Morgunblaðið - 25.04.1970, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 25. APRÍL 1970
Hann hafði ekki þorað að bjóða
henni, þar eð nærvera hennar
hefði getað valdið hneyksli.
OSTA
P
50 g smjör
50 g hveiti
3 dl mjólk
■| múskat eða karry
3—4 eggjarauður
250 g rifinn Gouda 45%
3—4 eggjahvítur
RETTU
OAfofönct.
Bræðið smjörið, hrærið hveitið sam- «
an við, þynnið smátt og smátt með *
mjólkinni. Kryddið með múskati eða 4
karryi, kælið sósuna aðeins, hrærið
eggjarauðunum, einni i einu út i, rifn-
um ostinum næst og að síðustu mjög
vel þeyttum hvítunum. Fyllið til hálfs
smurt, eldfast mót, setjið lok á og
sjóðið i vatnsbaði 1 klst.
Hvolfið ostaröndinni á fat, berið soð-
grænmeti og hrært smjör eða
sterka, brúna sósu með
jy
Heldur ekki hafði hann þorað
að hafa brúðkaupsmáltíðina
heima hjá sér, þar sem það
hefði verið grimmdarlegt að úti
loka hana. Og Gerardine
frænka hefði heldur aldrei vilj
að sitja til borðs með henni.
— Við borðum morgun-
verðinn heima hjá mér, hafði
hún úrskurðað.
En þá hafði Gilles mótmælt,
þar eð hann vissi, að tengda-
foreldrar hans tilvonandi
mundu kunna illa við sig í hús-
inu við Duperrébryggjuna. Og
heldur ekki var þeirra hús hent
ugt til þess arna, og Gilles vildi
ógjarnan vera í éin-hverju veit-
ingahúsi bæjarins.
Þess vegna varð það úr, að
morgunverðurinn færi fram í
þorpskrá, og Esnandes hafði orð
ið fyrir valinu — tíu kílómetr-
um frá La Rochelle.
Athöfninni var fram haldið.
„Vilt þú taka þessa . . . ?
Gilles játaði með næstum
sorgbitinni alvöru, en þegar að
Alice kom, svaraði hún næstum
glettnislega, og leit svo bros-
andi á Gilles.
— Vilduð þér koma með mér
í skrúðhúsið? sagði meðhjálpar
inn lágt. meðan síðari hjónaefn-
in mynduðu sig til að koma í
hinna stað.
Þegar Gilles gekk út úr kirkj
unni, tók hann eftir fólki —
mest kvenfólki — sem hafði kom
ið til vígslunnar. Frú Rinquet
kraup við eina súluna. Jaja
sendi honum uppörvandi augna
tillit. Seinna sagði hún við
hann:
— Blessaður drengurinn, þú
Opið tu kl.
4.00 í dag
Maxi kápur — Midi kápur
Kjólar — Buxnakjólar.
Tízkuverzlunin
fm/í
Cjíi Áí
Rauðarárstíg 1
Sími 15077.
hefðir bara átt að sjá sjálfan
þig. Náhvítur eins og næpa!
Vissulega var hann hrærður,
en bara á annan hátt en hann
hafði búizt við. Hann hélt áfram
að segja við sjálfan sig:
— Nú erum við gift . . . sam-
einuð . . .
Hvað skorti á, að hann væri
hamingjusamur? Og hvers vegna
þurfti hugur hans, hvað eftir
annað að beinast að Colette?í
þrjár vikur hafði hún aldrei
þornað um augun og nú var hún
skilin eftir ein heima.
Hún hafði reynt eftir föngum
að brosa í morgun, þegar hún
var að hnýta á hann bindið.
—Til hamingju. Giiles. Og ég
vona, að þú verðir mjög ham-
ingjusamur!
Það hafði verið skjálfandi
bros, líkast sólinni undir skúr.
og á síðustu orðunum hafði rödd
hennar skolfið.
— Þangað til í kvöld . . .
Þegar litli hópurinn nálgaðist
kirkjudymar, heyrði Gilles ein
hver óp úti fyrir og fór að halda
að Jaja hefði haft á réttu að
standa.
Dálítill hópur stóð úti fyrir.
Það var svona hópur, sem safn-
ast saman, ef eitthvað forvitni-
legt er á seiði, en Gilles gat
bara ekki trúað því, að venju-
leigt brúðkaup vekti neina for-
vitni og því væri þetta fólk
þarna samansafnað hans vegna.
XXXI
— Ópin hófust aftur. Það var
blaðastrákur, sláni um tvitugt,
sem gekk fram og aftur og öskr-
aði fullum hálsi:
— Le Moniteur . . . Aukaút-
gáfa . . . Nýjar fréttir af eitrun-
armálinu! Líklegt að Octave
Mauvoisin verði grafinn upp!
Gilles snarstanzaði og andlit-
ið á honum stirðnaði upp. Þá
var gripið í handlegginn á hon-
um og Gerardine frænka leiddi
hann að bíl, sem þar beið og tróð
honum inn.
Fyrsti bíllinn var sá, sem Gill-
es hafði keypt sér. f honum
voru brúðhjónin og foreldrar
Alice. Bobs bíll kom næst-
ur, með Eloifjölskylduna. Rámt
öskrið dó smám saman út í
fjarlægð.
Uppgröftur á Octave Mau-
voisin!
Sannast að segja höfðu allir
kviðið fyrir borðhaldinu. Meira
að segja hafði Gilles stungið
upp á því að sleppa því alveg.
