssp ítala
fimmtudaginn 23. apríl.
Agnes Gísladóttir,
Þórdís Gísladóttir,
Þorkell Gíslason.
t
Móðir okkar og fósturmóðir,
Guðbjörg Jónsdóttir
frá Krótsstöðum,
andaðist að Sólvamgi, Hafnar-
firði, 23. apríl.
Börnin.
t
Móðir mín og temgdamóðir,
Jónína Jónsdóttir,
hefur fengið frið.
Margét og Henning Jensen,
Hyben Aile 12, Kastrup,
Köbenhavn, Danmark.
t
Mó'ðir okkar,
Helga Ólafsdóttir,
Bólstaðahlíð SO,
andaðist í sjúkrahúsinu á
Akranesi 23. apríl.
Telma Grimsdóttir,
Guðmundur Guðmundsson.
t
Eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
Ingibjörg Dagbjartsdóttir,
Breiðabólsstöðum, Álftanesi,
lézt aðfararnótt 24. þ.m. í
St. Jósepsspítala, Hafnarfirði.
Björn Erlendsson,
börn, tengdaböm
og barnabörn.
t
Maðurinn minn, sonur og
bróðir,
Sigmundur Eyjólfsson
frá Húsatóftum á Skeiðum,
andaðist að heimili sínu að
morgni sumardagsms fyrsta.
Elísabet Meyvatnsdóttir,
Eyjólfur Gestsson,
og systkin.
' '-inn minn,
Viíbjáimur Jón
bprarinsson.
Skipholti 55,
Ílézt að ir.orgni 22. apríl í
T, ' •■kots'pítala.
bön ) aðstander.da.
Guðlaug Jónsdóttir.
Lúðvík Sigurjóns
son — Minning
Fyrrv. kaupfélagsstj. frá
Bakkafirði
Fæddur 30. apríl 1900.
Dáinn 15. apríl 1970.
Aldamótaárið 1900 bjó í Höfn
í Bakkafirði afi minn Jón Sigurðs
son með konu sinni Guðrúnu Sig
valdadóttur. Þau höfðu þá búið
þar í 24 ár. Hann var góður
bóndi, smiður á tré og járn og
hjúasæll og hafði alltaf margt
fólk í heimili, þótt húsakostur
væri ekki stór á nútímavísu. Til
hans réðust Sunnlendingar á
sumrin, þá aðallega til sjóróðra,
eins og þá var títt, en oft líka
stúlkur til sumarvinnu. Strand-
ferðaskipið Hólar hélt þá uppi
ferðum til Austur- og Norður-
lands, og 19. júní sama ár komu
Hólar á Bakkafjörð, og komu
þá í Höfn þrír Sunnlendingar til
sjóróðra, en með sömu ferð mun
hafa komið að sunnan fátæk
kona með 7 vikna gamlan son
sinn. Hún hefur ekki átt mikinn
farareyri, en hún bjó yfir miklu
vinnuþreki, þótt barnlúin væri,
og ótakmarkaðri ást til bamsins,
sem hún bar við barm sér, og
treyst hefur hún því, að Guð vís
aði sér veg til góðra manna.
t
15. þ.m. anda'ðist í Norður-
Dakota, U.S.A.,
Dagbjartur Guðbjartsson
frá Breiðuvík,
Rauðasandshreppi,
Fyrir hönd eiginkomu og sona
hans,
Samúel Torfason.
t
Eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir og afi,
Guðmann Hróbjartsson,
vélstjóri,
Sólvallagötu 24,
lézt í Landakotsspítala fimmtu
daginn 23. apríl.
Þorgerður Sigurgeirsdóttir,
börn, tengdaböm
og barnabörn.
t
Útför móður okkar,
Stefaníu Stefánsdóttur,
fer fram frá Fossvogskirkju
mánudaginn 27. apríl kl 1.30
eftir hádegi
Blóm vinsamlegast afþökkuð.
Börn hinnar lálnu.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vináttu við andlát
og jarðarför móður okkar,
tengdamóður, ömmu og lang-
ömmu,
Brynhildar Rósu
Þórðardóttur,
Nýlendugötu 24.
Guðlaug Jónsdóttir,
Valgeir Elíasson,
Ingveldur Jónsdóttir,
Gyða Valgeirsdóttir,
Elín Rósa Valgeirsdóttir,
Guðbjartur Alexandersson
og synir.
Báturinn tók land í víkinni, og
hún bar bamið sitt upp bakkann
heim að bænum. Piltar afa hafa
hjálpað henni með farangurinn,
sem sjálfsagt hefur mátt bera í
annarri hendi. Hún leitaði ásjár
afa míns, og þar varð henni að
trú sinni.
