Morgunblaðið - 20.12.1970, Blaðsíða 22

f
22
MORG-UNBLAfJIÐ, SUNNUDAGUR 20. DESEMBER 1070
Svanhildur Jóhannes
dóttir - Kveðja
Fæ<ld 14. okt. 1888.
Dáin 31. júlí 1970
Svífur i hug minn löngu liðin
tíð,
svo ljós og heið.
Man ég hve þú varst þekk
og yndisfríð
á þroskaleið.
— Brosti þá sólin blítt við grænni
jörð
og bliki sló um kæran
Breiðafjörð.
Man ég það enn, er naut ég
náms hjá þér,
um nokkra stund.
Bemskunnar glóð þá brann
í æðum mér,
— en breyzk var lund.
Leiddir þú mig, svo mild,
við þína hönd,
ég man þá knýttust okkar
tryggðabönd.
Æskan, hún leið. — Og leiðir
skildust að,
því lífsins önn
kallaði þig til starfs á öðrum
stað.
— Svo styrk og sönn
hlúðir þú að því bezta í bamsins
sál,
og brást til liðs við unga
gróðurnál.
t>annig leið ævin — eins og
sáðmanns-tíð,
með unað sinn.
Ungbarnsins sál, svo óspillt,
hrein og blíð,
var akur þinn.
— Gleði þín var að glæða í
bamsins hug
þann gróðurmátt, er ynni
á táli bug.
t
Eigmmaður miinn, íaðir okkar
og sonur minn,
Sigurjón Jóhannesson,
Hlíðargöt i 27, Sandgerði,
sem andaðist 17. desember sl.,
verður jarðsu'n'ginn frá Hvals-
neskirkju þriðjudaginn 22. des
ember ’ 1 e.h.
Guðlaug Einarsdóttir
og börn,
Ragnhildur Helgadóttir.
t
Guðjónýa Sigtryggsdóttir
verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju þriðjudaginn 22.
desember kil. 10.30 f.h.
Mikael Guðniundsson.
t
Þökkum af alhug öUium þeim,
sem mánntust móður okkar
og tengdamóður,
Aðalheiðar Ólafsdóttur,
Mávahlíð 9,
við lát hennar og útför.
"tósa Jónsdóttlr,
Margrét Jónsdóttir,
Ilagnús Ólafsson,
Ragnheiður Jónsdóttir,
Jón Lúthersson,
Ólafía Jónsdóttir,
Sigurður Júlíusson,
Sigurpáll Jónsson,
Stelnunn Steindórsdóttir,
Ragnar Jónsson,
Magnúsína Bjarnadóttir,
ívar H. Jónsson,
Ragnhildur Rósa
Þórarinsdóttir.
Dagsverki lauk — og kyrrlátt
ævikvöld
nú kom til þín.
— Dundu þá yfir dómsorð,
römm og köld,
með dulmögn sin.
— Beiðst þú í dauðans biðsal
langa stund,
með brostinn streng — og
djúpa bana-und.
Harpan er hljóðnuð. — Sumri
hallar senn
og sölna blóm.
„Hverf þú til duftsins." —
Skynja skulum enn
vom skapadóm.
— Varir um eilífð vorsins
fyrirheit:
að vakni fræ í nýjum gróðurreit.
Allt það sem lifir, leitar
afturhvarfs
af leyndri þrá.
Hærra — æ hærra, upp til
æðra starfs,
vill andinn ná.
— Dauðinn er aðeins þögn
við þáttaskil
á þroskans leið, sem hver
er vigður til.
— Ó, hve er hljótt og kyrrt í
kringum þig
á kveðjustund.
Finnst mér sem enn þú örmum
vefjir mig,
við endurfund.
— Krúsjeff
Framhald af bls. 27.
þeir óaðskiljanlegir vinir.
Krúsjeff segist hafa veitt þess-
ari vináttu mikla athygli, því að
hann hafi séð að Bería hvorki
virti né líkaði við Malenkoff,
heldur var hann aðeins að nota
hann sét til framgangs. Bería
sagði eiinu stoni við Krúsjeff:
„Þessi náunigi, Maleinlkoff er ekk-
ert annað en geithafur. Ef hann
ekki er tjóðraður tekur hann
hann undir sig stökk, en hann
er Rússi og getur komið sér vel
a® eiga hainin að einihvem tíma“.
Og þetta var einmitt kjaminn í
vináttu hans og Bería.
