Morgunblaðið - 21.10.1970, Qupperneq 3

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. OKTÓBER 1970
3
„Meira að segja
Spítalastígur 7 er nú
bara lítið hús”
stundarkorn með Ib
Lanzky-Otto
„I>AÐ liljómar kannski
skringilega — en mér finnst
Reykjavík öli hafa minnkað.
Hngsaðu þér til dæmis Tjarn
arhólmann, sem ég man stór-
eyju langl; undan bakka. Nú
sé ég smáeyju í seilingsfjar-
lægð. Og það sem fyrr reynd
ust mér djörf ferðalög og alls
ekki hættuiaus, eru nú aðeins
nokkurra mínútna spölur —
og engin rómantík. Meira að
segja Spítalastígur 7 er nú
bara lítið hús“. I»annig mælir
hornablásarinn Ib Lanzky-
Otto, þegar liann segir mér,
hvað honum finnist hafa
breytzt í fari borgarinnar síð-
an hann átti hana að leikvelli
lítill drengur.
„En nú tek ég aftur á móti
eftir tvennu, sem ég var alveg
búinn að gleyma. Kannski
vissi ég það ekki til að muna
það; græn húsþök og grá
föt og svört.
Hefurðu tekið eftir því,
hvað mörg húsþakanna eru
græn að lit? Og íslendingar,
sem búa i landi sterkra lita,
klæðast upp til hópa gráum
fötum eða svörtum. Er þetta
ekki athyglisvert, þegar að er
gáð?“
Ib Lanzky-Otto.
Hingað er Ib Lanzky-Otto
nú kominn til að blása horn
með Sinfóníuhljómsveit ís-
lands.
„Reyndar hef ég komið
fram á öðrum tónieikum
hérna," segir hann og brosir.
„Þegar ég var níu ára, spilaði
ég á fiðlu á jólakonsert I Mið
bæjarskólanum.
Ég byrjaði að spila á píanó.
Vaidi svo fiðluna, því ég hélt
að hún væri auðvelt hl'jóð-
færi. Það tók mig þrjá mán-
uði að komast að sannleikan-
um. Svo byrjaði ég á hornið
16 ára gamall."
Ib Lanzky-Otto fæddist i
Danmörku. Fimm ára fluttist
hann til Islands. Faðir hans
Wilhelm kom víða við í ís-
lenzku tónlistarlífi. 1951 yfir-
gáfu Lanzky-Ottoarnir Isiand.
Nú býr Ib í Svíþjóð.
„Sem einstaklingur er ég
Dani,“ segir hann. „Sem lista-
maður er ég Svíi. Og mín
áhyggjulausa æska með blaða
söliu og rabarbarahnupli er
íslenzk. Síðan þá elska ég
hangikjötslykt, harðfisk og
bjúgu."
„Sussu nei, — ég kann ekk
ert i íslenzku núna. Það eina
sem ég get, hef ég þulið eins
og páfagaukur undanfama
daga: „Ég er alveg búinn að
gleyma íslenzkunni." Senni-
lega gleymi ég þessu þó
aldrei!"
„Uppáhaldstónlistin mín er
auðvitað hornamúsík. Hvað
annað? Ég elska Mozart og
Carl Nielsen svo ólíkir sem
þeir nú eru. Jass er aftur á
móti ekkert fyrir mig. En ég
á nokkrar bitlaplötur heima."
Og þegar ég kveð, spyr Ib
Lanzky-Otto, hvort ég vilji
kaupa hornið hans. Svo hlær
hann.
Trúnaðar-
mál sam-
kvæmt
lögum
MORGUNBLAÐINU barst í gær
eftirfarandi tilkynning frá fjár-
málaráðherra og Kjararáði
Bandalags starfsmanna ríkis og
bæja:
„Þriðjudaginn 20. október sl.
birtist írétt í Þjóðvilj'amim þess
efnds, iaið fjármálaráðbeinra hafi
sent Kjanaráði Banidaiags starfs-
manna rikis og bæja tilboð að
kjarasatmtniinigi.
Segir í fréttinini, að ráðiherxa
hafi fyrirskipað, að farið yrði
með tilboð þeitta sem algiert trúm-
aðarmáil, og hatfi tilboðið því
ekiki verið rsött í félögium opin-
berra st'artfsmamiia.
í titefni atf þessu vill fjármála-
ráðlh'erra og Kjararáð Bandalaigs
starfsmanna ríkis og bæjia taka
fram:
Samfcvæmt lögum nr. 55/1962
um kj'anasamniruga opiiniberra
startfsmamna stamda yfir kjara-
samniinigax og er málið é sátta-
stigi síðan 1. ofctóber sl. Gilda
þann tima þær regliux, að mieð
allar huigmymdir og viðiræður
skuli farið sem trúnaðarmál.
Einis og venja er í slítoum við-
ræðum hatfa varið ræddar ýms-
ar hugmynidir í sambandi við
bu'gisainllega samninga en tiltooð
liggja ekiki fyrir frá hvomgum
aðila“. _
Kvenfélagið
í Breiðholti
1 KVÖLD verður stofnfundur
hins nýja kvenfélags í Breiðholti
og hefst hann kl. 9 í Breiðholts-
skóla. Verða þar m.a. lögð fram
ný lög félagsins og flutt erindi
um börn og uppeldismál.