Lúðvík var fæddur að Hliði á
Álftanesi 30. apríl 1900. Foreldr-
ar hans voru: Þórunn Erlends-
dóttir þá vinnukona á Hliði og
Sigurjón Jónsson. Þórunn var
ættuð úr Ámessýslu, fædd í hjá-
leigu við Laugardæli, og var- víst
að mestu alin upp hjá vandalaus
um. Sigurjón var ættaður austan
af Héraði, þau voru ekki heit-
bundin, og fluttist Sigurjón síðan
til Ameríku. Þórunn tókst þessa
ferð á hendur til þess að fá barns
föður sinn til þess að viður-
kenna barnið, en Sigurjón mun
þá hafa verið við sjóróðra á
prestsetrinu Skeggj astöðum. —
Afi minn, sem þá var hrepps-
nefndaroddviti, brá fljótt við og
fékk föðurinn til þess að með-
ganga barnið, en hann gerði
meira, hann réð Þórunni til sín
í heimilið, og þar var hún með
son sinn í 13 ár, eða þar til afi
dó, og kallaði Lúðvík hann alltaf
pabba. — LúSvík ólst upp í Höfn
við mikið ástríki móður sinnar og
allra á heimili afa míns. Og hann
átti eftir að launa Bakkafirði,
því að þessi fátæki drengur átti
eftir að verða mikill velgjörðar-
maður Bakkafjarðar og tók slíku
ástfóstri við staðinn og þá, sem
hann dvaldi með í æsku og af-
komendur þeirra og aðra sveit-
unga, að leitun mun vera á sam-
jöfnuði. — Eftir lát afa míns bjó
Lúðvík með móður sinni í hús-
mennsku í nokkur ár í Höfn og
síðar á Lindarbrekku. Hann var
í verzlunarskóla í Reykjavík í
einn vetur og í Kaupmannahöfn
við nám veturinn 1929—30. Hann
mun hafa verzlað lítið eitt um
tveggja ára skeið er þau bjuggu
á Lindarbrekku, en árin 1924—
32 var hann við verzlunarstörf
hjá föður mínum í Höfn, sem þá
veittá forstöðu verzlun Jakobs
t
Þökkum innilega samúð og
vináttu við andlát og jarðarför
Jóhönnu Sveinsdóttur,
Skipholti 44,
Reykjavík.
Guðmundur Gíslason,
börn, tengdaböm
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir færum við
öllum þeLn. er vottuðu okkur
samúð vegna andláts
Ólafs Magnússonar,
sundkennara.
Sérstaklega þökkum við bæj-
arstjórn Akureyrar og íþrótta-
félögunum í bænuim er hieiðr-
uðu minningu hans svo og
vinum hans og ættingjum.
Ennfremur vottuim við lækn-
um og öðru starfsfólki Land-
spítalans og Fjórðumigsisjúkra-
hússins á Akureyri þakkir
okkar.
Magnús Ólafsson,
Sigríður Ólafsdóttir,
Hrólfur Sturlaugsson,
Anður Hrólfsdóttir,
Ólafur t. Ilrólfsson,
Sigrún Ámadóttir,
Hallfríður Hrólfsdóttir.
Gunnlögssonar & Co, en árið
1935 gerðist hann kaupfélags-
stjóri á Bakkafirði og gegndi
þeirri stöðu til ársins 1962, eða
í 27 ár.
Hann bjó með móður sinni alla
tíð þar til hún dó haustið 1935.
Lúðvík átti tvö hálfsystkini,
Kristmund Pétursson nú 72 ára,
sem nú dvelst austur í Rangár-
vallasýslu og Margréti Sigur-
jónsdóttur, en hún fluttist ung
með ömmu sinni til Ameríku. —
í desember 1939 giftist Lúðvík
færeyskri konu, Lísu Jakobson,
og eignuðust þau tvö börn, Vest-
arr nú bankastarfsmann í Reykja
vík og Birgitt sem nú er gift og
búsett í Kaupmannahöfn. Lúð-
vík og Lísa slitu samvistum 1945.
— Árið 1946 réðst til Lúðvíks
sem ráðskona Sigríður Hjörleifs
dóttir, ekkja frá Reykjavík, með
tvo syni sína, Hjörleif Ólafsson,
þá 9 ára, nú eftirlitsmann hjá
Vegagerð rikisins og Kristin, þá
7 ára, nú lögfræðing og fulltrúa
lögreglustjóra í Reykjavík, og
gekk Lúðvík þessum ungu
drengjum í föðurstað. Þau Sig-
ríður og Lúðvík hafa búið sam-
an alla tíð síðan. Lúðvík fluttist
til Reykjavíkur og gegndi hér
ýmsum störfum, meðal annars um
tíma starfi framkvæmdastjóra
hjá Hraðfrystistöðinni í Kefla-
vík eign Einars Sigurðssonar.