Krúsjeff segir síðan: „Við
Malenkoff höfum verið vinir
frá því fyrir stríð og vorum oft
saman með fjölskyldur okkar.
Eitt sinn vorum við saman á
sumarheimili Stalíns og fór
um sem oftar í gönguferð. Þá
sagði ég við hann: „Ég Skil ekki
— Helgi og friður fyllir huga
minn.
í fegurð skín mér kærleiks-
neistinn þinn.
— Líknsami Guð! Þú gefur
þjáðum frið,
og græðir sár.
Sérhverja þreytta sál þú
leið og styð.
— Hvert sorgar-tár
þerra af auga þess, er angur
sker.
Lát þá sem líða, öðlast hvíld
hjá þér.
—x—
Minningin ljúf er líkn í
sárri sorg,
já — sigurlaun!
Bera svo fáir trega sinn á torg,
þó taki í kaun.
— Hljóð er mín bæn. — Og
þökk mín þúsundföld
í þögn sé flutt á bak við
himintjöld.
að þú sjáir ekki hverjum augum
Bería litur þig.“ Hann varð þög-
ull. „Heldurðu að hann beri
virðingu fyrir þér? Nei hann
gerir gys að þér.“ Malenkoff
sagði loks: „Auðvitað veit ég
það, en hvað get ég gert?“ Ég
svanaði „Ég veit að þú getur
ekkert gert núna, en koma dag-
ar og koma ráð, ég vildi bara
vera viss um að þú gerðir þér
þetta ljóst.“
Krúsjeff segist nú hafa farið
að renna í grun að ástæðan fyr-
ir því að Stalín hafi kallað sig
aftur til Moskvu hafi verið til
að hafa áhrif á valdajafnvægið
og að Krúsjeff hafi átt að halda
aftur af Béría og Malenkoff.
Krjúseff heldur að Stalín hafi
viljað losna við Beria, en ekki
vitað hvernig hann ætti að fara
að því. Stalín sagði auðvitað
aldrei neitt í þessa átt við
Krúsjeff, en Krúsjeff segist
samt hafa skynjað þetta.
Móðir okkar
ARNBJÖRG arnadóttir
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 22. des.
kl. 13,30. Jarðað verður í gamla kirkjugarðinum við Suður-
götu.
Kristin og Kristbjörg Þorvarðardætur.
Útför eiginrnanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa
HARALDS JOHANNESSEN,
fyrrv. aðalféhirðis
verður gerð frá Dómkirkjurmi mánudaginn 21. desember n. k.
ki. 2 e. h.
Anna Johannessen
Matthias Johannessen
Jóhannes Johannessen
Anna Norland
Haraldur Johannessen
Haraldur Johannessen
Jósefína Norland
Hanna Johannessen
Anna K. Johannessen
Helga Norland
Ingólfur Johannessen
Laufey Johannessen
Þin Þorbjörg.
Eiríkur Sveinsson
- Minningarorð
Fæddur 8. júlí 1884.
Dáinn 27. nóvember 1970.
Mér var það engin furða, þó
legðir þú frá landi
á lokiaidagiinin þiran,
og golan fyllti seglin og syngi í
rá og baindi
og sóldin vermdi kimin,
sjálfsagt freyðir báran við kinn-
ung hvítfyssamdi,
þó hvemgi gefi inn.
'Þó áriin væru fá, seim að leiðir
lágu saiman
á lifsins giömigu hér.
Ég finm það veŒ að saimfylgdin
vair mér gagnsaimt garmain
og gott a® kyniruast þér.
Þú igældir lítt vi® prjálið og
heimisimis hefðar framamm,
vartst heiima a® sjáifum þér.
Við þekktuim vel hamm gamia
Eirík einin á báti,
sem iailltaif hélt sitit strilk.
Æðrulaius við störfim, og eima
þó á þar bjáti,
og aldrei noklkurt hiik.
Vair suimium hinuim freimri, þó
miklu meira láti,
var m'a'ðiir, en elkki ryk.
Þó stárlynd'ur hanm þætti, var
immra ylrílkt hjarta
undir farjúfri skél.
Mótgamg simmar ævi, hanm aldrei
uim réð kvarta,
sú aðferð lét ei vel.
Hanm var lenigi einfari, en gjafir
góðra arta,
hiamis gílæddu vinarþel.
Og eimm á bé'ti sigldir þú heim
uim hafið breiða
og hugur greiðir för,
og látið fl'ey und seglum, þú læt-
ur skaifla skeiða
og skörp ©r sjón og smör.