KARNABÆR
HERRADEILD:
★ FÖT MEÐ VESTI
★ STAKIR JAKKAR
★ STAKAR BUXUR
★ SKYRTUR — NÝTT
★ SAFARI JAKKAR
FLAUEL — NÝTT
★ PEYSUR — NÝTT ÚRVAL
★ BELTI
DÖMUDEILD:
★ LAKK KAPUR
★ PRJÓNAKJÓLAR
—- VESTI
— KAPUR
— BUXUR
★ HETTUPEYSUR
★ PEYSUR — MINI —
MIDI — MAXI
ULL og ANGORA
★ PILS — JERSEY
og TERYLENE
★ SÍÐ KÖGURVESTI
RÚSKINN — PILS
STAKSTEINAR
Gamall flokkur
Eins og kunnugt er hafa á und-
anfömum mánuðum verið nokkr-
ar væringar innan Framsóknar-
flokksins. Ungliðamir í Fram-
sóknarflokknum hafa borið þung
ar ásakanir á forystumenn flokks
ins og sett þeim ýmsa úrslita-
kosti, og nokkur hluti þeirra lét
m. a. að því liggja í ályktunar-
tillögu á sambandsþingi ungra
framsóknarmanna fyrir skömmu,
að þeir myndu neyðast til að
leita annað, ef ekki yrði gengið
að kröfum þeirra. Forystumenn
Framsóknarflokksins hafa hins
vegar skellt skolleyrum við öll-
um kröfum ungliðanna.
Ástæðan fyrir þessari miklu
óánægju innan ungliðahreyfing-
arinnar í Framsóknarflokknum
er fyrst og fremst sú, að forystu-
menn hennar hafa ekki náð þvi
markmiði að komast í örugg sæti
á framboðslistum flokksins, og
ungir menn hafa ekki að neinu
marki fengið aukna hlutdeild i
stjóm flokksins. Þróunin í öðrum
stjómmálaflokkum hefur hins
vegar orðið sú í flestum tilvik-
um, að viðhorf hinnar nýju kyn-
slóðar hafa í auknum mæli mtt
sér til rúms í störfum þeirra og
stefnu, og Ijóst er að töluverðar
breytingar v-erða á framboð-
um flestra stjómmálaflokka við
næstu kosningar. En á sama tíma
og þetta gerist, þá kemur í Ijós,
að litlar sem engar breytingar
verða á framboðum Framsóknar-
flokksins og nýjum viðhorfum
og nútímalegum vinnubrögðum
er gjörsamlega úthýst innan
flokksins sjálfs. Enda koma nú
fram sífellt broslegri myndir á
hentistefnu flokksins, eftir þviv
sem þessi þróun heldur áfram.
Eðlileg óánægja
Af þessum sökum er ekki
nema eðlilegt, að óánægjuraddir
heyrist úr röðum ungra fram-
sóknarmanna um þessar mundir.
Málefnaágreiningur virðist á hinn
bóginn ekki hafa rist djúpt og er
það að ýmsu leyti eðlilegt, þegar
á það er litið, að ýmsir af for-
ystumönnum ungra framsóknar-
manna hafa verið dyggir mál-
svarar hentistefnu Framsóknar-
flokksins á liðnum árum. Hins
er þó að gæta, að með nýjum
mönnum koma oft einhver ný
viðhorf, svo að ekki hefði verið
óeðlilegt, að ungu framsóknar-
mönnunum hefði verið ætlaður
lítið eitt stærri skerfur á fram-
boðslistiun flokksins.
Nú virtist svo um tíma, að
rokkamir væru þagnaðir og hin-
ir ungu framsóknarmenn ætluðu
að sætta sig við orðinn hlut. En
nú bregður svo við, að ritari
stjómar Sambands ungra fram-
sóknarmanna, Rúnar Halldórs-
son, hefur sagt sig úr Fram-
sóknarflokknum og birtir í gær
um það langa greinargerð í Þjóð-
viljanum: „Forysta flokksins
hefur álitið, að með því að
taka aldrei af skarið, lield-
ur tvístíga dálítið og hafa op-
ið í allar áttir, þá mætti tæla
til fylgilags við sig bæði hægri-
menn og vinstrimenn. Með svona
uppákomu getur stefnumörkun
stjórnmálaflokks aldrei orðið
skýr og án efa villast margir á
þessum forsendum inn í Fram-
sóknarflokkinn. Það sama er að
segja um endumýjun í þing-
liði flokksins. Nýir menn em
óæskilegir. Ekki kemur heldur
til greina að endurskipuleggja
flokksgrindina. Allt er ágætt eins
og það er.“ Síðar segir ritar-
inn fyrrverandi: „Langlundargeð
mitt er þrotið og í hreinskilni
sagt, undrast ég þann bamaskap
minn að hafa ætlað mér slíkt
þrekvirki að breyta flokknum
með innri baráttu." Enn virðist
því bóla á nokkurri óánægju
meðal ungliðanna í Framsókn-
arflokknum, enda væri það i
mesta máta óeðlilegt, ef ungir
menn gætu sætt sig við henti-
stefnuna og afturhaldið í Fram-
sóknarflokknum.