Og hér varð Lúðvík bráðkvadd
ur þann 15. þ.m. —
Lúðvík var fríður sýnum, karl
menni að burðum, og mér fannst
sem dreng, er við vorum saman
á Bakkafirði, að hann gæti leyst
hverja þraut. Hann var mjög
vinnusamur og samvizkusamur í
starfi, og bera þess glöggt vitni
störf hans við kaupfélagið á
Bakkafirði. Hann hafði mjög
ríka átthagatryggð, og þó sér-
staklega við Höfn, þar sem hann
var alinn upp frá frumbernsku,
og dýravinur var hann mikill
enda átti hann það stutt að
sækja, því að móðir hans var
mjög elsk að dýrum. En þá er
ótalið það, sem gjörði hann minn
isstæðastan öllum, sem þekktu
hann, en það var hjálpsemi hans
og tryggð. — Þegar faðir minn
dó 1933 vorum við systkinin ung,
og engir styrkir veittir ekkjum,
en þá var það Lúðvík, sem hjálp
aði okkur mest, þótt við værum
þá flutt til Akureyrar, og alla
tíð síðan hefur hann verið trygg
ur vinur og velgjörðarmaður
okkar allra og sem góður afi öll-
um börnum mínum. Og eftir að
hann fluttist hingað til Reykja-
víkur þá fylgdist hann mjög með
Bakkfirðingum og málefnum
þeirra og enginn fylgdist eins
vel með sjúkum þaðan, sem leit-
uðu hingað lækninga. Hann heim
sótti þá oft og hjálpaði þeim á
alla lund og margir þeirra
dvöldúst á heimili hans og Sig-
ríðar. —
Hvem gat grunað, að litli um
komulausi drengurinn, sem bor-
inn var upp í flæðarmálið á
Bakkafirði aldamótaárið, ætti eft
ir að verða slíkur velgjörðamað-
ur staðarins. Spor átti hann
mörg þar, bæði sem lítill dreng-
ur og fullorðinn maður, og þeir
eru margir, sem munu sakna
hans þar eins og vinir hans í sjó
mannastétt, bæði íslenzkir og fær
eyskir. En frœkorn það, sem
hann sáði þar, mun bera ávöxt.
Það var eins og fjölær jurt, sem
breiðir krónu sína móti hækk-
andi sól, og á leiði móður hans
í kirkjugarðinum á Skeggjastöð-
um, sem hann hugsaði svo vel
um, munu blómin teygja sig í
sólarátt, vitnandi um eilíft líf
og þann kærleika, sem verm-
ir allt mannlíf. Lúðvík var jarð-
sunginn frá Fossvogskapellu
föstudaginn 24. þ.m. —
Ég þakka Guði fyrir góðan
vin, sem hugsaði alltaf til okkar
á erfiðum stundum og tók þátt í
gleði okkar. Ég sendi öllum ást-
vinum hans hjartanlegar samúð-
arkveðjur.
Á ströndinni mun hann bíða
okkar. Guð blessi minmingu hans.
Jón Gunnlaugsson.
Elín Jóhanna Jóhanns-
dóttir — Minning
ÞANN 15. þ.m. lézt í sjúkrahúsi
Akraness Elín Jóhanna Jóhanne-
dóttir frá Hellu á Fellsströnd.
Hún var fædd 11. maí 1888.
Móður sína missti hún ung og
var þá fyrstu árin með foður
sínum og stjúpu, en fór ung í
vinnumennsku. Síðaisit mun Elín
hafa verið \innukona á Hellu og
var lánuð þaðan að Hólkof.i þar
sem hún kynntist manni sínum,
Jónasi Kristjánssyni. Þau hjón
voru sérlega samhent og sízt var
Jónas þess letjandi er Elín reyndi
að rétta hjálparhönd í ammarra
þrenigimgum, em um þaiu verk var
aldrei haft hátt og sennilega hafa
ekki margir gert sér ljóst, hvílík
afrek hún vanm í lífimiu.
Það er erfitt fyrir marga nú
í dag að skilja lífsbaráttu þeirra,
sem reistu sér bú á fyrsita tug
þessarar aldair með lífsviljann
einan í heimanmund og vomina
í vegamiesti. Fyrstu búskaparárim
voru þau í húsmnennaku hér og
þar mað börnim sín tvö, Þóru og
KrLstján. Húsimeninsfcan, hugtak,
sem fáir kannast við lenigur, var
ekkert sældarbrauð og varla mun
nokkur, er kynnzt hefur, sakna
henmar. Þau ár vildi Elín ógjam-
am minmast á, enda murnu þau
oft hafa verið erfið. Síðast voru
þau hjónim í húsimemmsku á
Hellu. Það var þröngt í litlu bað-
sitofummi þar og margt um mamn-
inm, því að bóndimm átiti mörg
böm. En þótt húsakostur væri
Framhald 4 hls. 23
Beztu þakkir sendi ég hinum
mörgu félögum, skipshöfnum
og einstraklingium, sem heiðr-
uðu mig og sýndu mér sóma
á margn hátt á sjötugsafmæli
mínu hirar. 19. apríl sl.
Tryggvi Helgason.