Og mú er runmiinm dagtur og sér
mú ljóst til leiða,
að lemda í góðri vör.
Vinur á förnum vegi.
KVADDUR TIL MOSKVU.
Þegar Krúsjeff var kallaður
til Moslkvu frá Úkramíu byrj'aði
það með símtali frá Malenkoff,
sem sagði að Stalin vildi fá
Krúsjeff till Moskvu og sa'gði
honum að taka fyrstu flugvél.
Krúsjeff segir: „Ég tók flugvél-
ina daginn eftir og reyndi mik-
ið að gera mér í hugarlund
hvers vegna Stalín hefði sent eft
ir mér. Ótti minn reyndist
ástæðulaus, því að Stalin tók
mér mjög hlýlega og sagði:
„Finnst þér ekki að þú sért bú-
inn að vera nógu lengi í Úkran-
íu, þú ert að verða að hrein-
ræktuðum úkranískum landbún
aðarsérfræðingi. Það er kominn
tími til að þú takir aftur upp
störf í Moskvu og ég vil að þú
verðir aðalritari flokksins í
Moskvu." Ég viðurkenndi að 12
ár væru langur tími og þakkaði
Stalín fyrir. „Gott", sagði hann,
„við þurfum á þér að halda hér.
Það er ýmislegt að. Komizt hef-
ur upp um samsæri og þú átt
að taka við stjórn Moskvu-
flokksins, þannig að Miðstjórn-
in geti treyst á stuðning í bar-
áttunni gegn samsærismönnun
um. Við höfum komizt að
samsæri í Leningrad, það er
einnig að finna andstöðuöfl í
Moskvu. Vi® viljum g©ra
Moskvu að virki Miðstjórnarin>n-
ar.“
„Ég skal gera allt sem í mínu
valdi stendur," sagði Krúsjeff
þá og afhenti Stalín honum þá
bréf, sem hann sagði að fallið
hefði þeim í hendur. Þetta var
langur nafnalisti undir yfirlýs-
ingu um að hópur manna i
Moskvu væri að brugga samsæri
gegn Miðstjórninni og var Pop-
ov aðalritari flokksdeildarinnar
í Moskvu sagður forsprakki.
Fyrsta, sem Krúsjeff datt í hug,
er hann sé þetta skjal var að
einhver brjálæðingur eða glæpa
maður stæði hér að baki.
Skömmu eftir að Krúsjeff hafði
opinberlega tekið við embætt-
inu, sagði hann við Stalín, að
hann væri þess fullviss að bréf-
ið væri hreinn uppspuni og að
Popov væri enginn samsærismað
ur. Stalín bölvaði reiðileya, en
lét siðan málið falla niður. Krús-
jeff segir síðan." Auðvitað hefði
ég getað styrkt stöðu mína með
því að taka afstöðu með ákær-
unum og það hefði senniiega
nægt til að Popov hefði verið
tekinn af iífi. Réttarhöld hefðu
verið sett á svið, eins og í Len-
ingrað og allir hefðu játað og
allur heiðurinn hefði verið
minn.“
Krúsjeff segir síðan að sér
hafi verið það ljóst að koma sín
til Moskvu hefði verið hindrun
á áætlanir Beria og Malenkoffs,
því að hann hafi alltaf verið á
öndverðum meiði við þá, en það
var Stalín, sem reið baggamun-
inn, því að þótt hann ha.fi oft
gagnrýnt sig, hafi hann veitt sér
nauðsynlegan stuðning.
Einangrun
Góð plasteinangrun hefur hita-
leiðnistaðal 0,028 trl 0,030
Kcal/mh. °C, sem er verulega
minni hitaleiðni, en flest önn-
ur einangrunarefni hafa, þar á
meðal gteruM, auk þess sem
plasteinangrun tekur nálega eng-
an raka eða vatn í sig. Vatns-
drægni margra annarra einangr-
unarefna gerir þau, ef svo ber
undir, að mjög lélegri einangrun.
Vér hófum fyrstir allra, hér á
tandi, framleiðslu á einangrun
úr plasti (Polystyrene) og fram-
leiðum góða vöru með hag-
stæðu verði.
REYPLAST HF.
Ármúla 44. — Sími 30978.
J /tólLj y/öa eru öxulbung \ takmarkanir á vi ESI1 0
5?£é»nWnt,ifc §«§ 3' *r~r- Rum :
i mciEcn