— Það geturðu bara ekki,
sagði Gerardine frænka. Fólkið
hennar mundi taka það sem lít-
ilsvirðingu á sér. Þú þarft ekki
að líta svona á mig — þetta er
ekki mér að kenna. Þú hefur
sjálfur ráðið þessu öllu.
Það var einkennilegt, að síð-
an hann opinberaði trúlofun
sína, hafði frænka hans verið
eins og altilegri við hann. Hún
þúaði hann nú. Það var rétt eins
og þetta hjónaband hefði styrkt
öll fjölskyldubönd.
Það var hún, sem fyrst hofði
ymprað á brúðkaupsferð. En
Gilles hafði ekki viljað fara neitt
burt. Hann gat ekki hugsað sér
að skilja Colette eina eftir,
þegar svona stóð á.
Það var sólskin og einhver
hlýja í loftinu, sem boðaði komu
vorsins, sem nú var tekið að
nálgast. Bílarnir tveir stað-
næmdust í Esnandes, fyrir fram
an Hafnarhótelið.
ASKUK1
IIVIM 'lt
YÐUR
gi á)i)arst. grísakoteli"rn r
GRILI AÐA KJIJKLINGA
ROAST BEEF
GIjÓÐARSTEIKT LAMB
HAM BORGARA
DJUPSI’EI KTAN FISK
xuðurlaruhbraut 14 simi 38550
Gestgjafinn og kona hans
biðu úti fyrir dyrunum, bæði
brosandi út undir eyru, og lítil
stúlka afhenti frú Mauvoisin
blómvönd.
En skömmu seinna, þegar gest
gjafinn kom fram í eldhús, taut-
aði hann:
— Ég get ekki skilið, hvað
gengur að þeim.
Og sannleikurinn var sá, að
öllum virtist þeim líða hálfilla.
þegar þau gengu inn í einkastof
una, sem þeim hafði verið ætluð.
Sem gistihús hafði staðurinn
ekki mikið orð á sér, en matur-
inn þar var héraðsfrægur. Ur
drykkjustofunni heyrðist í mönn
um, sem voru að panta sér hvít-
vín.
— Lofðu mér að taka frakk-
ann þinn, pa . . .
Gilles hikaði brot úr sekúndu,
þangað til orðið kom í heilu
líki: — Pabbi.
Og enginn varð meira hissa
en Esprit Lepart og enginn
hefði getað verið feimnari.
— Gefið þér ekki um það, hr
Mauvoisin.
— Þú gleymir þvi, að ég er
tengdasonur þinn. Nú verðurðu
að kalla mig Gilles.
En Gilles píndi þessi orð upp
úr sér. Þetta „pabbi“ hafði kost-
að hann mikla áreynslu. Sem
snöggvast hafði það minnt hann
á föður hans á banabeðinu, þar
sem svarta yfirskeggið skar úr
við hvítan koddann.
Gerardine gerði heiðarlegar
tilraunir til þess að koma sam-
tali í gang við Alice.
— Þú varst ekkert sérlega
feimin við athöfnina?
— Feimin? Ekki aldeilis! Mér
fannst hún alls ekki neitt hátíð-
leg. Sannast að segja var ég að
hugsa um parið, sem þurfti að
bíða eftir okkur.
— Ferðu ekki til Parísar að
fá þér föt?
— Kannski. Ég veit það ekki.
Ég er ekki farin að tala neitt
um það enn við Gilles.
— Ef þú vilt min ráð hafa, þá
mundi telpunum vera það
ánægja að hjálpa þér.
Ekkert gat sett Alice úr jafn-
vægi, og við þessi síðustu orð
gaf hún Gilles glettnislegt horn
auga, en hann eyddi talinu með
því að stinga upp á, að þau
fengu sér glas af púrtvíni með-
an þau biðu.
Þau hefðu þurft að hafa ein-
hvern siðameistara. Einhvern,
sem gæti komið einhverju fjöri
í samkvæmið. Gestgjafinn, sem
var önnum kafinn frammi. hafði
engan tíma aflögu til þess. en
konan hans gægðist öðru hverju
inn um gættina, til bess að sjá,
hvernig gengi. Stelpan sem
gekk um beina, var hreinasta
drusla.
— Heyrðirðu, hvað hann var
að æpa?
— Æ!
— Hvað átti hann við?
— Það. sem hann sagði Ég
heyrði af þvi fyrir tveimur dög
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Allt gengur veí, ef þú tekur ckki allt of óstinnt upp það, sem
þú lieyrir.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Reyndu að sinna börnunum meira en þú hefur gert og skemmtu
þér vei í kvöld.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Þú verður að breyta einhverju í málum fjölskyidunnar í dag.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Þú verður að umbera fólk, sem þú hefur ekki séð um hríð.
l.jónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Forðastu allan hraða i dag. Of alvörugefin umgcngni er leiðinlcg.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Varastu að segja of mikið, þótt þú sért að springa.
Vogin, 23. september — 22. október.
Reyndu að endurskoða allt, sem þú ætiar að taka þér fyrir hcndur.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Haltu samningum áfram, svo að þú getir útvikkað persónuleg
kynni þin.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Notaðu kraftana skynsamlega, og ferðastu líka eitthvað, ef þú
kærir þig um.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Staða þín hefur breytzt þannig, að þú verður að endurnýja eitt-
hvert samband eða ferðast til einhvers staðar, til að bæta hag þinn.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Þú ert tækifærissinni og heldur bjartsýnn i svipinn. Taktu sjálfan
þig ekki svona hátiðlega, Reyndu að skemmta þér.
Fiskamir, 19. febrúar — 20 marz.
Reyndu að bæta hag þinn og ættmenna þinna cins og þú frekast
mátt.